parsiprint
New Member
کارت ویزیت، جمع و جورترین ابزار در حوزه بازاریابی تجاری، محسوب می‌شود. کارت ویزیت، به راحتی در کیف پول، کیف مدارک، جیبِ کت، کشوی میز و هرجای دیگری جا می‌شود؛ اما تعداد کمی از مردم می‌دانند که کارت‌های ویزیت امروزی، چگونه ظهور یافتند.
کارت ویزیت، چندین خاستگاه متفاوت دارد که به تدریج و به مرور زمان، به فرمت و قالب آشنای امروزی تبدیل گشته و تاریخچه جذابی را رقم زده است.
کارت‌های حامل(Bearer cards)، کارت‌های ویزیت و کارت‌های تجاری، نیاکان کارت‌های ویزیت امروزی محسوب می‌شوند که امروزه به سیستم مدرن معرفی کسب و کار تبدیل شده‌اند. این کارت‌ها در ابتدا، اشکال اولیه تبلیغات و نیز شاخص و نشانه‌ای از وضعیت تجاری و موقعیت فردی به حساب می‌آمدند. حتی امروزه، کارت‌های تجاری، یکی از موثرترین وسایل تبلیغ محصول و ارتباط با مشتری هستند.
کارت‌های حامل: اسناد قانونی
کارت‌های حامل ابتدا (در اواخر قرن شانزدهم میلادی) در انگلستان و فرانسه ظهور یافتند. آن‌ها اغلب از جنس ورق‌های بازی بودند که توسط شخص، روی آن‌ها متنی نوشته و امضاء شده بود. کارت‌های حامل در واقع اسناد قانونی بودند که برای تعهدات الزام آوری مثل انتقال مال یا دین، اوراق سفته و مواردی از این دست، مورد استفاده قرار می‌گرفتند.
کارت‌های ویزیت و آداب اجتماعی صحیح
قبل از تلفن و اینترنت، ملاقات‌های شخصی، وسیله اصلی تعامل اجتماعی بود. چین و فرانسه هردو مدعی هستند که اولین مردمی بودند که از کارت ویزیت، در ملاقات‌های اجتماعی استفاده می‌کردند. در چینِ قرن پانزدهم، و فرانسه قرن هفدهم، نجیب‌زادگان و اشراف دربار، شروع به استفاده از کارت ویزیت نمودند. خدمتکار، کارت ویزیت ارباب خود را به خدمتکار میزبان تحویل داده و از این طریق، ورود ارباب خود را اعلام می‌نمود.
در طی دوران سلطنت لویی چهاردهم در فرانسه، تبادل کارت ویزیت (به عنوان وسیله معرفی شخص)، به روال عادی و مودبانه‌ای برای درخواست قرار ملاقات با میزبانان بالقوه، تبدیل گردید. این کار هم در میان خانم‌ها و هم آقایان متداول گشت و بدین شکل، کارت ویزیت متولد شد. در فرانسه مقررات حقوقی رسمی برای استفاده از کارت ویزیت ایجاد گردید و در انگلستان و نیز فرانسه، قواعد پیچیده، سخت و الزام‌آوری برای استفاده از کارت ویزیت متداول گشت. تا اواسط قرن نوزدهم، کارت‌های ویزیت، همراه با آداب و رسوم استفاده از آن‌ها، به آمریکا رسید. رده های اجتماعی بالای جامعه در بقیه اروپا و آمریکای شمالی، این قوانین را پیاده و اجرا نمودند. بطور کلی طبقه کارگر و مردم عادی، از کارت‌های ویزیت استفاده نمی‌کردند.
