معرفی کابلها فرمتها و ابزارهای تدوین دیجیتالی

[Y.FASHiST]

HDCP و AACS چیست؟

High-Bandwidth Digital Content Protection یا همان HDCP یک نوع تکنولوژی مقابله با کپی رایت میباشد.این تکنولوژي فعلا فقط توسط DVI-D و HDMI منتقل میشود و باقی اتصالاتی که به نوعی میتوانند HD باشند (D-SUB / Component Video) توانایی استفاده از این تکنولوژی رو ندارند.
کار HDCP این هست که کپی رایت تصویر همراه با خود تصویراست. یعنی فرض کنید شما یک Blu-Ray Player دارید، و هم یه ‌Blu-Ray Recorder ، میخواهید این دو تا رو با HDMI بهم متصل کنید و فیلمتان را بدون کوچکترین افت کیفیت کپی کنید، اینجاست که Blu-Ray Recorder پیغام میدهد این تصویری که دارم دریافت میکنم HDCP Enabled هستش و اجازه ضبط کردن ندارید.


خلاصه میتوان گفت اطلاعاتی که همراه تصویر منتقل میشود تا وضعیت کپی رایت تصویر ارسالی رو کنترل کند.


حالا مثلا شما میروید و یک گرافیک 8800GTX میخرید ،روی آن نوشته HDCP Support!! یعنی چی؟ یعنی این VGA از HDCP پشتیبانی میکند، یعنی شما اگه BD-ROM داشته باشی و بخواهید یک فیلم Blu-Ray بزارید و ببیند، و آن فیلم کپی رایت داشته باشد، کارت گرافیک شما از پس این قضیه بر میاد که سیکنال تصویر رو جدا کنه و بفرسته به مانیتور. این میشه HDCP Support .ماینتور ها و TV هایی جود دارند که HDCP Support هستند، یعنی میتوانند مستقیم به منبع HD شما وصل شوند و تصاویری که HDCP Enable هستند رو هم پخش کنند.

Advanced Access Content System) AACS) سيستم محافظتي كه ديسكهاي Blu ray و HD DVD در نظر گرفته شده

AACSسیستمی هست كه جايگزين CSS در مورد DVD ها شده ... بهرحال اين محتوا توسط Disney, Intel, Microsoft, Matsushita, Warner Brothers, IBM, Toshiba, Sony توسعه پيدا كرده است ... و بطور كلي به اين صورت میباشد كه براي هر Player كد و يک decryption Keys توسط اونهايي كه مجوز اعطا ميكنند تعريف شده و توسط ديسكهایی كه خودشون مجهز به AACS هستند تاييد ميشوند .... حالا اگر کسی بخواهد اين كدها رو پخش كند AACS اين قابليت رو داره كه آنها رو تشخيص بدهد و مسدود كند و در ديسكهاي بعدي قادر به اجرا كردن نباشد و حدس ميزنم كه اگه كسي بخواد كپي كنه اطلاعات مربوط به كدها و AACS كپي نخواهند شد و ديسكي كه اين اطلاعات رو نداشته باشه باز بلا استفادس... البته سورس كدهايي كه تحت جاوا نوشته شده قادر به كپي برداري كرده اما براي جلوگيري از ين روند در تاريخ 31/1/2007 محتواي جديد AACS جايگزين نسخه اي كه در April 2005 به عنوان استاندارد AACS پذيرفته شده بود .

 

[Y.FASHiST]

Hdtv چیست

HDTV چیست

HDTV به معنی تلویزیون با کیفیت بالا می باشد ( High Definition Television) . اگر در آمریکا ، استرالیا یا ژاپن زندگی میکنید ممکن است قبلآ تماشای آنرا تجربه کرده باشید.سه مورد تفاوت اساسی بین HDTV و آنچه بنام تلویزیون استاندارد مشهور است ( یعنی NTSC , PAL , SECAM ) وجود دارد. این سه مورد عبارتند از : _افزایش رزولوشن تصویر_استفاده از نسبت تصویر عریض 16:9 به عنوان استاندارد _و توانایی پشتیبانی از صدای چند کاناله مانند دالبی دیجیتالمهمترین ویژگی HDTV و موردی که این نام از آن گرفته شده، رزولوشن بالای آن میباشد.سیستمهای پخش قدیمی NTSC دارای 525 خط افقی تصویر میباشند. در سیستم PAL تصاویر با کیفیت اندکی بهتر و با 625 خط افقی پخش میگردد. اما تمام این خطوط برای نمایش تصویر بکار نمیروند. خطوطی که اطلاعات تصویری را نمایش میدهند خطوط فعال نام دارند و تعدادشان 486 برای سیستم NTSC و 576 برای PAL میباشد. بعلاوه ، در سیستمهای PAL و NTSC از پویش شانه ای (interlaced) استفاده میشود یعنی هر قاب به دو بخش تقسیم شده و یک بخش شامل خطوط فرد ، و بخش دیگر شامل خطوط زوج میباشد.هر بخش بصورت یک در میان نمایش داده میشود و مغز ما با ترکیب آنها تصویر کامل هر قاب را میسازد. پویش شانه ای کیفیت تصویر را پایین می آورد.سیستم پخش HDTV دارای دو فرمت میباشد : 720p و 1080i . این اعداد تعداد خطوط رزولوشن عمودی را نشان میدهند و حروف نیز نشاندهنده نوع پویش تصویر هستند : پویش متوالی (p = progressive) پویش شانه ای یا یک در میان (i = interlaced)،پویش متوالی یعنی اینکه قاب در یک مرحله به تمامی نمایش داده میشود (بجای اینکه به دو بخش تقسیم گردد). کیفیت هر دوی این سیستمها بسیار بهتر از PAL و NTSC میباشد.تصویر صفحه عریضی که در تلویزیون 4:3 پخش شود و نوارهای سیاه رنگی بالا و پایین آنرا پر کنند.pan & scan = نمایش بخشی از تصویر عریض 16:9 روی تلویزیون 4:3 ).صدای چند کاناله دالبی دیجیتال نیز میتواند بعنوان بخشی از سیگنال HDTV ارسال گردد و استفاده از آن دیگر محدود به DVD ها نخواهد بود .برای دریافت برنامه های HDTV به یک تلویزیون با تیونر HDTV مانند تلویزیونهای پلاسمای پاناسونیک یا یک گیرنده HDTV که بتواند کانالهای HDTV ارسال زمینی یا کابلی مثل Voom HDTV یا ماهواره ای مثل Dish Network HDTV را دریافت کند نیاز دارید. همچنین باید در منطقه ای زندگی کنید که کانالهای HDTV توسط کابل یا ماهواره پخش میشوند.در حال حاضر HDTV بطور گسترده در ژاپن وجود دارد و در ایالات متحده نیز در حال متداول شدن است. بیشتر شبکه های بزرگ برنامه های پرطرفدار خود را بصورت HDTV هم پخش میکنند.در استرالیا نیز پیشرفت HDTV در ابتدا کند بود اما از سال 2003 به بعد سرعت گرفته است.در تمام اروپا تنها چند شرکت پخش HDTV بنام Euro 1080 وجود دارد و آنهم فقط دو کانال HDTV دارد که هردو با فرمت 1080i پخش میشوند: Euro 1080Hdeو HD1. کانال Euro 1080HDe بیشتر برنامه های فرهنگی و ورزشی برای سینماها و باشگاههای اروپا پخش میکند در حالیکه کانال HD1 برنامه های ورزشی، اپرا ، موسیقی راک و غیره را برای خانه ها پخش می نماید. شرکت پخش ماهواره ای انگلیسی Sky اعلام کرده است که در سال 2006 تعدادی از برنامه های خود را بصورت HDTV پخش خواهد کرد BBC هم قصد دارد برنامه های خود را بصورت HDTV نمایش دهد همچنین کمپانی های TF1 , M6, TPS , SKY ITALIA هم به دنبال راه اندازی این سیستم ها هستند .با این وجود مدتی طول میکشد تا HDTV در اروپا به سطح دیگر نقاط جهان برسد. مباحثاتی که بر سر تایید برنامه های دولت انگلستان برای از کار انداختن فرستنده های آنالوگ در سال 2008 بوجود آمد نشان داد که چگونه بسیاری از مردم هنوز آمادگی تغییر سیستم پخش به DVB-T را ندارند. این نشان میدهد که در انگلستان تمایلی برای تغییر عمده در پخش تلویزیونی وجود ندارد، بویژه که بیشتر مردم فکر میکنند هم اکنون تلویزیون دیجیتال را بصورت DVB-T در اختیار دارند.در سال 1999 اولین ارسال (HDTV (high definition television بعنوان بخشی از معرفی تلویزیون دیجیتال در آمریکا آغاز شد.پیش بینی این گونه پخش برای برنامه های ورزشی و فیلم هایسینمایی است درصورتیکه احتمالا سایر برنامه ها نظیر اخبار بصورت SDTV پخش خواهند شد. HDTV در آمریکا با معرفی برنامه ریزی شده DTV ادغام شده است.صنعت کامپیوتر در آمریکا خواستار یک فرمت تنظیم شونده بر حسب فریم بودند در حالیکه صنعت تلویزیون به دنبال فرمتی بود که interlacedباشد و در آن هر فریم به دو عبور از خطوط فرد و زوج تقسیم شود.حاصل سازش این دو نظریه ترکیب گیج کننده ایی از 18 فرمت مختلف DTV است که هریک دارای شکل و وضوح و حالت اسکن متفاوتی استبه طور کلیHDTV به یکی از 6 فرمت DTV که جزییات بیشتری نسبت به 640 در 480 پیکسل در کیفیت خوب تصویر تلویزیون NTSC را فراهم می کند ارجاع داده می شود. دو گروه از این گونه فرمتها وجود دارد 1080 در1920 پیکسل که 60 بار در ثانیه به صورت 2:1 interlaced (30 فریم کامل در هر ثانیه ) و یا به صورت progressive در سرعتهای 30یا 24 فریم در هر ثانیه نوسازی می شوند.فرمتهایی از 24 فریم در ثانیه استفاده می کنند تا بازسازی دقیق مضمون تصویر متحرک (مثل مسابقات ورزشی و فیلم های سینمایی ) را ممکن کنند که در غیر این صورت با مشکل مهم زمانیبه خاطر تبدیل شدن به 30 یا 60 فریم در ثانیه ایجاد می شود.گیرنده های HDTV باید تمام حالات این گونه پخش را پشتیبانی کنند چون انتخاب نوع ارسال بر عهده پخش کننده است.هم چنین یک فرمت HD جدید بعنوان یک فرمت تولید عمومی در سراسر جهان پیشنهادشده بود که دارای وضوح 1920در 1080 پیکسل است( فرمت آمریکایی 1080i) اما همانند فیلم با سرعت 24 فریم در ثانیه پخش می شود.مهم ترین مزیت آن هم این است که می توان تمام استانداردهای HDTV-DTV-NTSC-PAL را از یک master دیجیتال واحد به ان تبدیل نمود.بدون آن که انتقال های PLA , NTSC باکاهش کیفیت مواجه شوند این تصاویر توسط دوربین های اچ دی کم گرفته می شود .امیدوارم این مطالب مورد استفاده شما عزیزان قرار گرفته باشد.
تعریفی کوتاه از HDTV :بطور خلاصه در مورد تکنولوژی HDTV میشه مطلب رو اینطور بیان کرد که کانالهای HD تصاویر رو با کیفیتی بسیار بالا و فراتر از حد مرسوم (با Resolution بسیار بالا! -Pixels 1080 × 1920) و فرمتی متفاوت (عموما" Mpeg4) بر روی ماهواره های مختلف Broadcast میکنند (اکثر کانال های HD تصاویر رو با فرمت Mpeg4 پخش میکنند و از Codec h264 استفاده می کنند) به همین خاطر پخش اونها نیازمند Process بسیار بالا و در نتیجه Hardware قدرتمند هست و با رسیورهای FTA معمولی (رسیورهای خانگی) قابل مشاهده نیستند،در حال حاضر تنها تعداد محدودی از این کانالها با برخی برنامه های Viewer کارتهای DVB نظیر ProgDVB HD قابل مشاهده میباشند!

