Saeid Taheri
Active Member
CPU هاي سريع و قوي براي رسيدن به حداكثر كارايي به دسترسي آسان و سريع از حجم زيادي اطلاعات خام (Data) نيازمندند . CPU هاي مدرن با سرعتهايي معادل چند گيگاهرتز مي توانند در ثانيه حجم عظيمي از اطلاعات و بيليون ها بايت را تحليل كنند . لذا اگر CPU نتواند اطلاعات خام مد نظرش را دريافت كند ، براي دريافت آن عمليات پردازش را متوقف كرده و صبر مي كند .
بنابر اين در صورتي كه سرعت ارسال اطلاعات به CPU كمتر از سرعت Clock Cycle يا Clock Speed آن باشد ، اين مشكل به وجود مي آيد و نميتوان از حداكثر توان و هزينه استفاده نمود .
مشكلي كه طراحان كامپيوتر به آن برخوردند اين بود كه حافظه هايي كه CPU را در سرعتي معادل سرعت خود پردازنده همراهي كنند و با آن تبادل اطلاعات خام كنند بشدت گران هستند ، گران تر از آنكه كسي توانايي خريدش را داشته باشد براي حل اين مشكل حافظه Cache كه نوعي SRAM هست مد نظر قرار گرفته شد ، اين حافظه توانايي آن را دارد تا با سرعت چند گيگاهرتزي CPU خود را هماهنگ كند . براي كاهش قيمت بالاي آن ظرفيت كمي در حد كيلوبايت برايش درنظر گرفته اند .
بنابر اين پس از دستور ، اطلاعات خام از روي حافظه مجازي مانند هارد ديسك ، به رم كامپيوتر انتقال داده مي شود و سپس از آنجا به صورت قطعه قطعه به Cache انتقال داده مي شود چون ظرفيت Cache بسيار بسيار كمتر از ظرفيت رم است و اطلاعات خام از Cache با سرعت زيادي به CPU مي روند .
مانند قيفي كه دريچه سرريز بزرگ و مخزن ذخيره كوچكي دارد و اگر به صورت يكنواخت در آن آب ريخته شود سرريز ميكند پس بايد آب را با فاصله در آن ريخت .
در جريان اين انتقال اطلاعات خام از حافظه جانبي مثل هارد تا CPU ، اطلاعاتي كه از مبدا به مقصدي مي روند كه آن مقصد حجم زيادي براي ذخيره آنها دارد ، سرعت انتقال اطلاعات كم است ، مثلا مبدا را هارد ديسك در نظر ميگيريم و مقصد را رم ، در اين مسير يك باس PCI يا در سيستم هاي جديدتر يك Hub وظيفه انتقال اطلاعات را دارد كه نسبتا سرعت انتقال كمي دارند .
و نيز اطلاعاتي كه از مبدا به مقصدي مي رود كه آن مقصد حجم كمي براي ذخيره آنها دارد سرعت انتقال اطلعات بسيار زياد است مثلا مبدا را Cache و مقصد را CPU در نظر ميگيريم ، اين مسير با يك اتصال 256 بيت در در CPU هاي پنتيوم 4 يا يك مسير 64 بيت در CPU هاي Athlon و سرعت انتقالي برابر سرعت پردازش CPU فوق العاده پرسرعت است .
حال مسير انتقال اطلاعات از مبدا RAM به مقصد Cache را بررسي ميكنيم ، RAM در مقايسه با Cache از ظرفيت بيشتري برخوردار است و ظرفيت Cache بسيار كم است بنابر اين نياز به صرعت انتقال اطلاعات بالايي در اين مسير است .
براي بررسي عواملي كه در سرعت انتقال اطلاعات در اين مسير موثرند اين مسير را به دو بخش تفكيك مي كنيم :
1. Front Side Bus يا همان سرعت باس CPU
2. سرعت باس RAM
سرعت باس CPU كه ثابت است و ما نمي توانيم به راحتي آن را تغيير دهيم ، مگر به كمك OverClocking باس AGP كه در بحث ما نمي گنجد . در نتيجه حداكثر سرعت انتقال از RAM به CPU برابر هيمن سرعت است .
