PhonieX
مدیر انجمن <A href="forum.majidonline.com/forums/6
چرا حقیقتا کلاف بازار تلفن‌همراه ایران چنین کلاف سردرگمی است؟ شاید پاسخ را باید در خاستگاه‌ها و نیرو‌های موثر و بعضا متناقض این بازار جست‌وجو کرد.
گام نخست را در بازار گوشی موبایل، بزرگانی برداشته‌اند که اصالتا به بازار پدرخوانده‌وار لوازم خانگی و به ویژه صوتی- تصویری تعلق دارند؛ از همین‌رو از ابتدا مفاهیمی چون عدم شفافیت، دوری از رسانه‌ها، استفاده از ابزار‌های شبه‌قانونی، در هم تنیده شدن با قضایا و اشخاص سیاسی و چندین و چند بیماری دیگر همراه با سرمایه کسبه لوازم صوتی‌تصویری وارد شریان حیاتی بازار موبایل شدند. قدکشیدن سریع پاساژ‌های موبایلی – که یک مرکز عظیم جدید در حال اضافه‌شدن به آن است- نیز از مزایای این سرمایه‌های کلان بود که باعث شد در عین حال از همان نخستین روزهای بازار تلفن‌همراه از ریشه‌های مالی مشترکی با همان کسبه قدیمی تغذیه کند و بسیار سریع‌تر از آن چه انتظار می‌رفت به بار بنشیند. میوه‌های این باردهی زودهنگام نیز، با وجود ظاهر مدرن و جوان کسبه گوشی‌فروش، در نهایت ازآن همان پدرخوانده‌ها شد.
با فرارسیدن دولت نهم -که پرچم‌دار یک تغییر جدی در جغرافیای سنتی سیاست ایران بود- علاقه دولتمردان جدید از وزیر صنایع وقت گرفته تا بخش‌های صاحب نفوذ دیگری در کابینه و مجلس شورای اسلامی برای اینکه نقشه تثبیت شده این بازار میلیونی و ملی را برهم بزنند و عزم دولت نوپا را در برابر پدرخوانده‌های قدیمی بیازمایند منجر به چند اقدام رادیکالی در این بازار شد که تبلور آن را می‌توان در افزایش بی‌سابقه تعرفه‌ها، تمرکز بر تولید به جای واردات و برخورد قهرآمیز با بازار‌های سنتی تلفن‌همراه به نام عملیات‌های مبارزه با قاچاق دید. ورود دولت به عنوان راس جدید به معادله قدرت این بازار درکنار توقع بالنده مشتریان، بستر را برای راس جدیدی نیز باز کرد که در تقابل دولت و بازار در پی حفظ منافع خود بود؛ دفاتر کمپانی‌های خارجی. این دفاتر در شرایطی که برخورد دولت نقش توزیع‌کنندگان مدعی قدیمی را به قهقرا می‌برد خود وارد گود شدند و توانستند به تدریج با تکیه بر ابزار‌های تبلیغاتی و رسانه‌ای جای پای خود را محکم کنند.
سردمدار این شیوه نیز همان‌گونه که انتظار می‌رفت نوکیا به عنوان صدرنشین بازار جهانی و کشوری بود که با انتصاب یک مدیر قوی‌پنجه، خود توزیع‌کنندگان را بیشتر به سنگر‌های فرو برد و از امکانات مذاکره مستقیم با دولت برای رسیدن به مصالحه‌ای ناگزیر نهایت استفاده را کرد. فعلا سامسونگ راه‌حل کم میانه‌تری را انتخاب کرده است. دفتر این کمپانی فضای رسانه‌ای را خود در اختیارگرفته و فضای تجاری را کاملا در اختیار شرکتی گذاشته که آشکارا ریشه در همان قدرت‌های سنتی بازار دارد؛ تاکنون نیز پاداش خود را با اقبال بازار به محصولاتش در یک سال اخیر گرفته است.
