سالک: من می تونم دو تا لینوکس نصب کنم در دو درایو مختلف یا ۳ تا؟
Chatgpt:
بله، می‌تونی کاملاً این کار رو انجام بدی!
می‌تونی ۲ یا حتی ۳ تا توزیع لینوکس متفاوت رو روی درایوهای مختلف (یا پارتیشن‌های مختلف از یک درایو) نصب کنی. سیستم بوت لینوکس (مثل GRUB) بهت این امکان رو می‌ده که هنگام روشن کردن سیستم، انتخاب کنی کدوم لینوکس بالا بیاد.
نکات مهم:
1. درایو یا پارتیشن جداگانه برای هر لینوکس:
بهتره هر لینوکس رو روی یک پارتیشن یا دیسک جدا نصب کنی.
مثلاً: اوبونتو روی /dev/sda1، دبیان روی /dev/sdb1 و آرچ روی /dev/sdc1.
2. بوت‌لودر (GRUB):
معمولاً آخرین لینوکسی که نصب می‌کنی GRUB رو نصب می‌کنه و بقیه لینوکس‌ها رو در فهرست بوت خودش قرار می‌ده.
اگه لینوکس‌ها شناسایی نشدن، می‌تونی دستور sudo update-grub رو در لینوکس اصلی اجرا کنی تا GRUB همه سیستم‌ها رو شناسایی کنه.
3. نکته درباره SWAP:
فقط یکی از لینوکس‌ها نیاز به پارتیشن SWAP داره. می‌تونی یک پارتیشن SWAP بسازی و بقیه لینوکس‌ها هم از همون استفاده کنن.
4. فرمت نکردن اشتباهی پارتیشن‌های قبلی:
هنگام نصب لینوکس جدید دقت کن پارتیشن لینوکس‌های دیگه رو فرمت نکنی. فقط پارتیشن مخصوص لینوکس جدید رو فرمت کن.
پرسش خیلی خوبی پرسیدی! بله، معمولاً نیاز به فرمت پارتیشنی که قراره لینوکس روش نصب بشه هست. ولی دلیلش اینه که سیستم‌عامل باید روی یک فایل‌سیستم سالم و شناخته‌شده نصب بشه (مثل ext4 یا btrfs) و وقتی داری یک سیستم‌عامل جدید نصب می‌کنی، معمولاً اون پارتیشن باید فرمت بشه تا:
برای آموزش نصب توزیع‌های مختلف لینوکس، می‌توانید از منابع آنلاین مانند آموزش‌های تصویری یا مقالات گام به گام استفاده کنید. این آموزش‌ها معمولاً شامل مراحل دانلود فایل ISO، ایجاد بوت‌پذیر USB یا DVD، بوت سیستم از روی آن و سپس نصب توزیع لینوکس به صورت گام به گام هستند.
مراحل کلی نصب لینوکس:
1. دانلود فایل ISO:
ابتدا باید فایل ISO توزیع لینوکس مورد نظر خود را از وب‌سایت رسمی توزیع دانلود کنید.
2. ایجاد بوت‌پذیر:
فایل ISO را روی یک فلش‌دیسک یا DVD بوت‌پذیر کنید. می‌توانید از ابزارهای مختلفی برای این کار استفاده کنید، مانند Rufus (برای Windows) یا Etcher (برای Windows, macOS, Linux).
3. بوت سیستم:
سیستم خود را از روی فلش‌دیسک یا DVD بوت کنید. برای این کار، معمولاً نیاز به ورود به منوی بوت (BIOS/UEFI) و تغییر ترتیب بوت دارید.
4. شروع نصب:
پس از بوت، نصب‌کننده توزیع لینوکس (installer) شروع به کار می‌کند. می‌توانید زبان، تنظیمات منطقه جغرافیایی و کیبورد را انتخاب کنید.
