به چه برنامه های میتوانیم اپن سورس بگوییم؟

[c30tehran]

اپن سورس فقط به معنای این نیست که کد برنامه‌ای در دسترس باشد.
باید تمام این شرایط را یک برنامه اپن سورس داشته باشد

• نرم افزار باید بدون نیاز به حق امتیاز یا هر گونه پرداختی برای فروش ، امکان توزیع به صورت آزاد را داشته باشد.
• سورس برنامه باید شامل برنامه باشد و اجازه توزیع کد برنامه داده بشود(برای مثال از یک صفحه وب قابل دانلود باشد)
• اعمال تغییرات و کارهای بعدی روی برنامه امکان پذیر باشد و این برنامه جدید را بتوان تحت همان شرایط برنامه اولیه و نرم افزار اصلی تکثیر کرد.
• نگهداری تمامیت کد منبع اولیه، چه با نیاز به تغییر جهت توزیع به عنوان فایل های وصله ای ، و چه با نیاز به وجود نگارش های متفاوت ، ممکن باشد.
• هیچگونه تبعیض و تمایزی بین اشخاص و گروهها وجود نداشته باشد
• هیچ گونه تبعیض و تمایزی بین هر فعالیتی که در راستای نرم افزار انجام می گیرد ، وجود نداشته باشد
• مجوز باید به هرکسی که یک کپی از برنامه را دریافت می کند نیز اختصاص یابد ، بدون اینکه آنها نیاز به توافق و هماهنگی با اجازه نامه ی دیگری داشته باشند
• مجوز نباید به محصول یا توزیع خاصی اختصاص داشته باشد
• مجوز ، نباید به دیگر نرم افزار‌هایی که در طول پروژه‌ی مجوز گرفته‌ی جاری ، توزیع و تکثیر شده اند، تعلق بگیرد.
• مجوز باید از نظر تکنولوژی بی‌طرف باشد

مزایا و ریسک های نرم افزار متن باز
نرم‌افزارهای آزاد از نظر کاربر مزایایی دارند.عدم وابستگی به فروشنده ، امکان برطرف کردن اشکالات در محل ، امکان افزودن امکانات جدید مورد نیاز کاربر، و آزادی و نیز کسب درامد از کار دیگران ازجمله مزایا می باشند.
از نظر تولید کننده نیز مزایایی متعددی می توان برشمرد. از جمله اینکه برنامه در دسترس عده بیشتری قرار می گیرد،اشکالات برنامه سریعتر پیدا می شود، برنامه به سرعت بهتر و بهتر می شود، تولید کننده بهتر می تواند تواناییهای خود را نشان دهد. همچنین سایر آزادی های که به تولید کنندگان این نرم افزار ها داده می شود از جمله‌ی این مزایا می باشند.
استفاده مجدد از کد، زمان تولید را کاهش می دهد و نتایجی قابل پیش بینی فراهم می آورد. با دسترسی به کد منبع، عمر سیستم های نرم‌افزار آزاد (متن باز) و ارتقای آنها به طور نامتناهی قابل افزایش است. ویژگی‌های کیفی و ریسک‌هایی که در پروژه های نرم‌افزار آزاد وجود دارد به شرح زیر است:

• قابلیت سفارشی کردن
• قابلیت عملیاتی
• انعطاف پذیری
• عمر
• کارایی
• کیفیت سرویس و پشتیبانی
• امنیت
• سهولت مدیریت
• ریسک در تقسیم پروژه به بخشهای کوجک تر

پ.ن : ترجیحا (تا آنجا كه امكان دارد ) به جای " اپن سورس " از اصطلاح " نرم افزار آزاد " استفاده كنیم


http://gnupc.blogspot.com/2010/05/blog-post.html

 

[c30tehran]

پروژهٔ گنو (GNU)

​

پروژهٔ گنو در سال ۱۹۸۶ با هدف ایجاد یک سیستم‌عامل کاملاً آزاد و شبیه به یونیکس، توسط ریچارد استالمن پایه‌گذاری شد. گنو مخفف "GNU's Not Unix" است