پرسشها و پاسخهای کوتاه درباره HDV
در این پرسش و پاسخ فرض بر این بوده است که شما بخشهای قبلی این مقاله را در رابطه با HDV مطالعه نموده اید و تنها به سوالات تکمیلی پاسخگویی می نماییم:
سوال: چه شرکتهایی از HDV Standard پشتیبانی خود را اعلام نموده اند؟ جواب: این فرمت توسط چهار شرکت (Sony,Canon,JVC و Sharp) بوجود آمد ولی بزودی شرکتهای سازنده نرم افزارهای ویرایش غیر خطی پشتیبانی خود را از این فرمت بیان نمودند.برای اطلاع از آخرین تغییرات در لیست این شرکتها به پایگاه اینترنتی www.hdv-info.com مراجعه نمایید.
سوال: چرا این شرکتها از فرمت HDV پشتیبانی می نمایند؟ جواب: زیرا این فرمت از نوار DV استاندارد و همان مکانیسم ضبط استفاده می نماید. علاوه بر آن بکارگیری استاندارد پخش برای فشرده سازی تصویر، MPEG-2 ، امکان اتصال دستگاههای HDV را هم به تلویزیونها و هم به رایانه ها فراهم می آورد.
سوال: اختلاف DV و HDV از نظر کیفیت تصویر چیست؟ یا کدام کیفیت بهتری دارند؟ جواب: HDV و DV روشهای متفاوتی برای فشرده سازی و ضبط روی نوار دارند اما از آنجا که HDV برای ضبط و پخش با وضوح بالا یعنی HDTV طراحی گردیده است، از نظر تعداد پیکسل ها کیفیت بالاتری دارد.
سوال: کدامیک کیفیت صدای بهتری دارند؟ DV یا HDV جواب: کیفیت صدای DV در حالتی که فشرده سازی انجام می پذیرد به مراتب بهتر است. در این مورد HDV با بالا بردن نرخ بیت فشرده ساری صدا تا 384Kbps سعی در جبران این کیفیت نموده است.
سوال: آیا امکان ضبط متناوب DV و HDV روی یک نوار DV وجود دارد؟ جواب: بطور استاندارد این موضوع امکانپذیر می باشد، اما بستگی به آن دارد که تولیدکنندگان محصولات امکان ضبط دوگانه را لحاظ نموده باشند یا نه.
سوال: آیا یک دوربین HDV امکان ضبط DV را نیز دارا می باشد یا نه؟ جواب: بطور کامل بستگی به شرکت سازنده محصول و مشخصات آن دارد.
سوال: آیا اختلالات تصویر مثل Block noise و خطاهای متداول مربوط به MPEG-2 در کیفیت تصویر تاثیر گذار نمی باشد؟ جواب: از آنجا که نرخ بیت حاصا شده پس از فشرده سازی 25Mb/s می باشد، کیفیت تصویر برای ضبط و پخش در حد بالایی قرار می گیرد.
سوال: چرا برای HDV استاندارد دو ساختار (1080i و 720p) در نظر گرفته شده است؟ جواب: برای امکان توسعه و استفاده از هر دو ساختار متفاوت HD در سراسر دنیا
سوال: بین این دو ساختار (1080i و 720p) کدامیک کیفیت بهتری دارند؟ جواب: کیفیت تصویر به مشخصات محصول بستگی دارد، شما می توانید بهترین مشخصات را بر پایه نیازهای خود انتخاب نمایید.
سوال: آیا در آینده شاهد حذف DV استاندارد و عمومیت پیدا کردن HDV خواهیم بود؟ جواب: در حال حاضر DV از نظر قیمت و محبوبیت و دستگاههای مربوط به آن عمومیت دارد، اما با افزایش روزانه پخشHD و گیرنده هایHDTV و استقبال از آن انتظار میرود که HDV استاندارد بزودی جای خود را باز کند. در اینصورت مدلهای مختلفی از دوربینها و تجهیزات HDV به بازار سرازیر شده و قیمت نیز پایین می آید که باعث جایگزین شدن HDV به جای DV می شود.
سوال: آیا می توان نوارهایی را که با مشخصات 1080i ضبط شده روی تجهیزات ساخته شده برای 720p اجرا نمود ؟ (و برعکس) جواب: بطور کلی این امکان وجود ندارد مگر اینکه شرکت سازنده این امکان را برای محصول خود فراهم کرده باشد.
سوال: اگر یک نوار HDV را داخل یک دستگاه پخش HDV اجرا نماییم و خروجی آنرا به ورودی تلویزیون غیر HD بدهیم، کیفیت تصویر بهتر از DV خواهد بود یا بدتر؟ جواب:این مورد بستگی به خصوصیات محصولی که شما استفاده می کنید، دارد.
سوال: آیا امکان انتقال و ذخیره اطلاعات ضبط شده بر روی یک نوار به روی دیسک رایانه شخصی وجود دارد ؟ در صورت امکان فایل آن چه فرمتی خواهد داشت؟ جواب: این موضوع با نصب یک نرم افزار برنامه HDV روی رایانه شما امکانپذیر خواهد داشت و فرمت فایل نیز به برنامه شما بستگی دارد.
سوال: آیا پس از انتقال داده HDV روی رایانه امکان ویرایش بر روی صدا و تصویر آن مانند DV وجود خواهد داشت؟ جواب: در صورت نصب نرم افزار مناسب این موضوع نیز امکان پذیر می باشد اما نحوه ویرایش بستگی به نرم افزار شما دارد. علاوه بر آن اگر نرم افزار توانایی تبدیل داده ها را از HD به SD داشته باشد، می توانید تصاویر را بر روی CD و یا DVD نیز منتقل نمایید، و یا اینکه خروجی آنرا روی نوار DV و HDV مجددا ضبط نمایید.
سوال: وقتی این فایل به رایانه منتقل گردید، چقدر حجم اشغال می نماید؟ جواب: اگر داده ها بدون تبدیل و به فرمت MPEG-2 انتقال یابد، حجم فایل بدست آمده مثل DV و در حدود 2GB برای حدود ده دقیقه خواهد بود.
سوال: چه نرم افزارهایی قابلیت دریافت(Capture)، ویرایش(Edit) و یا پخش(Play back) این فایلها دارند؟ جواب: بطور ضمنی چند دسته از این نرم افزارها را معرفی می نماییم: برای دریافت و ویرایش : i.Link I/O Utility از شرکت JVC و MPEG Edit Studio Pro 1.2LE و Vegas+DVD از شرکت Sony که با نرم افزار الحاقیMainConcept MPEGEncoder امکان خروجی با فرمت HDV را نیز فراهم می سازد و Adobe Premiere به همراه برنامه الحاقی (Plug-in) به نام Aspect HD از شرکتCineForm برای پخش: Moonlight Elecard MPEGPlayer2.1 و برنامه VLC Player محصول Videolan
در آخر توجه خوانندگان محترم را به این موضوع جلب می نمایم که در حال حاضر در بخشهای مختلف سازمانهای مختلف اعم از خبر ،تولید و ساخت برنامه های مستند و تهیه گزارشها، فرمت و تجهیزات DV بعلت هزینه کم، راحتی در کار و عمومیت دستگاههای ویرایش و پخش رایج می باشد، و با توجه به پیشرفت و توسعه فرمت HDTV برای پخش تلویزیونی انتظار می رود که در آینده ای نه چندان دور فرمت HD و یاHigh Definition بجای SD یا Standard Definition جایگزین گردد که در صورت بروز چنین اتفاقی فرمت HDV نقش فرمت DV کنونی را برای بخشهایی که نیاز به تجهیزات سبک و کم حجم با سرعت عمل بالا دارند (و حتی کاربردهای خانگی) را بازی خواهد نمود.

