PhonieX
مدیر انجمن <A href="forum.majidonline.com/forums/6
صابر فيضي، قطعا در ماه‌هاي گذشته يكي از پرمشغله‌ترين مديران عامل شركتهاي دولتي بوده است. مديريت شركتي به بزرگي مخابرات ايران و جمع كردن حاشيه‌هاي متعددي كه به واسطه بزرگي، براي چنين شركتي پيش مي‌آيد، به تنهايي براي كلافه كردن هر مديري كافي است، حالا اگر پيگيري روند خصوصي‌سازي چنين شركتي را هم در نظر بگيريد، متوجه مي‌شويد كه فيضي بر چه صندلي داغي نشسته است.
بعدازظهر يك روز پاييزي در ساختمان شماره يك شركت مخابرات ايران ميهمان دفتر صابر فيضي بوديم تا درباره آخرين وضعيت اين شركت در بورس، روند واگذاري مابقي سهام، نحوه مديريت شركت مخابرات در مرحله گذار از دولتي به خصوصی و بالاخره نحوه حضور در نمايشگاه تلكام 2008 به گفت‌وگو بپردازيم.
اين روزها سهام مخابرات به عنوان بزرگ‌ترين شركت بورسي، آثار عمده‌اي روي شاخص بورس مي‌گذارد و در برخي روزها افزايش يا كاهش چند ريالي سهم اين شركت، شاخص بورس را بالا و پايين مي‌كند. شما علت اين موضوع را در چه چيزي مي‌بينيد؟
همان طور كه مي‌دانيد طبق قوانين بورس، براي ارزيابي ارزش پايه سهام مديريتي (بلوكي) ميانگين قيمت سه ماه تعيين كننده است و عده‌اي با اطلاع از اين موضوع سعي دارند با خريد و فروش سهام مخابرات بين 160 تا 190 تومان نگذارند قيمت واقعي سهام مخابرات براي عرضه بلوكي مشخص شود.
به اعتقاد من، بعيد به نظر مي‌رسد افرادي كه در حال حاضر در صف خريد و فروش اين سهم قرار مي‌گيرند، اقدام به خريد سهم 190 توماني كنند و در مقطع زماني كوتاهي حاضر به فروش آن به قيمت 160 تومان باشند.
اين بازي‌ها نشان مي‌دهد كه برخي از افراد به علت نبود بازارگردان شركت مخابرات در بورس، از اين فرصت استفاده كرده و به همان سودهاي مقطعي دل خوش مي‌كنند و عده‌اي ديگر هم سعي در پايين نگه داشتن قيمت سهام مخابرات دارند كه اين موضوع، جاي نگراني دارد.
چرا براي حل اين موضوع يك بازارگردان انتخاب نمي‌كنيد؟
ـ اول به دليل قوانين دولتي كه اجازه اين كار را نمي‌دهد و دوم به اين علت كه ما در حال حاضر سهام‌دار كلان به جز دولت نداريم.
با توجه به وضعيت بازار بورس آيا زمان عرضه باقي‌مانده سهام نرسيده است؟
ـ اين موضوع در اختيار شركت مخابرات نيست و سازمان‌هاي بورس و خصوصي‌سازي در اين باره تصميم‌گيري مي‌كنند.
پيش از عرضه 5 درصد از سهام مخابرات در بورس خبرهاي زيادي از اشتياق سرمايه‌گذاران خارجي براي خريد سهام اين شركت به گوش مي‌رسيد. امااين روزها هيچ گونه خبري در اين باره منتشر نمي‌شود. علت اين موضوع چيست؟ آيا واقعا سهام مخابرات خريدار خارجي ندارد؟
ـ ما اين طورفكر نمي‌كنيم؛ چرا كه اعتقاد داريم سرمايه‌گذاران خارجي در انتظار مشخص شدن نحوه عرضه سهام بلوكي مخابرات هستند. در ضمن نبايد فراموش كرد كه برخي از شركت‌‌ها به دليل حساسيت‌هايي كه در ايران وجود دارد، احتمالا سعي خواهند كرد در قالب يك سرمايه‌گذار داخلي اقدام به خريد سهام كنند.
يكي ديگر از مواردي كه شايد ذهن كاركنان و يا شركتهاي همكار مخابرات را در اين روزها به خود مشغول كرده، نحوه مديريت شركت است چراكه در بخشي از امور عنوان مي‌شود كه به علت خصوصي شدن شركت، از قوانين تجارت تبعيت مي‌كند و در برخي ديگر، از قوانين محاسبات عمومي، علت اين دوگانگي امور اجرايي در چيست؟
ـ طبق قانون برنامه چهارم و بند سوم ماده 18 قانون اصل 44، شركتهاي دولتي از زماني كه در ليست واگذاري قرار مي‌گيرند بايد براساس قوانين تجارت اداره شوند.
