این برنامه در کشور ممنوع است. من برای فارسی زبانان افغانستان و تاجیکستان آموزش می دهم. البته برادران افغان از فیس بوک بیشتر استفاده می کنند ولی شاید بعدا مهاجرت کنند به اینستاگرام.
اینستاگرام پلتفرمی اجتماعی است که قبلا روی عکس متمرکز بود؛ اما با تغییرات جدید نظیر اضافه‌شدن بخش Reels، بیشترین تمرکزش را معطوف محتوای ویدیویی کرده است. تا زمانی که حساب کاربری شما عمومی باشد، می‌توانید نه‌تنها برای فالورها بلکه برای افراد دیگری که ازطریق الگوریتم‌های اینستاگرام به حساب شما دسترسی پیدا می‌کنند، محتوا تولید کنید. کاربران می‌توانند با کارهایی مثل لایک، کامنت و... با پست‌های شما تعامل برقرار کنند.
کپشن: کپشن هر پست اینستاگرام، متنی حاوی توضیحات درباره‌ی آن پست است. می‌توانید در بخش کپشن متنی جذاب بنویسید و کاربران را به کامنت گذاشتن ترغیب کنید. متن کپشن دارای محدودیت کاراکتر است.
گالری: اینستاگرام به شما امکان می‌دهد در هر پست حداکثر ۱۰ عکس یا ویدیو ارسال کنید. این عکس‌ها و ویدیوها در قالب گالری به کاربر نشان داده می‌شوند. مخاطبان شما می‌توانند با کشیدن انگشت روی پست، عکس‌ها یا ویدیوهای مختلف را ببینند.
آرشیو: این بخش در اینستاگرام به شما امکان می‌دهد پست‌ها و استوری‌ها را بدون حذف‌کردن، پنهان کنید. با مراجعه به بخش آرشیو در تنظیمات، فهرست پست‌ها و استوری‌های آرشیوشده قابل رؤیت خواهد بود. در هر زمان که بخواهید، می‌توانید پست را از حالت آرشیو دربیاورید.
پست‌های ذخیره‌شده: آیکونی در زیر پست‌های اینستاگرام به شما امکان می‌دهد آن‌ها را ذخیره کنید. به‌لطف ذخیره‌ی پست، می‌توانید بعدا دوباره آن را ببینید. برای ذخیره‌ی پست باید روی آیکونِ شبیه به بنر که در گوشه‌ی سمت راست پایین پست دیده می‌شود لمس کنید.
تعامل (Engagement): به بیانی ساده، برقراری ارتباط با سایر کاربران شبکه‌های اجتماعی، Engagement نامیده می‌شود. همین تعامل‌ها هستند که باعث می‌شوند شبکه‌های اجتماعی، نوعی پلتفرم اجتماعی باشند. پاسخ دادن به کامنت‌ها یا انجام جلسه‌ی پرسش‌و‌پاسخ در لایو اینستاگرام روش‌هایی برای برقراری تعامل با مخاطبان است.
نرخ تعامل (Engagement Rate): فهمیدن نرخ تعامل حساب اینستاگرام نیاز به برخی محاسبات دارد؛ اما کار سختی نیست. برای مشخص‌کردن نرخ تعامل پست باید مجموع تعداد لایک‌ها و کامنت‌های پست را بر تعداد فالورها تقسیم کنید و سپس عدد نهایی را در ۱۰۰ ضرب کنید تا به شما درصد بدهد. برای مثل فرض کنید پستی در اینستاگرام دارید که ۴٬۰۰۰ لایک و ۲۵۰ کامنت دریافت کرده. جمع این دو عدد به ۴٬۲۵۰ منتهی می‌شود. اگر حساب شما ۱۰٬۰۰۰ فالور دارد، با تقسیم عدد ۴٬۲۵۰ بر ۱۰٬۰۰۰ و سپس ضرب عدد نهایی در ۱۰۰ می‌توانید به نرخ تعامل فالورها با پست دست پیدا کنید.
ریچ (Reach): این عبارت به تعداد افرادی اشاره می‌کند که محتوا یا تبلیغات شما را دیده‌اند. مثلاً اگر ۶۰ نفر پست شما را ببینند، ریچِ آن پست برابربا ۶۰ است.
ایمپرشن (Impressions): مجموع بازدید از پست‌ها را ایمپرشن می‌گویند. ریچ نشان‌دهنده‌ی تعداد کاربرهای یکتایی است که پست‌های شما را دیده‌اند؛ اما ایمپرشن مجموع دفعات نمایش پست را نشان می‌دهد. در واقع اگر سه کاربر هر کدام ۱۰ بار از پست شما دیدن کند، عدد مربوط به ایمپرشن به ۳۰ می‌رسد.
ضربه‌ی دوتایی (Double Tap): عبارت دبل‌تپ به دو بار ضربه‌ی متوالی روی نمایشگر اشاره می‌کند. ازطریق دبل‌تپ می‌توان پست‌ها را لایک کرد.