5. انتخاب هارد دیسک:
installer به شما امکان می‌دهد که هارد دیسک یا پارتیشن مورد نظر برای نصب لینوکس را انتخاب کنید. توجه: این کار باعث پاک شدن اطلاعات موجود روی هارد دیسک یا پارتیشن می‌شود، بنابراین قبل از نصب حتماً از اطلاعات خود نسخه پشتیبان تهیه کنید.
6. تنظیمات بیشتر:
ممکن است نیاز به تنظیمات بیشتری مانند ایجاد کاربر، تعیین رمز عبور و تنظیمات شبکه داشته باشید.
7. شروع نصب:
پس از تکمیل تنظیمات، installer شروع به نصب لینوکس می‌کند.
8. راه اندازی مجدد:
پس از اتمام نصب، سیستم را ریبوت کنید تا لینوکس بارگذاری شود.
توجه:
مراحل دقیق نصب ممکن است بسته به توزیع لینوکس متفاوت باشد.
در برخی توزیع‌ها، می‌توانید نسخه لایو (Live) را اجرا کرده و قبل از نصب آن را آزمایش کنید.
برای نصب لینوکس به صورت مجازی، می‌توانید از نرم افزارهایی مانند VirtualBox یا VMware استفاده کنید.
امروز می خواهیم آموزش نصب لینوکس با همه روشهای ممکن و همه نکات را با هم یاد بگیریم. در این آموزش نصب لینوکس ما از پایه ای ترین مفاهیم سیستم عامل لینوک...
tosinso.com
در سایت بالا ، نصب دبیان به شکل تصویری گفته شده. شاید نخواهد دبیان نصب کنسد ولی توضیحات مفصل این سایت برای نصب لینوکس می تواند مفید باشد. مخصوصا برای کسانی که تابحال لینوکس نصب نکرده اند.
Chatgpt:
قضیه سواپ (Swap) در زمان نصب لینوکس به فضای ذخیره‌سازی اضافی اطلاق می‌شود که به سیستم اجازه می‌دهد تا در صورت تمام شدن حافظه RAM، داده‌هایی که دیگر به آن‌ها نیاز نیست، به سواپ منتقل شوند. این باعث می‌شود که سیستم بتواند همچنان به کار خود ادامه دهد، حتی زمانی که حافظه RAM به طور کامل پر شده باشد.
سواپ می‌تواند به دو شکل مختلف وجود داشته باشد:
1. پارتیشن سواپ: یک پارتیشن جداگانه روی دیسک برای سواپ ایجاد می‌شود. این پارتیشن معمولاً در هنگام نصب لینوکس مشخص می‌شود.
2. فایل سواپ: در این حالت، یک فایل معمولی روی سیستم ایجاد می‌شود که به عنوان سواپ استفاده می‌شود.
در هر دو حالت، داده‌هایی که در حافظه RAM قرار دارند و به ندرت مورد استفاده قرار می‌گیرند، به سواپ منتقل می‌شوند تا فضای RAM برای فرآیندهای فعال‌تر آزاد شود.
نکات مهم در مورد سواپ:
سواپ فضای ذخیره‌سازی بیشتری می‌خواهد: به طور معمول، فضای سواپ معمولاً باید حداقل دو برابر میزان حافظه RAM باشد، اگرچه در سیستم‌هایی که RAM زیادی دارند، این میزان می‌تواند کمتر باشد.
سواپ سریع نیست: دسترسی به داده‌ها از طریق سواپ نسبت به حافظه RAM کندتر است، بنابراین وقتی سیستم به استفاده از سواپ متکی باشد، ممکن است عملکرد سیستم کاهش یابد.
استفاده زیاد از سواپ ممکن است نشانه مشکل باشد: اگر سیستم مرتباً به سواپ متکی شود، ممکن است به این معنی باشد که حافظه فیزیکی سیستم کافی نیست و نیاز به ارتقاء RAM دارد.
اگر به صورت دقیق می‌خواهید نحوه نصب سواپ و نحوه پیکربندی آن در لینوکس را بدانید، می‌توانم کمک کنم!
