درگذشت « بيل پيت » طراح و نويسنده شخصيت هاي كارتوني
با اجازه ی آقا سعید ما هم یه مطلب بزاریم.
((به احتمال زیاد همه ی شما دوستان در زمان بچه گی یا حتی امروزه این کارتونها رو دید مثل سيندرلا و زیبای خفته و ... و برامون بیشتر از یه کارتون بودن. درسته امروزه انیمیشن های سطح بالا به بازار اومده ولی فکر نکنم این حسی که این کارتونها در آن زمان به ما دادن ، بدن.))
(سوتيتر ها : بسياري از هنرمندان وقتي كه يك كار موفق داشته باشند خود را خوشبخت مي دانند ، اما اين مسئله درباره مرد داستان نويس و هنرمند و طراح والت ديسني ـ بيل پيت ـ صدق نمي كرد .
* بحث و جدل هاي گاه و بي گاه ، « بيل پيت » با « والت ديسني » در طول 27 سال همكاري نشاني از جنبه هاي مشترك آنها در شخصيت ، زندگي و گذشته خود بوده است .
* زماني كه بسياري از همكاران « بيل پيت » خود را براي بازنشستگي آماده مي كردند ، او تازه خود را براي شروعي دوباره آماده مي كرد .)
اشاره :
« بيل پيت » طراح و نويسنده كمپاني ديسني كه شخصيت هاي ماندگاري چون « دامبو » را طراحي كرده ، و متن داستان « 101 سگ خالدار » را به نگارش درآورده بود ، اواسط ماه مه امسال در سن 78 سالگي درگذشت .
« بيل پيت » در نگارش يك سري از داستان هاي ديسني همكاري داشت ، داستان هايي كه تعدادي از آنها بعدها به اولين انيميشن هاي ديسني تبديل شدند . به گفته « جان كين ميكر » تاريخ نويس ، بيل پيت بزرگ ترين داستان سراي والت ديسني بود .
در بين كارهاي داستـاني قديمي (كلاسيك) ديسنـي كه بيل پيت در تهيه آنها همكاري داشت «
فانتازيا » محصول سال 1940 ، « آواز جنوب » در سال 1946 ، « سيندرلا » محصول 1950 ، « آليس در سزرمين عجايب » 1951 ، و « زيباي خفته » 1959 به چشم مي خورد .
بيل پيت در سال 1961 براي نوشتن فيلم نامه 101 سگ خالدار برگزيده شد و دو سال بعد نيز دوباره براي طراحي و نوشتن شخصيت هاي كارتون « شمشير در سنگ » انتخاب شد . بعد از اين دو كار بيل پيت در سال 1946 به خاطر مشكلاتي كه در روابط با ديسني پيدا كرد ، اين استوديو را ترك كرد ، و در اتوبيوگرافي اش در سال 1989 نوشت : « شخصيت كاپيتان هوك شرير در كارتون « پيتربان » را شبيه ديسني طراحي كرده ام ! » .
علاوه بر اين او درخواست كرد كه اسمش را از عنوان بندي كار « كتاب جنگل » كه در حال تهيه بود حذف كنند . چون با تغييراتي كه بعد از ترك او در پروژه به وجود آمد مخالف بود .
بيل پيت كار خود را به عنوان يك هنرمند با يك كمپاني كارت تبريك در « دي تون اهايو » شروع كرد . بعداً با آگهي « والت ديسني براي جذب هنرمند » در اين كمپاني مشغول كار شد . او به زودي طراحي كارتون هاي « دونالد داك » را آغاز كرد و قراردادي براي كار در فيلم « پينوكيو » امضاء كرد . او بيش از يك دو جين جايزه براي كتاب هاي كودكان دريافت كرد و علاوه بر اين جايزه آني (Annie Award) را در انيميشن گرفت .
