مدل‌سازي يكي از تكنيك‌هاي ذهني بشر مي‌باشد كه نه تنها براي اهداف علمي، بلكه براي انجام امور روزمره بشر به دفعات مورد استفاده قرار مي‌گيرد. مدل‌سازي به طور كلي يعني شبيه‌سازي يك محيط با اندازه‌هاي متفاوت و از محيط واقعي و احتمالا مواد و مصالحي متمايز از جنس مواد و مصالح محيط مدل شده. در مدل‌سازي ابتدا اجزاي محيط واقعي انتخاب شده و متناسب با هدف مورد نظر از مدل‌سازي خصوصياتي از هريك از اجزاي واقعي انتزاع مي‌شود، يعني به ازاي هر يك از اجزاي محيط واقعي يك موجوديت تجريدي ساخته مي‌شود و با برقراري ارتباطي مشابه با ارتباط اجزاي واقعي، در ميان موجوديت‌هاي تجريدي، محيط واقعي مدل مي‌شود.
