دانشگاه علمی کاربردی تهران فکر کنم توی 2 تا دانشگاه رشته انیمیشن داره. یکیش توی تجریشه. اون یکی هم اگه اشتباه نکنم توی بلوار کشاورزه. اگه معدلت فاجعه نباشه، احتمالا می تونی اونجا ثبت نام کنی.
جهاد دانشگاهی دانشگاه هنر مدرک معادل می ده. ولی اونم بد نیست. خوبیش اینه که دیگه مثل دانشگاه لازم نیست دروس عمومی رو بگذرونی. ولی باید کلاسها به حد نصاب برسه تا تشکیل بشه.
این مطلب رو هم از وبلاگ
علیرضا گلپایگانی راجع به همین موضوع اینجا کپی کردم:
در ایران، مراکز مختلفی جهت آموزش انیمیشن وجود دارد که هر یک مسالهی آموزش را بنا بر دستور کار و اهداف خود به شکلی دنبال می کنند. مهم ترین این مراکز عبارتند از:
دانشکدهی صدا و سیما: این مرکز از حدود 20 سال پیش با مصوبهی وزارت علوم رشتهی انیمیشن را در مقطع کارشناسی ارایه میدهد. این رشته اخیرا به عنوان «هنرهای دیجیتال» تغییر نام داده است. با تغییر عنوان، ظاهرا طرح دروس این رشته نیز مورد بازنگری واقع شده و بر اساس نیازهای موجود، به روز شدهاند.
دانشگاه سوره: این دانشگاه قرار است از بهمن ماه سال جاری رشتهی انیمیشن را در مقطع کارشناسی ارایه دهد. ظاهرا این مرکز نیز همسو با مجوز مربوطهی دانشکدهی صدا و سیما حرکت میکند.
دورهی کارشناسی انیمیشن، دوره ی جامع و کاملی نیست. طرح دروس مربوطه در اختیار دستاندکاران نیست و این سوال وجود دارد که هیات علمی متخصص این رشته در این مقطع چه کسانی خواهند بود؟ به عنوان مثال آیا واقعا اساتید متخصص متحرکسازی (انیمه)، فیلمنامهنویسی، استوریبورد و سایر مباحث تخصصی این رشته وجود دارند؟
دانشگاه هنر و دانشگاه تربیت مدرس: این دو دانشگاه، رشتهی انیمیشن را در مقطع کارشناسی ارشد ارایه میدهند و دارای مجوز از وزارت علوم میباشند. لازم به ذکر است که برخی عناوین دروس در این مقطع بنا بر صلاحدید مدیر گروه و با توجه به نیاز دانشجویان تغییر یافته و با دروس کاربردیتری جایگزین شدهاند. واحدهای پیشنیاز متعددی در این مقطع به دانشجویان ارایه میشود که این مساله به جهت نبود پیشینهی این رشته (مقطع کارشناسی)، و ورود دانشجویانی با تخصصهای گوناگون (نقاشی، گرافیک، سینما، طراحی لباس، تئاتر و...) به این مقطع است.
لازم به ذکر است که در ایران مقطع دکترای انیمیشن وجود ندارد و کارشناسان ارشد انیمیشن در صورت تمایل به ادامهی تحصیلات ناچار به ورود به رشتهی پژوهش هنر و ادامهی تحصیل در این وادی میباشند.
کالجها و موسسات آموزش انیمیشن: کالجها و موسساتی همچون مجتمع فنی تهران به ارایهی دورههای آموزش انیمیشن میپردازند. تمایل عمدهی این مراکز به پرورش تکنسین بوده و جنبهی آکادمیک و تئوری این مراکز از قوت چندانی برخوردار نیست. به عنوان مثال تمرکز عمدهی مجتمع فنی تهران بر آموزش نرمافزار میباشد. در این مراکز نیز طرح دروس و برنامهی دقیق و جامعی وجود ندارد.
در صورتی که این کالجها با هدف تربیت نیروی انسانی متخصص انیمیشن و متعاقبا فراهم آوردن امکاناتی جهت ورود نیروهای فارغالتحصیل به بازار کار سازماندهی شوند نتیجه میتواند قابل توجه باشد. گذاشتن آزمون ورودی برای این مقاطع، از جمله راهکارهای مفید است.
در حال حاضر، وزارت کار جهت تاسیس موسسات آموزش 3d مجوز میدهد. مشکل موجود، مجددا، عدم تعریف دقیق دروس و تخصصها و اهداف نهایی است.
