ahc.shopcenter
Member
یکی از مشکلاتی که تقریبا همه رانندگان در طول استفاده از خودرو با آن مواجه می‌شوند، موضوع عرضه مکمل سوخت در جایگاه‌های بنزین است. شاید برای شما هم پیش آمده باشد که هنگام مراجعه به پمپ بنزین، مأمور جایگاه با روی خوش و گاهی همراه با اصرار، قوطی‌های رنگارنگی را به شما معرفی کرده و ادعا کند که ریختن این مواد در باک خودرو باعث شست‌وشوی سیستم سوخت‌رسانی و افزایش کارایی موتور می‌شود. این صحنه برای اغلب رانندگان آشناست، اما پرسش اصلی اینجاست که آیا واقعا این مکمل‌ها ضروری و مفید هستند یا بیشتر جنبه تجاری دارند؟
برای پاسخ دادن به این موضوع لازم است کمی دقیق‌تر با مفهوم «مکمل سوخت» آشنا شویم. مکمل‌های سوخت به طور کلی موادی هستند که به بنزین اضافه می‌شوند تا کیفیت احتراق را بهبود ببخشند. مهم‌ترین وظیفه آن‌ها بالا بردن عدد اکتان است. عدد اکتان نشان‌دهنده مقاومت سوخت در برابر پدیده «کوبش» یا همان ضربه موتور است. هرچه این عدد بالاتر باشد، سوخت دیرتر دچار احتراق ناخواسته می‌شود و در نتیجه موتور نرم‌تر، بی‌صداتر و با بازده بالاتر کار می‌کند. به همین دلیل است که خودروهای مدرن و پرقدرت، به خصوص خودروهایی با توربوشارژ یا موتورهای با نسبت تراکم بالا، نیاز بیشتری به سوخت با عدد اکتان بالا دارند.
اما نکته مهم اینجاست که مکمل‌های عرضه‌شده در جایگاه‌های سوخت لزوماً همان کیفیت و ترکیبات علمی مورد انتظار را ندارند. بسیاری از این محصولات صرفاً برای فروش بیشتر تهیه و عرضه می‌شوند و اثر واقعی آن‌ها بر موتور خودرو بسیار ناچیز یا حتی در برخی موارد مضر است. ریختن مکمل‌های بی‌کیفیت می‌تواند به سیستم انژکتور، پمپ بنزین و حتی کاتالیست خودرو آسیب برساند. از این رو کارشناسان حوزه خودرو توصیه می‌کنند که اگر قصد استفاده از مکمل سوخت دارید، بهتر است از برندهای معتبر و فروشگاه‌های مطمئن خریداری شود، نه از قوطی‌های ناشناس و بی‌نام‌ونشان که روی نازل‌های پمپ بنزین قرار داده شده‌اند.
از سوی دیگر، باید به این نکته توجه کرد که بنزین توزیع‌شده در کشور معمولاً با استاندارد مشخصی تولید می‌شود. درست است که کیفیت سوخت در ایران و بسیاری از کشورهای منطقه گاهی با انتقاداتی همراه است، اما در حالت کلی برای خودروهای معمولی که موتورهایشان طراحی پیچیده‌ای ندارند، همان بنزین عرضه‌شده کافی است و نیازی به افزودن مکمل وجود ندارد. تنها در شرایط خاص، مانند استفاده از خودروهای لوکس یا پرقدرت خارجی، یا در صورت سفر به مناطقی که کیفیت سوخت پایین‌تر است، استفاده از مکمل‌های معتبر می‌تواند توجیه‌پذیر باشد.
برای کسب اطلاعات بیشتر در مورد مزایا و معایب مکمل سوخت کلیک کنید.
به علاوه، بسیاری از رانندگان تصور می‌کنند که مکمل‌ها قادرند تمام مشکلات موتور را حل کنند، در حالی که واقعیت چنین نیست. اگر موتور خودرو به دلیل عدم سرویس دوره‌ای، رسوبات کربنی یا خرابی شمع‌ها و انژکتورها عملکرد ضعیفی داشته باشد، ریختن مکمل به تنهایی چاره‌ساز نیست. در چنین شرایطی تنها راه‌حل اصولی مراجعه به تعمیرگاه و انجام سرویس تخصصی است.
