شاخص های مهم Routing کدامند؟
در مسیریابی شبکه، انتخاب بهترین مسیر به فاکتورهای متعددی بستگی دارد که بهعنوان شاخصهای مسیریابی شناخته میشوند؛ اما شاخصهای
روتینگ چیست؟ این شاخصها نقش مهمی در تصمیمگیری روترها برای مسیریابی بهینه دارند که در ادامه به آنها میپردازیم:
تعداد پرش
تعداد پرش نشاندهنده تعداد دستگاههایی است که یک بسته باید از آنها عبور کند تا به مقصد برسد. در پروتکلهای مختلف، کمترین تعداد پرش بهعنوان بهترین مسیر انتخاب میشود.
تأخیر
تأخیر مدت زمانی است که برای انتقال داده از مبدا به مقصد نیاز است. هرچه تأخیر کمتر باشد، مسیر سریعتر و بهینهتر در نظر گرفته میشود.
پهنای باند
پهنای باند به میزان ظرفیت انتقال داده از طریق یک لینک گفته میشود. لینکهایی با پهنای باند بالاتر، مانند لینکهای گیگابیتی، برای مسیریابی بهینهتر و سریعتر انتخاب میشوند.
بار جریان
بار جریان میزان استفاده از منابع شبکه مانند روترها و لینکها را نشان میدهد. در شبکههایی مانند VoIP، پروتکلها مسیرهایی با کمترین بار جریان را برای بهبود عملکرد انتخاب میکنند.
قابلیت اطمینان
قابلیت اطمینان به میزان احتمال پایدار بودن یک مسیر در طول زمان اشاره دارد. مسیری که قابلیت اطمینان بالاتری داشته باشد، معمولاً انتخاب میشود تا از قطع ارتباطات جلوگیری شود.
هزینه
هزینه میتواند شامل هزینههای مالی یا فنی باشد که برای عبور یک بسته از یک مسیر خاص نیاز است. در برخی پروتکلها، هزینه بهعنوان یک شاخص برای انتخاب مسیر با کمترین قیمت در نظر گرفته میشود.
اصطلاحات کاربردی و رایج درباره مسیریابی شبکه
همانطور که میدانیم روتینگ چیست باید درباره اصطلاحات کاربردی و رایجی که در مسیریابی شبکه استفاده میشود نیز اطلاعاتی داشته باشیم. این اصطلاحات عبارتاند از:
هاست یک دستگاه متصل به شبکه است که میتواند بهعنوان سرور یا کلاینت عمل کند و با آدرس IP منحصربهفرد شناخته میشود.
روتر دستگاهی است که دادهها را بین شبکههای مختلف هدایت میکند و با تحلیل مسیرها، بهترین مسیر را انتخاب میکند.
یک جدول حاوی اطلاعات مسیرها است که به روتر کمک میکند دادهها را به مقصد مناسب هدایت کند.
شبکهای است که از طریق یک اتصال عمومی (مثل اینترنت) به شبکه دیگر متصل میشود و برای سرویسهایی مثل VPN و VoIP کاربرد دارد.
هاپ به هر گره میانی در مسیر دادهها گفته میشود. هرچه تعداد هاپها بیشتر باشد، تأخیر و احتمال خطا نیز افزایش مییابد.
به آدرس گره یا روتر بعدی در مسیر دادهها گفته میشود که بستهها برای رسیدن به مقصد باید به آن هدایت شوند.
واحد دادهای در لایه چهارم مدل OSI که شامل اطلاعات کنترلی مانند شماره پورتها و دادههای اصلی است.