سلام دوستان مجيد آنلايني
من وقتي اين خبر رو شنيدم جا خوردم، متاسفانه تو كشورمون جوونهاي زيادي اينطوري از دست ميرن و داغشون به دل خانواده هاشون ميمونه، اميدوارم كه خداوند صبر زيادي بهشون عنايت كنه
منم به نوبه خودم اين حادثه غم انگيز رو به تمام دوستانم تسليت و تبريك ميگم
با سلام به همه دوستان
حادثه دلخراشی بود امیدوارم به خانواده های این عزیزان خداوند صبر بده.امیدوارم و امیدوارم دیگه شاهد این حوادث نباشیم.
درضمن لطفا این جریان شهید رو هم بیخیال شید و به ایم موضوع دامن نزنید.
با تشکر
متاسفانه من نمي تونم بي خيال اين يكي بشم چون یکی از درجایه که تویی تمام زندگیم در موردش تحقیق کردم و بهش احترام خاصی قایلم
ولی در مورد این دوتسان و این لقب توسط یکی از دوستان بیان شد :
اگه فردی در حین انجام وظیفه و یا دفاع از میهن و دینش و همچنین موقع زیارت ) این جور که من شنیدم ) بمیره . اون وقت شهید حساب میشه
البته به غیر از این ها موارد دیگری هم هست که شهید حساب میشن
بعدشم. درجه ی شهدا فرق میکنه با هم . این عزیزان رو مسلمآ نمیشه با شهدای 8 سال جنگ ایران و عراق مقایسه کرد
ميثم: yasni.yas: الان که دیگه میخوام برم دنبال گوشی بعدش میام جای تو
بقیش عصر
me: اما فكر كنم بايد از رنك بالا بيشتر استفاده كني
باشه
تو هم با اين گوشيت
yasni.yas: بهترین گوشیه دنیاست
11:55 AM با یک تار موت عوضش نمیکنم
me: اگه يك دهم وقتي رو كه براي گوشيت گذاشتي براي خدا مي‌ذاشتي تا حالا شهيد شده بودي
خداوند همشونبه رو رحمت کنه. اتوبوس ما تقریباً ماشین دهم بود. یک دفعه ما جلوی خودمون آتش مهیبی دیدیم. من چون امدادگر هستم، به سرعت از اتوبوس پیاده شدم و به جلو رفتم. یک نفر که تمام سر و صورتش رو خون گرفته بود و به زمین و هوا می پرید رو دیدم،فکر می کنم راننده اتوبوس بود. به او گفتم من امداگر هستم ، آرومش کردم و با چفیه ای که به کمرم بسته بودم سرش رو بستم. او خیلی می لرزید و فریاد میزد، اونو به جلوی دومین ماشینی که جلوی حادثه بود بردم تا درون ماشین که یک اتوبوس بود ببرم تا گرم و آروم بشه که متوجه شدم اتوبوس دختران است و همه شکه شدن. بردمش به عقب اتوبوس و با اگزوز ماشین خودشو گرم کرد و به راننده اتوبوس گفتم که عقب عقب نیاد.شب بسیار بدی بود.
به هویزه که رفتیم، می گفتن دانشجوهای دانشکده خیام قبل از اینکه از اینجا به سمت مشهد حرکت کنند دستاشون رو به هم داده بودند و با صدای بلند گریه می کردند. فکر میکنم که میدونستن آسمونی شدن.
بزارید بیشتر از این نگم.
روحشون شاد و یادشون گرامی
از خواندن فاتحه یادتون نره
