Peyman-Pop
Active Member
جانوري مانند گرگ ولي بسيار بزرگتر به حيوان ديگري که چيزي بين پاندا، لاما و ميمون است ، حمله مي کند و با يک حرکت ، گلوي او را مي درد. گوينده مي گويد آرواره او آنقدر قوي است که حتي دندان هاي شکار نگون بخت را نيز مي جود و مي خورد؛ اما کفتارهاي عظيم الجثه از راه مي رسند و پس از کمي گردوخاک ، شکار را از چنگ او درمي آورند.
آنچه مي بينيد پربيننده ترين مستند حيات وحش در تاريخ برنامه سازي تلويزيوني است که از شبکه آموزش سيما پخش مي شود.
موضوع برنامه و ريتم متن و تصاوير آن کاملا شبيه مستندهاي ديگري است که درباره زندگي حيوانات ديده ايم ، ولي اين بار يک تفاوت بزرگ وجود دارد. جانوراني که بر پهنه دشتها مي دوند و با يکديگر نزاع مي کنند، هيچ کدام وجود خارجي ندارند.
بيشتر اين جانوران ميليون ها سال است که منقرض شده اند، ولي ما آنها را در محيط واقعي و در حال زندگي طبيعي مي بينيم ؛ معجزه ديگري از انيميشن رايانه اي.
پربيننده ترين مستند تاريخ تلويزيون در واقع يک برنامه کاملا ساختگي است.
شبکه بي.بي.سي با همکاري شبکه ديسکاوري ، مجموعه هاي مستند «قدم زدن با دايناسورها» و پس از آن «قدم زدن با ددان را سالهاي 1999 و 2001 توليد کرد که اين دومي با نام «ماقبل تاريخ» روزهاي فرد ساعات 12:30 و 15:30از شبکه آموزش در حال پخش است.
دايناسورها و جانوران وحشي بي.بي.سي رکورد تعداد بينندگان تلويزيوني يک برنامه مستند را در سراسر جهان شکستند و تنها در بريتانيا هرکدام بيش از يک چهارم کل جمعيت را پاي تلويزيون ها نشاندند.
جانوران رايانه اي اين مستند عظيم ، سه گانه پارک ژوراسيک را به ياد مي آورند؛ اما اين موجودات را نه استوديوهاي هاليوودي که يک شرکت نه چندان معروف انگليسي جان بخشيده است.
بي.بي.سي ابتدا براي اين پروژه عظيم سراغ شرکت جورج لوکاس (ILM) رفت ، ولي آنها براي هر ثانيه حدود 12هزار دلار قيمت دادند. با اين حساب هر سري اين مستند حدود 80ميليون دلار خرج برمي داشت و اين رقم حتي براي بي.بي.سي هم به معناي صرف نظر کردن از کل پروژه بود. رويکرد انيميشن سازان اروپايي چيز ديگري است.
مايک ميلن ، کارگردان انيميشن هاي رايانه اي اين مجموعه مي گويد: «در امريکا اين فناوري در ناز و نعمت سينما متولد شده است ، ولي ما از ابتدا براي تلويزيون و آگهي هاي تجاري انيميشن ساخته ايم و راه صرفه جويي را ياد گرفته ايم. هرکدام از ما مجبور است چند کار مختلف را به عهده بگيرد، در حالي که در يک پروژه هاليوودي ممکن است يک نفر را پيدا کنيد که 3ماه تمام به طور کاملا تخصصي روي ابروهاي کاراکتر وقت مي گذارد.»
به اين ترتيب قيمت تمام شده چيزي حدود 600دلار براي هر ثانيه درآمد. ساخت سري دوم کمي بيشتر از اولي خرج برداشت. جانوران اين سري متعلق به 65ميليون تا 30هزار سال پيش هستند.
يعني درست از وقتي که دايناسورهاي سبز رنگ ناپديد مي شوند و پستانداران پشمالو جاي آنان را روي زمين مي گيرند. اگر بدانيد بازسازي رايانه اي همين پشمها چه زحمتي دارد. سازندگان اين برنامه مي گويند ترسناک ترين قسمت پروژه براي آنها همين بوده است ، بخصوص ماموت ها که موهاي خيلي بلندي دارند.
يک دشواري بزرگ ديگر حرکت دادن اين جانوران است. ميلن مي گويد: حرکت دادن پستانداران هم آسان تر از دايناسورهاست ، هم سخت تر. آسان تر، چون بيشتر آنها خويشاوندان امروزي دارند. ببر دندان خنجري در واقع يک شير بزرگ است و ماموت ، فيلي عظيم. پس مي توان فيلم حرکت کردن اين جانوران را گير آورد و تماشا کرد؛ اما سختي آن هم درست در همين جاست.
