بهترین روش های درمان شقاق یا فیشر مقعدی

salamatteb

New Member
شقاق یا فیشر مقعدی، وضعیتی است که در آن یک بریدگی یا یک پارگی کوچک در پوشش مقعد به وجود آمده است. این مشکل می‌تواند باعث خون‌ریزی و درد در هنگام دفع مدفوع شود. حدود یک نفر از هر 10 نفر در هر سنی، از نوزادان و کودکان خردسال گرفته تا کهنسالان به این عارضه مبتلا شوند. دفع مدفوع سفت و بزرگ علت شقاق مقعدی است. علل دیگر فیشر می‌توانند شامل یبوست مزمن، رابطه مقعدی ناسالم و رژیم غذایی نامناسب و چاقی باشد. روش درمان شقاق با نظر دکتر متخصص و بعد از تشخیص و بررسی علائم تجویز می‌شود.


اقدامات اولیه​

نشستن با باسن در لگن آب گرم می‌تواند ناراحتی در مقعد را کاهش دهد. این کار را می‌توان با قرار دادن یک وان پلاستیکی کم عمق که به آن حمام سیتز نیز می‌گویند، زیر صندلی توالت یا با نشستن در یک لگن تمیز انجام داد. متخصص ممکن است پیشنهاد کند، نمک اپسوم (نمک‌های سولفات منیزیم که اغلب برای خیساندن استفاده می‌شود) یا مقداری بتادین به آب اضافه شود. انجام این کار شاید برای حدود 20 دقیقه در یک زمان و چندین بار در روز تجویز شود.

درمان زخم شقاق​

شقاق ناشی از کشیده شدن مخاط مقعد بیش از ظرفیت طبیعی آن است. این مشکل اغلب زمانی اتفاق می افتد که مدفوع به دلیل یبوست سفت باشد. هنگامی که پارگی اتفاق می افتد؛ منجر به آسیب مکرر می‌شود. عضله اسفنکتر داخلی که تحت پارگی قرار دارد؛ دچار اسپاسم می‌شود. این اسپاسم باعث درد شدید خواهد شد. اسپاسم هم‌چنین لبه‌های شکاف را از هم جدا می‌کند و بهبود زخم را دشوار می‌کند. سپس اسپاسم منجر به پارگی بیشتر مخاط در هنگام اجابت مزاج می‌شود.

این چرخه منجر به ایجاد شقاق مزمن مقعدی در حدود 40 درصد از بیماران خواهد شد.
گاهی اوقات شقاق با هموروئید اشتباه گرفته می‌شود. درحقیقت، شقاق یک بریدگی در دیواره مقعد است؛ اما هموروئید به معنای تورم و کشیدگی رگ‌های خونی خواهد بود. شقاق حاد (کمتر از شش هفته) معمولاً بدون جراحی با دارو درمان می شوند. حتی فیشرهای مزمن نیز ابتدا به صورت آزمایشی بررسی می‌شود تا مشخص شود که جراحی نیاز دارند یا خیر؟ هدف از درمان شکستن چرخه معیوب اسپاسم اسفنکتر مقعد و پارگی پوست مقعد است. به طور کلی، درمان‌های ابتدایی برای فیشر حاد به شرح زیر هستند:



  • دارو درمانی: داروهای پزشکی و گیاهی برای کاهش التهاب در ناحیه
  • رژیم غذایی: مصرف غذاهای غنی از فیبر (میوه‌ها و سبزیجات) به همراه افزایش مصرف آب برای جلوگیری از یبوست
  • فیزیوتراپی: فیزیوتراپی کف لگن برای کاهش اسپاسم اسفنکتر مقعد
  • آیورودا درمانی: از روغن های گیاهی دارویی استفاده می شود.
  • نشستن در آب گرم: نشستن در آب گرم بعد از اجابت مزاج جهت کاهش التهاب و ناراحتی به مدت 20 دقیقه در روز
  • نیتروگلیسیرین: استفاده به شکل پماد برای کاهش اسپاسم اسفنکتر مقعدی
  • پماد نیفدیپین: برای شل کردن اسفنکتر مقعدی


درمان شقاق با تزریق بوتاکس​

شقاق حاد که با درمان‌های ابتدایی بهبود پیدا نمی‌کند؛ به مداخلات پزشکی و جراحی نیاز دارند. تزریق سم بوتولینوم A (بوتاکس) یک روش غیرجراحی محسوب می‌شود. بوتاکس به اسفنکتر داخلی مقعد تزریق می شود تا آن را آرام کند. اثرات بوتاکس به مدت سه ماه باقی می‌مانند و امید است که فیشر بهبود یابد. با این حال، هزینه بالای درمان و بهبودی کوتاه مدت، استفاده از بوتاکس را محدود می‌کند. این دارو به جلوگیری از اسپاسم در عضلات مقعد کمک می‌کند که می‌تواند دردناک باشد.



درمان شقاق با عمل جراحی​

جراحی مانند فلپ بدون جلدی (انتقال فلپ از بافت زنده پوست روی شقاق)، فیسورکتومی (بریدن شقاق) یا اسفنکتروتومی ممکن است برای شقاق مقعدی استفاده شود که با اقدامات دیگر بهبود نمی‌یابد. جراحی که بیشتر مورد استفاده قرار می‌گیرد اسفنکتروتومی داخلی جانبی است. این عمل شامل بریدن ماهیچه‌های اسفنکتر مقعد است که به بهبود تمیز نگه داشتن آن کمک می‌کند. جراحی در درمان شقاق موثر است، اما هر جراحی خطراتی دارد. جراحی همراه با داروها در دراز مدت موثرتر خواهد بود.



در صورتی که سایر درمان‌ها مؤثر واقع نشده باشند؛ ممکن است جراحی توصیه شود. به طور کلی، جراحی به عنوان موثرترین درمان برای شقاق مقعدی در نظر گرفته می‌شود. جراحی برای بیش از 9 نفر از 10 نفر نتایج طولانی مدت خوبی را ارائه می‌دهد. با این حال، خطر کمی از عوارض را به همراه دارد. تعدادی از تکنیک‌های جراحی مختلف وجود دارند که ‌می‌توان از آن‌ها برای درمان شقاق مقعد استفاده کرد.


جراحی شقاق مقعدی یک روش پزشکی است که اغلب برای رفع درد شدید ناشی از پارگی در پوشش پایین رکتوم توصیه می‌شود. پارگی یا شکاف در این ناحیه از بدن می‌تواند باعث درد شدید به خصوص در هنگام اجابت مزاج شود. اگرچه برخی از شقاق‌های مقعدی می‌توانند به خودی خود یا با کمک داروهای بدون نسخه مانند نرم کننده‌های مدفوع و مسکن‌های موضعی بهبود پیدا کنند، اما برخی دیگر ممکن است برای هفته‌ها باعث درد شوند و در نهایت نیاز به مداخله جراحی داشته باشند.


منبع:darmanfori.com
 

جدیدترین ارسال ها

بالا