M
Mahmoodi
کاربر مهمان
همه بازنده اند:
سال گذشته يك خواننده كارت حافظه universal خريدم. يك ماه بعد سوني Memory Stick Pro خود را معرفي كرد. از آن به بعد خواننده من ديگر universal نبود. يك Stick انتخاب كنيد، هر Stick كه مي خواهيد: Memory Stick Select، Memory Stick، Memory Stick Duo، Magic Gate Memory Stick يا Memory Stick por Duo حال بگوييد آيا آن بخوبي با دستگاهي كه شما داريد و يا مي خواهيد، كار مي كند؟
با ورود قطعات جديد و حافظه هاي بيشتر درك اينكه چه وسيله اي با چه حافظه اي كار مي كند كار مشكلي مي باشد.SD نيز از اين امر مستثني نيست. اسلاتي كه داراي قابليت SDIO نيست، نمي تواند با قطعات ورودي، خروجي مانند، دوربين SD و كارت هاي Wi-Fi كاركند. اما پيدا كردن يك اسلات با قابليت SDIO شما را در سطوح تشخيصي خاصي درگير مي كند. با محدود كردن خود به حافظه ها، هنوز احتياج به تشخيص شكل و اندازه در بين كارت هاي SD، كارت هاي يك شكل MMC و شكل هاي كوچكتر MiniSD ها داريد. كارت هاي SD، 256 مگابايتي و بالاتر باسرعت هاي مختلفي ارائه شده اند. SanDisk مدل هاي پر سرعت خود را Extreme، Ultra II مي خواند.
كارت هاي پاناسونيك با ظرفيت هاي مشابه، بي هيچ نشانه اي از طرح هاي پرسرعت استفاده مي كنند اما مصرف كنندگان اين مسائل راچگونه دريابند؟ قضاوت در مورد سازگاري مديا در زماني كه مهندسان آن نوع مديا را بهينه سازي مي كنند (و اين كار را درست روز بعد از خريد شما انجام مي دهند) بسيار مشكل مي شود. حتي با فرمت هاي كاملي مثل Compact Flash و Recordable DVD به اطلاعاتي نياز خواهد داشت و حتي با وجود آن نيز مشخص نيست كه همه چيز به طور كامل در اختيارتان قرار گرفته باشد.
شما فكر مي كنيد كه يافتن اطلاعات درباره رسانه ها و محصولات سازگار با آنها ساده است اما سايت هاي سازندگان رسانه ها در ارتباط با دادن اطلاعات و بيان تفاوت هاي بين محصولات بسيار كم گو هستند. اين سازندگان اغلب اين نگراني ها را براي شما به ارمغان مي آورند. دوربين زيباي DSC-Tl محصول شركت سوني مي تواند ويدئوهاي 480×640 را در 30 فريم در هر ثانيه بگيرد، اما تنها با Memory Stick Pro Duo.
Fine Cam SL300R محصول Kyocera، در بهترين دقت تصوير مي تواند 5/3 بار در ثانيه عكس بگيرد اما تنها اگر شما از رسانه SD با سرعت بسيار بالا استفاده كنيد. چه نوع كارتي با تمام دوربين ها همراه است؟
يك نوع كند آن كه نمي تواند امكانات پيشرفته دوربين را نشان دهد. ممكن است كه انتظار داشته باشيد با كليك بر Properties مربوط به DVD، سي دي رايتر در Device manager ويندوز، از سرعت آن مطلع شويد نه اين امكان و نه درايو به تنهايي اين كار را انجام نمي دهد.
اما مواردي را ديده ايم كه رسانه هاي سريع مي توانند به درايو كندتر آسيب وارد كنند. بنابراين قراردادن اطلاعات در اين مورد در كامپيوترهاي جديد مفهوم مي يابد زيرا شما مي توانيد با استفاده از آن حتي با گذشت 2 سال از عمر كامپيوترتان از قابليت هاي آن خبر باشيد. چيزي كه ما احتياج داريم يك ليست استانداردي است كه حدس سه چيز را در ارتباط با يك مديا به ما بدهد:
•ظرفيت
•سايز و اندازه فيزيكي
•سرعت
اولي بر حسب مگابايت، دومي برحسب اعداد يوناني (سايز I، II، III) و سومي بر حسب انواع عربي (3x، x2، X1). سازندگان قطعاتي مانند، دوربين مي توانند يك صفحه مطابقت (Compatibility) در ROM بگذارند. كامپيوترها مي توانند امثال اين اطلاعات را در يك فايل استاندارد نگهداري كنند. اطلاعات مربوط به كارت خوانها نيز مي توانند در base قرار داده شود. اين مسائلي كه مطرح شد يك طرح كامل نيست اما حداقل به كاربران اين امكان را مي دهد كه از خريد مدياهايي كه با كارت هاي مختلف و شرايط گوناگون سازگار نيستند خودداري كنند و يا پول بسيار زيادي را براي انواع پرسرعت كه احتياجي به آن ندارند، ندهند.
موارد بيشتر را در (find.pcworld.com/31595) با همكاري و ويرايش Stephen Mane ببينيد. او دو دهه است كه در ارتباط با تكنولوژي ها مطلب مي نويسد.
