mahyar_nel
Active Member
جاى هيچ شكى نيست كه رمهاى DDR پرفروشترين و يكى از محبوبترين خانوادههاى رم در دنياى امروز كامپيوترهاى PC هستند. اين خانواده از رمها چند سالى است كه جايگزين رمهاى SD-Ramشدهاند، هرچند كه اينتل در جديدترين مدلهاى مادربردهايى كه براى پردازندههاى پنتيوم 4 خود طراحى كرده است از رمهاى RD-Ram استفاده كرده است ولى رقيب آن يعنى AMD هنوز هم با پافشارى هرچه تمامتر از رمهاى DDRدر محصولات توليدى خود استفاده مىكند. ولى واقعاً كدم يك از اين دو نوع رم سريعتر هستند؟ در نمايشگاه كامپيوترى كه در خرداد سال 1381 در تايوان برگزار شده بود جايزه سريعترين سيستم را كامپيوترى ربود كه بر مبناى RD-Ram سى و دو بيتى PC4200 كار مىكرد. زمانى كه اين كامپيوتر عرضه شده بود، هنوز RD-Ram هاى موجود در بازار همگى 16 بيتى بوده و با فركانس ساعتهاى 800 مگاهرتز و 1066 مگاهرتز كار مىكردند بنابراين سرعت آنها بترتيب PC800 و PC1066 بوده و كاربر نيز مجبور بود تا آنها را جفتى در كامپيوتر نصب كند (چون گذرگاه داده پردازندههاى فعلى 32 بيتى مىباشد). سرعتهاى PC800 و PC1066 بترتيب بدين معنى است كه اين رمها قادرند تا با نرخ 6/1 گيگابايت در ثانيه و 132/2 گيگابايت در ثانيه اطلاعات را انتقال دهند.
يكى از معدود چيپستهايى كه در حال حاضر از اين نوع رمها پشتيبانى مىكند عبارتست از 850E كه محصول شركت اينتل مىباشد. اينتل و تعداد ديگرى از شركتهاى سازنده بردمادر (Mother board) از اين چيپ ست تاكنون در محصولات خود استفاده كردهاند. از آنجايى كه اين چيپ ست رمها را بصورت جفت جفت استفاده مىكند نرخ انتقال اطلاعات از سيستم به حافظه براى رمهاى ذكر شده در پاراگراف بالا به ترتيب به اعداد 3.2 و 4.2 گيگابايت در ثانيه افزايش مىيابد و از آنجايى كه سرعت گذرگاه پردازندههاى پنتيوم 4 در حدود 400 و 533 مگاهرتز مىباشد افزايش نرخ انتقال اطلاعات رمها باعث مىشود تا سرعت آنها كمكم به محدوديت سرعت گذرگاههاى پردازندهها برسد.
از طرف ديگر عمدهترين رقيب رمهاى Rambus (يا همان RD-Ram) يعنى رمهاى DDR نيز چندان از قافله رقابت دور نماندهاند. در حال حاضر رمهاى DDR با سرعت (PC2100) 266 مگاهرتز و (PC2700) 333 مگاهرتز به فراوانى در بازارهاى كامپيوتر دنيا پيدا مىشوند. سرعت انتقال داده براى اين نوع رمها بترتيب عبارتست از 2.1 و 2.7گيگابايت در ثانيه.
هرچند كه رمهاى DDR رقباى خوبى براى رمهاى Rambus هستند ولى بايد اعتراف كرد كه كم كم صحنه رقابت را به نفع رقيب ترك مىكنند. گل سرسبد ماجولهاى Rambus عبارتست از رم PC4200 كه با سرعت ساعت 1066 مگاهرتز كار كرده و نرخ انتقال دادههاى آن نيز برابر است با 4.2گيگابايت در ثانيه. اين رمها براى پردازندههاى پنتيوم 4 با گذرگاه 533مگاهرتز طراحى شده و توسط چيپست 850E اينتل نيز پشتيبانى مىشوند. از آنجايى كه اين ماجولها 32 بيتى نيز مىباشند برعكس رمهاى هم خانواده خود مىتوانند بصورت تكى در كامپيوتر نصب شوند.