کارت‌های ویزیت، وسیله ساده‌ای برای پیش‌خدمتان جهت اعلام ورود اربابان آن‌ها بود. اگرچه چگونگی استفاده از آن‌ها، تابع قوانین و قواعد پیچیده‌ای بود. مثلاً یکی از این قواعد، دیکته می‌کرد که زنان متاهل در فعالیت‌های اجتماعی باید کارت ویزیت خود و نیز همسر خود را ارائه نمایند؛ حتی اگر همسر آن‌ها در امور اجتماعی حضور و فعالیت ندارد. تا کردن کارت‌ها با روش‌های مختلف، مثل تا زدن گوشه معینی از کارت یا انتهای آن، مبیّن پیام‌های متفاوتی بود. اغلب، مردم جملات قصاری را (به فرانسه) برای بیان تبریکات مختلف، تبریک سال نو و سایر موارد از این دست، روی کارت می‌نوشتند. برای ارائه مدرک و شاهدی بر حضور در جلسات الزامی، افراد کارت‌های خود را در سینی‌های مخصوصی در راهرو یا اطاق پذیرایی میزبان قرار می‌دادند.
کارت‌های ویزیت قرن نوزدهم در اروپا و آمریکا که از کارت‌های ویزیت امروزی کوچکتر بودند، معمولاً در برگیرنده یک نام حکاکی شده و چاپ شده روی مقوای براق بودند. این طرح‌ها به مرور زمان ارتقاء یافتند و مزّین به نشان خانوادگی و درون مایه‌های هنری از نشان قلب، کبوتر(نشانه صلح و دوستی)، نقش طومار و گل فراموشم مکن، گردیدند. میزبانان، این کارت‌ها را به عنوان سابقه‌ای از ملاقات‌کنندگان و نیز روشی برای چگونگی ارتباطات بعدی با آن‌ها، حفظ می‌کردند. هرچقدر این کارت‌ها زیباتر و هنری‌تر بودند، توجهات بیشتری را به خود جلب می‌کردند. این کارت‌های جذاب و فریبنده، اغلب به آلبوم‌های عکسِ خانوادگی چسبانده می‌شدند. این امر، مبنایی برای ظهور رسم‌های بعدی، مثل مبادله کارت‌های کریسمس و ولنتاین گردید.
ظهور کارت‌های تجاری
در انگلستان، کارت‌های ویزیت، به کارت‌های تجاری تغییر شکل دادند. این کارت‌ها بیشتر برای امور تجاری مورد استفاده قرار می‌گرفتند و در حقیقت، کارت‌های ویزیت و کارت‌های تجاری، اهداف کاملاً جداگانه‌ای داشتند. قبل از شماره‌گذاری خیابان‌ها در لندن در قرن هجدهم میلادی، کارت‌های تجاری علاوه بر تبلیغات و وسیله‌ای برای مبادله اطلاعات تماس، به عنوان نقشه برای هدایت مشتریان به مکان فیزیکی فروشگاه‌ها، مورد استفاده قرار می‌گرفتند.
کارت‌های تجاری اغلب حاوی یک نام و آدرس بودند و قبل از شماره‌گذاری خیابان‌ها، شرحی از مکان فیزیکی خیابان‌ها را در خود داشتند. آن‌ها همچنین به عنوان صورت حساب، رسید، و مکان‌هایی برای لیست قیمت‌ها و سایر اطلاعات دست نویس به کار گرفته می‌شدند.
کارت‌های اروپایی تجاری اولیه، بازنمایشی از نشان و علائم فروشگاه بود. همین‌که آدرس‌های پستی به سبک امروزی متداول گردید، استفاده از تصاویر و شرح فعالیت تجاری روی کارت، بیشتر مورد توجه قرار گرفت.
در آن زمان، روزنامه‌ها صرفاً جنبه خبری داشتند و هنوز وسیله‌ای برای ترویج فعالیت‌های تجاری به حساب نمی‌آمدند. همه رده‌های اجتماعی که در تجارت نقشی داشتند از کارت های تجاری استفاده می‌کردند. استفاده از آن‌ها، به لایه‌های بالای اجتماعی محدود نمی‌شد.
