انواع تدوين ويديويي
روشهاي تدوين ويديويي بهطور كلي به دو دسته اصلي تقسيم ميشوند: تدوين خطي و تدوين غيرخطي.
تدوين خطي
تدوين خطي اساسا داراي يك طبيعت مكانيكي است كه در آن از دوربينهاي ويديويي، VCRها، كنترلرهاي تدوين، ميكسرها و Titlerها براي انجام توابع تدوين استفاده ميشود. اين تكنيك تدوين براي رسيدن به نتيجه مورد نظر خود در مراحل كاملا خطي يعني يك برش در هر مرحله (يا يك مجموعه از برشهاي برنامهريزي شده) انجام ميشود.
تدوين خطي به سه روش اصلي انجام ميشود:
1 - تدوين داخل دوربين (In-Camera): شاتهاي ويديويي طوري ضبط ميشوند كه داراي ترتيب و طول مناسب و مورد نظر باشند. اين فرآيند به هيچ تجهيزات اضافي غير از خود دوربين نياز نخواهد داشت، اما در عين حال كاملا به تجربه فيلمبردار و مهارت او در سازماندهي شاتها در هنگام ضبط آنها وابسته است.
2 - تدوين مونتاژ (Assemble): شاتهاي ويديويي در هنگام فيلمبرداري با ترتيب خاصي ضبط نميشوند، اما در هنگام انتقال (كپي) بازچيني شده و بخشهاي غيرضروري آنها حذف ميشوند. اين فرآيند حداقل به يك دوربين و يك VCR نياز دارد. شاتهاي خام اصلي بدون هيچ تغييري باقي خواهند ماند، اما شاتهاي بازچيني شده به يك نوار جديد منتقل ميشوند. هر صحنه يا برش بهصورت جداگانه يا بهترتيب روي يك نوار خام «مونتاژ» ميشود. دو نوع تدوين مونتاژ وجود دارد:
- A Roll: تدوين از يك منبع واحد با گزينه اضافه كردن يك افكت مانند عناوين يا تبديلها از يك تصوير ثابت شده به آغاز برش يا صحنه بعدي.
- A/B Roll: تدوين از (حداقل) دو منبع پخش و ضبط روي نوار سوم. اين تكنيك به يك ميكسر ويديويي يا كنترلر تدوين نياز دارد تا انتقال روان مابين منابع مختلف را فراهم سازد. در عين حال، اين منابع بايد از نظر الكترونيكي با يكديگر هماهنگ (Sync) شوند تا سيگنالهاي ضبط پايدار باشند. استفاده از يكTime Base Corrector يا Digital Frame Synchronizer براي موفقيت اين تكنيك ضروري خواهد بود.
3 - تدوين درج (Insert): در اين روش، شاتهاي جديد روي شاتهاي موجود ضبط ميشوند. اين تكنيك ميتواند در طول مرحله فيلمبرداري اوليه يا در طول فرآيند تدوين بعدي انجام شود. از آنجايي كه شاتهاي جديد روي بخشهاي غيرضروري شاتهاي قبلي قرار ميگيرند، اين قسمتها از دست خواهند رفت.