کتابی که صرفا گردآوری مجموعه نمونه کد های برنامه نویسی باشه کمیابه، چون به تنهایی کتاب خوبی نمیشه، هم از این
جهت که بار آموزشی کمی داره و هم از این جهت که پیاده سازی کد روی از متن کتاب دشواره، این جور مجموعه ها اصولا
بصورت CD جمع آوری و آرشیو می شوند، نه در قالب یک کتاب، مگر اینکه صرفا به یک موضوع خاص بپردازه، مثلا فقط پردازش
تصاویر سه بعدی در ++C.
پیشنهاد می کنم در درجه اول کد هایتان را از داخل سایت های برنامه نویسی و در درجه دوم از داخل فروم ها تهیه کنید.
اما در کل به عنوان یک برنامه نویس کهنه کار، این شیوه آموزشی را توصیه نمی کنم، برنامه نویسی یک هنره، با دیدن
حاصل نهایی کار دیگران آنرا یاد نخواهید گرفت، همانطور که اگر شما 1000 تابلوی هنری را هم ببینید، یک نقاش نخواهید شد.
تفسیر کد دیگران چندان کمکی به آموزش برنامه نویسی نمی کند، مهم آن مراحل طی شده و نحوه رسیدن برنامه نویس به
این کد است که از دید شما پنهان می ماند. در هیچ کد برنامه نویسی نوشته نشده که برنامه نویس چطور به این راه حل
رسیده است.
آشنایی با سبک و شیوه های برنامه نویسی که دیگران در پیاده سازی یک مساله بکاربرده اند خوب است، اما برای بهینه سازی
شیوه شخصی خودتان، یعنی صرفا زمانی که یک برنامه نویس مجرب و مسلط به زبان شده اید و شخصا می توانید برای یک
مساله چندین راه حل متفاوت ارائه کنید. آنگاه با استفاده از کد های دیگران می توانید نواقص شیوه خودتان را رفع کرده و آنرا
تکمیل تر کنید.
اما اگر اکنون در پیاده سازی یک مساله ای با مشکل مواجه می شوید و راه حلی به ذهنتان نمی رسد، هنوز بایستی روی
طراحی الگوریتم تلاش بیشتری داشته باشید تا ذهنتان برای جستجوی راه حل های جدید فعال باشد ولی اگر راه حل آماده ای
پیش رویتان باشد، دیگر ذهنتان خلاق نخواهد ماند. دوستان زیادی دارم و داشته ام که آرشیو شخصی شان مملو از کد های
برنامه نویسی است، هر چه کد برنامه جالبی دیده اند جمع کرده اند، اجرا کرده اند و پس از مطالعه و طبقه بندی موضوعی
به آرشیو شان اضافه کرده اند. همه شان مهندس نرم افزار اند اما نمی توانند حتی یک مساله کوچک غیر متعارف را حل کنند،
فقط به این خاطر که خلاقیت را در ذهنشان کور کرده اند. یکی از مهمترین خصوصیات بارز یک برنامه نویس خلاقیت اش در حل
مساله است.
