mehdimirsharifi
New Member
برای بسیاری از ما که با سینمای وسترن و فیلم های هالیوودی در دهه 40 تا 60 میلادی خاطره داریم، تب جست و جوی طلا همواره در پس ذهن ما قرار داشته است. مخصوصاً اگر کمی از سرگذشت شیمیدان های بزرگ گذشته و سودای کیمیاگری آن ها اطلاع داشته باشیم، حداقل یک بار هم که شده رؤیای دستیابی آسان به این فلز گران بها را تجربه نموده ایم. جالب اینجاست که اکنون در قرن بیست و یکم جست و جوی معادن طلا و یا دانش کیمیاگری در قالب استخراج طلا از برد گوشی و سایر لوازم الکترونیکی شکلی جدید به خود گرفته است.
از این رو استخراج طلا از برد گوشی و سایر لوازم الکترونیکی حتی می تواند به صرفه تر از جست و جوی معادن طلای زیرزمینی باشد، به شرط آن که دانش اصولی آن فرا گرفته شود و همانند کلیه فعالیت های صنعتی الزامات ایمنی مربوط به آن به درستی رعایت گردد.
در شرایط کنونی که استخراج طلا از دل زمین به تأسیسات و تجهیزات پرهزینه و نیروی کار فعال بسیار زیادی نیاز دارد، استخراج طلا از برد گوشی علاوه بر اینکه ساده تر و مقرون به صرفه تر است، گامی مثبت در جهت حفظ و پایداری محیط زیست نیز تلقی می شود.
با توجه به قابلیت استثنایی و رسانایی بالای طلا و سایر فلزات گران بها، استفاده از آن ها در مدار های الکترونیکی امری اجتناب ناپذیر است؛ به طور مثال طلا به سبب قابلیت شکل پذیری فوق العاده و مقاومت آن در برابر اکسید و کدر شدن برای استفاده در برد های گوشی ایده آل است. استخراج طلا از برد گوشی زمانی اهمیت خود را نشان می دهد که بدانیم بر اساس گزارشات سازمان ملل متحد میزان 0.7 درصد از طلای جهان در ساخت همین قطعات الکترونیکی به کار رفته است.
روزانه میزان تولید گوشی های هوشمند به طرز چشمگیری افزایش می یابد که به معنی تقاضای بیشتر تولیدکننده ها به فلزات گران بها است. به همین نسبت حجم بیشتری از گوشی های خراب از چرخه بازار خارج می شود و این موضوع یعنی موقعیت بهتر و به صرفه تر برای بازیافت و استخراج طلا از برد گوشی؛ مسئله ای که کمپانی های قدرتمندی مانند سامسونگ و ورایزون را به خود جذب کرده است، تا جایی که این کمپانی ها محل انباشته شدن قطعات الکترونیکی خراب را «معادن شهری» نام گذاری کردند.
این افراد در نهایت مجبور می شدند گلوله های فلزی باقی مانده را با قیمتی بسیار کمتر از آنچه انتظار می رفت به کارخانه های بازیافت بزرگتر واگذار کنند.
متأسفانه امروزه شاهد آن هستیم که بسیاری از افراد مبتدی به منظور استخراج طلا از برد گوشی نسبت به اقدام موارد مشابه مبادرت می ورزند و نتیجه کار آن ها چنان تاسف بار می شود که به گمان سودآور نبودن این صنعت به طور کامل آن را رها کرده و دیگران را هم از انجام آن منصرف می نمایند.
نکته ای که اکثر این افراد مبتدی از آن غافل می شوند این است که استخراج طلا از برد با وجود انواع ترکیبات صنعتی و معدنی متفاوت در آن بسیار پیچیده تر از تکنیک های قدیمی بازیافت است.
جداسازی چنین آلیاژ هایی گاهاً حتی برای کارخانه های بازیافت حرفه ای هم توجیه اقتصادی ندارد؛ به زبان ساده تر زحمت و هزینه انجام آن بسیار بیشتر از منفعت حاصل خواهد بود لذا نه تنها استخراج طلا از برد گوشی حاصل نمی شود بلکه تمام آن قطعات الکترونیکی ارزشمند، بی جهت از بین می رود.