شايد سوالى كه در اين قسمت براى همه ما ايجاد شده باشد اين است كه بالاخره كدام يك از اين تكنولوژىها بهتر هستند؟ DDR يا Rambus؟
براى اينكه جواب بهترى به اين سوال بدهيم، بهتر است تا دو كامپيوتر PC واقعى را كه يكى بر مبناى رم DDR و ديگرى بر مبناى Rambus كار مىكنند را با همديگر مقايسه كنيم. مادربردى كه براى ماجول رم Rambus درنظر مىگيريم عبارتست از Asus P4T533 و ماجول رم را نيز Samsung 512MB PC4200 انتخاب مىكنيم.
براى رم DDR نيز مادربرد را Asus P4 B266E و ماجول رم را نيز Crucial 512MB PC2700 درنظر مىگيريم.
بقيه تجهيزات سيستم نيز براى هر دو كامپيوتر دقيقاً مشابه و مطابق جدول زير مىباشد:
كارت گرافيكى Nvidia DetonatorCreative Geforce3 28-32
ديسك سخت Ultra DMA100 15GB Seagate
سيستم عامل ويندوز XP
فايل سيستم FAT32
پردازندههاى مورد استفاده نيز پنتيوم 4 با سرعت ساعت 2.4 گيگاهرتز و سرعت گذرگاه 400 و 533 مگاهرتز مىباشند.
نتايج آزمايشات:
اولين آزمايش بوسيله پردازنده پنتيوم 4 با سرعت 2.4 گيگاهرتز و سرعت گذرگاه 400 مگاهرتز و بردمادر P4B266E انجام شد. نرمافزار Sysmark2002 براى اين سيستم با رم DDR در قسمت «استفاده براى مصارف اينترنتى» امتياز 303 و براى قسمت «استفاده براى مصارف شركتى» امتياز 156 را اعطا نموده و بدين ترتيب امتياز متوسط اين سيستم 217 منظور گرديد. براى آزمايش دوم فقط بردمادر را از P4B266E به DFI NB76-EA تغيير داديم و نتايج به صورت زير تغيير كرد:
براى قسمت «مصارف اينترنتى» امتياز به 320 و براى قسمت «مصارف شركتى» امتياز به 165 رسيد و در نتيجه امتياز متوسط 230 ارزيابى شد.
براى آزمايش سوم نوبت Rambus ها بود كه زير تست قرار گيرند، در اين آزمايش نيز فقط بردمادر و رم را تغيير داديم. بردمادر به P4 T533 و رم نيز به Rambus PC4200 تغيير يافته و نتايج زير با همان نرمافزار Sysmark2002 حاصل گرديد. براى قسمت «مصارف اينترنتى» 333 امتياز، براى قسمت «مصارف شركتى» 176 امتياز و بدين ترتيب نيز معدل امتيازها 243 درنظر گرفته شد كه تقريباً 5 درصد از نتيجه قبلى و 12 درصد نيز از نتيجه اول بهتر است.
مطلب ديگرى كه در خلال اين تستها توجه ما را جلب كرد اين بود كه تأخير CAS رم كه در قسمت بايوس كامپيوتر تعريف مىشود به مقدار قابل ملاحظهاى سرعت ارتباط با رم را كم مىكند.
براى استفاده از حداكثر سرعت رمهاى PC2700 و بالاتر بايد از مادربردهايى استفاده كرد كه تأخير CAS آنها از نوع CAS2 بوده باشند.
هر سه آزمايشى كه در بالا انجام شدند همگى با پردازندههاى پنتيوم 4 با سرعت گذرگاه 400 مگاهرتز انجام شدند. حال اگر همين آزمايشها را با پردازنده پنتيوم 4 با گذرگاه 533 مگاهرتزى تكرار كنيم نتايج جديد زير حاصل خواهند شد.
پس از تعويض پردازنده، درمىيابيم كه نتايج اولين آزمايش تغييرى نكردهاند زيرا رمهاى PC2100 با سرعتى بيش از مقدار ياد شده نمىتوانند داده رد و بدل كنند. نتايج آزمايش دوم نيز فقط به اندازه 3 درصد تغيير كرده و امتياز متوسط آن به عدد 237 مىرسد.
اما اگر آزمايش سوم را كه بر مبناى بردمادر Asus P4 T633 و رمهاى 512 مگابايتى Rambus انجام شده است تكرار كنيم اعداد حاصل شده به مقدار زيادى تغيير كرده و نتايج زير قابل مشاهده خواهند بود.
