s.h.r.m.k جان شما که کارت درسته چرا؟
با احترام عرض میکنم.جدا به این حرفی که زدین اعتقاد دارین.چه کار پیچیده و خاصی و یا حتی صرفا قشنگ تو این کارا انجام شده که میگید این جور کارا فکر باز و خلاقیت زیادی میخواد. چون کار آقای ممیز هست اینو میگی یا تکنیک خاصی درش دیدی.کدوم خلاقیت؟
بی تعارف بگم من بیشتر فکر میکنم اینا کار یه هنرستانیه گرافیکه که تازه کار با جوهر و کلیشه درست کردن رو یاد گرفته تا پدر گرافیک مدرن ایران.
البته من شخصیت جالب و مدرن آقای ممیز رو خیلی دوست داشتم.اما بحث در مورد کار هست.
به هر حال مثل اینکه کسی مایل نیست گرافیست خارجی معرفی کنه.اینجوری دیگه.هر کس به چیزی تمایل داره.
با احترام عرض میکنم.جدا به این حرفی که زدین اعتقاد دارین.چه کار پیچیده و خاصی و یا حتی صرفا قشنگ تو این کارا انجام شده که میگید این جور کارا فکر باز و خلاقیت زیادی میخواد. چون کار آقای ممیز هست اینو میگی یا تکنیک خاصی درش دیدی.کدوم خلاقیت؟
میتونم بدونم رشته تحصیلی شما چیه؟! آخه خیلی ساده و سطحی به کارا نگاه میکنین. شما ظاهر کار رو میبینین و درباره کار قضاوت میکنین. در مورد کارهای استاد ممیز که زیاد صحبت شده (بخصوص بعد از اینکه ایشون فوت کردن بحثای زیادی تو همین سایت هم درباره کارها و آثارشون شد) همگی خوب میدونیم که ایشون اولین کسی بودن که بوسیله متن طرحهای زیبایی ایجاد کردن و تحولاتی که ایشون ایجاد کردن بود که اسمشون رو بعنوان پدر گرافیک ایران ماندگار کرده.
حالا در مورد این چند تا کار که بچه ها اینجا آپ کردن. اگر به این طرحها خوب دقت میبینین که ایشون با چند تا خط ساده تونستن تصویر یک صورت رو همراه با حالات اون صورت (مثل خشم یا خوشحالی یا ناراحتی و ...) رو نشون بدن که به نظر من کار سختیه.
احتمالا مشکل اینجاست که شما این کارها رو میای با کارهای دیگران مقایسه میکنی که به نظر من اشتباهه. نمونه کارهای دیگران در جای خودش ارزشمنده و این نمونه ها هم جای خودشون رو دارن و اگر قراره مقایسه ای صورت بگیره باید با نمونه های مشابه انجام بشه.
شما ظاهر کار رو میبینین و درباره کار قضاوت میکنین. در مورد کارهای استاد ممیز که زیاد صحبت شده (بخصوص بعد از اینکه ایشون فوت کردن بحثای زیادی تو همین سایت هم درباره کارها و آثارشون شد) همگی خوب میدونیم که ایشون اولین کسی بودن که بوسیله متن طرحهای زیبایی ایجاد کردن و تحولاتی که ایشون ایجاد کردن بود که اسمشون رو بعنوان پدر گرافیک ایران ماندگار کرده. ..
اگر دقت کنین من نوشتم تو این کارها.البته ایشون پدر گرافیک مدرن ایران هستند نه پدر گرافیک ایران . عنوانی که به زیبایی و هوشمندی خودشون هیچ وقت قبول نکردند
حالا در مورد این چند تا کار که بچه ها اینجا آپ کردن. اگر به این طرحها خوب دقت میبینین که ایشون با چند تا خط ساده تونستن تصویر یک صورت رو همراه با حالات اون صورت (مثل خشم یا خوشحالی یا ناراحتی و ...) رو نشون بدن که به نظر من کار سختیه. ..