همان طور که گفته شد دیگر این روش تکنیکی کاربردی برای استخراج طلا از برد گوشی و مدار های الکترونیکی به شمار نمی آید. امروزه با توجه به گستردگی انواع ترکیبات صنعتی و آلیاژ های مختلف جدا سازی فلزات گران بها از ضایعات متعلق به آن ها از با استفاده از محلول های آلی صورت می گیرد که این دانش را با عنوان هیدرومتالورژی می شناسیم.
در این متد استخراجی با کمک دانش شیمی آلی و بهره گیری از خواص محلول های مختلف با سادگی بیشتری می توان استخراج طلا از برد گوشی را انجام داد به گونه ای که هر فرد با فراگیری دانش های پایه و آموزش های مربوط به آن قادر خواهد بود در یک فضای کارگاهی کوچک فلزات گران بها را از برد های سبز رنگ بلااستفاده استخراج نماید.
دیگر نیازی به کوره های آزمایشگاهی با قابلیت تنظیم دمای دقیق، تجهیزات ایمنی گران و پیشرفته و همچنین صرف زمان و انرژی تکنیک های قدیمی نیست. حتی استخراج طلا از برد با کمک دانش هیدرومتالورژی خطر بسیار کمتری را برای فرد خواهد داشت.
باید در نظر داشت که هر کدام از این آزمایش ها گاز های سمی خطرناکی تولید می کنند که خطر مرگ را به همراه دارد. ترکیبات قطعات الکترونیکی نیز بسیار متفاوت و در گاهی موارد شدیداً واکنش پذیر هستند؛ مانند باتری های گوشی که حتی می تواند خطر انفجار را در پی داشته باشد. از سوی دیگر ترکیباتی که بعضاً توصیه می شود نیز بسیار خطرناک است.
کیمیاگری نوین در قرن 21 با استخراج طلا از برد گوشی
در عصر حاضر برد های الکترونیکی و گوشی های خراب حکم معادن طلای نوین را دارند و دانش کشف و تصفیه آن مشابه کیمیاگری در عصر جدید است. افراد با فراگیری این دانش می توانند رؤیای دیرینه خود را زنده کنند. بر اساس مطالعات جدید (سازمان زمین شناسی ایالات متحده آمریکا) آشکار شده است که برد های الکترونیکی به نسبت سنگ های معدنی با وزن مشابه می توانند حتی تا 80 برابر طلای بیشتری را در خود نهفته داشته باشند.از این رو استخراج طلا از برد گوشی و سایر لوازم الکترونیکی حتی می تواند به صرفه تر از جست و جوی معادن طلای زیرزمینی باشد، به شرط آن که دانش اصولی آن فرا گرفته شود و همانند کلیه فعالیت های صنعتی الزامات ایمنی مربوط به آن به درستی رعایت گردد.
در شرایط کنونی که استخراج طلا از دل زمین به تأسیسات و تجهیزات پرهزینه و نیروی کار فعال بسیار زیادی نیاز دارد، استخراج طلا از برد گوشی علاوه بر اینکه ساده تر و مقرون به صرفه تر است، گامی مثبت در جهت حفظ و پایداری محیط زیست نیز تلقی می شود.
آیا یادگیری دانش استخراج طلا از برد گوشی فرایند سودآوری است؟
طلا، مس، نقره و آلومینیوم همگی جزء منابع طبیعی زمین بوده و به همین جهت گران بها و محدود هستند. استخراج طلا از برد گوشی فرایندی است که می تواند این فلز با ارزش را از سطل های زباله مجدداً به چرخه بازار و اقتصاد برگرداند.با توجه به قابلیت استثنایی و رسانایی بالای طلا و سایر فلزات گران بها، استفاده از آن ها در مدار های الکترونیکی امری اجتناب ناپذیر است؛ به طور مثال طلا به سبب قابلیت شکل پذیری فوق العاده و مقاومت آن در برابر اکسید و کدر شدن برای استفاده در برد های گوشی ایده آل است. استخراج طلا از برد گوشی زمانی اهمیت خود را نشان می دهد که بدانیم بر اساس گزارشات سازمان ملل متحد میزان 0.7 درصد از طلای جهان در ساخت همین قطعات الکترونیکی به کار رفته است.
