PhonieX
مدیر انجمن <A href="forum.majidonline.com/forums/6
با پايان يافتن 3 نمايشگاه موازي در زمينه فناوري اطلاعات، يعني نمايشگاه رسانه‌هاي ديجيتال، نمايشگاه تلكام و نمايشگاه الكامپ در تهران، نگاه‌ها متوجه برنامه‌هاي وزارتخانه‌ها ودستگاه‌هاي‌ذيربط براي ادغام اين نمايشگاه‌ها و برنامه‌ريزي بهتر و جامع‌تر جهت ارائه تصويري كامل از توانمندي ايران در بخش فناوري اطلاعات و ارتباطات شده است.
به گزارش همشهری بسياري از كارشناسان معتقدند در حالي كه برخي از همسايگان ايران مانند دوبي با برنامه‌ريزي دقيق توانسته‌اند به هاب منطقه تبديل شوند، نهادهاي دست اندركار در ايران از موضوع ساده‌اي مانند ادغام نمايشگاه‌هاي موازي احراز مي‌كنند.
از سوي ديگر كشورهايي مانند تركيه و مصر كه به‌عنوان رقباي ايران در سند چشم‌انداز مطرح هستند با توان بالا در زمينه فناوري اطلاعات، گوي سبقت را از ايران ربوده‌اند و با روند كنوني دستيابي به اهداف سند چشم‌انداز در بخش فناوري اطلاعات غيرممكن به‌نظر مي‌رسد.
امير اشكان تربيت جويي، يكي از فعالان آي‌تي در ايران به همشهري مي‌گويد: مصر برنامه‌اي را در زمينه IT و ICT از 10 سال پيش شروع كرده است. در سال 2002 و 2003 مصر يك غرفه كوچك 50 يا 60 متري در جيتكس داشت كه محصولات خيلي سبك و بيشتر در زمينه محتوا را در لوح فشرده ارائه مي‌كرد. هر كشوري بايد در زمينه حضور بين‌المللي و جذب سرمايه خارجي در حوزه ICT، طرح و نقشه 10 ساله يا 20 ساله داشته باشد.
مصر نه تنها در جيتكس بلكه در نمايشگاه‌هاي ديگر هم برنامه دارد. در ITU تلكام و در سبيت نيز حضور برجسته‌اي دارد، در نمايشگاه‌هاي ديگر هم همين‌طور. يعني مصر با يك برنامه‌ريزي مشخص و با يك سرمايه‌گذاري و حمايت دولتي و در واقع با بودجه‌اي كه دولت به اين حوزه اختصاص داده با برنامه‌هاي چندساله آن را طرح‌ريزي كرده است.
از الان مصر مي‌داند كه در سال آينده در چه نمايشگاه‌هايي با چه ميزان مساحت غرفه دارد و چه بودجه‌اي براي آن در نظر گرفته شده است و چه شركت‌هايي از كشورش در آن حضور خواهند داشت.
وي در پاسخ به اين سؤال كه چرا ايران داراي چنين برنامه‌اي براي حضور در صحنه‌هاي بين‌المللي نيست؟ مي‌گويد: شايد اولويت مديران ما اين نباشد. من در تجربه 7 يا 8 ساله‌اي كه در اين زمينه داشته ام، تنها نتيجه‌اي كه گرفتم اين است كه اولويت مديران صنعتي و دولتي در حضور بين‌المللي نيست؛ بنابراين كمكي هم به شركت‌ها براي حضور در اين عرصه‌ها نمي‌شود تا در بازار خارج از كشور فعال باشند.
يكي از سؤالات مطرح اين است كه با توجه به اينكه در منطقه خاورميانه، بيشترين جمعيت و مخاطب آي‌تي را ايران دارد و بيشترين كاربر اينترنت و ضريب نفوذ pc و موبايل و بسياري ديگر از مصاديق و تكنولوژي‌هاي مربوط به فناوري اطلاعات را داراست،
چرا مركزيت نمايشگاهي مثل جيتكس نبايد در ايران باشد؟ آيا ما نمي‌توانيم الكامپ يا جشنواره رسانه‌هاي ديجيتال را به‌گونه‌اي فعال كنيم كه مركزيت نمايشگاه‌هاي خاورميانه، حداقل به ايران منتقل شود؟ اگر چنين پروژه‌اي قرار باشد توسط دولتمردان ايراني اجرا شود نياز به چه چيزهايي است؟
تربيت جويي در اين باره ادامه‌مي‌دهد: بزرگ‌ترين بازار آي‌تي منطقه و بيشترين حجم معاملاتي كه به‌طور رسمي يا غيررسمي در اين زمينه انجام مي‌شود، به‌رغم تحريم‌هاي سياسي و اقتصادي كه داريم، متعلق به بازار ايران است.
اين رويكرد باعث شده كه پس از بحث بحران اقتصادي كه 5/1سال است دنيا را درگير خود كرده برخي از كشورها و شركت‌هاي بزرگ در آي‌تي توجه بيشتري به ايران كرده‌اند؛ زيرا محصولات‌شان را بهتر و بيشتر مي‌توانند به فروش برسانند.
