۱. خیلی کم از تنظیمات تجملی آن استفاده خواهید کرد. یکی از مزایای خرید DSLR انعطافی است که در کنترل تنظیمات به شما می دهد. می توانید به سرعت گشادگی دهانه دیافراگم٬ سرعت شاتر٬ ایزو٬ و فوکوس دستی را تنظیم کنید. اما جالب است بدانید که در یک نظرسنجی که ۹ ماه قبل سونی انجام داد٬ دو سوم کاربران گفتند که هرگز دوربین شان را از حالت خودکار خارج نمی کنند. این یعنی بیشتر افراد همانطوری از یک DSLR استفاده می کنند که از تلفن هوشمند و دوربین ببین-و-بگیر بهره می برند. پس ابتدا مطمئن شوید که شما از آن نیستید.
۲. ممکن است کیفیت عکسی بهتر از یک دوربین فشرده به دست نیاورید. در مقطعی ممکن بود یک DSLR را فقط برای بهترین کیفیت عکس بخرید٬ ولی با سطح کیفی دوربین های امروزی٬ کیفیتی قابل قبول را می توان با یک دوربین رده بالای ببین-و-بگیر هم به دست آورد. دوربین هایی مثل سونی ٬RX–100 پاناسونیک LUMIX DMC-LX7 و فوجی FinePix X20 همه دوربین های فشرده خوبی برای گرفتن تصاویری با کیفیت بالا هستند. حتی بخش بزرگی از انعطاف و کنترلی را که یک DSLR به شما می دهد هم در خود دارند.
۳. DSLR ها بزرگ و حجیم هستند. ابعاد ۱۳.۳ در ۷.۹ در ۱۰.۲ سانتی متر برای Rebel T5i ساخت کانن کجا و ابعاد ۱۰.۲ در ۵.۸ در ۳.۶ سانتی متر برای DSC-RX100 سونی که یک دوربین فشرده است کجا. اندازه و حجم این دو را با تلفن های هوشمند رده بالا که مقایسه کنیم٬ تصویر بهتری از قابل حمل بودن هر یک به دست می آورید. یک دوربین DSLR در جیب شما جا نمی شود٬ در خیلی از کیف ها هم جا نمی شود٬ و این مشکلی نیست که به مرور حل شود.
۴. به اشتراک گذاری عکس ها زجر آور است. چرا آیفون در سایت فلیکر پادشاهی می کند؟ ساده است: درست مثل فیسبوک٬ توییتر٬ اینستاگرام٬ و گوگل پلاس٬ این سرویس هم تمرکز خود را روی راحتی و سرعت به اشتراک گذاری لحظات زندگی قرار داده. هر چند دوربین های مجهز به وای-فای دارند بیشتر می شوند ولی هنوز باید نزدیک اینترنت بی سیم باشید. اما با یک تلفن هوشمند یا یک دوربین هوشمند نظیر آنچه سامسونگ رو کرده٬ ارسال عکس به شبکه های اجتماعی بسیار ساده تر شده٬ چون چنین دستگاه هایی دائما به اینترنت وصل هستند و رابط کاربری شان هم ساده است.
۵. DSLR ها گران هستند. حتی مدل های رده پایین این خانواده هم پول زیادی از جیب شما بر می دارند. شاید بتوانید لنز و دوربین را زیر ۶۵۰ دلار بخرید ولی خیلی زود متوجه محدودیت های لنزتان خواهید شد. این یعنی باید لنز جدید بخرید که ارزان نیست. یک لنز زوم استاندارد حدود ۵۰۰ دلار قیمت دارد؛ لنزهای تله فوتو یا واید که دیگر بیش از اینها می ارزند. بنابراین دست آخر چیزی بیش از ۱۰۰۰ دلار خرج کرده اید تا یک دوربین بخرید٬ و تازه از کجا معلوم جزو دو سوم افرادی که همیشه از وضعیت خودکار استفاده می کنند٬ نباشید؟
۶. می توانید دوربین های بدون آینه بخرید که بیشتر مزایای DSLR را دارند٬ و سبکتر هم هستند. بعد از ۵ مورد بالا اگر هنوز می خواهید دوربینی منعطف تر از دوربین تلفن هوشمند یا یک دوربین فشرده بگیرید٬ شاید دلتان بخواهد یک دوربین فشرده بدون آینه خریداری کنید. مثل alpha NEX–5R ساخت سونی. این نوع دوربین ها با اینکه خیلی کوچکتر از DSLR هستند ولی هنوز هم انعطافی را که در کار با لنزهای مختلف هست٬ ارائه می کنند.
با وجود موارد بالا٬ هنوز هم دلایل خوبی برای خریدن یک DSLR وجود دارد: اگر سریع ترین فوکوس و فرزترین عملکرد ثبت عکس را می خواهید٬ شکست این خانواده کار سختی است٬ ولی دقت داشته باشید که این مورد بیشتر به درد عکاسان حرفه ای و ورزشی و البته عکاسی از حیات وحش می خورد. یا مثلا عکاسی با DSLR های رده بالا در نور کم٬ نتایج بسیار خوبی دارد که برای عکس گرفتن در محیط داخلی و بدون فلش٬ عالی است. ولی هزینه آن هم عالی است!
شرایط بالا را کنار هم بگذارید٬ وزن هر کدام و البته نیازهای خودتان را بسنجید تا بتوانید بهتر پول تان را خرج کنید.