صنعت چاپ، باعث پیشرفت در هنر کارت‌های ویزیت تجاری گردید
صنعت چاپ اولیه، اغلب از روش حكاكيِ نوشته‌ها بر روي صفحات نازك و مسطح مس، استفاده می‌نمود. با ظهور لیتوگرافی رنگی، کارت‌ها تجاری نیز رنگی شدند. برخلاف روزنامه‌ها، که با دستگاه‌های چاپ بزرگ، تهیه می‌شدند، کارت‌های تجاری، روی دستگاه‌های کوچک تولید می‌شدند. این دستگاه‌ها، هزینه چاپ این کارت‌ها و نیز زمان چاپ را کاهش دادند. اکنون شرکت‌های کوچک نیز می‌توانستند همانند شرکت‌های بزرگ، از این کارت‌ها برای تبلیغ کار خود استفاده کنند.
گاهی اوقات، طرح‌های کارت‌های تجاری، با استفاده از حروف تزئینی و بدون تصویر، ارائه می‌شدند. طراحان فونت، در دهه 1860، کتاب‌های راهنمایی حاوی نمونه‌های فونت را عرضه نمودند. از این رو شرکت‌های تجاری می‌توانستند از طیف وسیعی از نمونه‌های فونت، برای کارت ویزیت خود استفاده کنند. اگر از حکاکی استفاده می‌شد، نام حکاک در گوشه پایین و سمت راست کارت، درج می‌شد.
لیتوگرافیِ چند رنگ، مبنای اصلی چاپ کارت‌های تجاری در 1830 بود. اگرچه این روش در آمریکا تا بعد از جنگ جهانی اول، متداول نگردید. لیتوگرافی رنگی همچنین به کارت‌های تجاری کمک کرد تا به طرح‌های هنری غنی‌تری مزین گردند. طرح‌های تزئینی روی کاغذ‌های هفت در چهار اینچ، چاپ می‌شدند و در اختیار عموم مردم قرار داشتند. از آنجایی‌که در آن زمان، تصاویر رنگی به ندرت وجود داشت، این کارت‌های چشم‌نواز و زیبا، برای مردم عصر ویکتوریا، چیز بسیار خاصی محسوب می‌گردید. افراد در همه دوره‌ها، کلکسیونی از کارت‌های تجاری را در قالب آلبوم، جمع‌آوری می‌کردند. شرکت‌های تجاری، از محبوبیت این کارت استفاده کردند و به منظور افزایش شانس قرار گرفتن در آلبوم‌ها و کلکسیون‌ها، تا حد امکان کارت‌ها را جذاب‌تر و زیباتر طراحی می‌نمودند.
همچنین چاپگرها، قالب‌های آماده‌ای را ارائه می‌کردند که این امکان را فراهم می‌نمود تا دارنده کارت، اطلاعات خاص خود را به آن اضافه کند.
تولد کارت‌های تجاری معاصر
کارت‌های ویزیت، در سطح جامعه مورد اقبال قرار گرفته و استفاده می‌گردیدند و کارت‌های تجاری، وسیله‌ای برای تبلیغات وسیع، محسوب می‌شدند. نمایندگان فروش شرکت‌ها و سایر افراد فعال در حوزه تجارت، به وسیله‌ای برای معرفی خود به مشتریان بالقوه و مبادله اطلاعات تماس نیاز داشتند. همچنان‌که کارت‌های تجاری، رنگی و مصورتر می‌شدند، نیاز برای کارت‌های لایه باز افزایش پیدا کرد. کم‌کم کارت‌های متنی کوچکتر مقوایی، ظاهر شدند. کارت‌های تجاری، دوباره به روش ساده‌ای برای مبادله اطلاعات تماس و معرفی اشخاص تبدیل شدند.
در قرن بیستم، تبلیغات چاپی جایگزین کارت‌های تجاری گردید و عموم مردم به این روش جدید، اقبال بیشتری نشان دادند. تا دهه سی میلادی، کارت‌های تجاری تقریباً منسوخ شدند و مجلات و روزنامه‌ها جایگزین آن‌ها گردیدند.
