جلوههاي تصويري در «عالم ارواح 3: ظهور ليكانها» ساختة پاتريك تاتوپلوس
ترجمة اميرعلي نصيري
ليكانها (گرگينهها) و سوداگران مرگ (خونآشامها) دوباره در سومين قسمت از دنبالة موفق عالم ارواح (Underworld) گردهم آمدهاند. اينبار، طراح اين مجموعه به جاي لِن وايزمن بر صندلي كارگرداني تكيه كردهاست. پاتريك تاتوپلوس، طراح صحنه و خالق مشهور موجودات، ما را به دوران باستان ميبرد؛ زمانيكه ليكانها در اسارت اربابان خونآشام بهسرميبردند.
جيمز مككوايد، سرپرست جلوههاي تصويري و از كهنهكاران اين حرفه، از همكاري با تاتوپلوس ابراز خرسندي كرده و ميگويد: «يكي از مزاياي كار در قسمت سوم عالم ارواح همكاري با كارگرداني بود كه طراحي صحنه قسمت دوم يعني تحول عالم ارواح را انجام دادهبود و ضمناً تمامي موجودات در هر دو قسمت مخلوق او هستند؛ بنابراين، توجه زيادي به جلوههاي تصويري فيلم بود. مثلاً او دقيقاً ميدانست كه گردن گرگينهها هنگام دويدن چطور حركت ميكند يا صخرههاي مجازي به كجاي صحنه بايد اضافه شوند.» در طول توليد، مككوايد همكاري نزديكي با چارلي مككلين (سرپرست جلوههاي تصويري صحنه) داشت.
تحول عالم ارواح (2006) داراي بيش از 553 نماي داراي جلوههاي ديجيتالي بود؛ چيزي فراتر از 390 نماي قسمت اول. مككوايد در اينباره ميگويد: «از نقطهنظر جلوههاي تصويري ظهور ليكانها بهمراتب بزرگتر و پيچيدهتر از دو قسمت قبلي است؛ بهعنوان مثال، در قسمت دوم گرگينههاي ديجيتالي را تنها در 29 نما ميبينيم، در حاليكه اين تعداد در قسمت دوم به 80 رسيدهاست. در قسمت دوم بسيار مفتخر بوديم كه توانستيم دگرگوني يك گرگينه را در نماي واحدي نشان دهيم، اما اين اتفاق در قسمت سوم بهمراتب و همزمان براي چندين ليكان تكرار ميشود.»
بعد از سه قسمت، مككوايد ديد منحصربهفردي نسبت به مجموعة عالم ارواح پيدا كردهاست. وي اينگونه به سخنان خود پايان ميدهد: «در قسمت اول، وايزمن تمايل داشت تا در حد امكان از جلوههاي عملي استفاده شود؛ مگر جايي كه ديگر امكانپذير نبود، مانند دگرگونيها. چون ميخواست كه از واقعگرايي كاسته نشود. در قسمت دوم، وابستگي به تصويرگري رايانهاي (CGI) افزايش پيدا كرد؛ زيرا كيفيت كار ديجيتالي بهمراتب بهتر شدهبود. در قسمت سوم پا را فراتر گذاشتيم و اجزا صحنه را هم بهصورت ديجيتالي ساختيم. ميزان موفقيت ما به باورپذيري اثر از ديد تماشاچيان وابسته است.»
ترجمة اميرعلي نصيري
ليكانها (گرگينهها) و سوداگران مرگ (خونآشامها) دوباره در سومين قسمت از دنبالة موفق عالم ارواح (Underworld) گردهم آمدهاند. اينبار، طراح اين مجموعه به جاي لِن وايزمن بر صندلي كارگرداني تكيه كردهاست. پاتريك تاتوپلوس، طراح صحنه و خالق مشهور موجودات، ما را به دوران باستان ميبرد؛ زمانيكه ليكانها در اسارت اربابان خونآشام بهسرميبردند.
جيمز مككوايد، سرپرست جلوههاي تصويري و از كهنهكاران اين حرفه، از همكاري با تاتوپلوس ابراز خرسندي كرده و ميگويد: «يكي از مزاياي كار در قسمت سوم عالم ارواح همكاري با كارگرداني بود كه طراحي صحنه قسمت دوم يعني تحول عالم ارواح را انجام دادهبود و ضمناً تمامي موجودات در هر دو قسمت مخلوق او هستند؛ بنابراين، توجه زيادي به جلوههاي تصويري فيلم بود. مثلاً او دقيقاً ميدانست كه گردن گرگينهها هنگام دويدن چطور حركت ميكند يا صخرههاي مجازي به كجاي صحنه بايد اضافه شوند.» در طول توليد، مككوايد همكاري نزديكي با چارلي مككلين (سرپرست جلوههاي تصويري صحنه) داشت.
تحول عالم ارواح (2006) داراي بيش از 553 نماي داراي جلوههاي ديجيتالي بود؛ چيزي فراتر از 390 نماي قسمت اول. مككوايد در اينباره ميگويد: «از نقطهنظر جلوههاي تصويري ظهور ليكانها بهمراتب بزرگتر و پيچيدهتر از دو قسمت قبلي است؛ بهعنوان مثال، در قسمت دوم گرگينههاي ديجيتالي را تنها در 29 نما ميبينيم، در حاليكه اين تعداد در قسمت دوم به 80 رسيدهاست. در قسمت دوم بسيار مفتخر بوديم كه توانستيم دگرگوني يك گرگينه را در نماي واحدي نشان دهيم، اما اين اتفاق در قسمت سوم بهمراتب و همزمان براي چندين ليكان تكرار ميشود.»
بعد از سه قسمت، مككوايد ديد منحصربهفردي نسبت به مجموعة عالم ارواح پيدا كردهاست. وي اينگونه به سخنان خود پايان ميدهد: «در قسمت اول، وايزمن تمايل داشت تا در حد امكان از جلوههاي عملي استفاده شود؛ مگر جايي كه ديگر امكانپذير نبود، مانند دگرگونيها. چون ميخواست كه از واقعگرايي كاسته نشود. در قسمت دوم، وابستگي به تصويرگري رايانهاي (CGI) افزايش پيدا كرد؛ زيرا كيفيت كار ديجيتالي بهمراتب بهتر شدهبود. در قسمت سوم پا را فراتر گذاشتيم و اجزا صحنه را هم بهصورت ديجيتالي ساختيم. ميزان موفقيت ما به باورپذيري اثر از ديد تماشاچيان وابسته است.»