احتمالا مشکل اینجاست که شما این کارها رو میای با کارهای دیگران مقایسه میکنی که به نظر من اشتباهه. نمونه کارهای دیگران در جای خودش ارزشمنده و این نمونه ها هم جای خودشون رو دارن و اگر قراره مقایسه ای صورت بگیره باید با نمونه های مشابه انجام بشه.
هیچ می دونی این کارها چند سال پیش انجام شده ؟ در زمانی که هنرمندان ایرانی %100 ناتورال یا رئال کار می کردند ، داشتن دیدی متفاوت خیلی ارزش داره . نمیخوام بگم منظور فقط همین مرحوم ممیز هست افراد دیگه ای هم بودن . نمونش پرویز کلانتری . اما این تعدادخیلی محدود بودن . منظور همگان این دید متفاوت هست . وگرنه بله در حال حاضر کارهای خیلی قویی اجرا میشه .
این رو هم بگم امکانات اون روز و امروز رو در نظر بگیر .
ببخشید که این حرف رو می زنم ؛ دوست عزیز ( Broken home ) ؛ اما اصلا چیزی به اسم خدای گرافیک وجود نداره . نه در گرافیک بلکه در هنر .
هر کس در هر رشته ای هست و در اون کارهای قابل توجهی ( از لحاظ ایده و اجرا ) داره ، قابل احترام هست .
به قول استاد بهمن جلالی ( عکاس ) که می گفتن ، هنر گود زورخونه نیست که هر کی زیاد رفته ، بشه آخرش . یک بچه 15 ساله هم می تونه به اندازه اون شخص 70 ساله کاراش عالی باشه . اصل این هست که :
ببخشید که این حرف رو می زنم ؛ دوست عزیز ( Broken home ) ؛ اما اصلا چیزی به اسم خدای گرافیک وجود نداره . نه در گرافیک بلکه در هنر .
هر کس در هر رشته ای هست و در اون کارهای قابل توجهی ( از لحاظ ایده و اجرا ) داره ، قابل احترام هست .
به قول استاد بهمن جلالی ( عکاس ) که می گفتن ، هنر گود زورخونه نیست که هر کی زیاد رفته ، بشه آخرش . یک بچه 15 ساله هم می تونه به اندازه اون شخص 70 ساله کاراش عالی باشه . اصل این هست که :
خواهش میکنم.
ببینید من نگفتم چه کسی قابل احترام هست و چه کسی نیست.ولی اینکه بگیم بهتر و بدتری وجود نداره مسلما اشتباست.ولی در مورد کار قابل توجه منم دنبال همون هام.یک graphic god قطعا کار قابل توجهی انجام داده.
در مورد حرف آقای جلالی هم. برعکس . هنر عین تمام تکنیکای دیگه ی جهان پیشرفته و مبتدی داره و اول وآخر.البته من شک دارم گرافیک هنر باشه.
مثلا در سینما اگر از کسی در مورد بهتر بودن فیلمهای "متیو کاسو ویتز "( فیلم laen و ... )و مثلا فیلم ساز درجه 3 سازی مثل "مسعود کیمیایی" و هر کدام از فیلمهاش سئوال کنید.آیا در جواب دادن به این سئوال اصلا شکی خواهد کرد؟
و همین طور در موسیقی مقایسه کنید تکنیک و محتوای اثرهای frank zappa و joe satriani و Steve Vai که به guitar gods مشهورند با اکثر گروهای پخش شده از mtv و viva.
در مورد سن هم بحثی در این مورد نکردیم.این واقعیت مسلمیه که گفتین که البته اکثرا این طور نیست.استثنا ست.
در مورد اصلی که بیان کردید نمیدونم بر چه اساس گفتین ولی من کاری به شخص ندارم به کاری که انجام داده به اثرهاش اهمیت میدم.
ممنون که این بحث رو پی گیری کردین .شاید بهتر باشه کم کم این مطلب رو درز بگیریم.
با میلاد کاملا موافقم. همین چند وقت پیش بود که تو یه سایت معروف (اسمش الان متاسفانه یادم نیست!) یه مسابقه گذاشته بودن و اتفاقا بین 20 - 30 تا شرکت کننده از سراسر دنیا یکی از بچه های همین سایت مجید آنلاین اول شد.