کارت‌های شخصی، محبوبیت یافتند
امروزه مردم علاوه بر کارت‌های تجاری از کارت‌های شخصی نیز استفاده می‌کنند. کارت‌های شخصی با آدرس و شماره تلفن خانگی چاپ می‌شوند. بسیاری از تجّار، از بیش از یک کارت تجاری استفاده می‌کنند. ان‌ها ممکن است اطلاعات متفاوتی را برای بخش‌های متفاوت بازار روی آن‌ها چاپ کنند. وابسته به تماسی که آن‌ها می‌خواهند با مشتری داشته باشند، ممکن است شماره تلفن‌های خصوصی، آدرس‌های وب انحصاری یا آدرس‌های خیابان عمومی و عناوین شغلی متفاوتی روی کارت‌های تجاری ارائه کنند.
کارت‌ها متحول‌تر می‌گردند
کارت‌های تجاری در طول سال‌های متمادی، با جوهر سیاه روی مقوای سفید چاپ می‌شدند. کارت‌های رنگی اکنون محبوب‌تر هستند و تکنولوژی نیز به کمک این عرصه آمده و دائماً کارت‌های ویزیتِ جذاب‌تر و زیباتری خلق می‌شوند. اکنون کارت‌های تجاری روی سی‌دی، پلاستیک، چوب و کارت‌های تجاری فلزی، کارت‌های تجاری تاشو و کارت‌های عکس‌‌دار، کاملاً متداول هستند. امروزه Vcardها که کارت‌های تجاری دیجیتال هستند، مرسوم گشته و لذا مردم می‌توانند اطلاعات تماس را داخل کامپیوترهای خود ذخیره کنند. آن‌ها به سادگی Vcardها را به داخل نرم‌افزار مدیریت تماس انتقال داده و اطلاعات، به راحتی ذخیره می‌شوند.
با تکنولوژی‌ها و ابداعات چاپ پیشرفته، امکان متمایز نمودن خود از دیگران وجود دارد. قیمت چاپ کارت‌های رنگی دائماً رو به کاهش است در عین حال تنوع طیف لایه‌های باز، این امکان را فراهم نموده تا هرکسی کارت منحصر به فرد خود را طراحی نماید.
سخن آخر اینکه، امروزه کارت‌های ویزیت، به عنوان کم هزینه‌ترین روش برای بازاریابی در حوزه کسب و کار محسوب می‌شوند.
منبع مقاله: موسسه خدمات چاپ آنلاین پارسی پرینت
کارت ویزیت، چندین خاستگاه متفاوت دارد که به تدریج و به مرور زمان، به فرمت و قالب آشنای امروزی تبدیل گشته و تاریخچه جذابی را رقم زده است.
کارت‌های حامل(Bearer cards)، کارت‌های ویزیت و کارت‌های تجاری، نیاکان کارت‌های ویزیت امروزی محسوب می‌شوند که امروزه به سیستم مدرن معرفی کسب و کار تبدیل شده‌اند. این کارت‌ها در ابتدا، اشکال اولیه تبلیغات و نیز شاخص و نشانه‌ای از وضعیت تجاری و موقعیت فردی به حساب می‌آمدند. حتی امروزه، کارت‌های تجاری، یکی از موثرترین وسایل تبلیغ محصول و ارتباط با مشتری هستند.
کارت‌های حامل: اسناد قانونی
کارت‌های حامل ابتدا (در اواخر قرن شانزدهم میلادی) در انگلستان و فرانسه ظهور یافتند. آن‌ها اغلب از جنس ورق‌های بازی بودند که توسط شخص، روی آن‌ها متنی نوشته و امضاء شده بود. کارت‌های حامل در واقع اسناد قانونی بودند که برای تعهدات الزام آوری مثل انتقال مال یا دین، اوراق سفته و مواردی از این دست، مورد استفاده قرار می‌گرفتند.
کارت‌های ویزیت و آداب اجتماعی صحیح
قبل از تلفن و اینترنت، ملاقات‌های شخصی، وسیله اصلی تعامل اجتماعی بود. چین و فرانسه هردو مدعی هستند که اولین مردمی بودند که از کارت ویزیت، در ملاقات‌های اجتماعی استفاده می‌کردند. در چینِ قرن پانزدهم، و فرانسه قرن هفدهم، نجیب‌زادگان و اشراف دربار، شروع به استفاده از کارت ویزیت نمودند. خدمتکار، کارت ویزیت ارباب خود را به خدمتکار میزبان تحویل داده و از این طریق، ورود ارباب خود را اعلام می‌نمود.
