[h=1]
[/h]
اینتل هنگام معرفی خانوادهی پردازندههای کم مصرف خود موسوم به Core M، با تاکید بر مصرف پایین انرژی این پردازندهها، از آنها به عنوان انقلابی در صنعت پردازندهها یاد کرد، اما ظاهرا این خانواده به پایان کار خود نزدیک شده است. با زومیت همراه باشید.
در سال ۲۰۱۴، کمپانی اینتل قول داد که پیادهسازی کممصرف معماری برادول (Broadwell) این شرکت، همان انقلابی را به وجود بیاورد که تولیدکنندگان مختلف، مدتها انتظار داشتند در معماری x86 این کمپانی ببینند. اینتل مدعی بود که استفاده از پردازندههای سری Core M کاهش بسیار چشمگیر مصرف انرژی را در پی داشته و موجب میشود فشرده سازی و اجتماع قطعات سختافزاری به بهترین وجه شده و امکان ساخت سیستمهای x86 بدون فن را برای اولین بار فراهم کند.
متاسفانه تاریخ این گونه نشان نمیدهد و ادعای اینتل ثابت نشد. گرچه پردازندههای Core M توانستند به موفقیتهایی در تبلتهای بزرگ، الترابوکها و تبلتهای هیبریدی دست یابند، اما سختافزار این تبلتها نزدیک به پرازندههای core i3، i5 و i7 بوده است. برای این که دید بهتری به این موضوع پیدا کنید بهتر است بدانید که پس از یک بررسی مشخص شد که از بین ۳۲۸ مدل مختلف از تبلتهای هیبریدی، تنها ۴۲ دستگاه از پردازندههای core M، M3 ،M5 و M7 بهره میبرند. این بدان معناست که گرچه سری Core M به طور کامل از خطوط تولید کنار گذاشته نشدهاند، اما توجه چندانی هم به آنها نمیشود.
دیجیتال ترندز به تازگی مقالهای منتشر کرده و در آن گفته است: «هیچ کس پردازندههای سری Core M اینتل را نمیخواهد و نمایشگاه کامپیوتکس هم صحت ادعای ما را ثابت کرد.» گرچه ممکن است وضعیت به اندازهای که دیجیتال ترندز گفته است وخیم نباشد، اما تا حدودی هم باید به این حقیقت اعتراف کرد که بر خلاف ادعا و هیاهوی تبلیغاتی اینتل در سال ۲۰۱۴، پردازندههای سری Core M نتوانستهاند به انتخاب اصلی تولیدکنندگان دستگاههای هیبریدی تبدیل شوند. همچنین بر خلاف دیجیتال ترندز، ما گمان نمیکنیم که این مشکل مربوط به قیمت یا برند این تراشهها باشد، چرا که اینتل معتبرترین سازندهی تراشه در تمام دنیا است و قیمتگذاری این تراشهها هم نسبت به مدلهای دیگر اینتل منصفانه بوده است.
هدف اینتل از ساخت پردازندههای سری Core M قرار دادن گزینههای بیشتر در دسترس تولیدکنندگان اولترابوکهای بالارده بود. این تولیدکنندگان پیشتر گزینههای محدودی در دسترس داشتند. متاسفانه در بسیاری از موارد، تولیدکنندگان ترجیح دادند که در کنار افزایش رزولوشن صفحه نمایش، تمرکز خود را روی کاهش ضخامت و رسیدن به باریکترین طراحی ممکن قرار دهند و همین موجب شد که از پردازندههای Core M دوری کنند.
[/h]
اینتل هنگام معرفی خانوادهی پردازندههای کم مصرف خود موسوم به Core M، با تاکید بر مصرف پایین انرژی این پردازندهها، از آنها به عنوان انقلابی در صنعت پردازندهها یاد کرد، اما ظاهرا این خانواده به پایان کار خود نزدیک شده است. با زومیت همراه باشید.
در سال ۲۰۱۴، کمپانی اینتل قول داد که پیادهسازی کممصرف معماری برادول (Broadwell) این شرکت، همان انقلابی را به وجود بیاورد که تولیدکنندگان مختلف، مدتها انتظار داشتند در معماری x86 این کمپانی ببینند. اینتل مدعی بود که استفاده از پردازندههای سری Core M کاهش بسیار چشمگیر مصرف انرژی را در پی داشته و موجب میشود فشرده سازی و اجتماع قطعات سختافزاری به بهترین وجه شده و امکان ساخت سیستمهای x86 بدون فن را برای اولین بار فراهم کند.
متاسفانه تاریخ این گونه نشان نمیدهد و ادعای اینتل ثابت نشد. گرچه پردازندههای Core M توانستند به موفقیتهایی در تبلتهای بزرگ، الترابوکها و تبلتهای هیبریدی دست یابند، اما سختافزار این تبلتها نزدیک به پرازندههای core i3، i5 و i7 بوده است. برای این که دید بهتری به این موضوع پیدا کنید بهتر است بدانید که پس از یک بررسی مشخص شد که از بین ۳۲۸ مدل مختلف از تبلتهای هیبریدی، تنها ۴۲ دستگاه از پردازندههای core M، M3 ،M5 و M7 بهره میبرند. این بدان معناست که گرچه سری Core M به طور کامل از خطوط تولید کنار گذاشته نشدهاند، اما توجه چندانی هم به آنها نمیشود.
دیجیتال ترندز به تازگی مقالهای منتشر کرده و در آن گفته است: «هیچ کس پردازندههای سری Core M اینتل را نمیخواهد و نمایشگاه کامپیوتکس هم صحت ادعای ما را ثابت کرد.» گرچه ممکن است وضعیت به اندازهای که دیجیتال ترندز گفته است وخیم نباشد، اما تا حدودی هم باید به این حقیقت اعتراف کرد که بر خلاف ادعا و هیاهوی تبلیغاتی اینتل در سال ۲۰۱۴، پردازندههای سری Core M نتوانستهاند به انتخاب اصلی تولیدکنندگان دستگاههای هیبریدی تبدیل شوند. همچنین بر خلاف دیجیتال ترندز، ما گمان نمیکنیم که این مشکل مربوط به قیمت یا برند این تراشهها باشد، چرا که اینتل معتبرترین سازندهی تراشه در تمام دنیا است و قیمتگذاری این تراشهها هم نسبت به مدلهای دیگر اینتل منصفانه بوده است.
هدف اینتل از ساخت پردازندههای سری Core M قرار دادن گزینههای بیشتر در دسترس تولیدکنندگان اولترابوکهای بالارده بود. این تولیدکنندگان پیشتر گزینههای محدودی در دسترس داشتند. متاسفانه در بسیاری از موارد، تولیدکنندگان ترجیح دادند که در کنار افزایش رزولوشن صفحه نمایش، تمرکز خود را روی کاهش ضخامت و رسیدن به باریکترین طراحی ممکن قرار دهند و همین موجب شد که از پردازندههای Core M دوری کنند.