براى قسمت «مصارف اينترنتى» 340 امتياز و براى قسمت «مصارف شركتى» 191 امتياز كه بدين ترتيب متوسط امتياز به 255 خواهد رسيد.
افزايش سرعت ساعت رمها (Over Clocking):
خب به هر حال تقريباً هيچ مقاله سختافزارى بدون Over Clocking كامل نيست. بهرحال اميدوارم كه اين قسمت از مقاله مزاياى Rambus را هر چه بيشتر آشكار كند.
با افزايش سرعت ساعت گذرگاههاى پردازندههاى پنتيوم 4 از 400 به 533 مگاهرتز و سرعت ساعت خود پردازنده به 3 گيگاهرتز، پردازنده ما قادر خواهد بود تا با نرخ 4 گيگابايت در ثانيه اطلاعات را از رم بخواند يا به آن بنويسد. ولى اين افزايش سرعت ساعت در سيستمهاى مبتنى بر رمهاى DDR با سرعت PC2100 هيچ تأثيرى نخواهد گذاشت چون سرعت انتقال داده خود اين رمها بيش از نصف مقدار ذكر شده در بالا نيست. ولى در مورد Rambusها مساله قدرى متفاوت است. اگر در اين سيستمها سرعت گذرگاه را از 400 به 460 مگاهرتز و سرعت خود پردازنده را نيز به 76/2 گيگاهرتز برسانيم در آن صورت امتياز متوسط سيستم از 243 به 275 خواهد رسيد و اين بدين معنى است كه با 15 درصد افزايش سرعت ساعت (Overclocking) امتياز متوسط سيستم نيز 5/11 درصد ترقى مىكند، اين در حالى است كه با همين مقدار افزايش سرعت ساعت، امتياز متوسط سيستمهاى مبتنى بر PC2700DDR ,فقط 6 درصد رشد مىكند.
كلام آخر
هرچند كه رمهاى DDR و Rambus پابه پاى هم رشد كرده و پيشرفت مىكنند و هر كدام سعى مىكنند كه با معرفى ماجولهاى سريعتر گوى سبقت را از ديگرى بربايند ولى بنظر مىرسد كه در اين ميان Rambusيك سروگردن از رقيب كهنهكارتر خود يعنى DDR پيشى گرفته است، آينده نيز براى Rambus خوش آيندتر بنظر مىرسد. ماجولهاى Rambus با سرعت PC4200 در حاضر جزو سريعترين رمهايى هستند كه براى سيستمهاى مبتنى بر پنتيوم 4 (با گذرگاه 533 مگاهرتز) كاملاً مناسب بنظر مىرسند.
توضيح كلى:
در اين مقاله هرجا كه به كلمه گذرگاه اشاره شده است منظور گذرگاه بين پردازنده اصلى و حافظه سيستم (RAM) مىباشد. سرعت مسير اين گذرگاه كه از طريق چيپ ست بردمادر كامل مىشود در پردازندههاى پنتيوم 4 اينتل 400 و 533 مگاهرتز مىباشد.
يكى از معدود چيپستهايى كه در حال حاضر از اين نوع رمها پشتيبانى مىكند عبارتست از 850E كه محصول شركت اينتل مىباشد. اينتل و تعداد ديگرى از شركتهاى سازنده بردمادر (Mother board) از اين چيپ ست تاكنون در محصولات خود استفاده كردهاند. از آنجايى كه اين چيپ ست رمها را بصورت جفت جفت استفاده مىكند نرخ انتقال اطلاعات از سيستم به حافظه براى رمهاى ذكر شده در پاراگراف بالا به ترتيب به اعداد 3.2 و 4.2 گيگابايت در ثانيه افزايش مىيابد و از آنجايى كه سرعت گذرگاه پردازندههاى پنتيوم 4 در حدود 400 و 533 مگاهرتز مىباشد افزايش نرخ انتقال اطلاعات رمها باعث مىشود تا سرعت آنها كمكم به محدوديت سرعت گذرگاههاى پردازندهها برسد.
از طرف ديگر عمدهترين رقيب رمهاى Rambus (يا همان RD-Ram) يعنى رمهاى DDR نيز چندان از قافله رقابت دور نماندهاند. در حال حاضر رمهاى DDR با سرعت (PC2100) 266 مگاهرتز و (PC2700) 333 مگاهرتز به فراوانى در بازارهاى كامپيوتر دنيا پيدا مىشوند. سرعت انتقال داده براى اين نوع رمها بترتيب عبارتست از 2.1 و 2.7گيگابايت در ثانيه.