 

[Y.FASHiST]

آشنایی با فرمت HD

HDV به معنی ویدئوی با تعریف بالا یا وضوح و یا تفکیک بالاست( High Definition) یک قالب برای ویدئوی دیجیتال است که در سپتامبر 2003 به طور رسمی معرفی گردید. این قالب در ژاپن و توسط کنسرسیومی متشکل از شرکت‌های Canon, JVC, Sharp و Sony برای استفاده از نوارهای DV با قطع کوچک (Mini DV) و قطع بزرگ (Large DV) پدید آمد. این اولین قالب ویدئویی با تعریف بالا (High Definition) بود که با قیمتی نازل ( زیر 10.000 دلار آمریکا) عرضه شده بود.

اولین دوربین ویدئویی که از قالب HDV استفاده می‌کرد توسط شرکت JVC عرضه شد و شرکت Sony خیلی زود بعد از آن محصولاتی را برای استفاده کنندگان عادی و حرفه‌ای معرفی کرد؛ هم‌چنان که تا آن زمان شرکت‌های Canon و Sharp هم محصولات HDV خودشان را معرفی کرده بودند.

استفاده از کاست‌های معمولی DV برای ذخیره سازی اطلاعات خیلی سریع پذیرفته شد و توسعه پیدا کرد و به همین دلیل دیگر نیازی دیده نمی‌شد تا یک ذخیره ساز جدید و یک نظام انتقال اطلاعات جدید طراحی شود

.



اصل فرایند HDV امکان ضبط Mpeg2 روی یک نوار کاست استاندارد DV است. با استفاده از این فرایند می توان تصویری بهتر با کادر عریض داشت. این فرایند تصویری با حدود 5 برابر کادر دی وی را عرضه می کند. استاندارد Mpeg2 برای HDV را با نام Mpeg IPB یا GOP Mpeg هم می شناسند

با این‌که GOP MPEG2 را معمولاً یک قالب پخش می‌دانند، با این حال دلیل استفاده‌ی فراگیر از آن در قالب HDV را ناشی از موفقیت در نسبت بالای متراکم سازی(High Compression Ratios) در نوارهای DV که دارای قیمت کم و پهنای باند( Bandwidth) محدود هستند دانست.

قالب HDV‌ از 720P و 1080i که از محبوب ترین قالب‌های HDTV هستند پشتیبانی می‌کند.

720P که یک زیر قالب( Sub Format) متداول برای HDTV می‌باشد هر فریم را در اندازه‌ی 1280 پیکسل در عرض و 720 پیکسل در ارتفاع و با روش High Progressiv اسکن می‌کند، در صورتی که 1080i هر فریم را اندازه‌ی 1920 پیکسل در عرض و 1080 پیکسل در ارتفاع و با روش Gigh With Interlace اسکن می‌کند.

720P‌قالب مورد پذیرش HDV است که در محصولات JVC استفاده می‌شود، و شرکت‌‌های Canon و Sony هم قالب 1080i را مورد پذیرش قرار داده‌اند، و هم‌چنین شرکت Sony با آغاز تولید دوربین‌های HVR-V1 قالب جدیدی را مورد ارائه قرار داد که این قالب همان 1080P می‌باشد، که توانایی رشد بسیار زیادی دارد.

مثل تمام قالب‌های واقعی HD، نسبت نمایش HDV در عرض به ارتفاعِ تصویر به صورت پرده‌ی پهن (WideScreen) و با نسبت 16:9 می‌باشد. معنی این مسأله این است که به ازاءِ هر 16واحد (میلی‌متر، اینچ یا ...) در عرضِ تصویر، 9 واحد در طول تصویر وجود دارد، و این همان تفاوت بین تلویزیونِ با تعریف استاندارد( Standard Definition Television) و تلویزیون با وضوح بالا(High Definition Television) می‌باشد. نسبت نمایش قالب SDTV در عرض به ارتفاع تصویر با نسبت 4:3 می‌باشد، و این بدین معنی ‌‌می‌باشد که به ازاءِ هر 4 واحد در عرض تصویر 3 واحد در طول تصویر وجود دارد.

فریم‌های 720P بر روی کاست به صورت Full-Resolutionو با همان نسبت 16:9 و با 1280 پیکسل در عرض و 720 پیکسل در ارتفاع ضبط می‌شوند، و فریم‌های 1080i بر روی کاست به صورت یک فرم تغییر شکل یافته و فشرده از نسبت 4:3 و با 1440 پیکسل درعرض و 1080 پیکسل در ارتفاع ضبط می‌شوند

.

پس در نتیجه می‌توان از نیازِ به اضافه کردن پهنای باند بیشتر برای کاست‌ها صرف نظر کرد و از همان کاست‌های DV و انتقال دهند‌ه‌های آن‌ها که توانایی انتقال 25 مگابیت در ثانیه اطلاعات را دارند استفاده نمود.

نرخ قالب‌ها( Frame Rate) در HDV مطابقت می‌کند با تلویزیون‌های سنتی SDTV که نرخ قالب‌های آن‌ها 25 قاب( Frame) در ثانیه است و از سیستم PAL تبعیت می‌کنند، و این هم‌خوانی شمال سیستم پخش NTCS هم می‌شود



HD در چند جهت رشد پیدا میکند...اول در زمینه home video ، که توسط blu-ray و hddvd که دو فرمت اختراع شده توسط sony و toshiba هستند، گسترش پیدا میکنند. این دو جایگزین home video فعلی یعنی dvd خواهند بود. (در حال حاظر حدودا ماهی ۲۰ عنوان جدید برای blu-ray و ۵۰ عنوان جدید برای hddvd به بازار عرضه میشه!)

دوم در زمینه HDTV ، یعنی Broadcasting تصاویر کانالهای تلویزیونی بصورت HD که البته مستلزم داشتن تجهیزات لازم مثل HD reciever و HD ready tv هستند... در حال حاضر شبکه های زیادی از کانالهای آمریکا و ژاپن HDهستند. که میشه به abc / espn / msnbc / nhk / tokyo-tv و ... اشاره کرد!


سومین زمینه، HD gaming میباشد. نسل هفتم کنسولهای بازی که عبارتند از xbox 360 و playstation 3 هر دو پشتیبانی hd دارن و شما اگه تلوزیونی داشته باشین که اچ دی باشه، میتونین بازیهای این دو کنسول رو بصورت hd انجام بدین.