اما سرعت باس RAM عامل بسيار مهمي است كه متاسفانه كمتر فروشنده اي كه مدعي سرعت سيستمش هست به آن توجه دارد .
همانطور كه در بالا گفتيم حد اكثر سرعت انتقال از RAM به CPU سرعت باس CPU است ، خوب يك بخش از دو بخش تفكيكي ما به حداكثر رسيده و با توجه به اين كه اين دو در ادامه هم و به صورت سري قرار دارند ملزم هستيم سرعت باس RAM را هم برابر با سرعت باس CPU انتخاب كنيم اگر كمتر باشد سرعت انتقال اطلاعات از RAM به Cache برابر عملا سرعت باس RAM خواهد شد و تمام پهناي باند باس CPU پر نميشود در نيتحه نميتوان مدعي شد كه CPU با حداكثر توان خود به پردازش اطلاعات مشغول است زيرا مجبور است براي دريافت اطلاعات خام از RAM در پريودهاي هاي زماني مشخص منتظر شود .
نتيجه مي گيريم كه نرخ انتقال اطلاعات باس RAM بايد با نرخ انتقال اطلاعات باس CPU برابر باشد .
اين مفهوم را Synchronize مي ناميم كه نشان دهنده همزمان بودن دو بخش تفكيك شده و نائل شدن به حداكثر كارايي پردازنده است .
باس CPU و نوع RAM هاي كامپيوترهايي كه بصورت Synchronize كار ميكنند عبارتند از :
Pentium 66MHz + SDRAM PC66
Pentium III Slot 1 + SDRAM PC100
Pentium III FCPGA + SDRAM PC133
Pentium 4 400MHz + RDRAM PC800-Dual
Pentim 4 400MHz + RDRAM PC3200
Pentium 4 400MHz + DDR400
Pentium 4 533MHz + RDRAM PC1066-Dual
8Pentium 4 533MHz + RDRAM PC4200
Pentium 4 533MHz + DDR266-DuaL
Athlon XP 266MHz + DDR266
Athlon XP 333MHz + DDR333
با توجه به توضيحات بالا كارايي يك سيستم Pentium 4 زماني به حداقل مي رسد كه با SDRAM PC133 بسته شود .
منبع : http://arh.persianblog.com/
اميدورام مفيد بوده باشه
موفق باشيد
بنابر اين در صورتي كه سرعت ارسال اطلاعات به CPU كمتر از سرعت Clock Cycle يا Clock Speed آن باشد ، اين مشكل به وجود مي آيد و نميتوان از حداكثر توان و هزينه استفاده نمود .
مشكلي كه طراحان كامپيوتر به آن برخوردند اين بود كه حافظه هايي كه CPU را در سرعتي معادل سرعت خود پردازنده همراهي كنند و با آن تبادل اطلاعات خام كنند بشدت گران هستند ، گران تر از آنكه كسي توانايي خريدش را داشته باشد براي حل اين مشكل حافظه Cache كه نوعي SRAM هست مد نظر قرار گرفته شد ، اين حافظه توانايي آن را دارد تا با سرعت چند گيگاهرتزي CPU خود را هماهنگ كند . براي كاهش قيمت بالاي آن ظرفيت كمي در حد كيلوبايت برايش درنظر گرفته اند .
بنابر اين پس از دستور ، اطلاعات خام از روي حافظه مجازي مانند هارد ديسك ، به رم كامپيوتر انتقال داده مي شود و سپس از آنجا به صورت قطعه قطعه به Cache انتقال داده مي شود چون ظرفيت Cache بسيار بسيار كمتر از ظرفيت رم است و اطلاعات خام از Cache با سرعت زيادي به CPU مي روند .
مانند قيفي كه دريچه سرريز بزرگ و مخزن ذخيره كوچكي دارد و اگر به صورت يكنواخت در آن آب ريخته شود سرريز ميكند پس بايد آب را با فاصله در آن ريخت .
