با سلام، فرض كنيد شما و دوستتون ميخواين روي يك پروژه با هم كار كنيد. حالا دوستتون عادت داره از اسامي طولاني استفاده كنه و شما نه! دوستتون يك متغير توي كدش نوشته به اين صورت:
PHP:
$myVariableWithLongName = 5;
حالا شما بعد از اينكه اين فايل دوستتون رو include كردين، اين كد رو مينويسيد:
PHP:
$var = &$myVariableWithLongName;
از اينجا به بعد، var$ يك اسم مستعار براي myVariableWithLongName$ خواهد بود چون شما به جاي مقدار اين متغير، يك ارجاع بهش رو توي var$ ذخيره كردين. در حقيقت، هر دو متغير به يك محل از حافظه اشاره ميكنن. درنتيجه شما هر كاري روي متغير خودتون انجام بدين، روي متغير دوستتون هم اعمال خواهد شد. البته اين فقط يكي از كاربردهاي استفاده متغيرها بصورت ارجاعي هست. مورد ديگه در توابع هست. ميتونيد يكسري پارامتر از نوع ارجاعي براي تابعتون تعريف كنيد و وقتي موقع صدا زدن، آرگومانهايي رو براشون ميفرستين، تغييرات روي پارامترها در بدنه تابع، در خارج از تابع روي آرگومانهاي متناظر هم اعمال ميشه. با اين روش ميتونيد بيش از يك خروجي از تابع بگيرين. كاري كه در حالت عادي نميشه چون فقط يك return اجرا ميشه!
موفق باشيد.