چهارمین زمینه اصلی، HD recording می باشد که بواسطه HD camcoder ها انجام میشود. درحال حاظر کمپانی sony در ایران ۳مدل handycam عرضه کرده که قابلیت ضبط بصورت HDدارند. و شما میتوانید خاطرات و فیلمهای شخصی خودرا با کیفیت HDضبط کنید و درHD ready tv خودتون با بالاترین کیفیت و جزئیات ممکن، تماشا کنید.
برخلاف DVD که یک استاندارد واحد بود، HDچند استاندارد مختلف دارد که تفاوتشان در resolution تصویر و progressive/ intelace بودن هست.به زبان ساده درواقع هر تصویری که از DVDرزولوشنش بیشتر باشد،‌ به نوعی HD بحساب میاد! ولی درجه های مختلفی دارند.استانداردهای معمول HD اینها هستند:480i/480p/576p/ 720p/1080i/ 1080pکه البته عملا چون ۳استاندارد اول همون DV میباشد، HD های کاربردی خلاصه میشوند به این ۳ گروه:720p/1080i/1080p

وجود i یا p در هرکدوم از این استانداردها، بمعنی Interlace بودن یا Progressive بودن تصویرهست. اما عدد هر استاندارد یعنی چی؟ عدد هر استاندارد، نشان دهنده تعداد پیکسلهای موجود در عرض تصاویرهست. یعنی 720 تصویری هست که عرض آن (y) برابر 720 پیکسل میباشد.


امروزه دو استاندارد HDVبرای ضبط دوربین ها وجود دارد. اما چرا دو استاندارد؟
اولین دوربین HDV را جی وی سی تولید کرد. دوربینی کوچک با نام : GR-HD1. در این دوربین تصویربردار می تواند بین دو مد تصویربرداری DV و HDV یکی را انتخاب کند. هر دو تصویر روی یک نوار مینی دی وی ضبط می شود.

استاندارد JVC برای سیستم های HDV استاندارد 720P/30 ، 720P/24 ، 720P/25 است. یعنی می تواند تصویری با 720 خط در 30 فریم (NTSC) یا 25 فریم Pal یا 24 فریم در ثانیه تولید کند. جی وی سی بعدها شکل دوربینش را تغییر داد و دوربینی کاملا حرفه ای برای HDV ساخت که HD100 نام گرفت . این دوربین کاملا شکل حرفه ای دارد و از لنز های قابل تعویض Fujinon و canon و inovision برخوردار است. JVC این دوربین را تا مدل HD-111 ارتقا داده و کلی از اشکالاتش را گرفته. در استاندارد 720p کادر تصویر 720 در 1280 پیکسل است. این کادر یک مستطیل عریض است و با استاندارد آکادمی تقریبا می شود 16.9. بنابراین بسیار به کادر سینمایی نزدیک است و مناسب فیلم های ویدئویی برای کپس 35 میلیمتری است.


این استاندارد JVC استاندارد HDV1 نام گرفت.
چند ماه بعد از JVC سونی هم دوربین HDV خودش را به بازار معرفی کرد. سونی با دوربین FX-1 وارد بازار شد. دوربین روی پلات فورم PD-170 طراحی شده بود . البته با بدنه کمی بزرگتر و امکانات و آرگونومی بهتر. سونی اما از استاندارد JVC تبعیت نکرد و استاندارد خودش را که بسیار به استاندارد HD نزدیکتر بود را عرضه کرد . استاندارد 1080I . در این استاندارد کادر تصویر 1080i/60 بود . یعنی 1080 خط تصویری در 60 فیلد در هر ثانیه که می شود 30 فریم در ثانیه. این تصویر ابعادی به طول 1440 در 1080 پیکسل را در بر می گیرد که بسیار نزدیک به کادر HD (یعنی 1080p با ابعاد 1080 در 1920 پیکسل ) است.کادر 1080i از 720p بزرگتر است. اما یک مشکل کوچکی دارد و آن این است که وقتی تصویر را در ابعاد 720 در 576 تعریف می کنیم , کادر خیلی اصولی از آب در نمی آید. سونی دوربین Z1u را هم که تکامل یافته دوربین قبلی بود به بازار عرضه کرد. یک کار خوب دیگر سونی این بود که HDV را در دوربین های کوچک و خانگی هم تعریف کرد.استاندارد سونی HDV2 نام گرفت.
حالا دوباره استاندارد ها را بررسی می کنیم :
1- HDV1 - ابعاد کادر : 1280 در 720 همراه با پشتیبانی از سیستم Progresive . در این حالت با سرعت 19.7 mbps (بیت!) منتقل می شود. مخصوص کمپانی JVC
2- HDV2 - ابعاد کادر : 1440 در 1080 همراه با پشتیبانی از Interlased . تصویر Mpeg در این حالت با سرعت 25mbps منتقل می شود.
تفاوت های HDV1 و HDV 2:
اول HDV1:رزلوشن پایین تری نسبت به رقیبش دارد . اما می تواند progressive عمل کند و به همین خاطر برای تبدیل به فیلم آنالوگ و نگاتیو بهتر است.
دیتاریت پایین تری دارد و به همین خاطر برای کار Realtime و حجم پایین فضای اشغال شده مناسب تر است.
دوربین حرفه ای اش تولید شده.
HDV2:
هم رزلوشن بهتری دارد و هم مقدار فیلد بالاتری . بنابراین برای تحرک سریع و فیلمبرداری با شاتر بالا مناسب تر است.به خاطر رزلوشن بالا به تصویر واقعی HD نزدیکتر است.

چطور می توان تصویر HDV را تدوین کرد :
همه نرم افزارهای تدوین HDV زا با Fire wire ساپورت می کنند. مثل اینها :

Avid's Xpress Pro HD Avid's Liquid Adobe's Premiere Pro Adobe's Premiere Elements Canopus' Edius VirtualDub called VirtualDub-MPEG2 Sony Media Software's Sony Vegas. Sony Media Software's Sony Vegas Movie Studio Platinum Edition. CineForm Aspect HD + Connect HD Avid Adrenaline HD + Xpress HD + Avid DS/Nitris Ulead MediaStudio pro 7, 8 and VideoStudio 9 and 10 Plus CyberLink PowerDirector MPEG Streamclip 1.0 for Windows, which has the same features as its Mac counterpart. MPEG Video Wizard DVD. Serif MoviePlus 5
برای کپچر کردن HDv می توانید از دو راه عمل کنید : یا با دوربین کپچر کنید و یا از ویدئوی HDV استفاده کنیددر حال حاظر دو مدل ویدئوی HDV بیشتر در بازار نیست.یکی ویدئوی سونی مدل TRV10 (اگر درست نوشته باشم) است که خیلی کوچک و جمع و جور است. فقط می تواند نوار مینی را پخش و ضبط کند و علاوه بر پخش HDV 1080i ، می تواند نوار مینی دی وی و مینی دی وی کم را هم پخش کند. با پورت 1394 چهار پینی به سیستم وصل می شود. هد و سیستم موتور دستگاه همان سیستم موتور و هد دوربین Z1U است.
مدل دیگر مدل GU-hd50 شرکت JVC است که حرفه ای تر از سونی است. بزرگتر است و پرتابل نیست. می تواند هم نوار بزرگ و هم کوچک را پخش و ضبط کند. هر دو استاندارد سونی و JVC را پشتیبانی می کند . اما برای ضبط HDV فقط از 720p پشتیبانی می کند. پورت حرفه ای rs-422 و رابط hdmi هم دارد.

چه سیستمی مورد نیاز است؟
همانطور که دیدید نسبت دیتا ریت هر کدام از HDV ها با هم فرق می کند. بنابراین فرض می گیریم که می خواهید با HDV2 کار کنید . اینطوری می توایند با HDV1 هم کار کنید.
بهتر است همچین سیستمی داشته باشید:1- CPU دو هسته ای اینتل (سری D) را انتخاب کنید. اگر پولتان به Xeon می رسد که چه بهتر. سرعت 3.4 به بالا عالی است.2- سعی کنید حداقل 1.5 گیگا رم داشته باشید3- کارت گرافیک PCIExpress قطعا مورد نیاز است. 256 مگابایتی به بالا4- هاردتان SATA باشد. IDE برای DV هم مناسب نیست.
چرا نمی توان با سونی 24 فریم ضبط کرد؟پاسخش کمی سخت است. اگر به فرایند ضبط HDV سونی نگاه کنیم می بینیم که 60i ضبط می کند. یعنی 30 فریم در ثانیه ( هر دو فیلد یک فریم را می سازند.) در این حالت شاتر نمی تواند خودش را برای 24 بار ریفرش سی سی دی تنظیم کند. چون مجبور است 48/1 در ثانیه باز شود. نسبت های دقیقش را شاید بعدا بنویسم. اما فعلا که سونی در مورد ضبط سینمایی 24 فریم کم آورده.

