شیوه كار ماوس های نوری

[PhonieX]

ماوس ها چگونه می فهمند كه جابه جا شده اند و از كجا به كجا رفته اند. ماوس ها براساس میزان جابه جایی كار می كنند و به بیان دیگر كاری ندارند كه كجا قرار دارند بلكه این نكته برایشان اهمیت دارد كه چه مقدار و در كدام جهت جابه جا می شوند. برای تشخیص این دو موضوع از یك تكنولوژی مكانیكی و دو تكنولوژی نوری استفاده می شود.
به طور حتم افرادی كه چهار پنج سال پیش اقدام به تهیه ماوس می كردند به خوبی در خاطر دارند كه با چه معضلاتی روبه رو بودند. اغلب ماوس های آن روزگار در قسمت زیرین خود یك غلتك داشتند كه براساس میزان چرخش و نیز جهت چرخش می فهمید كه چه بلایی باید بر سر نشانگر بیاورند. مواقعی هم بود كه ماوس جابه جا می شد اما این قلتك علاقه ای به گردش و سیر و سیاحت نداشت . روزگار این قبیل ماوس ها چند سالی است كه سر آمده است و هنگامه ماوس نوری فرا رسیده است .
این نكته را در گوشه ذهن خود داشته باشید كه به طور كلی سعی می شود تا آنجا كه امكان دارد قطعاتی خالی از عناصر مكانیكی طراحی و تولید شود.
دیودهای نوری قرمز رنگ جایگزین غلتك ها شدند و كاربران نفس راحتی كشیدند. شیوه كار ماوس های نوری فوق العاده جالب است بدین صورت كه یك دیود نوری قرمز رنگ قسمت زیرین ماوس را روشن می كند و در همین هنگام یك حسگر نوری اقدام به عكسبرداری از این قسمت می كند . بسته به دقت و كیفیت ماوس تعداد عكس های تهیه شده توسط این حسگر نوری بین ۴۰۰ تا ۶۰۰ عكس در ثانیه متفاوت است .
یك عدد چیپ پردازشی هم وظیفه تجزیه و تحلیل عكس ها را بر عهده دارد و مشخص می كند كه این موجود با چه سرعتی در كدامین جهت و به چه میزان جابه جا شده است . اتفاق دیگری كه همزمان با ورود ماوس نوری به بازار رخ داد افزایش قابل ملاحظه دقت بود . فرض كنیم یك مربع با ابعاد یك اینچ (۵۴ ۲ سانتیمتر) با كلی خانه شطرنجی در قسمت زیرین ماوس dpi ۶۰۰ تا dpi ۳۰۰ ماوس ها از قرار گرفته است . ماوس های مكانیكی سابق می توانند حداكثر ۳۰۰ خانه را در این مربع تشخیص دهند و ماوس های نوری این دقت را تا ۶۰۰ خانه یا نقطه افزایش داده اند


منبع