در گذشته برای دسترسی راحت به تاسیسات ساختمانی نیاز بود که زمین و کف را شکاف دهند به دلیل اینکه لوله کشی خانه رادر کف زمین قرار می دادند ولی امروزه تاسیسات و لوله های آب را در سقف قرار می دهند.به همین دلیل برای دسترسی راحت تر به تاسیسات سقف های کاذب را به وجود آوردند.سقف های کاب به سقف هایی گفته می شود که با سقف اصلی ساختمان یک فاصله مشخصی دارد. این فاصله بین سقف کاذب و سقف اصلی در واقع جایی است که تاسیسات و لوله ها را قرار می دهند. انواع سقف کاذب عبارتند از:
از معایب سقف های بالا می توانیم به این اشاره کنیم که
- سقف کاذب با استفاده از رابیتس و گچ کاری:یکی از قدیمی ترین سقف های کاذب است ولی نسبت به سایر سقف های کاذب دیگر ریزه کاری های ببیشتری دارد. این سقف شامل توری های گالوانیزه و گچ کاری روی تور ها است و بیشترین کاربردی که این سقف ها دارد در معماری و محیط های کلاسیک است. از معایب سقف کاذب رابیتس می توان به وزن نسبتا زیاد آن،دستمزد بالا برای گچ کاری و جاذب صدا نبودن سقف کاذب اشاره کرد.
- سقف کاذب کناف گچ برگ:گچ برگ به صفحاتی گفته می شود که از جنس گچ هستند و روکش دار نیز هستند.ضخامت این صفحه ها بین 5/9 تا 5/12 و طول و عرض این صفحه ها 120*240 سانتی متر هستند که این صفحات را کنار هم قرار می دهند و سقف کاذب را به وجود می آورند. مزیتی که این نوع سقف نسبت به سقف کاذب با استفاده از رابیتس دارند این است که بسیار سبک تر هستند ولی ایرادی که این نوع سقف ها دارد این است که اگر بخواهیم به تاسیساتی که در سقف وجود دارد دسترسی داشته باشیم نیاز به برش در سقف داریم که هم هزینه زیادی دارد و هم وقت گیر است.
- سقف کاذب کناف تایلی:معمولا به صورت تایل های 60*60 است و دسترسی به داخل سقف بسیار راحت است.این نوع سقف به دلیل دسترسی راحت برای محیط هایی مثل بیمارستان که تاسیساتی همچون سیستم گاز طبیعی،برق،آب و غیره دارند و نیاز به رسیدگی بیشتری دارند بسیار مناسب هستند.
از معایب سقف های بالا می توانیم به این اشاره کنیم که
- سقف کاذب ارتفاع اتاق را کمی کاهش می دهد زیرا زیر سقف اصلی نصب می شوند.
- عمر کوتاهی دارند و باید از آن ها خوب مراقبت کرد
- مقاومت این نوع سقف ها همانند سقف اصلی نیست و ممکن است تخریب شوند.