من هم به نوبه خودم این واقعه تاسف بار رو به آقا نيما و خانواده محترمشون تسلیت عرض می کنم و امیدوارم که غم آخرشون باشه...
آقا نيما براي شما صبر و براي پدر گراميتون، نهايت آرامش رو آرزو مي كنم...
شرمنده یه مدت نبودم همین الان این تاپیک رو دیدم ...
واقعا متاسفم، غم از دست دادن پدر غم سنگینی هستش ...غم آخرت باشه نیما جان ...
ایشالا که شادتر از قبل توی فروم ببینمت ...
بابت همه چیز ممنون...
از همه بچه ها ، از h-akhavan عزیز. از اون امضای قشنگش.:. از همه تشکر می کنم.
ببخشید اگه دیر دارم جواب میدم. اینترنت سر نزده بودم؛
یک بار دیگه از طرحهای زیبایی که بعضی از دوستان زحمت کشیدن و زدن تشکر می کنم.
عمره دیگه میگذره... مهم اینه که چجوری آدم از عمرش استفاده کنه که بعدا پشیمون نشه...
این اتفاق درسهای زیادی به من داد... باعث شد جور دیگه ای از این به بعد به زندگی نگاه کنم... چون دیگه بهم ثابت شد آدم برای مردن حتما نباید بالای 70 سال باشه، مریض بشه، روی تخت بیفته، جون بده و بعد بمیره؛ آدم از قدم بعدیش هم خبر نداره... ممکنه این قدم رو برمیدارید قدم بعدی دیگه وجود نداشته باشه >!!! پس باید جوری باشیم همیشه آمادگی مرگ رو داشته باشیم.
به هر حال امیدوارم اینهمه همدردی شمارو یک روزی تو شادیاتون جبران کنم.
(اینم اولین تبریک)
