PhonieX
مدیر انجمن <A href="forum.majidonline.com/forums/6
ايتنا - سعید احمدی پویا - در سازمان‌های که مدیران آنها در یک ساختار شبه‌دموکراتیک بر مسند قدرت تکیه زده‌اند، راهکار مناسبی برای ارتباط پایین به بالا در ساختار سازمان آنها وجود ندارد و نیاز به حضور زیرمجموعه، فقط در موسم انتخابات احساس می‌شود.
برای همین هیچ‌گاه پتانسیل و توانایی فکری افراد زیرمجموعه در تصمیم‌گیری‌ها به کار گرفته نمی‌شود. افراد هیچ‌گاه احساس تعلق به آن مجموعه نمی‌کنند و در بزنگاه منفعت شخصی را بر مصلحت سازمانی ترجیح می‌دهند.
در این‌گونه مجموعه‌ها، در بهترین حالت نتیجه انتخابات، به مسند نشستن افراد دلسوز و متفکر با پتانسیل فکری محدود است در حالی که اگر ارتباط انتقال ایده و فکر، جهتی پایین به بالا داشت، مدیران آن مجموعه از پتانسیل نامحدودی می‌توانستند بهره بگیرند.
با مقدمه فوق، پیشنهاد طرحی داده می‌شود که نمایندگان منتخب مشاوران در اولین دوره آن را پایه‌گذاری کنند تا بدین‌سان، شاخه مشاوران به پویایی و بالندگی مطلوب برسد.
این نکته که مشاوران فقط در ایام انتخابات، نمایندگان خویش را ببینند، ضرری دوسویه دارد.
ضرر مشاوران این‌است که نمی توانند از امکانات و توانایی‌های سازمان در جهت منافع خویش و بالا بردن موقعیت علمی و صنفی خود استفاده کنند.
ضرر نمایندگان هم این‌است که در هیئت‌مدیره در برابر 18 نماینده مجرب و کارکشته شاخه‌های شرکت‌ها و فروشگاة‌ها منفعل می‌شوند و نمی‌توانند ایده‌های کارشده و قابل طرح در هیئت‌مدیره داشته باشند و شاید ناگزیر به دام باندهای صنفی و گروهی بیفتند.
طرح مذکور که یک پیشنهاد اولیه است و باید در چالش با نظرات سایر مشاوران بالنده و بهینه شود، «مجمع‌مشاوران» نام دارد.
این ساختار یک ساختار داخلی در شاخه مشاوران است که سعی در بهینه‌سازی روابط مشاوران با نمایندگانشان دارد و هیچ منافاتی با ارکان‌ها و ساختار رسمی سازمان نظام‌صنفی ندارد.
مشاوران با حضور در این مجمع، توانايي‌ها و پتانسیل‌هایی که در ارتباط با نهادهای علمی و صنفی دارند، مطرح می‌کنند و با بهره‌گیری از آن، کل اعضاء به یک منفعت جمعی دست می‌یابند.
بر اساس این طرح، مشاوران، در روال عادی هر ماه یک جلسه عادی دارند و در صورت تقاضای یکی از دو نماینده منتخب و یا نسبتی از مشاوران – به عنوان مثال 5/2 - جلسه اضطراری گذاشته می‌شود.
دستور جلسات توسط هیئت‌دبیران مجمع که می‌تواند متشکل از دو نماینده و تعدادی از مشاوران – به انتخاب مجمع – باشد، برای هر جلسه تعیین می‌شود و از قبل برای اعضاء ارسال می‌شود.
مصوبات مجمع با رأی اکثریت نمایندگان رسمیت می‌یابد و نمایندگان ملزم هستند تا مصوبات مجمع را به صورت طرح در هیئت مدیره مطرح کنند.
مجمع می‌تواند در دستورکارخود، مدت زمانی را به یک «ارائه علمی» اختصاص دهد که هر ماه توسط تعدادی از مشاوران تهیه و تنظیم می‌شود. مجمع می‌تواند طرحی را تنظیم و به تصویب برساند که بر اساس آن «طرح تنظیم رتبه‌بندی مشاوران» با جزئیات تبیین شود. این ارائه‌های علمی و امتیازهایی که مشاوران به یک ارائه می‌دهند، می‌تواند آیتمی برای ارتقاء رتبه مشاوران باشد.
مجمع می‌تواند در فرایند عضوگیری اعضاء حقیقی مشارکت کند و تا آن‌جا که اساسنامه سازمان اجازه می‌دهد، این روال را دقیق‌تر کند و فرایند آزمون مشاوران را بهینه کند.
مجمع می‌تواند در دستورکارخویش زمانی را برای طرح مشکلات صنفی اعضاء بگذارد تا برای مشکلات اعضاء به صورت جمعی چاره‌جویی کند و اگر مشکل حادی پیش بیاید، توسط نمایندگان مشاوران با اعضاء باتجربه هیئت‌مدیره مطرح شود تا آنها بتوانند برای آن مسئله راهی پیشنهاد کنند.
بدین ترتیب حس تعلق مشاوران به سازمان‌نظام‌صنفی افزایش می‌یابد و یک رابطه برد – برد بین سازمان و اعضاء حقیقی شکل می‌گیرد.
مجمع می‌تواند با نمایندگان شاخه مشاوران در باقی استان‌ها ارتباط برقرار کنند تا از آن برای تقویت روابط صنفی و علمی بهره‌گرفته شود.
