با سلام خدمت دوستان و سروران .
پیرو بحث هایی که در قسمت دیگری از فروم رخ داد قرار شد من یه تاپیک بزنم و درباره جلوه های ویژه مسیر انحرافی اینجا صحبت کنیم تا باعث پیشرفتمون بشه . منم ایراد های کارم رو بیشتر متوجه بشم تا بتونم در آینده کارهای بهتری انجام بدم. از اینکه از کار انتقاد میکنید و یا تعریف ازتون ممنونم.
--------------------------
اول از همه بگم که کار ما یه کار گروهی بوده و هیچ پلانی کار یک فرد نیست . کار در دو دفتر در تهران انجام شده . یکی گروه انیمیشن سازی بلوجی و یکی لمون فیلم . منم به عنوان مدیر جلوه های ویژه در خدمت هر دو تیم بودم . اسم همه گروه هم در تیتراژ پایانی کار قابل مشاهده است.
همون طور که همتون میدونید ، کار روی پروژه هایی مثل سریال دردسر های بیشتری نسبت به پروژه های شخصی داره . از مسایل مالی گرفته تا وقت انجام و هماهنگی با کارگردان و تهیه کننده . برای همین معمولا نتیجه این کارها آدم رو راضی نمیکنه و همیشه دلمون میخواد شرایط جوری بود که از این بهتر کار میکردیم.
------------------------
ما (گروه جلوه های ویژه) برای این سریال کارهای مختلفی رو انجام دادیم که سعی میکنم در هر پست در مورد یکی از اونا صحبت بیشتری کنم .
از مدل سازی هواپیما گرفته تا ساخت جزیره و پارتیکل و بکگراند سازی و حذف کابل و کروماکی و تلفیق صحنه ها و....
خب کار اصلی ما شبیه سازی یک سقوط بود . بعد از جلسه با کارگردان کار رو به بخش های رِئال و سه بعدی تقسیم کردیم و استوری برد طراحی شد .
بعد از اون یکی از مهمترین کارهامون مدل سازی هواپیما بود ( که تو این پست بیشتر راجع به این حرف میزنم)
هر هواپیمایی نمیشد که انتخاب کنیم چون قرار بود بعدا تو فرودگاه مسافرها سوار هواپیما بشن . با صحبت با ایرلاین همکار Airbus A300 به عنوان هواپیمای مورد نظر انتخاب شد ، و ما هم رفتیم فرودگاه و از هواپیما حسابی برای مدل و تکسچر عکاسی کردیم.بلوپرینت های اون رو هم گیر آوردیم و کار مدلینگ رو شروع کردیم.
چون میدونستیم ما نماهای نزدیک از هواپیما داریم ، تصمیم گرفتیم هواپیما رو با جزییات بسازیم . اول فکر میکردیم این کار برای گروه سه نفره مدل سازی حدود یک ماه طول بکشه ، که با احتساب تکسچر بیشتر از اون طول کشید .
هواپیما باید جوری مدل میشد که هم جزییات اون دیده شه هم قابل deform شدن داشته باشه ، که کمی ما رو محدود میکرد.
مدل هواپیما خیلی سنگین شد جوری که یکسری از کامپیوترهامون نمیتونست اونو باز کنه . به خصوص تکسچر که نزدیک به 15 گیگ شده بود . که برای حل این مشکل سه لول پراکسی از اون رو ساختیم .
آیا این همه جزییات لازم بود ؟ یا اصلا تو کار دیده شد؟ راستش نه! ولی تو طرح اولیه مون نماهای بسته بیشتری قرار بود استفاده بشه.
از نظر ابعاد و اندازه تعداد پنجره و ... تا جایی که تونستیم همه چیز نزدیک به اصل کار شد.
برای اینکه مشخص بشه چی میگم یه سری عکس از تست رندر ها آماده کردم که ببینید و نظر بدید.
ببخشید فرصت نکردم عکسهایی بیشتری آماده کنم . ولی تو پست های بعدی همینجا اضافه میکنم.
سعی میکنم در پست بعدی اینجا در مورد طراحی جزیره حرف بزنم و عکس بگذارم.
اگه هم بچه ها بخشهای جلوه ویژه خود سریال رو ندیدید . اینجا فیلم هم آپلود میکنم.
بازم مرسی .
من یه مسافرت کوتاه دارم . زود میام و این بحث رو اگه دوست داشتید ادامه میدم.
