سلامشوالیه
به اسم رمز خدا ...
خب لوگوی یه شبکه امنیتی!
موضوع خیلی جالبه و هیجان انگیز...
این جا برای ایرادای احتمالی رو بیشتر میکنه استاد!
میخوام راجع به لوگو فکر کنم:
فرم مربعی و به قول معمارا لوزی:
یه فرم محکم و امن هست این جای کار یه امتیاز قوی داره
نوشته تو دل مربع یا سخت خونده میشه یا من رمز و پسش رو ندارم...
شایدم برداشتی از کلمه هست و فقط دندونه و نقطه ها ...
اگه اینجوری باشه به رمز گشاییم امیدوار شدم!
در مورد قطعات لوگو: (اینا که میدونی نظر منه! دیگه تو هر جمله نمیگم!)
فاصله قطعات یمقدار بیشتر بود
از قواعد محلی فرمهایی که استفاده کردی بیشتر بهره میگرفتی ... راستا ها .. تراز شکست ها ... دستکاری نسبت ها ... تنوع در قاعده فرمها مثلا اضافه کردن ریتم چرخشی خفیف یا اختلاف ضخامت و یا در یک راستا نبودن انتها ها !
چه برداشتی میشد داشت...؟ من عادت دارم روی یه کار سوال های زیاد مطرح کنم. اونوقت اگه به ذهن ناقصم احتمالاتی رسید اغفال بشم و اونا رو مطرح کنم. شاید در دید شما پنجره ای باز کنه و شاید از توهم منو خارج کنید.
به غیر از فرم اصلی که مناسب هست . میتونست کار القاهای بیشتری در باب استحکام، ارتباط خاص، تکیه گاه داشته باشه.
الان کار دو تا حرکت داره یکنواخت در نقطه ها و انبساطی در زاویه های دال شکا . اینا جالبه اما کمه.
فرم مربع درسته سادگی و هزار حرف داره . اما شاید با تغییرات و کم و اضافه کردنهایی خیلی شاخص تر، واضح تر و به یاد منوندنی و انحصاری میشد.
***********
و اما در مورد جلد کار:
خب برای جلد چند تا چیز خوبه که به چشم بیاد:
یک هویت مناسب از محتویات: الان گزارشی هست ولی تبلیغاتی نیست. من پیشنهادم تاکید روی یک ابر موضوع هست و اشاراتی به بقیش. اگه هم خواستی میتونی با روشهای کادر بندی خلاقه یه پیوستگی رو به نمایش بذاری... جلد کار بیشتر از یک آگهی باید یک پوستر قدرتمند باشه.
در مورد قاعده عنوان گذاری :
الان کار یک پیشونی تو بالای کادر داره که عنوان و لوگو هر دو توش هست و یه نوار شناسنامه کلی شماره و بعد پایین...
اگر نوشته کار طراحی نشه خیلی سخته که با یک علامت پیوند بخوره.
اگه سایز هر دو قدرتمند و همانند باشه هم به نوعی شما هم اقرار به نبودن یا ناخوانایی علامت دارین و هم به نوعی راضی نشدین طرحش کوچیک بشه. من پیشنهادم تو این موارد که شما یک علامت غیر عادی دارین اینه که چیدمان اجزا رو عوض کنید: میشه تو این موارد یه لوگوتایپ هر چند ساده طراحی کردو هر چی باشه از فونت بهتر میشه. الان سپهر و اون علامت بیگانه هستن به چشم من.
بعد لوگو رو به صورت یه واتر مارک یا کاغذ دیواری یا کادر تزئینی یا تصویرسازی شده در متن کار استفاده کنی... دیدنش لازمه اما باکس بندی براش لازم نیست... و توی پر کردن صفحه میشه اجزا رو به صورت پوستری آزاد کار کرد که یه گوشش جایی خالی برای نام و شناسه مجله داشته باشه. چه بالا وسط و چه حتی هر جای دیگه کار: همشهری جوان به بالا و باریک چسبیده. مجله های خانواده و فیلم هم معمولا یه عنوان هست که رو کار میاد لبه چپ. مجله های خارجی هم اگه لازم باشه تصویر اصلی پوستر قسمتی از لوگو رو میپوشونه...
در مورد رنگ ها هم به نظرم یه حالت جهت دار و یه رنگ غالب یا حداکثر دو سه تا لکه اصلی رنگ خوشترکیب بهترین جلوه برای زیرکاری و شروع چیدمان اجزا هست... بعد با توجه به آبجکت ها میتونی روشون کار کنی و اون پیشطرح رو کامل و بهینه کنی.
درباره بافت زمینه هم دیگه این سبک تو ماتریکس و انبوه تقلیدات از اونها خسته شده. و اگر هم این روش رو میپسندین جلوه هایی رو انتخاب کنید و اونها رو قوی و مناسب موضوع در بیارین.
مثلا فونت های پیکسلی قدیمی یا تبدیل فونت ها به اشکال مربوط به طرح یا استفاده از اونها در رنگ کردن یا کولاژ تصاویر...
...خب حرفام فعلا تموم شد.
افطار شده برادر رخصت!
یا علی
(اولین کارمه که اینجا قرار میدم)
)![Sepehr-Security-Team-Magazine-Cover[preview].jpg](/data/attachments/56/56432-6f9c314a145dd86c05545eb4faf120bf.jpg)