برای پیکربندی سواپ هنگام نصب لینوکس، معمولاً در مراحل نصب لینوکس باید چند گزینه را برای تعیین فضای سواپ انتخاب کنید. این مراحل معمولاً شامل ایجاد پارتیشن سواپ یا فایل سواپ است. در اینجا مراحل عمومی برای هر دو گزینه آورده شده است:
1. ایجاد پارتیشن سواپ
اگر می‌خواهید از پارتیشن سواپ استفاده کنید، مراحل به شرح زیر است:
1. انتخاب فضای پارتیشن‌بندی: در هنگام نصب لینوکس، در مرحله پارتیشن‌بندی دیسک، باید یک پارتیشن جدید ایجاد کنید.
2. انتخاب نوع پارتیشن: نوع پارتیشن جدید را به عنوان "swap" یا "Linux swap" تنظیم کنید.
3. اندازه پارتیشن سواپ: معمولاً به مقدار ۲ برابر میزان RAM برای سیستم‌های با RAM کمتر از ۸ گیگابایت توصیه می‌شود. برای سیستم‌های با RAM بیشتر، اندازه سواپ می‌تواند کمتر از این مقدار باشد.
4. تأیید پارتیشن‌بندی: پس از ایجاد پارتیشن سواپ، نصب‌کننده از شما می‌خواهد که پارتیشن‌ها را تأیید کرده و نصب را ادامه دهید.
2. ایجاد فایل سواپ
در صورتی که به جای پارتیشن از فایل سواپ استفاده کنید، مراحل به شرح زیر است:
1. پس از نصب سیستم، به سیستم وارد شوید و دستور زیر را برای ایجاد فایل سواپ اجرا کنید:
sudo fallocate -l 4G /swapfile
این دستور یک فایل سواپ ۴ گیگابایتی به نام /swapfile ایجاد می‌کند. می‌توانید حجم سواپ را طبق نیاز خود تنظیم کنید.
2. تنظیم مجوزهای فایل سواپ:
sudo chmod 600 /swapfile
3. ایجاد فایل سواپ:
sudo mkswap /swapfile
4. فعال‌سازی سواپ:
sudo swapon /swapfile
5. تنظیم فایل سواپ برای فعال‌سازی خودکار هنگام بوت: برای اینکه فایل سواپ هنگام بوت به طور خودکار فعال شود، باید آن را به فایل /etc/fstab اضافه کنید. برای این کار، دستور زیر را اجرا کنید:
sudo nano /etc/fstab
سپس این خط را به انتهای فایل اضافه کنید:
/swapfile none swap sw 0 0
نکات:
استفاده از فایل سواپ ممکن است کمی کندتر از پارتیشن سواپ باشد زیرا سیستم باید از فایل‌ها برای ذخیره‌سازی استفاده کند، اما پیکربندی آن ساده‌تر است و نیازی به تغییر پارتیشن‌بندی دیسک ندارد.
اندازه سواپ به نیازهای سیستم شما بستگی دارد. برای سیستم‌های با حافظه RAM زیاد (مثلاً ۱۶ گیگابایت یا بیشتر)، ممکن است اندازه سواپ کمتر از حد معمول باشد.
اگر سوالی دارید یا به توضیحات بیشتری نیاز دارید، خوشحال می‌شوم کمک کنم!
سالک: پارتیشن بندی برای سواپ موقع نصب لینوکس اتفاق می افتد یا بعد نصب لینوکس؟
پارتیشن‌بندی برای سواپ معمولاً موقع نصب لینوکس انجام می‌شود. در فرآیند نصب لینوکس، در مرحله پارتیشن‌بندی، نصب‌کننده به شما اجازه می‌دهد که فضای دیسک را تقسیم کنید و برای هر پارتیشن نوع آن را مشخص کنید. در این مرحله می‌توانید:
یک پارتیشن جداگانه به عنوان swap تعریف کنید (نوع پارتیشن را Linux swap انتخاب می‌کنید).
یا اگر دوست داشته باشید، فقط پارتیشن‌های ریشه (root) و خانه (home) بسازید و بعداً به صورت دستی فایل سواپ یا پارتیشن سواپ اضافه کنید.
