اینم نسخه جدید با موهای مشکی.نمی دونم چرا خودم موهاش رو وقتی روشن بود بیشتر دوست داشتم
البته من تمام پستها رو نخوندم ولی...
این بحث که زیبایی یک چیز ذاتیه یا یک چیز سلیقه ای همیشه بین هنرمندان و فلاسفه مطرح بوده. یعنی این سوال بوده که آیا میشه برای یک موضوع اصولی برای زیبا بودن یا نبودن مطرح کرد یا همه چیز بستگی به سلیقه فرد داره؟ البته این سوال تقریبا هنوز هم بی جواب مونده ولی موضوعی که خودم بهش اعتقاد دارم اینه که نظم همواره باعث زیبایی میشه (بعضی از بی نظمی ها هم دارای نظم درونی هستن). چیزی که به زیبایی کمک میکنه اینه که بدونیم طرحی رو که داریم روش کار میکنیم
دقیقا چیه؟!
طرحی که در اینجا داریم یک مینیاتوره و مینیاتور یه سابقه تاریخی داره که کسی که میخواد کاری روی یک طرح مینیاتور انجام بده (حالا هر کاری) باید این سابقه رو بدونه. یک نمونه اش اینه که مینیاتور بیشتر مربوط به مظامین عرفانی یا مذهبی بوده (و هست). این مفاهیم؛ بیشتر ساخته شرقی های هستند تا غربی ها پس عناصر موجود در نقاشی مینیاتور هم به فراخور موضوع باید شرقی باشن (من خودم به شخصه مینیاتور با آبجکتهای غربی تا حالا ندیدم!). شرقی ها (که اینجا بیشتر ایرانیها هستن) دارای موهای مشکی یا قهوه ای روشن هستن. پس این دلیل خوبیه واسه اینکه رنگ مو رو پیدا کنیم. حالا اگر این نقاشی متعلق به جنوب شرق آسیا (و مخصوصا ژاپن یا چین) بود, رنگهای روشن و شاد باید چند برابر میشد. در حالیکه تمدنهای غرب آسیا به رنگهای تیره تر علاقه دارند.
اما علت اینکه تیرگی موها توی این تصویر چندان خوب درنیومده به خاطر احساسیه که به بیننده القا میکنه. کشیدگی ابروها, خط چشم, دور لبها, ابروان کشیده و... یعنی تمام عناصر چهره تیره هستند و کشیدگی که در اونها وجود داره (به اقتضای نوع نقاشی) باعث میشه که به بیننده احساس خوبی در مورد نقاشی دست نده. حداقل برای خود من این احساس بوجود اومد که زن نقاشی شده چهره خبیث (یا به نوعی شیطان صفت) داره!
امیدوارم اگر چیزی رو اشتباه گفتم اساتید به بزرگی خودشون ببخشن!