اگر اين حرکات طبيعي در نيايد، تماشاگران خيلي زود مي فهمند، در حالي که هيچ کس راه رفتن واقعي دايناسورها را نديده است. يک مشکل ديگر تعداد اجزاي متحرک در صورت اين جانوران است. درباره دايناسورها کافي است پلکها و فک دايناسور را تکان بدهيد، اما در چهره پستانداران علاوه بر ابرو، سبيلهاي لرزان ، لبهاي نازک و گاهي بيني بلندي مي توان يافت که لرزش و حرکت دارند.
توجه به تمام اين جزييات و پردازش همه اين حرکات در هر فريم زمان زيادي مي برد. با اين همه ، تمام مسووليت واقع نمايي در اين پروژه به دوش رايانه نبوده و هر جا که لازم بوده از مدلهاي روبوتيک نيز استفاده شده است.
براي به تصوير کشيدن مکان طبيعي زندگي اين جانوران نيز به هر گوشه دنيا که فکر مي کنيم سفر کرده اند؛ به عنوان مثال قسمت اول اين سري در آلمان امروز مي گذرد، ولي براي تصويربرداري آن به اندونزي رفته اند.
هرچه باشد اطراف فرانکفورت ديگر جنگلهاي انبوه نمي توان يافت. به همين ترتيب شمال کانادا، آريزوناي امريکا، برزيل ، آفريقاي جنوبي و... محل تصويربرداري قسمتهاي مختلف اين مجموعه بوده اند.
در فيلمهاي تخيلي ، دانش ژنتيک موجودات ماقبل تاريخ را دوباره زنده مي کند و به جهان واقعي مي آورد؛ اما در واقعيت اتفاق ديگري مي افتد. اين گرافيک رايانه اي است که موجودات منقرض شده را از اعماق تاريخ بيرون مي کشد و آنها را در خيال ما جان مي بخشد.
با کمک هنر رايانه اي ، هر يک از ما تجربه اي از تماشاي اين جانوران شگفت انگيز داريم که از تجربيات واقعي نيز واقعي تر به نظر مي آيد. جانوراني که حتي ژنهاي آنها هم پوسيده است و ديگر دست هيچ دانشمند ديوانه اي به آنها نمي رسد.
منبع خبر : فناوری اطلاعات ایران
آنچه مي بينيد پربيننده ترين مستند حيات وحش در تاريخ برنامه سازي تلويزيوني است که از شبکه آموزش سيما پخش مي شود.
موضوع برنامه و ريتم متن و تصاوير آن کاملا شبيه مستندهاي ديگري است که درباره زندگي حيوانات ديده ايم ، ولي اين بار يک تفاوت بزرگ وجود دارد. جانوراني که بر پهنه دشتها مي دوند و با يکديگر نزاع مي کنند، هيچ کدام وجود خارجي ندارند.
بيشتر اين جانوران ميليون ها سال است که منقرض شده اند، ولي ما آنها را در محيط واقعي و در حال زندگي طبيعي مي بينيم ؛ معجزه ديگري از انيميشن رايانه اي.
پربيننده ترين مستند تاريخ تلويزيون در واقع يک برنامه کاملا ساختگي است.
شبکه بي.بي.سي با همکاري شبکه ديسکاوري ، مجموعه هاي مستند «قدم زدن با دايناسورها» و پس از آن «قدم زدن با ددان را سالهاي 1999 و 2001 توليد کرد که اين دومي با نام «ماقبل تاريخ» روزهاي فرد ساعات 12:30 و 15:30از شبکه آموزش در حال پخش است.
دايناسورها و جانوران وحشي بي.بي.سي رکورد تعداد بينندگان تلويزيوني يک برنامه مستند را در سراسر جهان شکستند و تنها در بريتانيا هرکدام بيش از يک چهارم کل جمعيت را پاي تلويزيون ها نشاندند.
جانوران رايانه اي اين مستند عظيم ، سه گانه پارک ژوراسيک را به ياد مي آورند؛ اما اين موجودات را نه استوديوهاي هاليوودي که يک شرکت نه چندان معروف انگليسي جان بخشيده است.