« بيل پيت » در 29 ژانويه 1915 در اينديانا شهري كوچك در رودخانه اوهايو به دنيا آمد . او از ابتداي كودكي به طراحي و قطار ! علاقه مند بود و هميشه مشغول نقاشي در صفحه هاي كتاب درسي اش بود . البته غيراز طراحي و خيره شدن به لوكوموتيوها ، روزنامه فروشي هم مي كرد .
خانواده بيل وضعيت چندان مناسبي نداشت . پدرش فروشنده سيّارجاده ها بود و دائماً بر سر مسائل مالي با مادرش جر و بحث داشت و اين بحث معمولاً تا مرز جدائي ادامه مي يافت . بيل علاقه زيادي به مادر بزرگش داشت .
وقتي بيل وارد دبيرستان شد در هيچ كدام از رشته هاي هنري شركت نكرد و البته از تمامي دروس غير از تربيت بدني مردود شد ! و در ادامه به يك كلاس هنري رفت . در آنجا نتيجه بهتري گرفت . اين كلاس به او اعتماد به نفس بيشتري داد و موجب شد كه كلاس هاي دبيرستان را نيز بهتر از پيش ادامه دهد . بعد از اتمام دبيرستان به مدرسه هنري رفت و در آنجا با همسر آينده اش « مارگارت » آشنا شد ، آنها بيش از 50 سال با هم زندگي كردند .
هنگامي كه بيل در مزرعه پدر بزرگش زندگي مي كرد به حيوانات علاقه مند شد و پس از اين كه از عكس گرفتن از آنها راضي نمي شد به طراحي روي آورد و علاقه او به حيوانات تا آخر عمر در كارهايش مشهود است .
بيل از روي پرتره ها و نقاشي هاي معروف نقاشي مي كرد . يك روز كه به ديدن دوستانش در مدرسه هنر رفته بود ، يكي از دوستانش به او يك آگهي داد كه در آن پيشنهاد شغلي در كمپاني ديسني درج شده بود و بيل آن شغل را به دست آورد . كارش را در سال 1937 (25 سالگي) در كمپاني ديسني به عنوان يك « واسطه » (Betweener) آغاز كرد . در آن زمان آنها فقط سري كارتون هاي « ميكي موس » را مي ساختند . اولين فيلم كارتوني بلند آنها سفيد برفي و هفت كوتوله بود كه بيل پيت در آن همكاري مي كرد . بعد از آن روي پينوكيو و فانتزيا و سپس روي دامبو كار كرد . او قسمت داستاني كار را به عهده داشت . بعد از آن پيتر پن را خلق كرد . اما پيتر پن هيچ وقت به پايان نرسيد ! و درست در اواسط آن جنگ جهاني دوم شروع شد . ديسني و بيل پيت در كارهاي سفارشي جنگ مشاركت داشتند از جمله در اين دوران « پيروزي و نيروي هوايي » و « آموزش مردن » را ساختند .
اولين كار او بعد از جنگ ، « آواز جنوب » بود . بيل مي گويد : به وجود آوردن شخصيت هاي اين كار بعد از دامبو بيشترين لذت را براي من داشت .
بعد از آن ديسني و پيت ، كار سيندرلا را شروع كردند . تمام موش ها توسط او طراحي شده بودند . او از كار كردن در استوديوي ديسني راضي نبود و بيشتر مايل بود كه كتاب هاي خودش را بنويسد و آنها را مصور كند .
بسياري از هنرمندان وقتي كه فقط يك كار موفق داشته باشند خود را خوشبخت مي دانند اما اين مسئله درباره مرد داستان نويس و هنرمند طراح والت ديسني ـ بيل پيت ـ صدق نمي كرد . در نيمه دهه 1960 وقتي كه بسياري از همكاران استوديويي او خود را براي بازنشستگي راحت آماده مي كردند ، بيل پيت تازه خود را براي شروعي دوباره آماده كرد .
در سال 1964 بعد از پايان كار داستان و شخصيت هاي « كتاب جنگل » استوديوي ديسني را ترك كـرد ، و كار مـوفقيت آميز ديگـري به عنوان يك نويسنـده و تصويرگـر مشهـور كودكـان با شيوه خاص خود آغاز كرد .
