دوستان از دید من ما ایرانیان همیشه پس از اینکه ضربه ای بس جانانه خوردیم تازه متوجه میشیم که جریان چی بوده و تازه مانند کسی که زورش به ضارب نمیرسه همونجوری که روی زمین ولو شدیم شروع میکنیم به فحش دادن و نفرین کردن و ... که دیگه دیر شده. زمانیکه میبینیم طرف چوب را برداشته باید خودمان را آماده کنیم. و حتی زمانیکه یک چوب میبینیم باید اونو زودتر خودمان برداریم تا کسی حتی فکر آمدن طرف ما را هم نداشته باشه.
کوروش بزرگ یکی از بزرگترین فرمانروایان جهان چه در زمان خودش و چه تا به امروز بوده و است. کسی که با داشتن قدرت بسیار و نفوذ بسیار بجای اینکه کار را برای خودش آسانتر کنه و مانند فرمانروایان دیگر جکومت کند، فرمان حقوق بشر را که هم اکنون هم در جهان از آن بهره گیری میشه را صادر میکنه. همه ما میدونیم و حتی چشیدیم که دیکتاتور بودن و حکومت کردن خیلی آسانتر از فرمانروایی بر کشوری آزاد است.
کوروش کسی است که در تورات و قرآن و صدها کتاب و دفتر دیگر از او یاد شده و حتی دشمنان او که یونانیان در زمان وی بودند از او به بزرگی یاد کرده اند.
ولی کوروش کیست؟ کدام یک از ما میتواند درست و گویا تاریخ و زندگی این بزرگمرد تاریخ را بازگو کند؟ روشن است که درصد بسیار کمی از ما! همچنین داریوش، انوشیروان ... و اصلا چرا راه دور میرویم؟ کدام یک از ما و جوانان و حتی بزرگسالان ما میتواند نام پادشاهان (کاری ندارم که شاه خوبه یا رییس جمهور یا هر فرم دیگری) قاجار را به ترتیب بگه یا کمی از تاریخ آنها بگه؟ یا اینکه حتی واقعه های 30 سال اخیر ایران را درست (منظورم از درست از دید سیاسی نیست بلکه ترتیب اتفاقات تاریخی است ) برای نوجوانی بازگو کنه؟ بازهم شوربختانه درصد خیلی کمی از ما. پرسش این است که چرا؟
زمانیکه فیلم "بدون دخترم هرگز" روی پرده سینما آمد من و یکی از دوستانم به سینما رفتیم و آنرا دیدیم. در آنزمان که جوانتر بودم خیلی خشمم برانگیخته شده بود و تمام تلاشم را میکردم که بسیاری از دروغهای نمایش داده شده که به پای همه مردم ایران نوشته شده بود را به مردم سوئد بشناسانم. در میان هم کلاسیهایم بسیار گفتگو میکردم و با مردم در قطار شهری و میهمانیها و ... سر گفتگو را باز میکردم درباره این فیلم . از دهان مردم و دوستان میشنیدم که من و گفته هایم را باور میکنند ولی از چهره شان دیده میشد که این باور فقط برای احترام به من و یا شاید برای خلاص شدن از شر یک "گذافه گو" است.
استادی داشتیم سوئدی که بسیار جهان دیده بود و در برخی از دانشگاههای بزرگ دنیا مانند سوربون فرانسه و دانشگاه مسکو و ... تحصیل کرده بود که استاد زبان و فرهنگ ما بود. یکروز که با او گفتگو میکردم و دید خودم را درباره فیلم مفصلا توضیح دادم و پس از اینکه کاملا گوش کرد به من دو واژه گفت و پس از آن با لبخندی استادانه (شاید هم تمسخر آمیز) خیره شد و رفت. اون دو واژه بسیار پر معنی اینها بودند:
"صبح بخیر " !
همانروز از گفته و رفتار او بسیار رنجیده شدم. فردای آنروز تلاش کردم در سالن غذاخوری جایی در کنار او پیدا کنم و ازش توضیح خواستم. گفت: تو باید بدانی که دیدن یک فیلم و یا خواندن یک کتاب در ما بیشتر از توضیحات یک نفر اثر میگذارد. من (استاد) میدانم که همه این فیلم و کتاب چرتی بیش نیست چرا چون با ایرانیان از زمانهای خیلی دور آشنایی دارم. ولی ایکاش شما هم سالها پیش که این فیلم درست نشده بود اینرا میدانستید! الآن هم خودت را روی این فیلم خسته نکن و تلاش کن که فیلم یا کتابی پیش از آمدن فیلم "بدون پسرم هرگز" یا "بدون همسرم هرگز" مبنی بر زندگی در ایران درست کنی. پس از کتک خوردن فحش دادن بیفایده است!
به نظر من تا پیش از آمدن فیلم 3000 باید دست بکار شد و چهره و تاریخ درست ایران را به جهانیان نشان داد. به گفته یکی از دوستان آیا فکر میکنید که اگر ما یک فیلم خوب و جالب مانند فیلم های هالیودی درباره کوروش یا داریوش ساخته بودیم که در دنیا نمایش داده میشد آیا کسی امروز میتوانست فیلمی مانند 300 درست کتد؟ یا اگر میکرد آیا میتوانستند ایرانیان را اینگونه نشان دهند؟ یا دوباره به گفته این دوست:
شما از یک کودک آمریکایی چه انتظاری دارید ؟
او از کجا باید بدونه کورش کیه ؟ زرتشت کیه ؟ داریوش کیه ؟ اصلا تاریخ ایران چیه ؟!!
اون الان فقط می دونه ایرونی یه وحشی خونخوار بوده که با یه دریا هیولا به جنگ 300 سرباز بی گناه رفت و امروزم مدام دنبال جنگ و جنجاله
او نمیدونه که اولین منشور جهانی حقوق بشر را یک ایرانی نوشت
او در 300 ایرانیان رو موجوداتی می بینه که زن براشون از برده بی ارزش تره ولی هرگز از پوران ( پادشاه زن ساسانی) یا آرتمیس ( دریاسالار ارتش داریوش ) یا ...
خبر نداره !
در همین زمان نوروزی و در همین تالارها چندتا اثر یا نوشته یا طرح نوروزی مطرح شد؟ و زمان رخدادهای عربی چندین تا مطرح و نمایش داده میشه؟ من به عقیده همه احترام میگذارم ولی میگم اگر ما حتی 10% خودمان را ایرانی به شمار میاریم و 90% مسلمان یا مسیحی یا زرتشتی یا هر دین و آیین دیگری پس به اندازه اون 10% هم که شده تاریخ و هنر و فرهنگ ایرانی را دست کم در تالارهای خودمان به نمایش بگذاریم. برای من واقعا شرم آور بود زمانیکه یکی از دوستانم برای چاپ کتاب یا مقاله ای از من خواست که یکسری تصویر با کیفیت بالا یا وکتوری درباره سفره هفت سین و یا نوروز برایش تهیه کنم و من هرچه گشتم خبری نبود!!! چند هزار سال است که نوروز داریم ولی ... در عوض با یک جستجوی بسیار کوچک میتوان هزاران هزار طرح، عکس و یا نقاشی و وکتور درباره کریسمس و یا آثار عربی پیدا کرد.
از دید من باید در تارنمای 300 نه از شرکت وارنر بلکه از ایرانیان گله مند بود که از ماست که بر ماست.
ادامه نوروز شاد و خوبی داشته باشید.