کوچیک همه شما . رضا
پیرو بحث هایی که در قسمت دیگری از فروم رخ داد قرار شد من یه تاپیک بزنم و درباره جلوه های ویژه مسیر انحرافی اینجا صحبت کنیم تا باعث پیشرفتمون بشه . منم ایراد های کارم رو بیشتر متوجه بشم تا بتونم در آینده کارهای بهتری انجام بدم. از اینکه از کار انتقاد میکنید و یا تعریف ازتون ممنونم.
--------------------------
اول از همه بگم که کار ما یه کار گروهی بوده و هیچ پلانی کار یک فرد نیست . کار در دو دفتر در تهران انجام شده . یکی گروه انیمیشن سازی بلوجی و یکی لمون فیلم . منم به عنوان مدیر جلوه های ویژه در خدمت هر دو تیم بودم . اسم همه گروه هم در تیتراژ پایانی کار قابل مشاهده است.
همون طور که همتون میدونید ، کار روی پروژه هایی مثل سریال دردسر های بیشتری نسبت به پروژه های شخصی داره . از مسایل مالی گرفته تا وقت انجام و هماهنگی با کارگردان و تهیه کننده . برای همین معمولا نتیجه این کارها آدم رو راضی نمیکنه و همیشه دلمون میخواد شرایط جوری بود که از این بهتر کار میکردیم.
------------------------
ما (گروه جلوه های ویژه) برای این سریال کارهای مختلفی رو انجام دادیم که سعی میکنم در هر پست در مورد یکی از اونا صحبت بیشتری کنم .
از مدل سازی هواپیما گرفته تا ساخت جزیره و پارتیکل و بکگراند سازی و حذف کابل و کروماکی و تلفیق صحنه ها و....
خب کار اصلی ما شبیه سازی یک سقوط بود . بعد از جلسه با کارگردان کار رو به بخش های رِئال و سه بعدی تقسیم کردیم و استوری برد طراحی شد .
بعد از اون یکی از مهمترین کارهامون مدل سازی هواپیما بود ( که تو این پست بیشتر راجع به این حرف میزنم)
هر هواپیمایی نمیشد که انتخاب کنیم چون قرار بود بعدا تو فرودگاه مسافرها سوار هواپیما بشن . با صحبت با ایرلاین همکار Airbus A300 به عنوان هواپیمای مورد نظر انتخاب شد ، و ما هم رفتیم فرودگاه و از هواپیما حسابی برای مدل و تکسچر عکاسی کردیم.بلوپرینت های اون رو هم گیر آوردیم و کار مدلینگ رو شروع کردیم.
چون میدونستیم ما نماهای نزدیک از هواپیما داریم ، تصمیم گرفتیم هواپیما رو با جزییات بسازیم . اول فکر میکردیم این کار برای گروه سه نفره مدل سازی حدود یک ماه طول بکشه ، که با احتساب تکسچر بیشتر از اون طول کشید .
هواپیما باید جوری مدل میشد که هم جزییات اون دیده شه هم قابل deform شدن داشته باشه ، که کمی ما رو محدود میکرد.
مدل هواپیما خیلی سنگین شد جوری که یکسری از کامپیوترهامون نمیتونست اونو باز کنه . به خصوص تکسچر که نزدیک به 15 گیگ شده بود . که برای حل این مشکل سه لول پراکسی از اون رو ساختیم .
آیا این همه جزییات لازم بود ؟ یا اصلا تو کار دیده شد؟ راستش نه! ولی تو طرح اولیه مون نماهای بسته بیشتری قرار بود استفاده بشه.
از نظر ابعاد و اندازه تعداد پنجره و ... تا جایی که تونستیم همه چیز نزدیک به اصل کار شد.
برای اینکه مشخص بشه چی میگم یه سری عکس از تست رندر ها آماده کردم که ببینید و نظر بدید.
ببخشید فرصت نکردم عکسهایی بیشتری آماده کنم . ولی تو پست های بعدی همینجا اضافه میکنم.
سعی میکنم در پست بعدی اینجا در مورد طراحی جزیره حرف بزنم و عکس بگذارم.
اگه هم بچه ها بخشهای جلوه ویژه خود سریال رو ندیدید . اینجا فیلم هم آپلود میکنم.
بازم مرسی .
من یه مسافرت کوتاه دارم . زود میام و این بحث رو اگه دوست داشتید ادامه میدم.
کوچیک همه شما . رضا