اولين كتاب او با نام « ماجراهاي شگفت آور هوبرت » Huberts Hair – rausing در سال 1959 براي كودكان منتشر شد كه داستان شيري مغرور است كه يالش را گم كرده است . امروز بعد از 35 سال و چاپ 34 كتاب ، بيل پيت هم چنان از شهرت زيادي به خاطر چاپ ميليون ها كتاب در ايالات متحده و ساير كشورهاي جهان برخوردار است .
در طي سال هاي همكاري با استوديوي ديسني بيل پيت طراحي داستان و شخصيت هاي آن را در بسياري از فيلم هاي كلاسيك ديسني ، مثل دامبو ، سيندرلا ، آليس در سرزمين عجايب ، پيتر پن ، زيباي خفته ، 101 سگ خالدار و شمشير در سنگ انجام داد
او داستان هاي اصلي را مي نوشت و طراحي شخصيت هاي سينمايي مثل لامبرت شير ترسو Lambert the sheepish Lion ، پيروزي در نيروي هوايي Victory through Air Power جالوت Goliath II ، بن و من Ben and Men و هم چنين يك سري از كارتون هاي كوتاه مشهور گوفي را بر عهده داشت . علاوه بر طراحي و نويسندگي ، او آزمايش صداهاي دوبلورها را به عهده داشت و كارگرداني ضبط ديالوگ ها را نيز انجام مي داد . بحث و جدل گاه و بي گاه او با والت ديسني در طول 27 سال براي كاركنان استوديو آشنا بود و چنين به فكر خطور مي كرد كه برخورد بين اين دو فرد با استعداد ريشه اش از آنجا بود كه آنها جنبه هاي مشترك زيادي در شخصيت ، زندگي و گذشته خود داشتند .
هر دو ابتدا در مزارع روستايي زندگي كردند . هر دو آنها تك رو و خلاق بودند و ترجيح مي دادند كه انفرادي كار كنند . تا اين كه به روش استوديويي در يك گروه كار كنند . ديسني و پيت هر دو مغرور بودند و از كارهايشان شديداً حمايت مي كردند . قدرت داستان سرايي والت ديسني در طول دوران زندگيش افسانه اي بود و رقابت هاي بعدي با بهترين داستان نويس او ، اگر چه احتمالاً ناخودآگاه بود ، به نظر اجتناب ناپذير مي رسيد .
به عقيده پيت در زندگي نامه ها و تاريخچه هاي ديسني ، او را ناديده گرفته اند يا بد جلوه داده اند . در واقع او قرباني شده است .
كارهاي پيت به خاطر شخصيت هاي حيواني گرم و دوست داشتني و داستان هاي ابتكاري و خلاق هميشه مورد تقدير منتقدان بوده است و اغلب صاحب نظران او را به خاطر جان بخشي به شخصيت هايش مي ستايد .
كاراكترهاي بيل پيت موجب خنده مي شوند ، مي گريانند و به خاطر نخاله بودن هم دردي و توجه بيننده را جلب مي كنند ، به طوري كه جوايز متعددي كه او دريافت كرده مديون اين ويژگي ها و البته كتاب هاي ارزنده اي است كه نگاشته است .
از پيت 15 عنوان كتاب طي سال هاي 1975-1959 چاپ شده است . در اين كتاب ها از وسايل مختلف طراحي مثل مداد شمعي ، جوهر ، ماژيك ، جوهر مداد ، ماژيك و مداد ، مداد شمعي ، مداد شمعي و ماژيك و ... استفاده شده است . بيل پيت اين كلكسيون را در سال 1976 به دانشگاه مينو اهداء كرد.
برای دیدن تصاویر از کار ها و خود این هنرمند می توانید به لینک زیر بروید
bill peet bill peet bill peet bill peet bill peet bill peet