هرچند كه رمهاى DDR رقباى خوبى براى رمهاى Rambus هستند ولى بايد اعتراف كرد كه كم كم صحنه رقابت را به نفع رقيب ترك مىكنند. گل سرسبد ماجولهاى Rambus عبارتست از رم PC4200 كه با سرعت ساعت 1066 مگاهرتز كار كرده و نرخ انتقال دادههاى آن نيز برابر است با 4.2گيگابايت در ثانيه. اين رمها براى پردازندههاى پنتيوم 4 با گذرگاه 533مگاهرتز طراحى شده و توسط چيپست 850E اينتل نيز پشتيبانى مىشوند. از آنجايى كه اين ماجولها 32 بيتى نيز مىباشند برعكس رمهاى هم خانواده خود مىتوانند بصورت تكى در كامپيوتر نصب شوند.
شايد سوالى كه در اين قسمت براى همه ما ايجاد شده باشد اين است كه بالاخره كدام يك از اين تكنولوژىها بهتر هستند؟ DDR يا Rambus؟
براى اينكه جواب بهترى به اين سوال بدهيم، بهتر است تا دو كامپيوتر PC واقعى را كه يكى بر مبناى رم DDR و ديگرى بر مبناى Rambus كار مىكنند را با همديگر مقايسه كنيم. مادربردى كه براى ماجول رم Rambus درنظر مىگيريم عبارتست از Asus P4T533 و ماجول رم را نيز Samsung 512MB PC4200 انتخاب مىكنيم.
براى رم DDR نيز مادربرد را Asus P4 B266E و ماجول رم را نيز Crucial 512MB PC2700 درنظر مىگيريم.
بقيه تجهيزات سيستم نيز براى هر دو كامپيوتر دقيقاً مشابه و مطابق جدول زير مىباشد:
كارت گرافيكى Nvidia DetonatorCreative Geforce3 28-32
ديسك سخت Ultra DMA100 15GB Seagate
سيستم عامل ويندوز XP
فايل سيستم FAT32
پردازندههاى مورد استفاده نيز پنتيوم 4 با سرعت ساعت 2.4 گيگاهرتز و سرعت گذرگاه 400 و 533 مگاهرتز مىباشند.
نتايج آزمايشات:
اولين آزمايش بوسيله پردازنده پنتيوم 4 با سرعت 2.4 گيگاهرتز و سرعت گذرگاه 400 مگاهرتز و بردمادر P4B266E انجام شد. نرمافزار Sysmark2002 براى اين سيستم با رم DDR در قسمت «استفاده براى مصارف اينترنتى» امتياز 303 و براى قسمت «استفاده براى مصارف شركتى» امتياز 156 را اعطا نموده و بدين ترتيب امتياز متوسط اين سيستم 217 منظور گرديد. براى آزمايش دوم فقط بردمادر را از P4B266E به DFI NB76-EA تغيير داديم و نتايج به صورت زير تغيير كرد:
براى قسمت «مصارف اينترنتى» امتياز به 320 و براى قسمت «مصارف شركتى» امتياز به 165 رسيد و در نتيجه امتياز متوسط 230 ارزيابى شد.
براى آزمايش سوم نوبت Rambus ها بود كه زير تست قرار گيرند، در اين آزمايش نيز فقط بردمادر و رم را تغيير داديم. بردمادر به P4 T533 و رم نيز به Rambus PC4200 تغيير يافته و نتايج زير با همان نرمافزار Sysmark2002 حاصل گرديد. براى قسمت «مصارف اينترنتى» 333 امتياز، براى قسمت «مصارف شركتى» 176 امتياز و بدين ترتيب نيز معدل امتيازها 243 درنظر گرفته شد كه تقريباً 5 درصد از نتيجه قبلى و 12 درصد نيز از نتيجه اول بهتر است.
مطلب ديگرى كه در خلال اين تستها توجه ما را جلب كرد اين بود كه تأخير CAS رم كه در قسمت بايوس كامپيوتر تعريف مىشود به مقدار قابل ملاحظهاى سرعت ارتباط با رم را كم مىكند.