اما معمولاً بهترین و رایج‌ترین روش این است که پارتیشن سواپ را همان موقع و در مرحله پارتیشن‌بندی نصب ایجاد کنید، چون:
دسترسی به فضای سواپ در همان ابتدا فراهم می‌شود.
مدیریت پارتیشن‌ها راحت‌تر و تمیزتر است.
کارکرد سیستم با سواپ بهتر و پایدارتر خواهد بود.
اگر بعد از نصب بخواهید سواپ اضافه کنید، می‌توانید با ایجاد فایل سواپ یا حتی ایجاد پارتیشن جدید و فعال کردن آن به عنوان سواپ، این کار را انجام دهید ولی معمولاً توصیه نمی‌شود مگر به دلایل خاص.
خلاصه:
معمولاً و بهتر است موقع نصب لینوکس پارتیشن سواپ بسازید.
بعد از نصب هم می‌شود با فایل سواپ یا پارتیشن جدید سواپ اضافه کرد، اما کمتر رایج است.
اگر دوست داری، می‌توانم راهنمای گام به گام پارتیشن‌بندی موقع نصب لینوکس را هم بهت بگویم.
سالک: من ویندوز ۷ دارم و می خواهم اون را حفظ کنم ، یعنی لینوکس نصب کنم و هم لینوکس داشته باشم و هم ویندوز، چند درایو حاوی محتویات هم دارم. یک درایو را هم خالی کرده ام. حالا بگو چطوری لینوکس نصب کنم و چطور پارتیشن های مورد نیاز لینوکس را بسازم.
عالیه که می‌خوای هم ویندوز ۷ رو حفظ کنی و هم لینوکس نصب کنی، به این حالت dual boot می‌گن. من قدم‌به‌قدم می‌گم چطوری این کار رو انجام بدی، مخصوصاً با توجه به اینکه یک درایو خالی داری.
نکات مهم اول:
حتما از فایل‌ها و اطلاعات مهمت بک‌آپ بگیر، چون هر کاری با پارتیشن‌بندی ممکنه ریسک داشته باشه.
اگر ویندوز ۷ داری، احتمالا سیستم‌ات بوت‌شده به صورت BIOS قدیمی (نه UEFI) هست، پس نصب لینوکس هم بهتره در حالت BIOS باشه.
درایوی که خالی کردی، دقیقاً اندازه و فرمتش رو به یاد داشته باش.
مراحل نصب لینوکس در کنار ویندوز ۷ (Dual Boot):
1. آماده‌سازی:
بوت‌شابل لینوکس (مثل اوبونتو، فدورا، مینت و...) رو روی USB یا DVD آماده کن.
سیستم رو از روی USB یا DVD بوت کن.
2. در مرحله نصب لینوکس، وقتی به مرحله پارتیشن‌بندی رسیدی:
گزینه "Something else" یا "Manual Partitioning" را انتخاب کن.
(این گزینه بهت اجازه می‌دهد دستی پارتیشن بسازی و تغییر بدی بدون اینکه به پارتیشن‌های ویندوز دست بزنی.)
3. ساخت پارتیشن‌های لینوکس روی درایو خالی:
حالا فرض می‌کنیم درایو خالی داری و می‌خواهی پارتیشن‌های لینوکس را روی آن بسازی.
حداقل ۲ یا ۳ پارتیشن لازم داری:
نوع پارتیشنهدفحجم پیشنهادی
Root (/)جایی که سیستم و برنامه‌ها نصب می‌شودحداقل ۲۰ گیگابایت
Swapفضای سواپ (حافظه مجازی)معمولا ۲ تا ۴ گیگ یا دو برابر RAM اگر RAM کم داری
Home (/home)جایی که فایل‌ها و تنظیمات کاربر ذخیره می‌شودباقی فضای خالی درایو
4. نحوه ساخت پارتیشن‌ها در محیط نصب:
روی فضای خالی (Free Space) درایو خالی کلیک کن و گزینه‌ی "Add" را بزن.