می توانم تصویر HDV را به دیگر سیستم ها تبدیل کنم؟
بله می توانیم. فقط باید هنگام تبدیل حتما کادر را Scal کنیم تا تصویر در ابعاد کادر جدید تعریف شود.بحث هایی راجع به فرکانس رنگ (نسبت رنگ HDV 40) است ، ماجرای GOP mpeg ، تغییرات ساختمان HDV نسبت به دی وی و HD ، دوربین های جدید و سیستم های HD خارج از HDV و چند مورد دیگر می ماند برای بعد.

 

[Y.FASHiST]

HDMI چیست

رابط پیشرفته High Definition Multimedia Interface در سال 2002 توسط یک کنسرسیوم بزرگ و صنعتی که متشکل از شرکت های بزرگی مانند فیلیپس،هیتاچی،سونی،توشیبا و شرکت های دیگر بود به بازار عرضه شد.در مجموع HDMI به عنوان اولین رابط انتقال دهنده همزمان صدا و تصویر در دنیا شناخته می شود که قادر است اطلاعات را به صورت غیر فشرده به وسایل صوتی تصویری هماهنگ با این رابط انتقال دهد که این مسئله باعث حفظ کیفیت تصویر و صدا تا حد چشمگیری می شود.

با استفاده از کابلهای HDMI شما می تونید بهترین کیفیت صدا و تصویر را از تلویزیون HD خود بگیرید که برای پخش فیلم های Blu ray و HD-DVD خیلی مهم و حیاتی می باشد.

HDMIیا High-Definition Multimedia Interface که به معنی رابط مولتی مدیای با کیفیت بالاست، اولین و تنها رابط تجاری برای انتقال غیر فشرده همزمان تصویر و صدا بصورت دیجیتال است. با این سیستم، کاربران خانگی می توانند تنها با یک کابل تصاویر و صدای دیجیتال را به بهترین شکل ممکن دریافت نمایند و دارای یک سینمای خانگی با بهترین کیفیت باشند.

HDMI قابلیت انتقال تصویر و صدا را برای بسیاری از دستگاه های خانگی مانند DVD Player و یا تلویزیون های دیجیتال و حتی کامپیوتر ها با استفاده از تنها یک کابل فراهم می آورد. HDMI قابلیت انتقال تصاویر را برای تمام حالت های ویدیویی از قبیل استاندارد و یا با کیفیت بالا (HD: High-Definition) فراهم می آورد و در عین حال صدای دیجیتال را هم منتقل می کند. HDMI هشت کانال صوتی را تا 192kHz انتقال می دهد و تمامی فرمت های کنونی برای صدا از قبیل Dolby Digital و DTS را پشتیبانی می نماید.

تا بحال 4 نسخه بروز شده و متفاوت از قبل ارایه شده که تنها قابلیتی که در تمامی این نسخه ها حفظ شده است،قابلیت سازگاری با نسخه های قبلی می باشد،به طوری که شما می تونید یک خروجی HDMI 1.2 را به راحتی به HDMI 1.3 وصل کنید و از قابلیت های نسخه 1.2 که خروجی تصویر می باشد،استفاده نمایید.
انواع رابط HDMI:
HDMI 1.0 این رابط در سال 2002 به بازار عرضه شد که از مشخصات فنی زیر پشتیبانی می کند :1-کابل تک برای انتقال صدا و تصویر با حداکثر انتقال اطلاعات 490 مگابیت در ثانیه.2-انتقال بیش از 165 میلیون پیکسل در ثانیه برای فرمت های تصویری.3-انتقال 7 کانال صدا با دقت 24 بیت 192 کیلوهرتز(استاندارد صوتی DVD).
HDMI 1.1 : این رابط که در سال 2004 به بازار عرضه شد از مشخصات فنی زیر پشتیبانی می کند :1-قابلیت پشتیبانی از تکنولوژی های محافظتی در فرمت DVD Audio.(سایر مشخصات مثل پهنای باند و کیفیت تصویر،همانند نسخه مادر یا قبلی می باشد).
HDMI 1.2 : این رابط در سال 2005 به بازار عرضه گردید گه از مشخصات فنی زیر پشتیبانی می کند : 1-قابلیت پشتیبانی از دیسک های نوری Super Audio2-امکانات ارتباط به منابعی مانند کامپیوتر.3-پشتیبانی از منابع تصویری و صوتی با ولتاژ پایین.(سایر مشخصات مثل پهنای باند و کیفیت تصویر،همانند نسخه مادر یا قبلی می باشد).
HDMI 1.3 : این رابط آخرین نوع از این رابط پیشرفته است که در سال 2006 به بازار عرضه شد.این رابط به عنوان پیشرفته ترین و بروزترین نسخه از رابط HDMI شناخته می شود که دارای مزایای کلی زیر است :1-کابل تک برای انتقال صدا و تصویر با حداکثر پهنای باند 1.02 گیگابایت در ثانیه.2-افزایش عمق رنگ(پشتیبانی از دقت 30،36 و 48 بیت برای عمق رنگ که فکر می کنم میشود 281 میلیارد رنگ!)3-پشتیبانی از قابلیت هماهنگی(انطباق پذیری) صوتی.4-پشتیبانی از فرمت های صوتی Dolby True HD,DTS-HD برای اتصال به تقویت کننده های خارجی(منظور آمپلی فایرهایی با پشتیبانی از رابط HDMI است).5-پشتیبانی از فرمت استاندارد رنگ XVYCC6-ارایه در نسخه کوچک برای اتصال به وسایلی مانند دوربین های دیجیتال.

مقایسه کلی بین نسخه 1.2 و 1.3

پهنای باند : 490 مگابایت در ثانیه <--> 1.02 گیگابایت در ثانیهحداکثر قدرت تفکیک پذیری : 1080*1920 <--> 1440*2560 پیکسلحداکثر عمق رنگ : 24 <--> 48 بیتحداکثر رنگ قابل پشتیبانی 16.7 میلیون رنگ <--> 281 تریلیون رنگحداکثر نمونه برداری صوتی قابل پشتیبانی : 24 بیت - 192 کیلوهرتز <--> 24 بیت - 768 کیلوهرتز.

HDMI با پهنای باند و سرعت بالا می تواند علاوه بر تصاویر تا 8 کانال مجزای صوت را برای صداهای مجزای فراگیر انتقال دهد. در حالی که رابط‌های پیشین تصاویر، برای انتقال صوت نیاز به کابل‌های مجزایی داشتند و بسیاری از مردم از کابل‌های صوت RCA L/R استفاده می‌کردند(RCA L/R کابل‌های قرمز و سفیدی هستند که جهت انتقال صدای استریو – چپ و راست - استفاده می‌شوند). کابل HDMI جایگزین تمامی کابل‌های درهم و برهم پشت دستگاه‌ها می‌شود.HDMI استاندارد یعنی type A دارای19 سیم و Type B آن 29 سیم میباشد. Type B در کابردهای حرفه‌ای نظیر صنعت تصاویر متحرک یا انیمشن سازی استفاده می شود. با توجه به قابلیت داخلی HDMI، هر دو نوع هوشمند هستند؛ دستگاه‌ها می‌توانند از طریق این رابط با هم در ارتباط باشند و با اطلاعات کمکی عملکرد مجزایی را به صورت یکپارچه آماده کنند. این مشخصه (کارکرد متقابل) در تکنولوژی های پیشین وجود نداشت.
تاثیر طول کابل های HDMI در کیفیت خروجی

برای استفاده های خانگی کابل های HDMI معمولا در طول های 1 و 1.5 متر عرضه می شوند هر چند که بسته به نیاز کابل های با طول 40 متر هم ساخته می شوند. سازندگان HDMI هیچ گونه محدودیتی را برای طول کابل های HDMI مشخص نکرده اند، به همین دلیل HDMI صرف نظر از طول کابل های ساخته شده یک سری شرایط برای کابل های تولیدی وضع کرده است و هر کابلی که دارای شرایط لازم باشد مورد تایید است و بنابراین با توجه به کیفیت و نوع مواد استفاده شده در کابل های HDMI کابل های با طول های متفاوتی هم تولید می شود که همگی مورد تایید هستند، اگر چه برای طول های بسیار زیاد استفاده از دستگاه های تقویت سیگنال HDMI مورد نیاز است.

در این تصویر نمونه ای از یک سوکت خروجی کابل HDMI را از یک DVD Player مشاهده می نمایید:

در این تصویر هم نمونه ای از یک سوکت ورودی کابل HDMI را در یک تلویزیون که ورود دو کابل HDMI را پشتیبانی می کند مشاهده می نمایید:

مزایای استفاده از HDMI نسبت به کابل های کامپوننت (component) و S-Video و ...

