Das verlorene Lied – آهنگ گمشده In einem kleinen Dorf – در یک روستای کوچک
lebte ein alter Mann – یک مرد پیر زندگی می‌کرد
der eine wunderschöne Melodie – که یک ملودی بسیار زیبا
auf seiner Violine – بر روی ویولنش
spielen konnte – می‌توانست بنوازد.
Die Dorfbewohner – اهالی روستا
hörten ihm gerne – با لذت به او گوش می‌دادند
aber niemand konnte – اما هیچ‌کس نمی‌توانست
die Melodie nachspielen – آن ملودی را دوباره بنوازد
oder aufschreiben – یا آن را بنویسد.
Eines Tages – یک روز
verlor der alte Mann – مرد پیر از دست داد
seine Violine – ویولنش را
und mit ihr – و همراه با آن
verschwand die Melodie – آن ملودی نیز ناپدید شد.
Die Dorfbewohner – اهالی روستا
suchten überall – در همه‌جا جستجو کردند
doch die Violine – اما ویولن
blieb verschwunden – همچنان ناپدید ماند.
Jahre später – سال‌ها بعد
hörte ein junges Mädchen – یک دختر جوان شنید
einen alten Mann summen – که یک پیرمرد در حال زمزمه کردن بود
und erkannte die Melodie – و آن ملودی را شناخت.
Sie lief nach Hause – او به خانه دوید
und spielte die Melodie – و آن ملودی را نواخت
auf ihrem eigenen Instrument – بر روی ساز خودش
und so kehrte die Melodie – و این‌گونه ملودی بازگشت
zum Dorf zurück – به روستا.
—
این داستان نشان می‌دهد که موسیقی و هنر هرگز کاملاً از بین نمی‌روند، بلکه در قلب‌ها و خاطرات افراد زنده می‌مانند.
Der verborgene Schatz Persiens – گنج پنهان ایران
In den weiten Wüsten – در بیابان‌های وسیع
Persiens gab es eine Legende – ایران، یک افسانه وجود داشت
über einen verborgenen Schatz – دربارهٔ یک گنج پنهان
der von den alten Königen – که توسط پادشاهان باستانی
gut versteckt wurde – به‌خوبی مخفی شده بود.
Viele Abenteurer – بسیاری از ماجراجویان
suchten nach dem Schatz – به دنبال آن گنج گشتند
doch niemand konnte – اما هیچ‌کس نتوانست
die richtige Spur finden – ردپای درست را پیدا کند
bis eines Tages – تا اینکه یک روز.
Ein junger Gelehrter – یک دانشمند جوان
namens Omid – به نام امید
fand in einer alten Bibliothek – در یک کتابخانه قدیمی
eine vergilbte Karte – یک نقشه زردرنگ
mit geheimen Zeichen – با نشانه‌های رمزآلود.
Er folgte den Hinweisen – او سرنخ‌ها را دنبال کرد
durch alte Ruinen – از میان خرابه‌های باستانی
über hohe Berge – از بالای کوه‌های بلند
bis zu einer verborgenen Höhle – تا رسید به یک غار پنهان
tief unter der Erde – عمیق در زیر زمین.
Dort entdeckte er – آنجا او کشف کرد
keine Kiste voller Gold – نه یک صندوق پر از طلا
sondern alte Schriften – بلکه نوشته‌های باستانی
über die Weisheit und Kultur – دربارهٔ حکمت و فرهنگ
des alten Persiens – ایران کهن.
Er verstand – او فهمید
dass der wahre Schatz – که گنج واقعی
nicht Reichtum oder Gold – ثروت یا طلا
sondern Wissen und Geschichte – بلکه دانش و تاریخ
eines Volkes ist – یک ملت است.
—
این داستان دربارهٔ ارزش دانش و میراث فرهنگی ایران است.
Lilas magischer Pinsel – قلم‌موی جادویی لیلا In einem kleinen Dorf – در یک روستای کوچک
lebte ein fröhliches Mädchen – یک دختر شاد زندگی می‌کرد
namens Lila – به نام لیلا
die es liebte zu malen – که عاشق نقاشی کردن بود
mit ihren bunten Farben – با رنگ‌های شاد خود.
Eines Tages – یک روز
fand sie einen alten Pinsel – او یک قلم‌موی قدیمی پیدا کرد
in einer staubigen Kiste – در یک جعبه پر از گرد و غبار
hinter dem Haus ihrer Großmutter – پشت خانهٔ مادربزرگش
und er sah besonders aus – و آن خیلی خاص به نظر می‌رسید.
Als sie damit malte – وقتی که او با آن نقاشی کشید
begann das Bild zu leben – تصویر زنده شد
die Sonne lächelte – خورشید لبخند زد
die Blumen tanzten – گل‌ها شروع به رقصیدند
und die Vögel zwitscherten – و پرنده‌ها چهچه زدند.
Lila war begeistert – لیلا هیجان‌زده شد
und malte einen Schmetterling – و یک پروانه کشید
der aus dem Bild flog – که از تصویر بیرون پرید
und in ihrem Zimmer flatterte – و در اتاقش بال‌بال زد
wie ein echter Schmetterling – مثل یک پروانهٔ واقعی.
Sie wusste – او فهمید
dass dieser Pinsel magisch war – که این قلم‌مو جادویی است
und sie konnte damit – و می‌توانست با آن
die Welt bunter und schöner machen – دنیا را رنگارنگ و زیباتر کند
durch ihre Fantasie – از طریق تخیلش.
Von diesem Tag an – از آن روز به بعد
malte Lila jeden Tag – لیلا هر روز نقاشی می‌کشید
und teilte ihre Magie – و جادویش را به اشتراک گذاشت
mit allen Menschen im Dorf – با همهٔ مردم روستا
und brachte ihnen Freude – و شادی را به آنها هدیه داد.
—
این داستان نشان می‌دهد که تخیل و هنر قدرت جادویی دارند.
نمایندگیهای رسمی موبایل سامسونگ در تهران + مزایای استفاده از خدمات آنها