در طی دوران سلطنت لویی چهاردهم در فرانسه، تبادل کارت ویزیت (به عنوان وسیله معرفی شخص)، به روال عادی و مودبانه‌ای برای درخواست قرار ملاقات با میزبانان بالقوه، تبدیل گردید. این کار هم در میان خانم‌ها و هم آقایان متداول گشت و بدین شکل، کارت ویزیت متولد شد. در فرانسه مقررات حقوقی رسمی برای استفاده از کارت ویزیت ایجاد گردید و در انگلستان و نیز فرانسه، قواعد پیچیده، سخت و الزام‌آوری برای استفاده از کارت ویزیت متداول گشت. تا اواسط قرن نوزدهم، کارت‌های ویزیت، همراه با آداب و رسوم استفاده از آن‌ها، به آمریکا رسید. رده های اجتماعی بالای جامعه در بقیه اروپا و آمریکای شمالی، این قوانین را پیاده و اجرا نمودند. بطور کلی طبقه کارگر و مردم عادی، از کارت‌های ویزیت استفاده نمی‌کردند.
کارت‌های ویزیت، وسیله ساده‌ای برای پیش‌خدمتان جهت اعلام ورود اربابان آن‌ها بود. اگرچه چگونگی استفاده از آن‌ها، تابع قوانین و قواعد پیچیده‌ای بود. مثلاً یکی از این قواعد، دیکته می‌کرد که زنان متاهل در فعالیت‌های اجتماعی باید کارت ویزیت خود و نیز همسر خود را ارائه نمایند؛ حتی اگر همسر آن‌ها در امور اجتماعی حضور و فعالیت ندارد. تا کردن کارت‌ها با روش‌های مختلف، مثل تا زدن گوشه معینی از کارت یا انتهای آن، مبیّن پیام‌های متفاوتی بود. اغلب، مردم جملات قصاری را (به فرانسه) برای بیان تبریکات مختلف، تبریک سال نو و سایر موارد از این دست، روی کارت می‌نوشتند. برای ارائه مدرک و شاهدی بر حضور در جلسات الزامی، افراد کارت‌های خود را در سینی‌های مخصوصی در راهرو یا اطاق پذیرایی میزبان قرار می‌دادند.
کارت‌های ویزیت قرن نوزدهم در اروپا و آمریکا که از کارت‌های ویزیت امروزی کوچکتر بودند، معمولاً در برگیرنده یک نام حکاکی شده و چاپ شده روی مقوای براق بودند. این طرح‌ها به مرور زمان ارتقاء یافتند و مزّین به نشان خانوادگی و درون مایه‌های هنری از نشان قلب، کبوتر(نشانه صلح و دوستی)، نقش طومار و گل فراموشم مکن، گردیدند. میزبانان، این کارت‌ها را به عنوان سابقه‌ای از ملاقات‌کنندگان و نیز روشی برای چگونگی ارتباطات بعدی با آن‌ها، حفظ می‌کردند. هرچقدر این کارت‌ها زیباتر و هنری‌تر بودند، توجهات بیشتری را به خود جلب می‌کردند. این کارت‌های جذاب و فریبنده، اغلب به آلبوم‌های عکسِ خانوادگی چسبانده می‌شدند. این امر، مبنایی برای ظهور رسم‌های بعدی، مثل مبادله کارت‌های کریسمس و ولنتاین گردید.
ظهور کارت‌های تجاری
در انگلستان، کارت‌های ویزیت، به کارت‌های تجاری تغییر شکل دادند. این کارت‌ها بیشتر برای امور تجاری مورد استفاده قرار می‌گرفتند و در حقیقت، کارت‌های ویزیت و کارت‌های تجاری، اهداف کاملاً جداگانه‌ای داشتند. قبل از شماره‌گذاری خیابان‌ها در لندن در قرن هجدهم میلادی، کارت‌های تجاری علاوه بر تبلیغات و وسیله‌ای برای مبادله اطلاعات تماس، به عنوان نقشه برای هدایت مشتریان به مکان فیزیکی فروشگاه‌ها، مورد استفاده قرار می‌گرفتند.