در نتیجه می‌توان گفت مکمل‌های سوخت در اصل وجود دارند و در موارد خاص کاربرد واقعی دارند، اما آنچه در جایگاه‌های سوخت به رانندگان پیشنهاد می‌شود، اغلب بیشتر جنبه تجاری دارد تا علمی. پس بهترین کار برای رانندگان این است که با افزایش آگاهی خود، در دام تبلیغات لحظه‌ای نیفتند و تنها در صورت نیاز واقعی و از منابع معتبر اقدام به خرید مکمل کنند. به این ترتیب هم از هزینه‌های اضافی جلوگیری می‌شود و هم سلامت موتور خودرو در بلندمدت حفظ خواهد شد.
برای پاسخ دادن به این موضوع لازم است کمی دقیق‌تر با مفهوم «مکمل سوخت» آشنا شویم. مکمل‌های سوخت به طور کلی موادی هستند که به بنزین اضافه می‌شوند تا کیفیت احتراق را بهبود ببخشند. مهم‌ترین وظیفه آن‌ها بالا بردن عدد اکتان است. عدد اکتان نشان‌دهنده مقاومت سوخت در برابر پدیده «کوبش» یا همان ضربه موتور است. هرچه این عدد بالاتر باشد، سوخت دیرتر دچار احتراق ناخواسته می‌شود و در نتیجه موتور نرم‌تر، بی‌صداتر و با بازده بالاتر کار می‌کند. به همین دلیل است که خودروهای مدرن و پرقدرت، به خصوص خودروهایی با توربوشارژ یا موتورهای با نسبت تراکم بالا، نیاز بیشتری به سوخت با عدد اکتان بالا دارند.
اما نکته مهم اینجاست که مکمل‌های عرضه‌شده در جایگاه‌های سوخت لزوماً همان کیفیت و ترکیبات علمی مورد انتظار را ندارند. بسیاری از این محصولات صرفاً برای فروش بیشتر تهیه و عرضه می‌شوند و اثر واقعی آن‌ها بر موتور خودرو بسیار ناچیز یا حتی در برخی موارد مضر است. ریختن مکمل‌های بی‌کیفیت می‌تواند به سیستم انژکتور، پمپ بنزین و حتی کاتالیست خودرو آسیب برساند. از این رو کارشناسان حوزه خودرو توصیه می‌کنند که اگر قصد استفاده از مکمل سوخت دارید، بهتر است از برندهای معتبر و فروشگاه‌های مطمئن خریداری شود، نه از قوطی‌های ناشناس و بی‌نام‌ونشان که روی نازل‌های پمپ بنزین قرار داده شده‌اند.
از سوی دیگر، باید به این نکته توجه کرد که بنزین توزیع‌شده در کشور معمولاً با استاندارد مشخصی تولید می‌شود. درست است که کیفیت سوخت در ایران و بسیاری از کشورهای منطقه گاهی با انتقاداتی همراه است، اما در حالت کلی برای خودروهای معمولی که موتورهایشان طراحی پیچیده‌ای ندارند، همان بنزین عرضه‌شده کافی است و نیازی به افزودن مکمل وجود ندارد. تنها در شرایط خاص، مانند استفاده از خودروهای لوکس یا پرقدرت خارجی، یا در صورت سفر به مناطقی که کیفیت سوخت پایین‌تر است، استفاده از مکمل‌های معتبر می‌تواند توجیه‌پذیر باشد.
برای کسب اطلاعات بیشتر در مورد مزایا و معایب مکمل سوخت کلیک کنید.
به علاوه، بسیاری از رانندگان تصور می‌کنند که مکمل‌ها قادرند تمام مشکلات موتور را حل کنند، در حالی که واقعیت چنین نیست. اگر موتور خودرو به دلیل عدم سرویس دوره‌ای، رسوبات کربنی یا خرابی شمع‌ها و انژکتورها عملکرد ضعیفی داشته باشد، ریختن مکمل به تنهایی چاره‌ساز نیست. در چنین شرایطی تنها راه‌حل اصولی مراجعه به تعمیرگاه و انجام سرویس تخصصی است.
در نتیجه می‌توان گفت مکمل‌های سوخت در اصل وجود دارند و در موارد خاص کاربرد واقعی دارند، اما آنچه در جایگاه‌های سوخت به رانندگان پیشنهاد می‌شود، اغلب بیشتر جنبه تجاری دارد تا علمی. پس بهترین کار برای رانندگان این است که با افزایش آگاهی خود، در دام تبلیغات لحظه‌ای نیفتند و تنها در صورت نیاز واقعی و از منابع معتبر اقدام به خرید مکمل کنند. به این ترتیب هم از هزینه‌های اضافی جلوگیری می‌شود و هم سلامت موتور خودرو در بلندمدت حفظ خواهد شد.