نرم افزار آزاد

نرم افزار آزاد در مورد آزادی کاربران برای اجرا، کپی، توزیع، مطالعهٔ کدمنبع ، تغییر و بهبود دادن آن است. بطور دقیق‌تر نرم‌افزاریست که ۴ نوع آزادی را برای کاربران نرم‌افزار فراهم کند:

آزادی برای اجرای برنامه برای هر منظوری(آزادی صفر)

آزادی برای مطالعه و بررسی چگونگی عملکرد برنامه و تغییر آن برای نیاز خود(آزادی ۱)

آزادی برای تکثیر کپی‌هایی از نسخهٔ اصلی، تا بتوانید به همسایگان(اطرافیان) خود کمک کنید(آزادی ۲)

آزادی برای انتشار نسخه‌های تغییرداده‌شده برای عموم، تا تمام جامعه از آن بهره ببرند(آزادی ۳).

در صورتی برنامه‌ای یک نرم‌افزار آزاد به شمار می‌آید که کاربران آن همه این آزادی‌ها را داشته باشند. بنابراین شما باید برای توزیع مجدد کپی‌هایی از آن ، خواه با اصلاحات و تغییرات و خواه بدون آن ، خواه رایگان و خواه در ازای دریافت وجهی، برای هر شخصی و در هر جایی آزاد باشید. آزاد بودن برای انجام این کارها(در میان کارهای دیگر) به این معنی است که شما مجبور به درخواست و پرداخت هزینه مجوز نیستید.

به منظور داشتن آزادی برای تغییر دادن( آزادی۱) ، و انتشار نسخه‌های بهبودیافته( آزادی۳)، شما باید به کدمنبع برنامه دسترسی داشته باشید. بنابراین دسترسی به کدمنبع یک شرط ضروری برای نرم‌افزار آزاد است .

بنابراین شما ممکن است پولی پرداخت کنید تا کپی‌های از نرم‌افزار آزاد را بگیرید و یا ممکن است کپی‌ها را بدون پرداخت هزینه بدست آورید. اما صرف‌نظر از اینکه چگونه کپی‌ها را بدست آورده باشید، شما همیشه این آزادی را دارید تا نرم‌افزار را کپی کنید و تغییر دهید و حتی کپی‌هایی از آن را بفروشید.

شما به نرم‌افزار آزاد نیاز دارید

نرم‌افزاری که بر روی اغلب کامپیوترها وجود دارد اختصاصی و غیر آزاد است: به وسیلهٔ شرکت‌های نرم‌افزاری کنترل می‌شود، و نه به وسیلهٔ کاربران. کاربران نه می‌توانند بررسی کنند که این برنامه‌ها چه کاری انجام می‌دهند، نه می‌توانند جلوی آنچه نمی‌خواهند برنامه انجام دهد را بگیرند.

تنها راهی که می‌توانید اطمینان حاصل کنید که نرم‌افزار برای شما کار می‌کند، تکیه بر نرم‌افزار آزاد است.

کپی‌لفت

کپی‌لفت یک روش جامع برای تضمین آزادی نرم‌افزار و یا هر اثر دیگری است و همچنین ایجاب می‌کند که نسخه‌های تغییر و یا توسعه‌یافته آن برنامه نیز آزاد باشد. ساده‌ترین راه برای تولید یک نرم‌افزار آزاد این است که آن را تحت مجوز عمومی (Public Domain) و بدون کپی‌رایت قرار دهیم. این امر به مردم اجازه می‌دهد تا در صورت تمایل نرم‌افزار و تغییراتی که در آن انجام داده‌اند را با دیگران به اشتراک بگذارند.

کپی‌لفت روشی است که ما از کپی‌رایت برای برنامه‌های خود استفاده می‌کنیم. کپی‌لفت نوعی کپی‌رایت است که هدف آن خلاف کپی‌رایت‌های رایج است، چون هدف آن محدود کردن کاربران نیست، بلکه بقای آزادی کاربران است

http://gnupc.blogspot.com/2010/04/blog-post_20.html