حافظه موقت ( بافر ) : زمانيکه يک سيستم درخواست اطلاعاتی را می نمايد ، هارد ديسک علاوه بر اينکه می بايست بازيابی داده درخواستی ر ا انجام دهد بلکه مسئوليت استقرار ( load ) داده در بافر مربوطه به خود را نيز برعهده دارد . بدين ترتيب در صورتيکه پردازنده درخواست مجدد همان اطلاعات قبلی را داشته باشد ، اطلاعات مورد نياز آن از طريق بافر هارد ديسک تامين خواهد شد . استفاده از دو مگابايت بافر، ظرفيت مناسبی در اين رابطه می باشد . در موارديکه از برنامه های خاصی نظير فتوشاپ ، استفاده می شود ، ظرفيت هشت مگابايت برای بافر ، منظقی بوده و اثرات مثبتی را در رابطه با افزايش کارائی سيستم بدنبال خواهد داشت .
اندازه بافر : حداقل (دو مگابایت) ، پیشنهادی (دو مگابایت و یا هشت مگابایـت ) ، حداکثر (دو مگا بایت و یا هشت مگابایت)
بافر ، يک حافظه Cache بر روی درايو بوده که بطور موقت اطلاعات در آن ذخيره شده تا در صورتيکه پردازنده مجددا" درخواست آنان را داشته باشد ، اطلاعات از محل فوق و با سرعت بيشتری در اختيار پردازنده قرار داده شوند. اكثر هارددیسك ها به طور معمول دارای بافری به ظرفیت دو مگابايت می باشند(درایوهایی با بافر بالاتر نیز وجود داشته كه از آنان برای اهداف خاصی استفاده می گردد).