سیستم HDMI نسبت به بقیه روش های انتقال تصویر و صدا بهترین نتیجه را بدست می دهد.از نظر کیفیت تصاویر، HDMI بهترین تصاویر را ارائه می دهد چون HDMI اطلاعات تصویر را بدون هیچ گونه فشرده سازی و بصورت دیجیتال منتقل می کند.از نظر کیفیت صدا هم، HDMI بهترین خروجی صدا را فراهم می آورد چون صدای خروجی کاملا دیجیتال و دارای بهترین کیفیت ممکن است.و از نظر راحتی کار هم استفاده از تنها یک سیم بجای استفاده از چندین کابل برای انتقال جداگانه تصاویر و صدا در سیستم های دیگر.



براي استفاده از HDMI هر ٢ دستگاه منبع (مثلا يك DVD يا سينماي خانوادگي) و مقصد (مثلا يك تلويزيون يا LCD) بايد به اين تكنولوژي مجهز باشد. آسان ترين راه هم براي تشخيص اين كه يك دستگاه از اين تكنولوژي بهره مند است يا خير، آن است كه بررسي كنيم اين وسايل داراي سوكت مخصوص HDMI هست يا خير. اين سيستم نسبت به بقيه روش هاي انتقال تصوير و صدا نتيجه بهتري را به همراه دارد چرا كه Audio/Video/Optional Date را با هم از خود عبور مي دهد. از نظر راحتي كار هم استفاده از تنها يك سيستم به جاي چندين كابل براي انتقال جداگانه تصوير و صدا در سيستم هاي ديگر، مناسب تر است. كابل HDMI داراي يك پورت رابط با ١٩ پين است و تمام ديتايي كه از آن عبور مي كند غيرفشرده اما رمز شده است.سرعت ترنسفر يا انتقال ديتا در اين پورت به بيش از ١٠ گيگابيت در ثانيه مي رسد كه در مقابل Fierwire 800 كه در نهايت ٨٠٠ مگابيت در ثانيه است يا USB كه ٤٨٠ مگابيت در ثانيه است، عدد بسيار بالايي مي باشد، بنابراين اگر مي خواهيد تلويزيون بخريد، توجه به اين نكته داشته باشيد كه از رابط HDMI پشتيباني كند.

خلاصه: سیستم HDMI اولین و تنها رابط برای انتقال غیرفشرده همزمان تصویر و صدا به صورت دیجیتال با کیفیت و سرعت بسیار بالا است.یکی دو سالی است که بیشتر دستگاه‌های پیشرفته صوتی و تصویری به همراه این تکنولوژی عرضه می‌شوند. به نظر می‌رسد این تکنولوژی به تدریج به جای سیستم‌های زرد، قرمز و سفید (AV) را که هنوز به همراه بعضی دستگاه‌های پخش صدا و تصویر عرضه می‌شود، خواهد گرفت.

 

[animeditor]

سلام جمیعاً

فاشیست جون دستت درد نکنه ... یه دنیا ممنون.
فقط یه مورد یادت رفت ... لینک منبع رو نذاشتی ... قربون دستت زحمت اینم بکش که تاپیکت کامل بشه.
جزو قوانین سایته که باید لینک منبع ذکر بشه ... وگرنه ما شرمنده شما و دوستان می شیم.

منتظر فعالیت های بعدی شما و دوستان هستیم.

التماس دعا
یا علی

 

[Y.FASHiST]

معرفی پورت IEEE 1394

يا i-Link که به IEEE 1394 نيز معروف است ، يک استاندارد واسط براي گذرگاه سريال در رايانه هاي شخصي است که امکان برقراري ارتباطات صوتي و تصويري ديجيتال را فراهم مي سازد.

Firewire در بسياري از موارد جايگزين SCSI شده است و اين به دليل کمتر بودن هزينه پياده سازي و همچنين سادگي پياده سازي سيستم هاي کابلي بوده است. از سال 1995 تقريبا تمام دوربين هاي ديجيتال مدرن از اين اتصال پشتيباني مي کنند. بسياري از رايانه ها از قبيل Macintosh که به منظور امور خانگي و حرفه اي صوتي و تصويري طراحي شده اند به طور پيش فرض و پيش ساخته درگاههاي Firewire دارند. Firewire همچنين سالها يک ويژگي جالب توجه ipod هاي شرکت Apple بوده است که به منظور دريافت اطلاعات در چند ثانيه و همچنين شارژ مجدد باتري به طور همزمان و تنها با يک کابل استفاده مي شد. از اين گذرگاه معمولا براي اتصال دوربين هاي ويدئويي ديجيتال و دستگاه ها و رسانه هاي ذخيره سازي اطلاعات استفاده مي شود. اما استفاده ديگر آن در سيستم هاي ويدئويي real time يا زنده مثل سيستم هاي نظارت و کنترل و همچنين سيستم هاي حرفه اي صوتي است. Firewire در بعضي موارد به جاي گذرگاه معمولي USBاستفاده مي شود. دليل اين امر هم سرعت موثر بالاتر است و هم اين که Firewire به رايانه ميزبان نيازي ندارد. Firewire تمامي قابليت هاي SCSI را فراهم مي سازد و در مقايسه با USB2.0 پرسرعت ، از سرعت بالاتر تبادل اطلاعات پشتيباني مي کند ؛ خصوصيتي که براي همه افراد بخصوص ويرايشگرهاي صوتي و تصويري از اهميت بالايي برخوردار است. Firewire قادر است تا 63 دستگاه جانبي را به طور خطي به هم متصل نمايد. تنها محدوديت اين اتصالات هم غير چرخشي بودن ساختار شبکه است. يعني همانطور که گفته شد به صورت خطي و نه به صورت حلقوي به هم متصل مي شوند. بنابراين امکان ارتباط دو به دو نيز بين دستگاه ها فراهم مي آيد. به عنوان مثال يک چاپگر و يک اسکنر مي توانند به طور مستقيم با هم ارتباط برقرار کنند. بدون اين که نيازي به حافظه سيستم و يا CPU داشته باشند. Firewire همچنين از وجود چند ميزبان در هر گذرگاه نيز پشتيباني مي کند. USB براي فراهم آوردن اين امکانات و قابليت ها به تراشه مخصوص نياز دارد. بنابراين کابل آن ، مخصوص و گران قيمت خواهد بود. در حالي که Firewire تنها به يک کابل با تعداد سوزنهاي مشخص در هر دو سر کابل (معمولا 6تا) نياز دارد که براي پشتيباني از Plug and Play و hot Swapping طراحي شده است. اين دو عبارت به اين مفهوم اند که در صورت نياز به قطع ارتباط يک دستگاه با دستگاه هاي ديگر و يا جايگزيني يکي با ديگري نيازي به قطع منبع تغذيه نيست و در حال روشن بودن دستگاهها نيز اين اعمال امکان پذيرند و صدمه اي به هيچ يک وارد نخواهد آمد. Firewire 400 قادر به تبادل اطلاعات بين دستگاه ها با سرعت 100 ، 200 و 400 مگابيت در ثانيه است که البته مقدار واقعي آنها 98.304 ، 196.608 و 393.216 مگابيت در ثانيه است. اگر چه USB2 ادعاي فراهم کردن سرعت بالاتري را دارد (480مگابيت در ثانيه) اما در عمل Firewire به دليل ارتباط مستقيم دستگاه ها و معماري يک به يک آنها سريعتر خواهد بود. البته طول هر کابل نبايد از 4.5 متر بيشتر شود. Firewire 800 نيز امکان ارسال اطلاعات با سرعت 786.432 مگابيت در ثانيه را فراهم مي کند. IEEE 1394b از اتصالات نوري تا طول 100 متر و سرعت تبادل اطلاعات تا 3.2 گيگابيت

منبع

 

[Y.FASHiST]

آشنایی با کدک های تصویر Video Codec


با توجه به اینکه تصاویر خام که بصورت دیجیتال می‌باشند دارای حجم زیادی از داده می‌باشند، انتقال و آرشیو آنها مشکل می‌باشد. تکنیک‌های مختلفی برای کم کردن حجم داده یا فشرده سازی در حوزه تصویر دیجیتال بوجود آمده است. این نکته قابل ذکر می‌باشد که فشرده سازی یک تصویر باعث از بین رفتن مقداری از اطلاعات تصویر می‌شود، در نتیجه تصویر کد شده نسبت به تصویر اصلی دارای کیفیت پایین‌تری میگردد. امروزه کدک های مختلفی بوجود آمده که با توجه به سیستم بصری انسان و تجزیه و تحلیل اطلاعات تصویر، داده‌هایی که سیستم بصری انسان نسبت به آن حساسیت کمتری دارد حذف و اطلاعات باقیمانده را نیز با انجام فرمولهای پیچیده فشرده میسازد.