لازم به ذکر است که این طرح ، یک طرح خام و یک پیشنهاد اولیه است که می‌تواند توسط نمایندگان منتخب مشاوران، اجرایی شود و با نظرات و ایده‌های سایر مشاوران بهینه گردد.
منبع
برای همین هیچ‌گاه پتانسیل و توانایی فکری افراد زیرمجموعه در تصمیم‌گیری‌ها به کار گرفته نمی‌شود. افراد هیچ‌گاه احساس تعلق به آن مجموعه نمی‌کنند و در بزنگاه منفعت شخصی را بر مصلحت سازمانی ترجیح می‌دهند.
در این‌گونه مجموعه‌ها، در بهترین حالت نتیجه انتخابات، به مسند نشستن افراد دلسوز و متفکر با پتانسیل فکری محدود است در حالی که اگر ارتباط انتقال ایده و فکر، جهتی پایین به بالا داشت، مدیران آن مجموعه از پتانسیل نامحدودی می‌توانستند بهره بگیرند.
با مقدمه فوق، پیشنهاد طرحی داده می‌شود که نمایندگان منتخب مشاوران در اولین دوره آن را پایه‌گذاری کنند تا بدین‌سان، شاخه مشاوران به پویایی و بالندگی مطلوب برسد.
این نکته که مشاوران فقط در ایام انتخابات، نمایندگان خویش را ببینند، ضرری دوسویه دارد.
ضرر مشاوران این‌است که نمی توانند از امکانات و توانایی‌های سازمان در جهت منافع خویش و بالا بردن موقعیت علمی و صنفی خود استفاده کنند.
ضرر نمایندگان هم این‌است که در هیئت‌مدیره در برابر 18 نماینده مجرب و کارکشته شاخه‌های شرکت‌ها و فروشگاة‌ها منفعل می‌شوند و نمی‌توانند ایده‌های کارشده و قابل طرح در هیئت‌مدیره داشته باشند و شاید ناگزیر به دام باندهای صنفی و گروهی بیفتند.
طرح مذکور که یک پیشنهاد اولیه است و باید در چالش با نظرات سایر مشاوران بالنده و بهینه شود، «مجمع‌مشاوران» نام دارد.
این ساختار یک ساختار داخلی در شاخه مشاوران است که سعی در بهینه‌سازی روابط مشاوران با نمایندگانشان دارد و هیچ منافاتی با ارکان‌ها و ساختار رسمی سازمان نظام‌صنفی ندارد.
مشاوران با حضور در این مجمع، توانايي‌ها و پتانسیل‌هایی که در ارتباط با نهادهای علمی و صنفی دارند، مطرح می‌کنند و با بهره‌گیری از آن، کل اعضاء به یک منفعت جمعی دست می‌یابند.
بر اساس این طرح، مشاوران، در روال عادی هر ماه یک جلسه عادی دارند و در صورت تقاضای یکی از دو نماینده منتخب و یا نسبتی از مشاوران – به عنوان مثال 5/2 - جلسه اضطراری گذاشته می‌شود.
دستور جلسات توسط هیئت‌دبیران مجمع که می‌تواند متشکل از دو نماینده و تعدادی از مشاوران – به انتخاب مجمع – باشد، برای هر جلسه تعیین می‌شود و از قبل برای اعضاء ارسال می‌شود.
مصوبات مجمع با رأی اکثریت نمایندگان رسمیت می‌یابد و نمایندگان ملزم هستند تا مصوبات مجمع را به صورت طرح در هیئت مدیره مطرح کنند.
مجمع می‌تواند در دستورکارخود، مدت زمانی را به یک «ارائه علمی» اختصاص دهد که هر ماه توسط تعدادی از مشاوران تهیه و تنظیم می‌شود. مجمع می‌تواند طرحی را تنظیم و به تصویب برساند که بر اساس آن «طرح تنظیم رتبه‌بندی مشاوران» با جزئیات تبیین شود. این ارائه‌های علمی و امتیازهایی که مشاوران به یک ارائه می‌دهند، می‌تواند آیتمی برای ارتقاء رتبه مشاوران باشد.
مجمع می‌تواند در فرایند عضوگیری اعضاء حقیقی مشارکت کند و تا آن‌جا که اساسنامه سازمان اجازه می‌دهد، این روال را دقیق‌تر کند و فرایند آزمون مشاوران را بهینه کند.
مجمع می‌تواند در دستورکارخویش زمانی را برای طرح مشکلات صنفی اعضاء بگذارد تا برای مشکلات اعضاء به صورت جمعی چاره‌جویی کند و اگر مشکل حادی پیش بیاید، توسط نمایندگان مشاوران با اعضاء باتجربه هیئت‌مدیره مطرح شود تا آنها بتوانند برای آن مسئله راهی پیشنهاد کنند.
بدین ترتیب حس تعلق مشاوران به سازمان‌نظام‌صنفی افزایش می‌یابد و یک رابطه برد – برد بین سازمان و اعضاء حقیقی شکل می‌گیرد.
مجمع می‌تواند با نمایندگان شاخه مشاوران در باقی استان‌ها ارتباط برقرار کنند تا از آن برای تقویت روابط صنفی و علمی بهره‌گرفته شود.
لازم به ذکر است که این طرح ، یک طرح خام و یک پیشنهاد اولیه است که می‌تواند توسط نمایندگان منتخب مشاوران، اجرایی شود و با نظرات و ایده‌های سایر مشاوران بهینه گردد.
منبع