پس لازم نیست ما حتما تا کسی اسم خارجی نداشت رو دست کم بگیریم و بگیم چون تعریف اسم و رسمی نداره نمیتونه موفق باشه.
بهتر بود شما بجای گفتن اسم (خدای گرافیک) از عبارت استاد گرافیک یا چیزی تو همین مایه ها استفاده میکردی.
دوست عزیز منظورم رو متوجه نشدی !
منظور من اینه که یک شخصی که به هوای سنش شاید ما به حسابش نیاریم و بگیم : بابا این که بچست ، شاید کارهایی خلق بکنه ( از لحاظ کیفیت ) که یک هنرمند استخون ترکونده 70 ساله اون رو خلق نکرده . حالا با این توضیحات بستگی به شخص و فعالیتهاش نداره ؟
من 1 خواهش دارم :
بحث تاپیک رو منحرف نکنیم و به جای اینکه عقایدمون رو به هم تحمیل کنیم ، فکر کنم بهتره بگیم هر کدومامون از کدوم هنرمند ( مسلما در این تاپیک گرافیست منظورمونه ) خوشمون میاد و چرا کاراش رو دست داریم .
فکر کنم خودم اول شروع کنم . حقیقتش من از کارای استاد قباد شیوا خوشم میاد . به خاطر اینکه :
1- سعی میکنه از عناصر ایرانی در کارش استفاده کنه ( پوسترهای جشن هنر شیراز رو هیچ کس فراموش نمیکنه )
2- از اونهایی نیست که پشت کامپیوتر بشینه ، یک برنامه باز کنه و بعدش بگه حالا چه کنم ؟ ( از کامپیوتر به عنوان یک ابزار استفاده میکنه )
3- 100% در پشت هر کار یک تفکر هست . صفحه کاریشون الکی پر نمیشه .
4- از بافت ، فرم ، رنگ و غیره به جا و درست استفاده میکنه .
5- کارهاش یک شکل نیست . این کارش با دیگری فرق داره . به قول خودشون که بهم می گفتن : گرافیست باید به هر شکل ( سبکی ) که بخواد باید کار کنه . اصل اون پروژه هست که ، هنرمند گرافیست وظیفه اطلاع رسانی تصویری به بهترین شکلشو بر عهده داره . ( نمونش رو در پوستر هایی که برای موزه هنرهای معاصر در نمایشگاههای گنجینه آثار ایرانی و خارجی موزه طراحی کردن می تونید ببینید ) .
من از انحراف لذت میبرم .نه به اون معنایی که خیلی منفیه .حتی کمی منفی رو میپسندم .به خصوص هنر منحرف.من هنر منحرف رو می پسندم نه هنر دانشگاهی .نه استادهایی که چیزهایی که خودشون نتونستند انجام بدن رو درس میدن.هنر منحرف و با تکنیک.
فکر نکنم کسی توی وب بتونه نظرشو تحمیل کنه.همه فقط مینویسند.
یک لطفی هم اگه ممکنه در حق من بکنید .لینک چند تا کار خوب وعالی آقای شیوا رو به من بدید من ببینم.ممنون میشم.
البته من فکر میکنم ادامه ی این بحث دیگه لازم نیست.تا اینجا خواندیم و گفتیم .
تا بعد
جالبه . فقط یک جمله می گم و بعدش به قول شما خاتمه بحث :
الان هنر منحرف هنریه که در دانشگاهها تدریس میشه .
گرافیک یعنی ایده + تکنیک(اجرا) . هیچ کدومشون تنهایی به درد نمیخوره . در کنار هم ارزش پیدا می کنن .
ممنون بابت لینک.نظرم رو نمی گم چون قرار شد گفتگو رو درز بگیرم . فکرم نکنم تو این شرایط جالبی که پیش آمد اثری داشته باشه.
شاید بعدا توی یک قالب دیگه نوشتم.به خاطر وقتی که گذاشتین تشکر می کنم.