کدک‌های خانواده Mpeg

کدک های خانواده (Mpeg (Moving picture Experts Group یکی از گسترده ترین انواع کدک هستند که دارای سطوح مختلف برای کاربردهای گوناگون می‌باشند. کدکMpeg4 در این بین از حیث تنوع بسیار گسترده تر می‌باشد. بطوری که هم تصاویر را بگونه‌ای کد می‌کند که قابل انتقال بر روی خطوط Dial-up باشد و یا بتوان آنها را با تجهیزات hand held ( مانند موبایلها و ساعتهای دیجیتال ) اجرا نمود و یا با بیت ریت‌های بالا که کیفیتی در حد برودکست داشته که می‌توان آنها را بر روی خطوط پر سرعت انتقال داد و یا توسط تجهیزات home theater ( مانند DVD player ) اجرا کرد. کدک‌های Mpeg4 گوناگون توسط شرکتهای مختلفی بوجود آمده که از جمله آنها می‌توان به WMV ,FFDSHOW ,XVID ,DIVX و... اشاره کرد. که در بین آنها کدک DIVX5.2 از شرکت DIVX و کدک WMV از شرکت مایکروسافت که با به خدمت گرفتن تکنیک‌های پیچیده تصاویری با کیفیت مناسب را با بیت ریت (Bitrate) پایین‌تر ارائه میدهند، قابل توجه می‌باشد. تصاویر Mpeg4 برای انتقال بر روی خطوطی که دارای سرعت پایین می‌باشد، مناسبتر هستند.

کدک WMV9
دارای مقادیر از پیش تنظیم شده‌ای می‌باشد که بر اساس سیستم تصویری که در آن اجرا می‌شود (Pal یا NTSC) و همچنین خطوط انتقال آن (از Dial-up تا خطوط پر سرعت که تا حدود یک مگابیت بر ثانیه می‌باشند) تعریف شده است، این کدک در Premiere Pro بعنوان Adobe Media Encoder بصورت plugin قرار دارد. یکی دیگر از مزیتهای این کدک آن است که می تواند تصویر کد شده را مستقیماً از طریق FTP ارسال نماید.

کدک DIVX5.2

در کدک DIVX5.2 این دسته بندی بر اساس دستگاههایی که تصویر کد شده را اجرا (play) میکنند تقسیم بندی شده‌اند که به چهار گروه High Definition ,Home Theater ,Portable ,Handheld تقسیم می شوند. تجهیزات هر یک از این گروهها توسط شرکتهای مختلفی ساخته و ارائه می شوند و دارای ظرفیتها و خصوصیات خاصی می‌باشند که این تقسیم بندی نیز بر اساس این محصولات طراحی شده است. در این نوشته سعی شده تا مفاهیم کلی و نکات عملی در رابطه با این دو کدک توضیح داده شود.

مفاهیم کلی
ماکرو بلوکها و حرکت

این کدک ها هر فرم را بصورت یک جدول تقسیم می نمایند که هر یک از خانه‌های این جدول یک ماکرو بلاک نامیده می‌شود. سپس در هر فرم هر یک از این ماکروبلاک‌ها در فرمهای پیرامون جستجو می‌شوند. این پردازش به نام جستجوی حرکت یا motion search نامیده می‌شود. وقتی کدک یک ماکرو بلاک را در فرم فعلی منطبق با یک ماکرو بلاک در فرمهای پیرامون پیدا میکند، مقدار جابجایی را بصورت یک بردار ذخیره می‌کند بنابراین دیگر لزومی به کد کردن این ماکرو بلاک در فرم فعلی وجود ندارد و فقط این بردار و آدرس این ماکرو بلاک ذخیره می‌شود که در حجم تصویر کد شده تاثیر قابل ملاحظه‌ای دارد.

انواع فرمها

همانطور که در قسمت قبل گفتیم کدک با جستجوی حرکت، یک بلاک را در فرمهای دیگر جستجو می‌کند و بجای اینکه آن بلاک را کد کند فقط مقدار همان بردار را ذخیره می‌کند. ولی بعضی فرمها وجود دارند که لازم است تمام بلاک‌های آن کد شوند مانند فرم اول و یا جاهایی از تصویرکه تغییرات کلی در تصویر حاصل می‌گردد و یا در فاصله‌های معین یک فرم بصورت کامل کد می‌شود تا بلاکهای بعدی بتوانند بر طبق آن آدرس دهی گردند. این فرمها بعنوان فرم اولیه یا intra frame نامیده می‌شوند.
فرمهایی که بعضی بلاکهای آن از روی بلاک‌های فرمهای دیگر کد می‌شوند بر دو نوع هستند:در نوع اول بلاک‌ها فقط از روی فرمهای قبلی جستجو می‌شوند که به این فرمها فرم پیش بینی شده یا predicted frame و اططلاحاً p-frame گفته می‌شود.
در گروهی دیگر از فرم‌ها بعضی از بلاک‌ها از روی فرم‌های قبلی و بعضی از روی فرم‌های بعدی جستجو می‌شوند که بترتیب به آنها بلاک‌های پیش بینی شده رو به جلو یا forward-predicted block و بلاک‌های پیش‌بینی شده رو به عقب backward-predicted block گفته می‌شود و بلاکهایی که این دو نوع بلاک در آنها قرار دارد فرمهای پیش بینی شده دو جهته یا Bi-directional predicted frame و اصطلاحاً B-frame نامیده می‌شود.


کوانتیزر Quantizer

از آنجائیکه وقتی یک تصویر از حالت آنالوگ به دیجیتال تبدیل می‌گردد، نتیجه حاصله مقداری عدد می‌باشد و حجم این اعداد بسیار زیاد می‌باشد. یکی از راههای کم کردن آن تقسیم این اعداد بر یک عدد خاص که عدد کوانتیزه نامیده می‌شود، می‌باشد. بدین صورت که بعد از تقسیم و بدست آوردن خارج قسمت، این خارج قسمت بصورت یک عدد صحیح ذخیره میگردد. و چون این خارج قسمت‌ها نسبت به اعداد اصلی کوچکتر می‌باشند بنابراین مقدار داده ذخیره شده کاهش قابل ملاحظه‌ای پیدا می‌کند.
در هنگام اجرای تصویر دیکدر (یا Decoder) عدد کوانتیزه را در اعداد ذخیره شده ضرب می‌کند. نتیجه حاصله بعنوان اطلاعات تصویر دیجیتال برای اجرا بدست می‌آید و از آنجائیکه اطلاعات در موقع اجرا با اطلاعات تصویر اولیه متفاوت می‌باشند باعث کاهش کیفیت تصویر می‌شود. هر چه عدد کوانتیزه بزرگتر باشد، کاهش کیفیت تصویر بیشتر است.

روش‌های کد کردن تصاویر
One Pass

در این روش تصویر بر اساس بیت ریتی که انتخاب می‌شود کد می‌شود، در این حالت تصویر فقط یک مرتبه کد می‌شود و تصویر کد شده قابل اجرا می‌باشد. درکدک یک خصوصیت وجود دارد که هنگام کد کردن شما می‌توانید در قسمتهای مختلف تصویر بیت ریت را در هنگام کد کردن متناسب با نوع تصویر تغییر دهید.


Multipass

در حالت Multipass لازم است که تصویر دو یا چند مرتبه بر اساس بیت ریت انتخاب شده کد ‌شود. پس از اولین کد شدن تصویر قابل اجرا نمی‌باشد ولی یک LOG فایل تشکیل می‌شود که به اختصاص بیت ریت مناسب به فرمهای مختلف در مرحله بعدی کمک می‌کند. در WMV فقط میتوان تا دو مرتبه عمل Multipass را ادامه داد ولی در DIVX5.2 این عمل را n مرتبه می‌توان تکرار نمود، ولی بعد از سومین عمل کدینگ حدود 98 تا 99% تصویر بهینه می‌شود و تکرارهای بعدی تاثیر چندانی در بهبود کیفیت ندارد
.

One Pass Quality Based

این حالت مشابه کد کردن بصورت One Pass می‌باشد با این تفاوت که در آنجا کیفیت تصویر با اختصاص بیت ریت مشخص می‌شد و در قسمتهایی از تصویر که دارای جزئیات بیشتر و حرکات سریعتر باشد کیفیت تصویر کاهش پیدا می‌کند، ولی در این حالت با اختصاص یک عدد کوانتایزر که قبلاً توضیح داده شد تصویر بصورت کیفیت ثابت کد می‌شود. این طریقه کد کردن در WMV وجود ندارد و در DIVX5.2 نیز اگر تصویر بدین طریق کد شود دیگر طبق استانداردهای دستگاه‌های DIVX نمی باشد، یعنی تضمینی وجود ندارد که این تصویر در وسایلی که تصویر را پخش می‌کنند اجرا شود.