اما موضوعي كه دراين بحث مطرح است مديريت شركت براساس بودجه تعيين شده توسط دولت و ارايه سود ابرازي تا سقف 40 درصد از درآمدهاي شركت به دولت است.
براين اساس تا زماني كه 51 درصد از سهام شركت مخابرات به بخش خصوصي عرضه نشود، قانون محاسبات عمومي بر شركت حكم‌فرماست.
بهتر است به برخي از درد دل‌هاي توليدكنندگان داخلي و نحوه تعامل شركت مخابرات به عنوان مصرف كننده اصلي قطعات بپردازيم. در يك جمله خبري سوال را مطرح مي‌كنم! گفته مي‌شود چيني‌ها براي فروش تجهيزات خود به مخابرات اقدام به دامپينگ مي‌كنند، اين موضوع صحت دارد يا نه؟
ـ قبل از اينكه به اين سوال پاسخ دهم، بهتر است كمي درباره وضعيت جهاني صنعت مخابرات صحبت كنيم. در حال حاضر بسياري از توليدكنندگان بزرگ تجهيزات مخابراتي از جمله نوكيا، زيمنس و آلكاتل تنها اقدام به توليد چيپ‌ست‌ها و مدارهاي الكترونيكي اصلي مي‌كنند و مابقي تجهيزات مورد نياز خود را به كشورها برون سپاري كرده‌اند.
حال اگر بخواهيم در داخل كشور از الف تا ي صنعت مخابرات وارد شويم، قطعا با مشكلات بسياري از جمله تهيه چيپ‌ست‌ها و مدارهاي الكترونيكي اصلي مواجه خواهيم بود؛ زيرا توليدكنندگان بزرگ اجازه ورود رقباي جديد را به اين صنعت نمي‌دهند.
از سوي ديگر، سرعت تغيير فناوري به اندازه‌اي افزايش يافته كه حتي توليدكنندگاني كه اقدام به كپي محصولات ديگر مي‌كنند نمي‌توانند خود را همگام با فناوري‌هاي روز نگه دارند. حال فكر مي‌كنيد توليدكنندگان ايراني مي‌توانند، دراين بازار جايي داشته باشند؟
موضوع، رسيدن به پاي توليدات جهاني نيست، توليدكنندگان اعتقاد دارند كارخانجات چيني در مناقصات داخلي براي فروش تجهيزات خود نه تنها قيمتي بسيار پايين‌تر از قيمت‌هاي جهاني مي‌دهند بلكه براي برنده شدن در مناقصه حتي حاضر به ارايه تجهيزات رايگان هم هستند.
ـ اين موضوع صحت دارد؛ اما اينكه چرا ما نمي‌توانيم از اين اتفاق جلوگيري كنيم، به قوانين مناقصات دولتي مربوط مي‌شود. براساس قوانين، شركتهاي دولتي ملزم هستند در برگزاري مناقصات پايين‌ترين قيمت را به عنوان برنده اعلام كنند.
پس با اين وجود صنايع مخابراتي محكوم به مرگ هستند؟
ـ اين نظر شماست. بنده اگر در اين صنايع مشغول بودم، قطعا به سمت توليد تجهيزات فناوري‌هاي نويني همچون NGN حركت مي‌كردم كه مخابرات ناگزير به استفاده از آن در آينده است.
در فناوري NGN، شبكه ارتباطي از سخت‌افزار به سوي نرم‌افزار محوري تغيير جهت مي‌دهد، به نحوي كه در شبكه‌هاي جديد به جاي انتقال صوت، اطلاعات به صورت پكيج‌هاي محتوايي منتقل مي‌شود و همين امر موجب مي‌شود كه عملا در اين نوع از شبكه‌ها ديگر كمبود فضا و كانال‌هاي ارتباطي حذف شود.
يكي ديگر از مواردي كه توليدكنندگان هميشه ازآن در مواجهه با رسانه‌ها گلايه مي‌كنند، نبود سخت‌گيري‌هاي شركت مخابرات در به كارگيري تجهيزات چيني در شبكه است. در حالي كه تجهيزات داخلي بايد از هفت‌خان رستم بگذرند، نظر شما در اين رابطه چيست؟
ـ توليدات خارجي كه در شبكه از آن استفاده مي‌كنيم داراي استانداردهاي جهاني هستند كه در برخي موارد هم بسيار سختگيرانه با آنها برخورد مي‌شود.
در چند ماه اخير اعلام آمادگي مخابرات براي ورود به حوزه ارايه اينترنت پرسرعت، مخالفت بسياري از شركتهاي خصوصي را به دنبال داشت كه گفته مي‌شد مخابرات در حال مذاكره با آنهاست، نتيجه اين مذاكرات به كجا انجاميد؟
ـ بارها بر اين موضوع تاكيد كرده‌ايم كه مخابرات قصد ورود به اين بازار را ندارد و تنها در جاهايي كه PAPها تاكنون حضور نداشته‌اند اقدام به نصب تجهيزات و ارايه سرويس خواهيم كرد.
منبع
