هر دو شون تاثیر دارند، اما در شرایطی که استفاده شون کاربرد داشته باشه.
گزینه Transparency زمانی تاثیر داره که طیف تون Transparency داشته باشه، یعنی Opacity در کل طیف 100 درصد
نباشه، اگه ویرایشگر Gradient رو باز کنید می بینید که اون باریکه طیف هم از بالا و هم از پایین تنظیم داره،
تنظیم پایینی که مشخصه برای رنگه، اما تنظیم بالایی برای Opacity است. فقط طیف هایی نسبت به گزینه
Transparency حساس اند که Opacity شون حداقل در یک بخشی از طیف کمتر از 100 درصده، وگرنه چه فعال باشه
و چه نباشه تاثیری نداره.
اگه لیست Gradient های پیشفرض فتوشاپ رو ببینید، اولی Foreground to Background هست که دو رنگه و
Opacity کل طیف 100 درصده، فرقی هم برایش نمی کنه که Transparency فعال باشه یا نباشه.
اما دومی Foreground to Transparent هست که تک رنگه و Opacity از 100 درصد به سمت 0 درصد کم میشه.
طبیعتا همه اگه گزینه Transparency فعال نباشه یک رنگ Foreground یکدست میشه که چپ و راستش هیچ
فرقی ندارند.
گزینه Dither هم تاثیر داره، ولی شاید خیلی به چشم نیاد. در طیفی ای تاثیرش مشخص تر میشه که خیلی
طولانی رسم بشه و رنگ ها خیلی با هم اختلاف داشته باشند. در تصویر زیر Gradient پایینی با Dither فعال
رسم شده و بالایی با Dither غیر فعال، اگه دقت کنید طیف پایینی هموارتره و رنگ ها با نویز بیشتری هستند :