چند نکته راجع به پلی مدلینگ
سلام التماس دعا - نماز و روزه قبول
شبیه سازی تکنیک توییک tweak در مکس و مزایای اون
>|<
(مقدمه): برای ترنسفورم (درون آبجکتی) و مهمترین مؤلفه اون به صورت جزئی یعنی
جابه جایی من
سه روش اصلی سراغ دارم:
1- روش محور های مختصات
xyz که حالت پیش فرض در مکس هست و با هر چرخش نمایی ثابت میمونه و برای کنترل موقعیت و فهم فضا بهترین گزینه است.
2- روش ترنسفورم بر حسب
نرمال سطح یعنی همون حالتی که وقت مجسمه سازی تو زیبراش اتفاق میفته. این حالت برای تغییر موضعی مستقل از جهت بسیار مناسبه.
3- روش ترنسفورم
توییک tweak که در برنامه هایی مثل wings 3d و hexagon وجود داره . این روش مستقل از محور های سه گانه عمودی xyz عمل میکنه و متکی به زاویه دید هست (از جنس همون اتفاقی که با دستور view align میفته).
حسن روش توییک
در روش توییک ما آزادانه ورتکس ها رو حرکت میدیم بدون اینکه بترسیم اونها از لحاظ پرسپکتیوی
تغییر بعد ناخواسته پیدا کنند. با ترکیب این روش و چرخاندن نما به راحتی میشه یه مدل ارگانیک (غیر صنعتی ) رو آزادانه و با حس راحتی میرایش کرد.
این قابلیت وقتی که
سافت سلکشن داریم و میخواهیم روی مدل نهایی اعوجاج ها و نسبت ها رو اصلاح کنیم به خوبی خودنمایی میکنه
چطور این کار رو انجام بدیم:
قلق اصلی اینه که ما در یک گام ساده باید سیستم مختصات مرجع refrence coordinate system رو از view که همون حالت قفل به xyz هست به
screen تغییر بدیم.(دکمه اش بعد scale و قبل از حالت pivot قرار گرفته)
بعد این کار در حالت انتخاب ورتکس در هر نمایی که باشیم و حتی پرسپکتیو یا ارتوگرافیک، میبینیم که اون سه فلش علامت جهت مختصات عمود به دید قرار داره و xy رو نشون میده.
خب چند تا کار
برای تکمیل محاسن این روش:
1- روی مربع وسط xy میریم و بعد از زرد شدنش x تا فلش ها مخفی بشن و راحت با یک درگ به تنهایی صفحه یا نقطه ها رو جابه جا کنیم(دقت کنید که select حذف شد و کار سریع و یه مرحله ای)
2- برای گسترش یک پوسته یه روش طلایی وجود داره و اون هم شیفت درگ لبه هاست.(نکته ای که من مدتها معطلش بودم). خب همه میدونن که با شیفت و درگ ماوس چیزی که انتخاب شده کپی میشه چه با جا به جایی چه چرخش و چه مقیاس. ولی نکته جالب این که با گرفتن شیفت و درگ یک یه چند لبه یا یه border اون لبه ها که از سر جاشون دور میشن توی این فاصله صفحه میسازند.
این روش بهترین راه گسترش دادن لبه های یک قسمت و گسترش دادن اون به اطرافه مثلا اطراف چشم یا گوش.
خب حالا
نکته کنکوری اینجاست:
با ترکیب شیفت درگ لبه ها و حالت مختصات screen ما میتونیم از یه لبه
به سرعت یک پوسته سه بعدی درست کنیم. مثلا ما فقط چشم و گوش و لب را میسازیم و بین اونها رو به همین روش با صفحات سه بعی پر میکنیم و آخرهاش هم با چند تا دستور مکمل مثل remove ، cut ، border پوسته رو یکپارچه میکنیم.