روزانه میزان تولید گوشی های هوشمند به طرز چشمگیری افزایش می یابد که به معنی تقاضای بیشتر تولیدکننده ها به فلزات گران بها است. به همین نسبت حجم بیشتری از گوشی های خراب از چرخه بازار خارج می شود و این موضوع یعنی موقعیت بهتر و به صرفه تر برای بازیافت و استخراج طلا از برد گوشی؛ مسئله ای که کمپانی های قدرتمندی مانند سامسونگ و ورایزون را به خود جذب کرده است، تا جایی که این کمپانی ها محل انباشته شدن قطعات الکترونیکی خراب را «معادن شهری» نام گذاری کردند.
استخراج طلا از برد
شاید برای شما جالب باشد که کشور ژاپن در المپیک چند سال گذشته؛ طلا، نقره و برنز مورد نیاز خود برای تولید بیش از 5000 مدال المپیک را با استفاده از امکانات نوین استخراج طلا از برد گوشی و سایر برد های الکترونیکی تأمین کرده است.اشتباهی که بسیاری از افراد مبتدی در هنگام استخراج طلا از برد مرتکب می شوند
در گذشته بسیاری از کارخانه های بازیافت محلی برای حذف روکش های عایق سیم های مسی و آلومینیومی و دستیابی به فلز خالص آن ها را می سوزاندند و سپس فلزات با ارزش را از خاکستر های باقی مانده جدا می کردند. آن ها به مرور با استفاده از همین تکنیک برای استخراج طلا از برد و سایر تجهیزات الکترونیکی اقدام کردند اما هرگز نتیجه کار آن ها به آن سودآوری که انتظار می رفت نبود.این افراد در نهایت مجبور می شدند گلوله های فلزی باقی مانده را با قیمتی بسیار کمتر از آنچه انتظار می رفت به کارخانه های بازیافت بزرگتر واگذار کنند.
متأسفانه امروزه شاهد آن هستیم که بسیاری از افراد مبتدی به منظور استخراج طلا از برد گوشی نسبت به اقدام موارد مشابه مبادرت می ورزند و نتیجه کار آن ها چنان تاسف بار می شود که به گمان سودآور نبودن این صنعت به طور کامل آن را رها کرده و دیگران را هم از انجام آن منصرف می نمایند.
نکته ای که اکثر این افراد مبتدی از آن غافل می شوند این است که استخراج طلا از برد با وجود انواع ترکیبات صنعتی و معدنی متفاوت در آن بسیار پیچیده تر از تکنیک های قدیمی بازیافت است.
چرا سوزاندن برد های گوشی با هدف استخراج طلا از برد کار اصولی نیست؟
این درست است که سوزاندن یا قرار گرفتن در معرض حرارت بسیار بالا یکی از مؤثرترین راه ها برای جدا سازی فلزات گران بها از سایر متعلقات است اما نکته ای که وجود دارد اینجاست که این فلزات گران بها نقطه های ذوب متفاوتی دارند که در محیط های غیر آزمایشگاهی به راحتی قابل تنظیم و دسترسی نیست بنابراین هنگامی که با هدف استخراج طلا از برد گوشی همه آن ها را با هم حرارت می دهیم، انواع فلزات در کنار هم ذوب شده و یک توده آلیاژی از مجموع فلزات را تشکیل می دهد.جداسازی چنین آلیاژ هایی گاهاً حتی برای کارخانه های بازیافت حرفه ای هم توجیه اقتصادی ندارد؛ به زبان ساده تر زحمت و هزینه انجام آن بسیار بیشتر از منفعت حاصل خواهد بود لذا نه تنها استخراج طلا از برد گوشی حاصل نمی شود بلکه تمام آن قطعات الکترونیکی ارزشمند، بی جهت از بین می رود.