دایرکت: بخش دایرکت اینستاگرام، مبادله‌ی خصوصی پیام را امکان‌پذیر می‌کند. بخش دایرکت کارکردی مشابه پیام‌رسان‌ها دارد؛ اما به‌شکلی بسیار محدودتر. در صورت پاسخ دادن به استوری‌ها، پیام شما در قالب دایرکت برای حساب‌های کاربری ارسال می‌شود. پیام‌های بخش دایرکت تأثیری روی نرخ تعامل ندارند.
اینسایت (Insights): بخش اینسایت اینستاگرام که برای حساب‌های تجاری ارائه می‌شود شامل آماری از حساب کاربری است. داده‌های بخش اینسایت جزئیات کاملی درباره‌ی مخاطبان، محتواها و عملکرد حساب شما ارائه می‌دهند. تحلیل داده‌های اینسایت کمک زیادی به رشد صفحات اینستاگرام می‌کند.
تگ کردن: به پیوست‌کردن نام‌های کاربری به پست‌ها، تگ‌کردن می‌گویند. با این کار، نام کاربری فرد موردنظر در پست شما نمایش داده می‌شود.
فالور یا دنبال‌کننده: کاربرانی که حساب شما را در اینستاگرام دنبال می‌کنند، فالور شما هستند. پس از ساخت حساب اینستاگرام، امکان دنبال‌کردن شما برای بقیه فراهم می‌شود. در بالای پروفایل اینستاگرام می‌توانید تعداد فالورها را ببینید. فالورها پست‌های شما را در فید اینستاگرام می‌بینند.
نوتیفیکیشن یا اعلان: نوتیفیکیشن راهی برای اطلاع‌رسانی جدیدترین فعالیت‌ها است. مثلاً وقتی پست‌های شما لایک شوند یا کامنت بگیرند، نوتیفیکیشن دریافت می‌کنید. سیستم نوتیفیکیشن اینستاگرام بخش‌های متنوعی را در بر می‌گیرد، از لایک و کامنت تا شروع‌شدن لایو و حتی اطلاع‌رسانی درباره‌ی پست‌های پربازدید و حساب‌هایی که به آن‌ها فالوبک نداده‌اید.
هشتگ: کلمه یا عبارتی است که در پشت آن نماد # دیده می‌شود (برای مثال: #زومیت). هشتگ برای دسته‌بندی پست‌ها کاربرد دارد. با استفاده از هشتگ‌های مرتبط به پست می‌توانید میزان بازدید را افزایش دهید.
جئوتگ: وقتی لوکیشن به پست‌های خود پیوست می‌کنید، در واقع به پست‌ها جئوتگ اضافه کرده‌اید. جئوتگ یا لوکیشن در زیر نام کاربری شما به هنگام ارسال پست نشان داده می‌شود.
اینفلوئنسر: این واژه به به افراد شناخته‌شده و تأثیرگذار در شبکه‌های اجتماعی نسبت داده می‌شود. بیشتر اینفلوئنسرها روی موضوعی خاص متمرکز هستند، مثل تناسب اندام یا زیبایی. به‌طور معمول اینفلوئنسرها صدها هزار فالور دارند.
استوری: پست‌های موقتی که به‌مدت ۲۴ ساعت در بالای فید اصلی اینستاگرام نشان داده می‌شوند، استوری نام دارند. می‌توان در قالب استوری، عکس یا ویدیو منتشر کرد. اگر استوری‌ها را در بخش‌های‌لایت ذخیره نکنید، پس از ۲۴ ساعت پاک خواهند شد. بخش استوری اینستاگرام قابلیت‌های تعاملی زیادی مثل نظرسنجی و استیکر دارد.
های‌لایت: های‌لایت بخشی است که ذخیره‌ی استوری‌های اینستاگرام را ممکن می‌کند.
اینستاگرام لایو: در اینستاگرام می‌توان ویدیو به‌صورت زنده برای فالورها پخش کرد. در قابلیت اینستاگرام لایو می‌توانید ویدیوی زنده را پس از ضبط‌کردن، ذخیره کنید.
آی‌جی تی‌وی: اینستاگرام سال‌ها قبل صرفاً از ویدیوهای کوتاه میزبانی می‌کرد؛ اما با قابلیت IGTV به رقیب یوتیوب تبدیل شد. IGTV که اکنون به Instagram Video تغییر نام داده، ارسال ویدیوهای یک ساعته را ممکن می‌کند.
صفحه‌ی اکسپلور: در نوار پایینی اینستاگرام با لمس آیکون ذر‌ه‌بین وارد صفحه‌ی اکسپلور می‌شوید. اکسپلور بی‌نهایت پست در خود دارد. الگوریتم‌های اینستاگرام محتواهای صفحه‌ی اکسپلور را براساس سلایق شما تعیین می‌کنند.
فید: فید اینستاگرام صفحه‌ی اصلی این اپلیکیشن است. پست‌های جدید حساب‌های فالوشده در صفحه‌ی فید نشان داده می‌شوند. فید همچنین میزبان پست‌هایی است که الگوریتم به شما پیشنهاد می‌دهد.
از همان منبع.
سالک: شاید فهم این ابزارها مشکل باشد. شاید بهتر باشد فیلمهای آپارات یا یوتیوب را ببینید.
www.zoomit.ir