جهاد دانشگاهی دانشگاه هنر و دانشگاه تهران: این مراکز، به ارایهی دورههای انیمیشن میپردازند. مراکز جهاد دانشگاهی ارتباطی با دانشگاههای مذکور نداشته و جهتگیری کاملا مجزایی دارند، و جزییات روند آموزش این مراکز نیز روشن نیست. (لازم به ذکر است که فعالیت جهاد دانشگاهی دانشگاه تهران در این راستا مدتی است متوقف شده است).
آسیفا مرکز دیگری است که فعالیتهای مختلف و البته پراکندهای دارد و با چالشها و مسایل خاص خود مواجه است. آسیفا از چندی پیش به هدف ارتقای دانش اعضای انجمن، به تعریف و ایجاد کمیتهی آموزش مبادرت ورزیده است. اما سوال اساسی این است که جایگاه و وظیفهی اصلی آسیفا چیست؟ آموزش، قیمتگذاری، برپایی سمینار یا...؟
خانهی انیمیشن ایران: این مرکز نیز چند صباحی به فعالیتهای آموزشی و برپایی کلاسهایی در این راستا مبادرت ورزید که این مساله به دلایلی متوقف، و ساختمان خانهی انیمیشن نیز به مرکز دیگری واگذار گردید.
دانشگاه های جامع علمی کاربردی: این دانشگاهها مقطع کاردانی انیمیشن را ارایه میدهند. در این جا نیز مشکل ِ عدم وجود برنامهی جامع و دقیق و صحیح و نیاز به بازنگری جدی وجود دارد. از سوی دیگر، هدف عمدهی این مقطع - که تعریف تکنسین و نیروی کار و ورود این نیرو به بازار کار پس از اتمام دوره است- محقق نشده، و به جهت عدم وجود دورهی کارشناسی ناپیوستهی انیمیشن در دانشگاه جامع علمی کاربردی، مسالهی ادامهی تحصیل این افراد نیز منتفی است. البته ظاهرا جهت برپایی دورهی کارشناسی ناپیوستهی انیمیشن در این دانشگاه تلاشهایی در حال انجام است.
مجلهی پیلبان: در حال حاضر، پیلبان به عنوان تنها نشریهی انیمیشن کشور که به صورت مستمر به فعالیت خود ادامه میدهد، به دلایلی از جمله گیشه تغییر جهت داده و از مخاطبان خاص به مخاطبان عام روی آورده است. این نشریه به آموزش سادهی انیمیشن به صورت دروس دوره ای میپردازد. نشریهی دیگر انیمیشن با عنوان سیمیا که توسط دانشگاه هنر منتشر میشود و به طرح مباحث تخصصی و جدیتر میپردازد نیز به دلیل مشکلات مختلف و عدم حمایت کافی از سوی دانشگاه و همچنین عدم سازماندهی نیروها، جهت ادامهی فعالیت خود با مشکل مواجه است. به نظر میرسد که در این حیطه نیز کلید حل مشکل، شناخت و سازماندهی نیروهاست، و نه تعریف و انتشار نشریهای جدید. چنان که در بنیاد بازی های رایانهای نیز به جای درگیر شدن در پروژهها و راهاندازی بخشها و فعالیتهای جدید و متعدد، بهتر آن است که به شناسایی و حمایت و مدیریت صحیح نیروهای موجود پرداخته شود.
موسسات پراکنده و خصوصی: موسساتی نیز وجود دارند که در گوشه و کنار، به آموزش انیمیشن مشغولاند. چنان که در این شمارهی مجلهی پیلبان از چندین موسسهی آموزشی که دعوت به جذب نیرو کردهاند نام برده شده است.
انجمن سینمای جوان: این انجمن در تهران و همچنین در برخی شهرستانها، با توجه به پتانسیلهای موجود، به آموزش انیمیشن به گروه جوانان و نوجوانان مشغول است. ظاهرا این کلاسها بیشتر جنبهی کارگاهی داشته و هنرجویان را به سمت ساخت فیلم انیمیشن با سرمایهی اندک سوق میدهد.
کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان: کانون پرورش فکری، آموزش انیمیشن را با برپایی کلاسهایی دایمی برای گروههای سنی مختلف، و همچنین ارایهی ورکشاپهای موردی (به عنوان مثال در ماه رمضان و یا برپایی جشنوارههایی در شهرهای مختلف) دنبال میکند. مخاطبین کانون غالبا گروه سنی کودک و نوجوان هستند.