AliReza26
Active Member
سیلیکون گداخته، مولکولهای طراحی شده و حتی پروتئین گلبولهای گاو میتوانند روزی برای ذخیره اطلاعات کامپیوتر یا تلفن سلولی شما مورد مصرف قرار گیرد.
به گزارش بخش خبر سايت اخبار فن آوري اطلاعات ايران، از سایت http://www.cometonet.com، عقیده کارشناسان براساس توسعه دادن هارددرایوها، کارتهای حافظه فلش و سایر دستگاههایی است که برای ذخیره اطلاعات بکار میروند و یا حتی جایگزینی این ابزار با وسایلی است که از ایده های جدید ساخته میشوند. تکنولوژی جدید قطعا به نفع مصرف کنندگان است اما مخارج سنگینی را به کارخانجات تحمیل میکند.
نانومگنتیکز انگلستان در حال کار روی روشی برای وارد کردن یک ذره مغناظیس شده به داخل یک کره Ferittin است که نوعی پروتئین حیوانی میباشد. وقتی این پروتئین ها در یک ردیف قرار گیرند، مغناظیس بودن آنها میتواند معرف 1 باشد که در مقابل 0 قرار دارد، یعنی آنچه اساس اطلاعات دیجیتالی محسوب میشود.
حرارت برای اکثر سازندگان نیمه هادی های صنعت الکترونیک مشکل ساز است اما برای نانوچیپز تکنولوژی، نقطه امید محسوب میشود. یک میله نازک میکروسکوپی بالای یک قطعه سیلیکون شناور میشود و سریعا تا 600 درجه سانتی گراد گرم میگردد. در همان لحظه، کریستال سیلیکون زیر این میله بی نظم میشود و 1 را نشان میدهد. Ovonics نامی است که به وسایلی اطلاق میشود که از این روش استفاده میکنند. با این روش میتوان اطلاعاتی بیشتر از سی دی و دی وی دی ذخیره کرد زیرا میله حرارت دهنده بسیار نازک است و نقاط بیشتری را میتواند بنویسد. نانوچیپز میگوید که یک چیپ 1 اینچ مربعی میتواند یک ترابیت اطلاعات را نگه دارد. نمونه های این وسایل تا سال آینده در دسترس خواهد بود اما تولید انبوه آن در سال 2006 آغاز خواهد شد.
استفاده از مولکول برای ذخیره اطلاعات هم ایده جدیدی است و عملکرد آن مانند ذخیره آب در اسفنج است. زتاکور ZettaCore که روی این طرح کار میکند، مولکول کامپلکسی ساخته که میتواند تا 8 الکترون را گرفته یا رها کند. بسته به تعداد الکترونهای گرفته شده، هر مولکول در یک سطح ولتاژ قرار میگیرد که میتواند بعنوان دیتا خوانده شود پس هر مولکول میتواند معرف 4 بیت دیتا باشد.
به گزارش بخش خبر سايت اخبار فن آوري اطلاعات ايران، از سایت http://www.cometonet.com، عقیده کارشناسان براساس توسعه دادن هارددرایوها، کارتهای حافظه فلش و سایر دستگاههایی است که برای ذخیره اطلاعات بکار میروند و یا حتی جایگزینی این ابزار با وسایلی است که از ایده های جدید ساخته میشوند. تکنولوژی جدید قطعا به نفع مصرف کنندگان است اما مخارج سنگینی را به کارخانجات تحمیل میکند.
نانومگنتیکز انگلستان در حال کار روی روشی برای وارد کردن یک ذره مغناظیس شده به داخل یک کره Ferittin است که نوعی پروتئین حیوانی میباشد. وقتی این پروتئین ها در یک ردیف قرار گیرند، مغناظیس بودن آنها میتواند معرف 1 باشد که در مقابل 0 قرار دارد، یعنی آنچه اساس اطلاعات دیجیتالی محسوب میشود.
حرارت برای اکثر سازندگان نیمه هادی های صنعت الکترونیک مشکل ساز است اما برای نانوچیپز تکنولوژی، نقطه امید محسوب میشود. یک میله نازک میکروسکوپی بالای یک قطعه سیلیکون شناور میشود و سریعا تا 600 درجه سانتی گراد گرم میگردد. در همان لحظه، کریستال سیلیکون زیر این میله بی نظم میشود و 1 را نشان میدهد. Ovonics نامی است که به وسایلی اطلاق میشود که از این روش استفاده میکنند. با این روش میتوان اطلاعاتی بیشتر از سی دی و دی وی دی ذخیره کرد زیرا میله حرارت دهنده بسیار نازک است و نقاط بیشتری را میتواند بنویسد. نانوچیپز میگوید که یک چیپ 1 اینچ مربعی میتواند یک ترابیت اطلاعات را نگه دارد. نمونه های این وسایل تا سال آینده در دسترس خواهد بود اما تولید انبوه آن در سال 2006 آغاز خواهد شد.
استفاده از مولکول برای ذخیره اطلاعات هم ایده جدیدی است و عملکرد آن مانند ذخیره آب در اسفنج است. زتاکور ZettaCore که روی این طرح کار میکند، مولکول کامپلکسی ساخته که میتواند تا 8 الکترون را گرفته یا رها کند. بسته به تعداد الکترونهای گرفته شده، هر مولکول در یک سطح ولتاژ قرار میگیرد که میتواند بعنوان دیتا خوانده شود پس هر مولکول میتواند معرف 4 بیت دیتا باشد.
