*** از all و whole قبل از اسم ها و به همراه تعیین کننده های دیگر برای اشاره به تعداد کل یا مجموعه کاملی از اعضای یک گروه استفاده می کنیم.
مثال:
All my family lives abroad.
همه خانواده من در خارج از کشور زندگی می کنند
My whole family lives abroad.
همه خانواده من در خارج از کشور زندگی می کنند.
*** اغلب از all و whole با of the استفاده می کنیم:
مثال:
She complains all of the time.
او همیشه شکایت می کند. یا او در تمام مدت شکایت می کند.
She complains the whole of the time.
او همیشه شکایت می کند. یا او در تمام مدت شکایت می کند.
*** از a/an با whole استفاده می کنیم اما نه با all:
مثال:
I spent a whole day looking for that book and eventually found it in a little old bookshop on the edge of town.
Incorrect: … all a day …
من یک روز تمام به دنبال آن کتاب بودم و در نهایت آن را در یک کتابفروشی کوچک قدیمی در حاشیه شهر پیدا کردم.
استفاده از all یا whole برای واحدهای منفرد
*** ما از all یا whole برای اشاره به کل یک چیز که قابل شمارش و مشخص است استفاده می کنیم:
مثال:
The whole performance was disappointing from start to finish.
کل اجرا از ابتدا تا انتها ناامید کننده بود.
The whole of the performance was disappointing from start to finish.
کل اجرا از ابتدا تا انتها ناامید کننده بود.
*** وقتی می‌توانیم یک چیز را به قطعات تقسیم کنیم، می‌توانیم whole یا all را با همان معنی استفاده کنیم:
مثال:
You don’t have to pay the whole (of the) bill at once.
شما مجبور نیستید کل قبض را یکجا پرداخت کنید.
You don’t have to pay all (of) the bill at once.
شما مجبور نیستید تمام قبض را یکجا پرداخت کنید.
She ate the whole orange.
پرتقال را کامل خورد.
She ate all of the orange.
او تمام پرتقال را خورد.
یکی از موارد مشکل ساز در زبان انگلیسی یادگیری لغاتی است که بسیار به هم شباهت دارند. در مقاله کاربرد و تفاوت all و whole در انگلیسی به یکی از این موارد یعنی تفاوت ها و کاربردهای all و whole می پردازیم.
منبع: گرامر، کاربرد و فرق all و whole در انگلیسی با مثال در جمله