کارت‌های تجاری اغلب حاوی یک نام و آدرس بودند و قبل از شماره‌گذاری خیابان‌ها، شرحی از مکان فیزیکی خیابان‌ها را در خود داشتند. آن‌ها همچنین به عنوان صورت حساب، رسید، و مکان‌هایی برای لیست قیمت‌ها و سایر اطلاعات دست نویس به کار گرفته می‌شدند.
کارت‌های اروپایی تجاری اولیه، بازنمایشی از نشان و علائم فروشگاه بود. همین‌که آدرس‌های پستی به سبک امروزی متداول گردید، استفاده از تصاویر و شرح فعالیت تجاری روی کارت، بیشتر مورد توجه قرار گرفت.
در آن زمان، روزنامه‌ها صرفاً جنبه خبری داشتند و هنوز وسیله‌ای برای ترویج فعالیت‌های تجاری به حساب نمی‌آمدند. همه رده‌های اجتماعی که در تجارت نقشی داشتند از کارت های تجاری استفاده می‌کردند. استفاده از آن‌ها، به لایه‌های بالای اجتماعی محدود نمی‌شد.
صنعت چاپ، باعث پیشرفت در هنر کارت‌های ویزیت تجاری گردید
صنعت چاپ اولیه، اغلب از روش حكاكيِ نوشته‌ها بر روي صفحات نازك و مسطح مس، استفاده می‌نمود. با ظهور لیتوگرافی رنگی، کارت‌ها تجاری نیز رنگی شدند. برخلاف روزنامه‌ها، که با دستگاه‌های چاپ بزرگ، تهیه می‌شدند، کارت‌های تجاری، روی دستگاه‌های کوچک تولید می‌شدند. این دستگاه‌ها، هزینه چاپ این کارت‌ها و نیز زمان چاپ را کاهش دادند. اکنون شرکت‌های کوچک نیز می‌توانستند همانند شرکت‌های بزرگ، از این کارت‌ها برای تبلیغ کار خود استفاده کنند.
گاهی اوقات، طرح‌های کارت‌های تجاری، با استفاده از حروف تزئینی و بدون تصویر، ارائه می‌شدند. طراحان فونت، در دهه 1860، کتاب‌های راهنمایی حاوی نمونه‌های فونت را عرضه نمودند. از این رو شرکت‌های تجاری می‌توانستند از طیف وسیعی از نمونه‌های فونت، برای کارت ویزیت خود استفاده کنند. اگر از حکاکی استفاده می‌شد، نام حکاک در گوشه پایین و سمت راست کارت، درج می‌شد.
لیتوگرافیِ چند رنگ، مبنای اصلی چاپ کارت‌های تجاری در 1830 بود. اگرچه این روش در آمریکا تا بعد از جنگ جهانی اول، متداول نگردید. لیتوگرافی رنگی همچنین به کارت‌های تجاری کمک کرد تا به طرح‌های هنری غنی‌تری مزین گردند. طرح‌های تزئینی روی کاغذ‌های هفت در چهار اینچ، چاپ می‌شدند و در اختیار عموم مردم قرار داشتند. از آنجایی‌که در آن زمان، تصاویر رنگی به ندرت وجود داشت، این کارت‌های چشم‌نواز و زیبا، برای مردم عصر ویکتوریا، چیز بسیار خاصی محسوب می‌گردید. افراد در همه دوره‌ها، کلکسیونی از کارت‌های تجاری را در قالب آلبوم، جمع‌آوری می‌کردند. شرکت‌های تجاری، از محبوبیت این کارت استفاده کردند و به منظور افزایش شانس قرار گرفتن در آلبوم‌ها و کلکسیون‌ها، تا حد امکان کارت‌ها را جذاب‌تر و زیباتر طراحی می‌نمودند.