در نتيجه علاقه‌مندي كشورهاي خارجي براي حضور در بازار ايران افزايش يافته است. به‌عنوان مثال برزيل و اسپانيا به‌شدت علاقه‌مند به حضور در ايران در زمينه‌هاي‌اي لرنينگ هستند. حتي كشور برزيل در بحث فناوري اطلاعات در حوزه كشاورزي به شركت در بازار ايران علاقه‌مند است.
اما متأسفانه بازار ايران خيلي باز نيست و آمار و اطلاعات آن شفاف نيست. به گفته وي بازار ايران خوب و پر مشتري است اما اطلاعات راجع به آن وجود ندارد.
تربيت‌جويي در باره برگزاري نمايشگاه‌هاي تخصصي فناوري اطلاعات مي‌گويد: نمايشگاه نياز به زيرساخت و بسياري عوامل و عناصر ديگر دارد. به‌عنوان مثال فرايند ثبت نام نمايشگاه يك فرايند منظم و مشخص و معيني است.
به‌عنوان مثال تاريخ دقيق الكامپ سال آينده مشخص نيست؛ حتي امسال هم تا چندوقت پيش مشخص نبود. با فرايندي كه در حال حاضر در ايران وجود دارد بايد فراموش كنيد كه يك نمايشگاه را در زمينه بين‌المللي برگزار نماييد، يا بخواهيد سكوي پرتاب يا بيسي براي كارهاي ديگر باشيد.
به گفته وي به‌عنوان مثال تركيه يا مصر هم‌اكنون مي‌دانند كه غرفه‌اي با چه مساحت در كدام سالن در سبيت 2010 دارند. يعني برنامه 2010 سبيت كاملاً مشخص است؛ حتي پلن 2011 نيز مشخص است. ما هنوز كارهاي زيادي براي انجام داريم و بايد پله‌پله و به‌تدريج جلو برويم.
ابتدا بايد يك پلن 3ساله بگذاريم، مثلاً الكامپ توسط چه كساني و در چه تاريخي برگزار شود. انتخاب تاريخ نمايشگاه اصولاً يك بحث پيچيده است و البته نياز به آيتم‌هاي مختلف دارد. بحث فصل، آب و هوا، عدم‌تداخل با نمايشگاه‌هاي ديگر. در ايران علاوه بر اينكه تاريخ مشخصي براي نمايشگاهي مثل الكامپ وجود ندارد، شركت‌ها هم نمي‌دانند محل غرفه‌شان كجاست.
شما از شركت‌هايي كه امسال هم در الكامپ شركت كرده‌اند و هم در جيتكس حضور داشته‌اند سؤال كنيد؛ مثل شركت علم و صنعت كه اصلاً قيد الكامپ را زده و شركت نمي‌كند، بايد ديد دليل چيست و عارضه يابي كنيد. در نتيجه ما هنوز خيلي فاصله داريم تا حداقل منطقه بشويم يا اصلي‌ترين پايگاه نمايشگاه IT.
تربيت جويي مي‌افزايد: ما خيلي جزيره‌اي عمل مي‌كنيم. حتي در بحث سازمان‌ها هم همين طور است؛ چند تا اتحاديه مي‌زنيم! حال اگر مصر يا تركيه را مشاهده كنيم مي‌بينيم يك اتحاديه دارند كه دولت و وزارت ارتباطات آن را حمايت مي‌كند و داراي زيرشاخه‌هاي مختلف است. نمي‌دانم ما چرا جزيره‌اي عمل مي‌كنيم.
در واقع رسانه‌هاي ديجيتال را داريم، الكامپ را هم داريم و تلكام نيز وجود دارد. سبيت را ببينيد در بحث محتوا، نرم افزار، سخت افزار و تلكام هم هست يعني مجتمع است. همه هم مي‌دانند هدف نمايشگاه چيست. ما بايد پلن دقيقي داشته باشيم بنابراين اعتقاد دارم نمايشگاه رسانه‌اي ديجيتال مي‌تواند در الكامپ ادغام شود.
زيرساخت نمايشگاه هاي آي تي‌در ايران
اميراشكان تربيت جويي از فعالان آي تي: متأسفانه فضاي نمايشگاهي ما متعلق به 30سال پيش است؛ يعني زير ساخت آن بايد كاملا عوض شود. بايد كار زيادي روي آن صورت گيرد. در حال حاضر نمايشگاه‌ها تخصصي شده‌اند، احتياج به يكسري عناصر، شرايط و فرايندها دارند تا بتوانند مورد استفاده قرار گيرند.
حال خوب است كهwi-fi وجود دارد! بحث پذيرايي، تردد و ترنسفر هتل‌نيزمطرح‌است. در جيتكس 4 هتل در داخل نمايشگاه وجود دارد. اين مواردي است كه متخصصان اين حوزه بايد طرح آن را بريزند.
منبع
