آداب وبلاگ داشتن

iman_ebru · Apr 11, 2005

باور کنید هر کاری رسم و رسومات خاص خودش را دارد. از کوچکترین آن‏ها گرفته تا بزرگترین‏شان. از شخصی‏ترین‏شان تا عمومی‏ترین‏شان. وبلاگ داشتن هم مستثنی نیست. سریعا می‏روم سر اصل مطلب:

۱. وبلاگتان، اتاق شخصیتان نیست که هر کسی مجبور به تحملش باشد. وبلاگتان چه زشت باشد، چه زیبا، چه با محتوا و چه بی‏محتوا، در صورتی که نظم خاصی نداشته باشد، نه تنها حوصله بازدیدکنندگان را سرمی‏برد، بلکه باعث می‏شود که دیگر به وبلاگتان سر نزنند. وبلاگی که در آن هر پست دارای یک فونت و رنگ متفاوت می‏باشد، باور کنید هیچ جلوه خاصی به آن نخواهد داد. بلکه از ارزش وبلاگ هم خواهد کاست.

۲. وبلاگتان، تابلوی اعلانات عمومی نیست. شما را به خدا قسم، از این کارهای جینگولک بازی در وبلاگتان در نیاورید. دو، سه تا پیغام قبل از ورود فرد به وبلاگ، دو، سه تا هم بعد از خروجش. «نظر که یادت نرفته؟!». نمونه‏ای از این پیغام‏های مسخره.

۳. وبلاگتان را بیش از حد سنگین نکنید. تنها چیزی که بیش از همه کفر بازدیدکنندگان را در می‏آورد، دیر لود شدن وبلاگ می‏باشد. کل وبلاگ را درون یک جدول گذاشته‏اید و مطالب آن هم به حدی سنگین است که ۱۰ دقیقه زمان می‏برد تا به طور کامل لود شود. حداقل اگر می‏خواهید مطالب وبلاگتان زیاد باشد، آن را به وسیله CSS طراحی کنید.

۴. پژمان هم به این نکته اشاره کرده است: آلودگی صوتی در اینترنت و مخصوصا وبلاگ‏ها. باور کنید هر چقدر هم از آهنگ x خوشتان بیاید، نباید آن را در شروع وبلاگتان و بدون اجازه بازدیدکنندگان پخش کنید. شاید فرد دیگری از آن آهنگ متنفر باشد. پس اگر می‏خواهید آهنگ در وبلاگتان بگذارید، دکمه‏های play و stop هم برای آن بگذارید و یادتان نرود که در ابتدای کار، آن را پخش نکنید. بگذارید کاربر هر زمان که خواست به آهنگ شما گوش کند. حتی ملایم‏ترین و زیباترین آهنگ‏ها هم، اگر بی‏موقع و ناخواسته پخش شوند، حال آدم را به هم می‏زنند.

۵. مثل بچه‏ننه‏ها رفتار نکنید. قرار نیست به درون هر وبلاگی رفتید و یک کامنت گذاشتید، صاحب وبلاگ بیاید به وبلاگتان، کامنت بگذارد و به آن لینک هم بدهد. حتی اگر لینک آن را در وبلاگتان گذاشته‏اید، نباید چنین انتظاری داشته باشید که آن هم به شما لینک دهد. ممکن است او اصلا از وبلاگ شما خوشش نیاید. لطفا بی‏جنبه بازی در نیاورید.

نکات بالا تماما نکات ضروری بود، نه اختیاری. باور کنید تا موقعی که کارهای بالا را به درستی انجام ندهید، نمی‏توانید بازدیدکنندگان ثابتی برای خود به دست آورید. و اما یکسری نکات دیگر هم هست که کاملا اختیاری می‏باشند:

۱. همانند اتاق شخصی‏تان که هر ماه دکوراسیونش را عوض می‏کنید تا لذت ببرید، برای وبلاگتان هم همین کار را کنید. حالا نمی‏خواهد هر ماه این کار را بکنید (زیادی لوس می‏شود). حداقل سالی یک‏بار قالب وبلاگتان را عوض کنید. این طوری هم شما، و هم بازدیدکنندگان از خستگی قالب یکسان قبلی که یک سال بود تحملش کردند (هر چند بسیار زیبا باشد)، در می‏آیند. نترسید، اگر با قالب قبلی اُنس گرفته‏اند، با این زودتر از آن اُنس خواهند گرفت.

۲. با ویندوز (یا لینوکس و یا هر چیز دیگری) که کار می‏کنید، یکسری تنظیمات، بر اساس میلتان روی آن اعمال می‏کنید. این کار را برای راحتی‏تان انجام می‏دهید. پس چرا این کار را در وبلاگتان و برای بازدیدکنندگان فراهم نمی‏کنید. اگر دوست دارید از فونت‏های ریز (همانند Tahoma, 8pt) استفاده کنید، به کاربر این اجازه را بدهید که اگر دلش خواست، آن را با یک فونت دیگر (مثل فونت همین وبلاگ)، سوئیچ کند. کار چندانی نمی‏خواهد. یک یا نهایتا چند خط کد جاوااسکریپت. و یا حداقل آن را طوری طراحی کنید که کاربر بتواند به وسیله خود مرورگر، سایز نوشته‏ها را تغییر دهد. اکثر مرورگرها دارای قسمتی تحت عنوان Text Size می‏باشند که به وسیله آن می‏توان نوع نوشته وبلاگ را تعیین کرد. اما این گزینه‏ها، در تمامی وبلاگ‏ها کار نمی‏کند. برای آن، به جای استفاده از واحد pt، از واحد em استفاده کنید.

۳. وبلاگتان را تا حد امکان، تمام صفحه طراحی نکنید. مانیتورهای کاربران با مانیتور شما فرق دارد. ممکن است شما وبلاگ خود را در اندازه 800x600 ببینید و لذتش را هم ببرید! ولی کسی که با وضوح تصویر 1600x1200 وبلاگتان را می‏بیند، جز نوشته‏های ریزی که حکم مورچه را برایش خواهند داشت، هیچ چیز دیگری نخواهد دید. وبلاگتان را تمام صفحه طراحی کرده‏اید و قسمت اصلی آن که مطالب وبلاگ در آن قرار می‏گیرد، چیزی برابر %۷۰ است. فونتش را هم Tahoma 8pt گذاشته‏اید. حساب کنید ببینید چه می‏شود. اندازه 760 پیکسل یک چیز متعادل و استاندارد می‏باشد.