فولادهای A36 و A572 گرید 50 هر دو از گریدهای رایج فولاد سازهای هستند، اما در ترکیب، خواص مکانیکی و کاربردهای مورد نظر دارای تفاوتهای کلیدی هستند. در ادامه این مقاله به بررسی جامع آنها خواهیم پرداخت پس با ما همراه باشید. همچنین برای کسب اطلاعات بیشتر درباره ورق a36 بر روی آن کلیک کنید.
تفاوت بین فولاد A36 و A572 گرید 50 در ترکیب شیمیایی:
- A36: میزان کربن موجود در این نوع فولاد به طور معمول بین 0.25% تا 0.29% است. همچنین، مقدار منگنز آن از 0.60% تا 0.90% متغیر بوده و حاوی مقادیر ناچیزی از عناصر دیگر نیز میباشد.
- A572 گرید 50: این نوع فولاد جزو فولادهای کم آلیاژ با مقاومت بالا (HSLA) محسوب میشود. میزان کربن آن اندکی بالاتر از A36 بوده و معمولا حدود 0.23% است. مقدار منگنز موجود در این گرید بین 1.35% تا 1.65% است و ممکن است حاوی مقادیر کمی از عناصر آلیاژی دیگر مانند وانادیم یا کلمبیوم نیز باشد.
- A36: حداقل تنش تسلیم این نوع فولاد 36 ksi (250 مگاپاسکال) و حداقل استحکام کششی آن 58 ksi (400 مگاپاسکال) است. این نوع فولاد قابلیت جوشکاری و شکلدهی عالی ارائه میدهد، اما در مقایسه با فولادهای با گرید بالاتر، مقاومت نسبتا کمتری دارد.
- A572 گرید 50: حداقل تنش تسلیم این گرید 50 ksi (345 مگاپاسکال) و حداقل استحکام کششی آن 65 ksi (450 مگاپاسکال) است. این گرید از استحکام بالاتری برخوردار بوده و به طور معمول در پروژههای ساخت و ساز بزرگ که نیاز به استحکام بیشتر دارند، مورد استفاده قرار میگیرد.
- A36: به دلیل تطبیقپذیری بالا، A36 به طور گسترده در کاربردهای مختلف سازهای از جمله ساختمانها، پلها، ماشینآلات و ساخت و سازهای عمومی مورد استفاده قرار میگیرد. این نوع فولاد برای کاربردهای کمتنش تا میانتنش مناسب است.
- A572 گرید 50: این گرید از فولاد با استحکام بالاتر، اغلب در تجهیزات ساخت و ساز سنگین مانند جرثقیلها، شاسی کامیونها و تجهیزات معادن کاربرد دارد. همچنین به طور معمول در کاربردهای سازهای که نیاز به استحکام و دوام بیشتری دارند، مورد استفاده قرار میگیرد.
- A36: این نوع فولاد به راحتی در دسترس بوده و تولید انبوه دارد، بنابراین برای بسیاری از کاربردها، یک گزینه مقرون به صرفه محسوب میشود.
- A572 گرید 50: گرچه گرانتر از A36 است، اما استحکام بالاتری را ارائه میدهد و در کاربردهایی که نیاز به ظرفیت باربری بیشتری دارند، انتخاب ارجح است.