یک پارتیشن برای root (/)
اندازه: مثلاً ۲۰ گیگابایت
نوع سیستم فایل: ext4
Mount point: /
یک پارتیشن برای swap
اندازه: مثلاً ۲ تا ۴ گیگابایت
نوع: swap area (Linux swap)
یک پارتیشن برای home
اندازه: باقی فضای خالی
نوع سیستم فایل: ext4
Mount point: /home
5. تنظیم بوت‌لودر (GRUB):
در نصب‌کننده معمولا گزینه‌ای برای انتخاب محل نصب بوت‌لودر (GRUB) هست. بهتر است بوت‌لودر روی مستر بوت رکورد (MBR) هارد اصلی نصب شود (مثلا /dev/sda، بدون شماره پارتیشن).
این کار باعث می‌شود موقع روشن کردن سیستم، ابتدا منویی ظاهر شود که بتوانی بین ویندوز و لینوکس انتخاب کنی.
6. ادامه نصب و راه‌اندازی:
بعد از ساخت پارتیشن‌ها و انتخاب بوت‌لودر، نصب را ادامه بده.
بعد از اتمام نصب و ری‌استارت، باید منوی GRUB بیاید و بتوانی ویندوز ۷ و لینوکس را انتخاب کنی.
نکات مهم:
پارتیشن ویندوز و فایل‌های آن را لمس نکن و هیچ تغییر نده.
اگر موقع بوت فقط ویندوز بالا آمد، شاید لازم باشد از داخل ویندوز یا بوت لایو لینوکس با دستور sudo update-grub منوی بوت را آپدیت کنی.
اگر دوست داری، می‌تونم بهت کمک کنم مراحل دقیق ساخت پارتیشن‌ها را در نصب‌کننده لینوکس یا مشکلات احتمالی رو حل کنیم.
خیالت راحت باش، این کار خیلی رایجه و به سادگی قابل انجامه. فقط کافیه دقیق و آرام پیش بری. اگر سوال داری، بگو!
زمانی که کامپیوتر روشن می‌شود یک سری برنامه نرم افزاری وجود دارد که باید ابتدا اجرا شوند تا محیط سیستم‌عامل به طور کامل بارگذاری شود؛ یکی از این نرم افزارها به عنوان bootstrap loader یا boot loader معروف است. Grub یک بوت لودر است که در اکثر توزیع‌های گنو/لینوکس مورد استفاده قرار می‌گیرد، در این مقاله تمامی موارد مربوط به گراب را بررسی می‌کنیم، با زومیت همراه باشید.
تبلیغات
D4-mcid4
کاری که boot loader انجام می‌دهد همان طور که از نامش هم پیداست این است که سیستم عامل اصلی کامپیوتر را لود می‌کند. نرم افزارهای سیستم عامل در هارد دیسک، CD ،DVD و حافظه‌های فلش USB ذخیره می‌شوند اما این نرم‌افزارها توسط پردازنده کامپیوتر قابل دسترس نیستند زیرا پردازنده فقط می‌تواند برنامه‌هایی را اجرا کند که در ROM سیستم قابل دسترس هستند. برنامه‌هایی که در RAM وجود دارند با استفاده از Boot Loaderهایی مثل SLOF ،OpenBoot ،OpenBIOS ، BOOTMGR ،Syslinux ،NTLDR ،GRUB و LILO قابل دسترس خواهند بود.
بله، معمولاً نیاز به فرمت پارتیشنی که قراره لینوکس روش نصب بشه هست. ولی دلیلش اینه که سیستم‌عامل باید روی یک فایل‌سیستم سالم و شناخته‌شده نصب بشه (مثل ext4 یا btrfs) و وقتی داری یک سیستم‌عامل جدید نصب می‌کنی، معمولاً اون پارتیشن باید فرمت بشه تا:
tosinso.com
www.zoomit.ir
معرفی و آموزش صرافی ارز دیجیتال تبدیل Tabdeal