براى استفاده از حداكثر سرعت رمهاى PC2700 و بالاتر بايد از مادربردهايى استفاده كرد كه تأخير CAS آنها از نوع CAS2 بوده باشند.
هر سه آزمايشى كه در بالا انجام شدند همگى با پردازندههاى پنتيوم 4 با سرعت گذرگاه 400 مگاهرتز انجام شدند. حال اگر همين آزمايشها را با پردازنده پنتيوم 4 با گذرگاه 533 مگاهرتزى تكرار كنيم نتايج جديد زير حاصل خواهند شد.
پس از تعويض پردازنده، درمىيابيم كه نتايج اولين آزمايش تغييرى نكردهاند زيرا رمهاى PC2100 با سرعتى بيش از مقدار ياد شده نمىتوانند داده رد و بدل كنند. نتايج آزمايش دوم نيز فقط به اندازه 3 درصد تغيير كرده و امتياز متوسط آن به عدد 237 مىرسد.
اما اگر آزمايش سوم را كه بر مبناى بردمادر Asus P4 T633 و رمهاى 512 مگابايتى Rambus انجام شده است تكرار كنيم اعداد حاصل شده به مقدار زيادى تغيير كرده و نتايج زير قابل مشاهده خواهند بود.
براى قسمت «مصارف اينترنتى» 340 امتياز و براى قسمت «مصارف شركتى» 191 امتياز كه بدين ترتيب متوسط امتياز به 255 خواهد رسيد.
افزايش سرعت ساعت رمها (Over Clocking):
خب به هر حال تقريباً هيچ مقاله سختافزارى بدون Over Clocking كامل نيست. بهرحال اميدوارم كه اين قسمت از مقاله مزاياى Rambus را هر چه بيشتر آشكار كند.
با افزايش سرعت ساعت گذرگاههاى پردازندههاى پنتيوم 4 از 400 به 533 مگاهرتز و سرعت ساعت خود پردازنده به 3 گيگاهرتز، پردازنده ما قادر خواهد بود تا با نرخ 4 گيگابايت در ثانيه اطلاعات را از رم بخواند يا به آن بنويسد. ولى اين افزايش سرعت ساعت در سيستمهاى مبتنى بر رمهاى DDR با سرعت PC2100 هيچ تأثيرى نخواهد گذاشت چون سرعت انتقال داده خود اين رمها بيش از نصف مقدار ذكر شده در بالا نيست. ولى در مورد Rambusها مساله قدرى متفاوت است. اگر در اين سيستمها سرعت گذرگاه را از 400 به 460 مگاهرتز و سرعت خود پردازنده را نيز به 76/2 گيگاهرتز برسانيم در آن صورت امتياز متوسط سيستم از 243 به 275 خواهد رسيد و اين بدين معنى است كه با 15 درصد افزايش سرعت ساعت (Overclocking) امتياز متوسط سيستم نيز 5/11 درصد ترقى مىكند، اين در حالى است كه با همين مقدار افزايش سرعت ساعت، امتياز متوسط سيستمهاى مبتنى بر PC2700DDR ,فقط 6 درصد رشد مىكند.
كلام آخر
هرچند كه رمهاى DDR و Rambus پابه پاى هم رشد كرده و پيشرفت مىكنند و هر كدام سعى مىكنند كه با معرفى ماجولهاى سريعتر گوى سبقت را از ديگرى بربايند ولى بنظر مىرسد كه در اين ميان Rambusيك سروگردن از رقيب كهنهكارتر خود يعنى DDR پيشى گرفته است، آينده نيز براى Rambus خوش آيندتر بنظر مىرسد. ماجولهاى Rambus با سرعت PC4200 در حاضر جزو سريعترين رمهايى هستند كه براى سيستمهاى مبتنى بر پنتيوم 4 (با گذرگاه 533 مگاهرتز) كاملاً مناسب بنظر مىرسند.
توضيح كلى:
در اين مقاله هرجا كه به كلمه گذرگاه اشاره شده است منظور گذرگاه بين پردازنده اصلى و حافظه سيستم (RAM) مىباشد. سرعت مسير اين گذرگاه كه از طريق چيپ ست بردمادر كامل مىشود در پردازندههاى پنتيوم 4 اينتل 400 و 533 مگاهرتز مىباشد.
