تابع هایی که فایل های DLL در اختیار سایر برنامه ها قرار می دهند طبیعتا یکسری پارامتر ورودی و خروجی دارند،
اما شیوه هایی که این پارامتر ها رو در حافظه قرار می دهند در کامپایلر ها (زبان ها) متفاوته.
مثلا اینکه پارامتر ها از چپ به راست در حافظه قرار بگیرند یا راست به چپ، مقدار پارامتر ها در Register های پردازنده
قرار بگیرند و یا در حافظه پشته (Stack) و اینکه چه بخشی مسئول خارج کردن این داده ها از پشته است.
مثلا cdecl اسم شیوه ای است که اکثر کامپایلر های C بصورت پیشفرض ازش استفاده می کنند.
یا شیوه pascal که توی ویندوز 3.1 و اولین نسخه Delphi استفاده شد.
شیوه stdcall در ویندوز خیلی کاربرد داره، چون توابع API ویندوز ازش استفاده می کنند.
دلفی های فعلی از شیوه fastcall یا همون register استفاده می کنند، در ضمن دلفی موقع ارتباط برقرار کردن با
COM یا همون Component Object Model یک شیوه دیگه به اسم safecall رو بکار می بره.
در بعضی از کامپایلر ها فقط یک شیوه مشخص پشتیبانی میشه مثل ویژوال بیسیک، ولی در بعضی از کامپایلر ها
برنامه نویس حق انتخاب داره. مثل Microsoft MASM و ++Microsoft Visual C
MMB طوری طراحی شده که نمی تونه از DLL هایی به عنوان پلاگین استفاده کنه که تابع هاش از شیوه stdcall
استفاده می کنند، در حالی که ویژوال بیسیک فقط از stdcall پشتیبانی می کنه.
دو راه حل هم بیشتر وجود نداره :
یا باید یک فایل dll به عنوان واسطه طراحی بشه که بین MMB و DLL ای که با ویژوال بیسیک ساخته شده نقش
میانجی رو بازی کنه، یعنی خودش پلاگین MMB باشه ولی هر چی از MMB گرفت به DLL ما ارسال کنه و هر چی
از DLL ما دریافت کرد به MMB تحویل بده.
یا باید کد های ماشین برنامه ویژوال بیسیک طوری دستکاری بشه که از شیوه cdecl استفاده کنه، نمونه چنین
کاری رو قبلا توی ویژوال بیسیک انجام داده ام (
فراخوانی توابع API بدون Declare در ویژوال بیسیک)
