technology120
New Member
در سال‌های اخیر، فناوری‌های بیومتریک به‌شکل چشمگیری در سامانه‌های کنترل تردد و مدیریت حضور و غیاب پرسنل توسعه یافته‌اند. یکی از پیشرفته‌ترین این فناوری‌ها، دستگاه‌های حضور و غیاب مبتنی بر شناسایی کف دست هستند. این سیستم‌ها، با بهره‌گیری از الگوریتم‌های دقیق شناسایی زیستی، امکان احراز هویت افراد را تنها با اسکن کف دست فراهم می‌کنند. اما سؤال اصلی اینجاست: دستگاه حضور و غیاب با کف دست چگونه کار می‌کند؟ در این مقاله به‌طور کامل به نحوه عملکرد، فناوری‌های به‌کار رفته، مزایا، محدودیت‌ها و کاربردهای این دستگاه خواهیم پرداخت.شناسایی کف دست چگونه انجام می‌شود؟
شناسایی کف دست یک فناوری بیومتریک است که برخلاف تشخیص اثر انگشت یا چهره، به جای بررسی خطوط بیرونی، از ساختار داخلی کف دست برای احراز هویت استفاده می‌کند. این فناوری عمدتاً به سه مؤلفه اصلی تکیه دارد:- ساختار رگ‌های زیرپوستی کف دست
- الگوی خطوط پوستی کف دست (Palmprint)
- شکل کلی و عرض کف دست
این مؤلفه‌ها در هر فرد منحصربه‌فرد بوده و با گذشت زمان، تغییر چندانی نمی‌کنند. همین ویژگی، شناسایی بر اساس کف دست را به یکی از ایمن‌ترین روش‌های بیومتریک تبدیل کرده است.
نحوه عملکرد دستگاه حضور و غیاب با کف دست
فرآیند ثبت و تشخیص در این دستگاه‌ها معمولاً شامل مراحل زیر است:1-ثبت اولیه (Enrollment)
در این مرحله، کف دست هر فرد در دستگاه ثبت می‌شود. این کار با قرار دادن دست در مقابل حسگر انجام می‌شود. دستگاه با استفاده از دوربین‌های مادون قرمز یا سنسورهای نوری، تصویری دقیق از شبکه رگ‌های داخلی یا الگوی پوست را تهیه می‌کند.2- استخراج ویژگی‌ها
پس از تصویربرداری، نرم‌افزار دستگاه شروع به تجزیه‌وتحلیل تصویر می‌کند. الگوریتم‌های هوشمند، ویژگی‌های بیومتریک خاص مانند انشعابات رگ‌ها، زاویه و موقعیت خطوط کف دست را استخراج می‌کنند.3-ذخیره اطلاعات در قالب الگوریتم
اطلاعات بیومتریک به‌صورت یک الگوریتم رمزگذاری‌شده و ایمن در حافظه دستگاه ذخیره می‌شود. این داده‌ها به‌تنهایی قابل بازسازی نیستند و از نظر امنیتی بسیار مطمئن تلقی می‌شوند.4-شناسایی یا تأیید هویت (Authentication)
در مراجعات بعدی، کاربر دست خود را در موقعیت مشابه جلوی دستگاه قرار می‌دهد. دستگاه تصویر جدیدی تهیه کرده و آن را با الگوریتم‌های ذخیره‌شده تطبیق می‌دهد. در صورت تطابق، ورود یا خروج فرد ثبت می‌شود.تفاوت بین شناسایی Palmprint و Palm Vein
فناوری‌های شناسایی بیومتریک از طریق کف دست به دو نوع اصلی تقسیم می‌شوند: Palmprint و Palm Vein. در روش Palmprint، تصویر سطحی خطوط، چین‌وچروک‌ها و الگوهای پوستی کف دست توسط حسگر نوری ثبت می‌شود. این روش مشابه عملکرد دستگاه حضور غیاب اثر انگشت است، اما ناحیه‌ی بزرگ‌تری از پوست را پوشش می‌دهد و دقت بالاتری دارد. با این حال، چون اطلاعات از سطح پوست گرفته می‌شوند، ممکن است عواملی مانند آلودگی، زخم یا خشکی کف دست دقت شناسایی را کاهش دهند. این روش معمولاً نیاز به تماس مستقیم با دستگاه دارد و برای سازمان‌هایی با بودجه محدود گزینه‌ی مقرون‌به‌صرفه‌ای است.در مقابل، فناوری Palm Vein با استفاده از نور مادون قرمز، تصویری از الگوی منحصربه‌فرد رگ‌های زیرپوستی کف دست ثبت می‌کند. از آنجا که خون موجود در رگ‌ها نور مادون قرمز را جذب می‌کند، تصویر دقیق و غیرقابل جعل از ساختار رگ‌ها به‌دست می‌آید. این روش تماسی نیست، تحت تأثیر عوامل سطحی قرار نمی‌گیرد و تنها در صورت حضور واقعی فرد زنده عمل می‌کند؛ به همین دلیل امنیت آن بسیار بالاتر است. Palm Vein برای مراکز حساس مانند بانک‌ها، مراکز نظامی یا سازمان‌هایی که دقت و امنیت برایشان اولویت دارد، گزینه‌ای ایده‌آل محسوب می‌شود.
مزایای دستگاه حضور و غیاب با کف دست
1-بدون نیاز به تماس مستقیم
برخلاف دستگاه‌های اثر انگشتی، کاربران فقط دست خود را جلوی حسگر نگه می‌دارند؛ بدون تماس فیزیکی. این ویژگی باعث بهداشت بیشتر و جلوگیری از انتقال آلودگی می‌شود.2- امنیت بسیار بالا
از آنجا که تشخیص بر پایه رگ‌های زیر پوستی یا الگوهای پیچیده است، جعل یا کپی‌برداری از اطلاعات بیومتریک تقریباً غیرممکن است.3-سرعت تشخیص بالا
فرآیند شناسایی در کمتر از یک ثانیه انجام می‌شود. این مزیت به‌ویژه در سازمان‌هایی با تردد بالا، اهمیت زیادی دارد.4-دوام و عملکرد پایدار در شرایط محیطی مختلف
الگوهای کف دست تحت تأثیر چربی، گردوغبار یا زخم‌های سطحی قرار نمی‌گیرند، در حالی که اثر انگشت ممکن است در این شرایط دچار خطا شود.محدودیت‌ها و چالش‌ها
- قیمت بالاتر نسبت به مدل‌های سنتی: به دلیل فناوری پیشرفته و سخت‌افزار خاص موردنیاز، قیمت دستگاه حضور و غیاب با تشخیص کف دست بالاتر از مدل‌های اثر انگشتی یا کارتی هستند.
- نیاز به شرایط نوری مناسب: برخی مدل‌ها ممکن است در نور بسیار شدید یا تاریکی کامل عملکرد مطلوبی نداشته باشند، اگرچه مدل‌های مدرن این محدودیت را تا حد زیادی رفع کرده‌اند.
- نیاز به آموزش اولیه کاربران: در ابتدای کار ممکن است برخی کاربران با نحوه صحیح قرار دادن دست آشنایی نداشته باشند که این موضوع با آموزش کوتاه برطرف می‌شود.
