سلام عرفان جان.
آمدم اما کمی زود آمدم!
دوستان و اساتید ما رو گوشت قربونی کردن شما رو قلقلک بدن.
بنده اظهار بی سوادی و بی غرضی دارم.
یه هیجانی هست که بعضی اوقات گیر میدم به دوستان که امیدوارم مفید باشه.
بیا از یه جای دیگه شروع کنیم. بریم توی یه اتاق باهم طرح بزنیم. تو یه جاده با هم برونیم.
یه طرح زدی که مهمترین حسنش حس پاک و دل خرمه
خب برای بهینه سازی این طرح اگه مال خودم باشه میتونم چند تا سوال بپرسم و با خودم به نتایجی برسم.
برای چی ازش خوشم اومد: این یعنی نقاط قوتش و شاید نقاط ضعف من
برای کجا خوبه: اینم میشه محل مناسب استفادش و جای استفاده مناسبش
از چی درست شده: اگه غذام خوبه بگو از چی هاش خوشت اومده
از چی خالی هست: کدوم چیزا میتونه اضافه بشه
آیا این کار بهتر نمیشه: سایه رنگ چیدمان : یه بازنگری و مقایسه با الگوهایی که بهش احترام میذاری
بدون الگو شما یه متحیر و یه موجود هستی رویس سیاره های بی جاذبه. هر کسی بیاد فوتت میکنه و هر که چیزی بگه تو متحیر خواهی بود.
بیا ساعتمونو با هم میزون کنیم. اگه دوستی میگه سایه عوض بشه اینکارو بکن
اینا که میگم رو سریع مرور کن و اگه هر قسمت تکمیله برو بعدی:
سایه چیه/ سایه خوب چیه/روشهای ساخت سایه/ روشهای شبیه سازی دقیق تر/ نوع سایه مناسب/ مثالهای گرافیکی و فتوشاپی خوبی که تو ذهنت هست یا میتونی پیدا کنی...
اگه شما این کارو برا خودت انجام بدی لازم نیست خیلی چیزها رو ما بگیم و خیلی هم صبر کنی تا جواب بگیری.
صندوقچه سوالات یک جوینده پله هایی هست که اونو تو تاریکی بالا میبره و نردبون اونو درازتر میکنه و ستاره هایی که تو دامنش چیده شده رو بیشتر میکنه.
بیشتر از اینکه کارتو نقد کنم باید خودتو نقد کنی.
بیشتر از اینکه من بدردت بخورم باید خودت دلسوز خودت باشی.
نمیدونم با این معروفیت های کاذب چه کنم. باشعه مین و مصطفی براتون دارم .
یا علی