در جريان اين انتقال اطلاعات خام از حافظه جانبي مثل هارد تا CPU ، اطلاعاتي كه از مبدا به مقصدي مي روند كه آن مقصد حجم زيادي براي ذخيره آنها دارد ، سرعت انتقال اطلاعات كم است ، مثلا مبدا را هارد ديسك در نظر ميگيريم و مقصد را رم ، در اين مسير يك باس PCI يا در سيستم هاي جديدتر يك Hub وظيفه انتقال اطلاعات را دارد كه نسبتا سرعت انتقال كمي دارند .
و نيز اطلاعاتي كه از مبدا به مقصدي مي رود كه آن مقصد حجم كمي براي ذخيره آنها دارد سرعت انتقال اطلعات بسيار زياد است مثلا مبدا را Cache و مقصد را CPU در نظر ميگيريم ، اين مسير با يك اتصال 256 بيت در در CPU هاي پنتيوم 4 يا يك مسير 64 بيت در CPU هاي Athlon و سرعت انتقالي برابر سرعت پردازش CPU فوق العاده پرسرعت است .
حال مسير انتقال اطلاعات از مبدا RAM به مقصد Cache را بررسي ميكنيم ، RAM در مقايسه با Cache از ظرفيت بيشتري برخوردار است و ظرفيت Cache بسيار كم است بنابر اين نياز به صرعت انتقال اطلاعات بالايي در اين مسير است .
براي بررسي عواملي كه در سرعت انتقال اطلاعات در اين مسير موثرند اين مسير را به دو بخش تفكيك مي كنيم :
1. Front Side Bus يا همان سرعت باس CPU
2. سرعت باس RAM
سرعت باس CPU كه ثابت است و ما نمي توانيم به راحتي آن را تغيير دهيم ، مگر به كمك OverClocking باس AGP كه در بحث ما نمي گنجد . در نتيجه حداكثر سرعت انتقال از RAM به CPU برابر هيمن سرعت است .
اما سرعت باس RAM عامل بسيار مهمي است كه متاسفانه كمتر فروشنده اي كه مدعي سرعت سيستمش هست به آن توجه دارد .
همانطور كه در بالا گفتيم حد اكثر سرعت انتقال از RAM به CPU سرعت باس CPU است ، خوب يك بخش از دو بخش تفكيكي ما به حداكثر رسيده و با توجه به اين كه اين دو در ادامه هم و به صورت سري قرار دارند ملزم هستيم سرعت باس RAM را هم برابر با سرعت باس CPU انتخاب كنيم اگر كمتر باشد سرعت انتقال اطلاعات از RAM به Cache برابر عملا سرعت باس RAM خواهد شد و تمام پهناي باند باس CPU پر نميشود در نيتحه نميتوان مدعي شد كه CPU با حداكثر توان خود به پردازش اطلاعات مشغول است زيرا مجبور است براي دريافت اطلاعات خام از RAM در پريودهاي هاي زماني مشخص منتظر شود .
نتيجه مي گيريم كه نرخ انتقال اطلاعات باس RAM بايد با نرخ انتقال اطلاعات باس CPU برابر باشد .
اين مفهوم را Synchronize مي ناميم كه نشان دهنده همزمان بودن دو بخش تفكيك شده و نائل شدن به حداكثر كارايي پردازنده است .
باس CPU و نوع RAM هاي كامپيوترهايي كه بصورت Synchronize كار ميكنند عبارتند از :
Pentium 66MHz + SDRAM PC66
Pentium III Slot 1 + SDRAM PC100
Pentium III FCPGA + SDRAM PC133
Pentium 4 400MHz + RDRAM PC800-Dual
Pentim 4 400MHz + RDRAM PC3200
Pentium 4 400MHz + DDR400
Pentium 4 533MHz + RDRAM PC1066-Dual
8Pentium 4 533MHz + RDRAM PC4200
Pentium 4 533MHz + DDR266-DuaL
Athlon XP 266MHz + DDR266
Athlon XP 333MHz + DDR333
با توجه به توضيحات بالا كارايي يك سيستم Pentium 4 زماني به حداقل مي رسد كه با SDRAM PC133 بسته شود .
منبع : http://arh.persianblog.com/
اميدورام مفيد بوده باشه
موفق باشيد