سونی‌اریکسون و ال‌جی نیز در این زمینه حضور دفتری در بازار موبایل جوان‌ترند و هردو، در بحبوحه لغزیدن از آغوش یک توزیع‌کننده به آغوش دیگری، راه درازی تا موفقیت در پیش دارند
نوشته: آرش برهمند
منبع: عصرارتباط
منبع
گام نخست را در بازار گوشی موبایل، بزرگانی برداشته‌اند که اصالتا به بازار پدرخوانده‌وار لوازم خانگی و به ویژه صوتی- تصویری تعلق دارند؛ از همین‌رو از ابتدا مفاهیمی چون عدم شفافیت، دوری از رسانه‌ها، استفاده از ابزار‌های شبه‌قانونی، در هم تنیده شدن با قضایا و اشخاص سیاسی و چندین و چند بیماری دیگر همراه با سرمایه کسبه لوازم صوتی‌تصویری وارد شریان حیاتی بازار موبایل شدند. قدکشیدن سریع پاساژ‌های موبایلی – که یک مرکز عظیم جدید در حال اضافه‌شدن به آن است- نیز از مزایای این سرمایه‌های کلان بود که باعث شد در عین حال از همان نخستین روزهای بازار تلفن‌همراه از ریشه‌های مالی مشترکی با همان کسبه قدیمی تغذیه کند و بسیار سریع‌تر از آن چه انتظار می‌رفت به بار بنشیند. میوه‌های این باردهی زودهنگام نیز، با وجود ظاهر مدرن و جوان کسبه گوشی‌فروش، در نهایت ازآن همان پدرخوانده‌ها شد.
با فرارسیدن دولت نهم -که پرچم‌دار یک تغییر جدی در جغرافیای سنتی سیاست ایران بود- علاقه دولتمردان جدید از وزیر صنایع وقت گرفته تا بخش‌های صاحب نفوذ دیگری در کابینه و مجلس شورای اسلامی برای اینکه نقشه تثبیت شده این بازار میلیونی و ملی را برهم بزنند و عزم دولت نوپا را در برابر پدرخوانده‌های قدیمی بیازمایند منجر به چند اقدام رادیکالی در این بازار شد که تبلور آن را می‌توان در افزایش بی‌سابقه تعرفه‌ها، تمرکز بر تولید به جای واردات و برخورد قهرآمیز با بازار‌های سنتی تلفن‌همراه به نام عملیات‌های مبارزه با قاچاق دید. ورود دولت به عنوان راس جدید به معادله قدرت این بازار درکنار توقع بالنده مشتریان، بستر را برای راس جدیدی نیز باز کرد که در تقابل دولت و بازار در پی حفظ منافع خود بود؛ دفاتر کمپانی‌های خارجی. این دفاتر در شرایطی که برخورد دولت نقش توزیع‌کنندگان مدعی قدیمی را به قهقرا می‌برد خود وارد گود شدند و توانستند به تدریج با تکیه بر ابزار‌های تبلیغاتی و رسانه‌ای جای پای خود را محکم کنند.
سردمدار این شیوه نیز همان‌گونه که انتظار می‌رفت نوکیا به عنوان صدرنشین بازار جهانی و کشوری بود که با انتصاب یک مدیر قوی‌پنجه، خود توزیع‌کنندگان را بیشتر به سنگر‌های فرو برد و از امکانات مذاکره مستقیم با دولت برای رسیدن به مصالحه‌ای ناگزیر نهایت استفاده را کرد. فعلا سامسونگ راه‌حل کم میانه‌تری را انتخاب کرده است. دفتر این کمپانی فضای رسانه‌ای را خود در اختیارگرفته و فضای تجاری را کاملا در اختیار شرکتی گذاشته که آشکارا ریشه در همان قدرت‌های سنتی بازار دارد؛ تاکنون نیز پاداش خود را با اقبال بازار به محصولاتش در یک سال اخیر گرفته است.
سونی‌اریکسون و ال‌جی نیز در این زمینه حضور دفتری در بازار موبایل جوان‌ترند و هردو، در بحبوحه لغزیدن از آغوش یک توزیع‌کننده به آغوش دیگری، راه درازی تا موفقیت در پیش دارند
نوشته: آرش برهمند
منبع: عصرارتباط
منبع