بي.بي.سي ابتدا براي اين پروژه عظيم سراغ شرکت جورج لوکاس (ILM) رفت ، ولي آنها براي هر ثانيه حدود 12هزار دلار قيمت دادند. با اين حساب هر سري اين مستند حدود 80ميليون دلار خرج برمي داشت و اين رقم حتي براي بي.بي.سي هم به معناي صرف نظر کردن از کل پروژه بود. رويکرد انيميشن سازان اروپايي چيز ديگري است.
مايک ميلن ، کارگردان انيميشن هاي رايانه اي اين مجموعه مي گويد: «در امريکا اين فناوري در ناز و نعمت سينما متولد شده است ، ولي ما از ابتدا براي تلويزيون و آگهي هاي تجاري انيميشن ساخته ايم و راه صرفه جويي را ياد گرفته ايم. هرکدام از ما مجبور است چند کار مختلف را به عهده بگيرد، در حالي که در يک پروژه هاليوودي ممکن است يک نفر را پيدا کنيد که 3ماه تمام به طور کاملا تخصصي روي ابروهاي کاراکتر وقت مي گذارد.»
به اين ترتيب قيمت تمام شده چيزي حدود 600دلار براي هر ثانيه درآمد. ساخت سري دوم کمي بيشتر از اولي خرج برداشت. جانوران اين سري متعلق به 65ميليون تا 30هزار سال پيش هستند.
يعني درست از وقتي که دايناسورهاي سبز رنگ ناپديد مي شوند و پستانداران پشمالو جاي آنان را روي زمين مي گيرند. اگر بدانيد بازسازي رايانه اي همين پشمها چه زحمتي دارد. سازندگان اين برنامه مي گويند ترسناک ترين قسمت پروژه براي آنها همين بوده است ، بخصوص ماموت ها که موهاي خيلي بلندي دارند.
يک دشواري بزرگ ديگر حرکت دادن اين جانوران است. ميلن مي گويد: حرکت دادن پستانداران هم آسان تر از دايناسورهاست ، هم سخت تر. آسان تر، چون بيشتر آنها خويشاوندان امروزي دارند. ببر دندان خنجري در واقع يک شير بزرگ است و ماموت ، فيلي عظيم. پس مي توان فيلم حرکت کردن اين جانوران را گير آورد و تماشا کرد؛ اما سختي آن هم درست در همين جاست.
اگر اين حرکات طبيعي در نيايد، تماشاگران خيلي زود مي فهمند، در حالي که هيچ کس راه رفتن واقعي دايناسورها را نديده است. يک مشکل ديگر تعداد اجزاي متحرک در صورت اين جانوران است. درباره دايناسورها کافي است پلکها و فک دايناسور را تکان بدهيد، اما در چهره پستانداران علاوه بر ابرو، سبيلهاي لرزان ، لبهاي نازک و گاهي بيني بلندي مي توان يافت که لرزش و حرکت دارند.
توجه به تمام اين جزييات و پردازش همه اين حرکات در هر فريم زمان زيادي مي برد. با اين همه ، تمام مسووليت واقع نمايي در اين پروژه به دوش رايانه نبوده و هر جا که لازم بوده از مدلهاي روبوتيک نيز استفاده شده است.
براي به تصوير کشيدن مکان طبيعي زندگي اين جانوران نيز به هر گوشه دنيا که فکر مي کنيم سفر کرده اند؛ به عنوان مثال قسمت اول اين سري در آلمان امروز مي گذرد، ولي براي تصويربرداري آن به اندونزي رفته اند.
هرچه باشد اطراف فرانکفورت ديگر جنگلهاي انبوه نمي توان يافت. به همين ترتيب شمال کانادا، آريزوناي امريکا، برزيل ، آفريقاي جنوبي و... محل تصويربرداري قسمتهاي مختلف اين مجموعه بوده اند.
در فيلمهاي تخيلي ، دانش ژنتيک موجودات ماقبل تاريخ را دوباره زنده مي کند و به جهان واقعي مي آورد؛ اما در واقعيت اتفاق ديگري مي افتد. اين گرافيک رايانه اي است که موجودات منقرض شده را از اعماق تاريخ بيرون مي کشد و آنها را در خيال ما جان مي بخشد.
با کمک هنر رايانه اي ، هر يک از ما تجربه اي از تماشاي اين جانوران شگفت انگيز داريم که از تجربيات واقعي نيز واقعي تر به نظر مي آيد. جانوراني که حتي ژنهاي آنها هم پوسيده است و ديگر دست هيچ دانشمند ديوانه اي به آنها نمي رسد.
منبع خبر : فناوری اطلاعات ایران
