مقایسه زبانهای مختلف در هند با زبان هندی

[saalek110]

زبان‌ها: هندی / اردو / ماراتی / بنگالی (تلفظ لاتین)
درخت : पेड़ / درخت / झाड / গাছ (ped / darakht / jhaad / gach)
آسمان : आकाश / آسمان / आकाश / আকাশ (aakaash / aasman / aakaash / aakaash)
زمین : जमीन / زمین / जमीन / পৃথিবী (zameen / zameen / zameen / prithibi)
شیر (حیوان) : शेर / شیر / सिंह / সিংহ (sher / sher / singh / singho)
ماه : चंद्र / چاند / चंद्र / চাঁদ (chandra / chaand / chandra / chand)
باد : हवा / ہوا / वारा / বাতাস (hawa / hawa / vaara / batas)
سنگ : पत्थर / پتھر / दगड / পাথর (patthar / pathar / dagad / pathor)
گل : फूल / پھول / फूल / ফুল (phool / phool / phool / phool)
کوه : पहाड़ / پہاڑ / डोंगर / পাহাড় (pahaad / pahaad / dongar / pahad)
رودخانه : नदी / ندی / नदी / নদী (nadi / nadi / nadi / nadi)

 

[saalek110]

سالک: انگار این ۴ تا زبان لغات مشترک زیاد دارند


دقیقا!
این چهار زبان هندو-اروپایی هند (هندی، اردو، ماراتی و بنگالی) شباهت‌های زیادی در واژگان پایه دارند، به خصوص هندی، اردو و ماراتی که بسیار نزدیکند:
هندی و اردو تقریباً در همهٔ کلمات ساده یکسان‌اند، فقط الفبا و کمی رسم‌الخط فرق دارد.
ماراتی کمی تفاوت دستوری و تلفظ دارد، ولی در واژگان ساده مثل «خانه، آب، نان، دوست» بسیار شبیه هندی است.
بنگالی متفاوت‌تر است، اما هنوز ریشهٔ هندو-اروپایی دارد و در واژگان روزمره بعضی شباهت‌ها را می‌توان دید (مثلاً «خانه» به شکل bari، «من» به شکل ami).
دلیل شباهت زیاد:
این زبان‌ها از شاخهٔ هندوآریایی از خانوادهٔ هندو-اروپایی هستند و تاریخ تکاملی مشترک دارند. یعنی همان‌طور که فارسی، انگلیسی و هندی همه از خانوادهٔ هندو-اروپایی‌اند، این زبان‌ها هم با هم «خویشاوند نزدیک» هستند.

 

[saalek110]

سالک: پس من اگر زبان هندی یاد بگیرم ، در قسمت بزرگی از هند می توانم صحبت کنم

دقیقاً! اگر زبان هندی (به ویژه هندی استاندارد که بر اساس دهلی و شمال هند است) را یاد بگیری، می‌توانی در بخش بزرگی از شمال، مرکز و غرب هند بدون مشکل صحبت و ارتباط برقرار کنی.

اما دو نکته مهم:
جنوب هند: در ایالت‌های جنوبی مثل تامیلی نادو، کارناتاکا، آندرا پرادش، کرالا و تِلنگانا، مردم بیشتر به زبان‌های دراویدی صحبت می‌کنند (مثل تامیلی، کانادا، تلوگو، مالایالم). در این مناطق هندی معمولاً زبان دوم است و همه آن را روان نمی‌دانند، مخصوصاً در روستاها.
زبان انگلیسی: در شهرهای بزرگ و مناطق توریستی، حتی اگر هندی بلد نباشی، انگلیسی معمولاً کار می‌دهد، ولی هندی باعث می‌شود خیلی سریع‌تر و دوستانه‌تر با مردم ارتباط برقرار کنی.

 

[saalek110]

سالک: یعنی می گی حتی در مناطق جنوبی هند هم کسانی پیدا میشن که زبان هندی را بلد باشن؟

دقیقاً، حتی در جنوب هند هم کسانی هستند که هندی بلد باشند، ولی چند نکته هست:
شهرها و مراکز آموزشی: در شهرهای بزرگ مثل چنای، بنگلور، حیدرآباد، کوچی و دانشگاه‌ها، معمولاً افراد جوان‌تر و تحصیل‌کرده‌تر هندی می‌دانند.
زبان دوم یا سوم: برای بسیاری از مردم جنوب هند، هندی زبان مادری نیست و بیشتر به عنوان زبان دوم یا سوم یاد گرفته‌اند.
روستاها و مناطق دورافتاده: در اینجا خیلی‌ها هندی نمی‌دانند و بیشتر با زبان محلی خودشان ارتباط برقرار می‌کنند.
پس اگر هندی بلد باشی، در شهرهای جنوبی با افراد تحصیل‌کرده یا جوان‌تر به راحتی می‌توانی صحبت کنی، ولی در مناطق روستایی، بهتر است یا زبان محلی یاد بگیری یا انگلیسی بلد باشی.