سوزاندن مدارهای الکترونیکی به منظور استخراج طلا گاز های سمی خطرناکی تولید می کند
هیدرومتالورژی همان دانش کیمیاگری در عصر مدرنیته است؛ در گذشته با استفاده از متالوژی و اغلب از طریق ریخته گری فلزات گران بها را از سنگ های معدنی و از یکدیگر جدا کرده و آن ها را به صورت شمش های خالص عرضه یا مورد استفاده مجدد قرار می دادند.همان طور که گفته شد دیگر این روش تکنیکی کاربردی برای استخراج طلا از برد گوشی و مدار های الکترونیکی به شمار نمی آید. امروزه با توجه به گستردگی انواع ترکیبات صنعتی و آلیاژ های مختلف جدا سازی فلزات گران بها از ضایعات متعلق به آن ها از با استفاده از محلول های آلی صورت می گیرد که این دانش را با عنوان هیدرومتالورژی می شناسیم.
در این متد استخراجی با کمک دانش شیمی آلی و بهره گیری از خواص محلول های مختلف با سادگی بیشتری می توان استخراج طلا از برد گوشی را انجام داد به گونه ای که هر فرد با فراگیری دانش های پایه و آموزش های مربوط به آن قادر خواهد بود در یک فضای کارگاهی کوچک فلزات گران بها را از برد های سبز رنگ بلااستفاده استخراج نماید.
دیگر نیازی به کوره های آزمایشگاهی با قابلیت تنظیم دمای دقیق، تجهیزات ایمنی گران و پیشرفته و همچنین صرف زمان و انرژی تکنیک های قدیمی نیست. حتی استخراج طلا از برد با کمک دانش هیدرومتالورژی خطر بسیار کمتری را برای فرد خواهد داشت.
هیدرومتالورژی طلا از برد های الکترونیکی
شاید تنها چیزی که برای استخراج فلزات گران بها با استفاده از متد هیدرومتالورژی نیاز است را بتوان در تعدادی بشر، بوته چینی، لوله های آزمایشگاهی، برخی ترکیبات نشانگر و محلول های آلی و شیمیایی مورد استفاده خلاصه نمود. البته مانند هر صنعت دیگری دانش و هنر استخراج طلا از برد گوشی و مدار های الکترونیکی بخش بزرگی را شامل می شود که آن هم به سادگی توسط هر شخصی قابل فراگیری است.انجام استخراج طلا بدون طی دوره های آموزشی لازم خطرناک است
به جرئت می توان گفت که برخی از این محتوا های متنی یا تصویری که تنها با هدف افزایش بازدید یا لایک و کامنت به اشتراک گذاشته می شود حتی ترسناک هستند. مواردی مانند ذوب کردن مدار ها با مشعل پروپان، فرو کردن قطعات الکترونیکی در اسید های مختلف و خطرناک، انجام آزمایشات مختلف روی قطعات گوشی و کامپیوتر در محیط های غیر اصولی مانند زیرزمین و غیره همگی از مواردی است که اشخاص مختلف را برای استخراج طلا از برد گوشی آن هم به روش غیر اصولی و غیر ایمن تشویق می کند.باید در نظر داشت که هر کدام از این آزمایش ها گاز های سمی خطرناکی تولید می کنند که خطر مرگ را به همراه دارد. ترکیبات قطعات الکترونیکی نیز بسیار متفاوت و در گاهی موارد شدیداً واکنش پذیر هستند؛ مانند باتری های گوشی که حتی می تواند خطر انفجار را در پی داشته باشد. از سوی دیگر ترکیباتی که بعضاً توصیه می شود نیز بسیار خطرناک است.