منبع فناوري اطلاعات ايران
سال گذشته يك خواننده كارت حافظه universal خريدم. يك ماه بعد سوني Memory Stick Pro خود را معرفي كرد. از آن به بعد خواننده من ديگر universal نبود. يك Stick انتخاب كنيد، هر Stick كه مي خواهيد: Memory Stick Select، Memory Stick، Memory Stick Duo، Magic Gate Memory Stick يا Memory Stick por Duo حال بگوييد آيا آن بخوبي با دستگاهي كه شما داريد و يا مي خواهيد، كار مي كند؟
با ورود قطعات جديد و حافظه هاي بيشتر درك اينكه چه وسيله اي با چه حافظه اي كار مي كند كار مشكلي مي باشد.SD نيز از اين امر مستثني نيست. اسلاتي كه داراي قابليت SDIO نيست، نمي تواند با قطعات ورودي، خروجي مانند، دوربين SD و كارت هاي Wi-Fi كاركند. اما پيدا كردن يك اسلات با قابليت SDIO شما را در سطوح تشخيصي خاصي درگير مي كند. با محدود كردن خود به حافظه ها، هنوز احتياج به تشخيص شكل و اندازه در بين كارت هاي SD، كارت هاي يك شكل MMC و شكل هاي كوچكتر MiniSD ها داريد. كارت هاي SD، 256 مگابايتي و بالاتر باسرعت هاي مختلفي ارائه شده اند. SanDisk مدل هاي پر سرعت خود را Extreme، Ultra II مي خواند.
كارت هاي پاناسونيك با ظرفيت هاي مشابه، بي هيچ نشانه اي از طرح هاي پرسرعت استفاده مي كنند اما مصرف كنندگان اين مسائل راچگونه دريابند؟ قضاوت در مورد سازگاري مديا در زماني كه مهندسان آن نوع مديا را بهينه سازي مي كنند (و اين كار را درست روز بعد از خريد شما انجام مي دهند) بسيار مشكل مي شود. حتي با فرمت هاي كاملي مثل Compact Flash و Recordable DVD به اطلاعاتي نياز خواهد داشت و حتي با وجود آن نيز مشخص نيست كه همه چيز به طور كامل در اختيارتان قرار گرفته باشد.
شما فكر مي كنيد كه يافتن اطلاعات درباره رسانه ها و محصولات سازگار با آنها ساده است اما سايت هاي سازندگان رسانه ها در ارتباط با دادن اطلاعات و بيان تفاوت هاي بين محصولات بسيار كم گو هستند. اين سازندگان اغلب اين نگراني ها را براي شما به ارمغان مي آورند. دوربين زيباي DSC-Tl محصول شركت سوني مي تواند ويدئوهاي 480×640 را در 30 فريم در هر ثانيه بگيرد، اما تنها با Memory Stick Pro Duo.
Fine Cam SL300R محصول Kyocera، در بهترين دقت تصوير مي تواند 5/3 بار در ثانيه عكس بگيرد اما تنها اگر شما از رسانه SD با سرعت بسيار بالا استفاده كنيد. چه نوع كارتي با تمام دوربين ها همراه است؟
يك نوع كند آن كه نمي تواند امكانات پيشرفته دوربين را نشان دهد. ممكن است كه انتظار داشته باشيد با كليك بر Properties مربوط به DVD، سي دي رايتر در Device manager ويندوز، از سرعت آن مطلع شويد نه اين امكان و نه درايو به تنهايي اين كار را انجام نمي دهد.
اما مواردي را ديده ايم كه رسانه هاي سريع مي توانند به درايو كندتر آسيب وارد كنند. بنابراين قراردادن اطلاعات در اين مورد در كامپيوترهاي جديد مفهوم مي يابد زيرا شما مي توانيد با استفاده از آن حتي با گذشت 2 سال از عمر كامپيوترتان از قابليت هاي آن خبر باشيد. چيزي كه ما احتياج داريم يك ليست استانداردي است كه حدس سه چيز را در ارتباط با يك مديا به ما بدهد:
•ظرفيت
•سايز و اندازه فيزيكي
•سرعت
اولي بر حسب مگابايت، دومي برحسب اعداد يوناني (سايز I، II، III) و سومي بر حسب انواع عربي (3x، x2، X1). سازندگان قطعاتي مانند، دوربين مي توانند يك صفحه مطابقت (Compatibility) در ROM بگذارند. كامپيوترها مي توانند امثال اين اطلاعات را در يك فايل استاندارد نگهداري كنند. اطلاعات مربوط به كارت خوانها نيز مي توانند در base قرار داده شود. اين مسائلي كه مطرح شد يك طرح كامل نيست اما حداقل به كاربران اين امكان را مي دهد كه از خريد مدياهايي كه با كارت هاي مختلف و شرايط گوناگون سازگار نيستند خودداري كنند و يا پول بسيار زيادي را براي انواع پرسرعت كه احتياجي به آن ندارند، ندهند.
موارد بيشتر را در (find.pcworld.com/31595) با همكاري و ويرايش Stephen Mane ببينيد. او دو دهه است كه در ارتباط با تكنولوژي ها مطلب مي نويسد.
منبع فناوري اطلاعات ايران