همچنین چاپگرها، قالب‌های آماده‌ای را ارائه می‌کردند که این امکان را فراهم می‌نمود تا دارنده کارت، اطلاعات خاص خود را به آن اضافه کند.
تولد کارت‌های تجاری معاصر
کارت‌های ویزیت، در سطح جامعه مورد اقبال قرار گرفته و استفاده می‌گردیدند و کارت‌های تجاری، وسیله‌ای برای تبلیغات وسیع، محسوب می‌شدند. نمایندگان فروش شرکت‌ها و سایر افراد فعال در حوزه تجارت، به وسیله‌ای برای معرفی خود به مشتریان بالقوه و مبادله اطلاعات تماس نیاز داشتند. همچنان‌که کارت‌های تجاری، رنگی و مصورتر می‌شدند، نیاز برای کارت‌های لایه باز افزایش پیدا کرد. کم‌کم کارت‌های متنی کوچکتر مقوایی، ظاهر شدند. کارت‌های تجاری، دوباره به روش ساده‌ای برای مبادله اطلاعات تماس و معرفی اشخاص تبدیل شدند.
در قرن بیستم، تبلیغات چاپی جایگزین کارت‌های تجاری گردید و عموم مردم به این روش جدید، اقبال بیشتری نشان دادند. تا دهه سی میلادی، کارت‌های تجاری تقریباً منسوخ شدند و مجلات و روزنامه‌ها جایگزین آن‌ها گردیدند.
کارت‌های شخصی، محبوبیت یافتند
امروزه مردم علاوه بر کارت‌های تجاری از کارت‌های شخصی نیز استفاده می‌کنند. کارت‌های شخصی با آدرس و شماره تلفن خانگی چاپ می‌شوند. بسیاری از تجّار، از بیش از یک کارت تجاری استفاده می‌کنند. ان‌ها ممکن است اطلاعات متفاوتی را برای بخش‌های متفاوت بازار روی آن‌ها چاپ کنند. وابسته به تماسی که آن‌ها می‌خواهند با مشتری داشته باشند، ممکن است شماره تلفن‌های خصوصی، آدرس‌های وب انحصاری یا آدرس‌های خیابان عمومی و عناوین شغلی متفاوتی روی کارت‌های تجاری ارائه کنند.
کارت‌ها متحول‌تر می‌گردند
کارت‌های تجاری در طول سال‌های متمادی، با جوهر سیاه روی مقوای سفید چاپ می‌شدند. کارت‌های رنگی اکنون محبوب‌تر هستند و تکنولوژی نیز به کمک این عرصه آمده و دائماً کارت‌های ویزیتِ جذاب‌تر و زیباتری خلق می‌شوند. اکنون کارت‌های تجاری روی سی‌دی، پلاستیک، چوب و کارت‌های تجاری فلزی، کارت‌های تجاری تاشو و کارت‌های عکس‌‌دار، کاملاً متداول هستند. امروزه Vcardها که کارت‌های تجاری دیجیتال هستند، مرسوم گشته و لذا مردم می‌توانند اطلاعات تماس را داخل کامپیوترهای خود ذخیره کنند. آن‌ها به سادگی Vcardها را به داخل نرم‌افزار مدیریت تماس انتقال داده و اطلاعات، به راحتی ذخیره می‌شوند.
با تکنولوژی‌ها و ابداعات چاپ پیشرفته، امکان متمایز نمودن خود از دیگران وجود دارد. قیمت چاپ کارت‌های رنگی دائماً رو به کاهش است در عین حال تنوع طیف لایه‌های باز، این امکان را فراهم نموده تا هرکسی کارت منحصر به فرد خود را طراحی نماید.
سخن آخر اینکه، امروزه کارت‌های ویزیت، به عنوان کم هزینه‌ترین روش برای بازاریابی در حوزه کسب و کار محسوب می‌شوند.
منبع مقاله: موسسه خدمات چاپ آنلاین پارسی پرینت
