دکتر سپهرتاج روانپزشک شیراز ،
” ترس مسولین بهداشت و درمان با وحشت مردم، دو عامل جداگانه دارند.” مسولین وزارتخانه، دانشگاه های تابعه و پزشکان کشور به خوبی متوجه خطر بالقوه و شیوع تصاعدی ویروس کرونای نامرئی و مهلک هستند و هشدارهای جدی مقابله با آن را فریاد می زنند. البته به نظر می رسد برنامه ریزان مقابله با کرونا، اختیارات کامل در اطلاع رسانی و هشدارها را ندارند و مقید به رعایت قوانین حکومتی نیز هستند. این روزها بیشترین فشار بر این گروه است که خود را بین دو لبه قیچی احساس می کنند. از یک طرف باید تابع مقررات حکومتی و فشارهای از بالا(ستادی) باشند و آرامش مردم را به هم نزنند، چون یکی از دغدغه های نظام حفظ آرامش مردم است. حتی رئیس جمهور پس از قائله بنزین با اعلام بی خبری، سعی در حفظ آرامش مردم داشت. از طرف دیگر دانش پزشکی و تجربه، بدون نیاز به میکروسکوپ باعث شده دست کادر درمانی مثل روز برایشان روشن باشد که عدم قرنطینه خانگی و رعایت اصول بهداشت و پیشگیری، می تواند بحران ساز شود. افراد زیادی را به بستری بکشاند که خارج از گنجایش تخت های موجود در کشور باشد. چنانچه فقط ۱ درصد جامعه مبتلا شوند، نیاز به بستری ۱۸۰ هزار نفر( ۲۰درصد مبتلایان) می شد و ۵۰۰ هزار نفر کادر درمانی و مراقبتی، در این صورت نه تنها سالن های ورزشی بلکه مساجد و حسینه ها هم جوابگوی تخت های بیمارستانی نخواهند شد. این ترس و دغدغه بِجا و نشات گرفته از اخلاق پزشکی و احساس مسولیت نسبت به سلامت جامعه، در کادر درمانی وجود دارد. اما وحشت مردم از وضعیت کنونی است که عمدتا از مرگ می ترسند. به عبارتی نگرانی آینده را چندان متوجه نخواهند شد. در حالی که در شرایط فعلی و رعایت جدی پیشگیری، میزان مرگ و میر کرونا از بسیاری از بیماری ها و وقایع مرگبار، کمتر است. برای نمونه میزان مرگ جاده ای ماهانه ۱۵۵۰ نفر است که به مراتب بیشتر از یکماه مبارزه با کروناست. لذا اگر مردم رعایت قرنطینه خانگی، عدم حضور خارج از منزل، ضدعفونی سطوح، شستن دست ها و ماسک را بکنند، خطر رفع خواهد شد، آنچنان که در چین چنین شد. اما با گروه سومی هم همسفریم که نمی توانند آنچه را نمی بینند، بپذیرد یا فکر می کنند مرگ برای همسایه است. این گروه با جدی نگرفتن با کرونا همگرا شده اند. این ها از همان تباری هستند که طی قرون و اعصار گذشته وقتی درجنگل صدای خش خشی را می شنیدند، نمی توانستند درک کنند که شاید صدای پای دشمن یا حیوان درنده ای باشد. به علت همین نفهمیدن و عدم درک آنچه نمی دیدند ، نسل شان منقرض شد. اما این بار این گروه علاوه بر خود، جمع دیگری را هم باخود به نابودی می کشانند. به همین سادگی…
منبع : روانپزشک کودک شیراز
” ترس مسولین بهداشت و درمان با وحشت مردم، دو عامل جداگانه دارند.” مسولین وزارتخانه، دانشگاه های تابعه و پزشکان کشور به خوبی متوجه خطر بالقوه و شیوع تصاعدی ویروس کرونای نامرئی و مهلک هستند و هشدارهای جدی مقابله با آن را فریاد می زنند. البته به نظر می رسد برنامه ریزان مقابله با کرونا، اختیارات کامل در اطلاع رسانی و هشدارها را ندارند و مقید به رعایت قوانین حکومتی نیز هستند. این روزها بیشترین فشار بر این گروه است که خود را بین دو لبه قیچی احساس می کنند. از یک طرف باید تابع مقررات حکومتی و فشارهای از بالا(ستادی) باشند و آرامش مردم را به هم نزنند، چون یکی از دغدغه های نظام حفظ آرامش مردم است. حتی رئیس جمهور پس از قائله بنزین با اعلام بی خبری، سعی در حفظ آرامش مردم داشت. از طرف دیگر دانش پزشکی و تجربه، بدون نیاز به میکروسکوپ باعث شده دست کادر درمانی مثل روز برایشان روشن باشد که عدم قرنطینه خانگی و رعایت اصول بهداشت و پیشگیری، می تواند بحران ساز شود. افراد زیادی را به بستری بکشاند که خارج از گنجایش تخت های موجود در کشور باشد. چنانچه فقط ۱ درصد جامعه مبتلا شوند، نیاز به بستری ۱۸۰ هزار نفر( ۲۰درصد مبتلایان) می شد و ۵۰۰ هزار نفر کادر درمانی و مراقبتی، در این صورت نه تنها سالن های ورزشی بلکه مساجد و حسینه ها هم جوابگوی تخت های بیمارستانی نخواهند شد. این ترس و دغدغه بِجا و نشات گرفته از اخلاق پزشکی و احساس مسولیت نسبت به سلامت جامعه، در کادر درمانی وجود دارد. اما وحشت مردم از وضعیت کنونی است که عمدتا از مرگ می ترسند. به عبارتی نگرانی آینده را چندان متوجه نخواهند شد. در حالی که در شرایط فعلی و رعایت جدی پیشگیری، میزان مرگ و میر کرونا از بسیاری از بیماری ها و وقایع مرگبار، کمتر است. برای نمونه میزان مرگ جاده ای ماهانه ۱۵۵۰ نفر است که به مراتب بیشتر از یکماه مبارزه با کروناست. لذا اگر مردم رعایت قرنطینه خانگی، عدم حضور خارج از منزل، ضدعفونی سطوح، شستن دست ها و ماسک را بکنند، خطر رفع خواهد شد، آنچنان که در چین چنین شد. اما با گروه سومی هم همسفریم که نمی توانند آنچه را نمی بینند، بپذیرد یا فکر می کنند مرگ برای همسایه است. این گروه با جدی نگرفتن با کرونا همگرا شده اند. این ها از همان تباری هستند که طی قرون و اعصار گذشته وقتی درجنگل صدای خش خشی را می شنیدند، نمی توانستند درک کنند که شاید صدای پای دشمن یا حیوان درنده ای باشد. به علت همین نفهمیدن و عدم درک آنچه نمی دیدند ، نسل شان منقرض شد. اما این بار این گروه علاوه بر خود، جمع دیگری را هم باخود به نابودی می کشانند. به همین سادگی…
منبع : روانپزشک کودک شیراز
