اتفاقا فکر خوبیه.
تصویرسازی کودک خودش یه رشته ی تحصیلی هست و خیلی هم گسترده ست. فارغ التحصیلای این رشته بازار کار نسبتا خوبی هم دارن. طراحی تصاویر کتاب کودک یا ساخت انیمیشینهای دو بعدی جزو اصلی ترین کارای اونا محسوب میشه.
تو این نوع تصویرسازی معمولا همۀ عناصر در کنار رئال و واقعی بودنشون یه غلو و اغراق کودکانه هم دارن. تکنیک اجرا هم خیلی فرق نمیکنه و بسته به ذوق و سلیقۀ طراح و تم اصلی کار داره.
تو ادبیات اصطلاحی به نام (جان آرایی) یا (تشخیص) داریم. توی گرافیک و بخصوص تصویرسازی کتاب کودک هم دقیقا این موضوع رو داریم.
طراح هیچ محدودیتی برای جان دادن به اشیاء و عناصر نداره. میتونه برای یه مداد دست و پا بکشه یا به خورشید رفتار انسانی رو نسبت بده و ...
مثلا عکسای زیر جزو تصویرسازی کتاب کودک هستن:
عنوان کتاب: مداد سیاه و مداد قرمز
تصویرگر: علی‌رضا گلدوزیان
عنوان کتاب: یه صفر کله گنده
تصویرگر: سمیرا علی‌خان‌زاده
عنوان کتاب: خاله، خاله جان، بابا مهربان
تصویرگر: علی نامور
البته این بحث خیلی گسترده ست. که اگر بچه ها هم استقبال کنن بیشتر میشه درباره ش صحبت کرد.