کد کردن به صورت Bidirectional

تمام بلاک های فربم های I به صورت کامل کد می شوند، بنابراین دارای بیشترین کیفیت هستند ولی حجم زیادی را اشغال می کنند. در فربم های P بعضی از بلاکها که نسبت به فربم های قبلی تغییر کرده اند به صورت بلاکهای اولیه به صورت کامل کد می شوند، اما بلاکهایی که نسبت به فربم های قبلی تغییر نداشته اند، به صورت فربمهای پیش بینی شده کد می شوند که در حقیقت فقط آدرس آنها را می گیرند. در فربم هایی که به صورت B کد می شوند تعدادی از بلاک ها به صورت بلاکهای اولیه و تعدادی از آنها به صورت بلاک های پیش بینی شده از فربم های قبلی و برخی نیز بصورت پیش بینی شده از فربم های بعدی کد می شوند. بنابراین این نوع از فربم ها داری کمترین حجم از داده ها و دارای پایین ترین کیفیت می باشد.
بسته به نوع تصویر و مقدار فشرده سازی که لازم داریم و همچنین دستگاهی که می خواهیم تصویر کد شده را در آن اجرا کنیم، انتخاب های مختلفی وجود دارد که هر یک بطور اجمال بیان می شوند:

Off

در این حالت تصویر کد شده فاقد فربم هایی که به صورت B فربم کد شده باشند، است. این حالت برای تصاویری که دارای تغییرات تقریباً سریع می باشند، مناسب تر است. در این حالت بدلیل فقدان فربم های B تصویر کد شده در حجم مساوی با حالتی که تصویر کد شده دارای فربمهای B باشد، دارای کیفیتی پایین تر است.


Adaptive Single Consecutive

کلمه Adaptive در اینجا به نوع هوشمندی در انتخاب B فریم ها اشاره می کند، به طور مثال اگر در فریمی که یک اسلحه شلیک می کند و آتش ناشی از شلیک اسلحه در یک فریم ظاهر می شود اگر این فریم به عنوان یک فریم B در نظر گرفته شود در تصویر کد شده تقریباً این آتش محو می گردد. به همین دلیل در کدک divx 5.2 در انتخاب B فریم نسبت به مقدار تغییرات نسبت به فریم های پیرامون هوشمندی خاصی صورت می گیرد. در این انتخاب از روش کد کردن، به غیر از مواردی که همان هوشمندی صورت می گیرد، فریمها به صورت متوالیIBPBPBP… کد می شوند.


Adaptive Multiple Consecutive

در بعضی از قسمت های یک تصویر ممکن است چند فریم متوالی تقریباً دارای شامل یک صحنه ثابت با تغییرات جزئی باشد در این موارد می توان برای فشرده سازی بیشتر چند فریم به طور متوالی به صورت B فریم کد شوند، به عنوان مثال به صورت IBPBBBPBBP…. البته این انتخاب در صورتی فعال می شود که Divx certified را غیر فعال سازیم.


شماره گذاری فرم ها در تصویر کد شده

به دلیل آنکه فریمهای B در تصویر کد شده دارای بلاک هایی می باشد که از روی فریم های P کد شده اند، بنابراین در هنگام دیکد کردن تصویر باید ابتدا فریم های P و سپس فریم های B دیکد شوند. به همین منظور اگر یک فریم به صورت 1(I)2(B)3(P)4(B)5(B)6(B)7(P)… کد شده باشد طریقه چینش آنها در تصویر کد شده به صورت1(I)3(P)2(B)7(P)4(B)5(B)6(B)… خواهد بود تا در موقع دیکد شدن، ابتدا فریم های P کد شوند، سپس در محل مناسب خود قرار بگیرند.



یک چهارم پیکسل (Quarter Pixcel)

چنانچه قبلاً گفته شد در یک کدک divx در فریم های P و B (اگر وجود داشته باشند) هر بلاک در فریم های مجاور جستجو می شود، در حالت ساده هر بلاک با جابجا شدن یک پیکسل یک پیکسل تمام در جهت های گوناکون جستجو می شود که به این روش Whole-pixel گفته می شود. در Divx با اعمال یک فیلتر برای هر بلاک یک بلاک مجازی ایجاد می شود که می تواند در هر مرحله از جستجو به مقدار نیم پیکسل جابجا گردد. با انجام این عمل بلاک در جای دقیق تری قرار گرفته . بنابراین فشرده سازی بهتری صورت می پذیرد و تصویر حاصله دارای وضوح بیشتری خواهد بود.
حال اگر عمل جستجو را بتوان با فاصله های کمتر از نیم پیکسل انجام داد، می توان فشرده سازی بهتری را اعمال نمود، ولی هر چه این فاصله کمتر باشد عمل کد کردن طولانی تر خواهد شد و همچنین عمل دیکدینگ نیز دارای پیچیدگی بیشتر خواهد شد. در کدک Divx یک انتخاب برای عمل جستجو به صورت یک چهارم پیکسل قرار داده شده است که با انتخاب این مورد هر بلاک بصورت یک چهارم در فرم های مجاور جستجو خواهد شد ولی این انتخاب در Divx certified قرار ندارد. این انتخاب در تصاویری که دارای حرکات کند می باشند، بسیار مفید می باشد. مثلاً اگر در یک تصویر perspective یک شئ در حال دور شدن کوچک می شود، استفاده از Qurter pixcel بسیار مفید تر می باشد.



فشرده سازی حرکت عمومی ((Global motion compensation(GMC)

در بعضی مواقع که دوربین در یک تصویر زوم می کند و یا حرکت عرضی و یا گردشی دارد، تعداد زیادی از بلاک ها به اندازه ثابت جابجا می شوند که می توان همه آنها را با یک بردار عمومی در تصویر کد شده ذخیره نمود. در نتیجه این عمل، فشرده سازی زیادی در این نوع از تصاویر حاصل می گردد. این انتخاب نیز بدلیل آنکه دیکدینگ تصویر دارای پیچیدگی زیاد می باشد، جزء Divx certified نمی باشد.

منبع

 

[Y.FASHiST]

معرفی اصطلاحات و استاندارد های تصویری :

فریم - FRAME

در اصطلاح فیلم ،یک کادر کامل تصویر که به تنهایی می تواند به شکل یک عکس نمایش داده شود را فریم ( Frame )می گویند.

نرخ فریم (Frame Rate)

تصاویر ویدئویی که شما بصورت پیوسته مشاهده میکنید تشکیل شده از تعداد زیادی تصاویر ثابت. هنگامی که شما تعداد۲۴ عدد از این تصاویر ثابت مرتبط به هم را در یک ثانیه مشاهده می کنید بخاطر متوالی بودن و ماندگاری اثر تصاویردر چشم انسان آنها را بدون وقفه می بیند.

نرخ فریم یا Frame Rate ، نمایش متوالی فریمها با توجه به سیستم استاندارد پخش (یکی از سیستمهای PALیا NTSC یا فیلم) می تواند 25، 30 یا 24 فریم در هر ثانیه باشد،

بعبارت دیگر سرعت نمایش تعداد مشخصی فریم را در بازه یک ثانیه نرخ فریم می نامند.



با توجه به کاربردهای متفاوت تصویر، نرخ فریم متفاوت استفاده می شود که در زیر به چند مورد آن اشاره می شود:



۱- استفاده در سیستمهای حفاظتی و امنیتی

در این سیستمها چون نیازی به کیفیت بالا نمی باشد یا محدودیت فضای ذخیره سازی یا پهنای باند برای انتقال داده وجود دارد ، معمولا از تعداد فریم پایینتری استفاده می شود که این میزان با توجه به سخت افزار و کانال ارسال بین 8 تا 25 فریم متغییر می باشد.



2- استفاده در تلویزیونهای استاندارد

در پخش تلویزیونی بسته به سیستم پخش همانطور که قبلا هم اشاره شد بین 25 یا 30(29.97) برای سیستمهای PAL و NTSC می باشد.



۳- استفاده در فیلم برداری حرفه ای

در کار حرفه ای فیلم که به فیلم پوزیتیو معروف است تعداد فریمها 24 عدد می باشد که حداقل تعداد فریم است که میتوان با نمایش آن در ثانیه تصویر متناوب و بدون وقفه مشاهده نمود. همچنین می توان از آن بعنوان Frame Rate مرجع نام برد.



۴- استفاده در تصویربرداری حرفه ای

این گزینه بسیاری از اوقات برای مصارف ورزشی یا علمی استفاده می شود. زمانیکه صحنه رشد یک گیاه را با سرعت بالا می بینید ممکن است که این تصویر با تعداد فریم هر چند ساعت یک بار یا چند روز یکبار ضبط شده باشد.

گاهی تصویر برداری از اصابت یک گلوله یا اسپری یک حشره کش تا 4000 یا حتی 10000 فریم در ثانیه بالا می رود.

مشاهده تصاویر با Frame Rate بالا را در این آدرس توصیه می کنم.





24p یا 24-fps progressive media

این عبارت خلاصه شده، برای تصاویری که 24 فریم در ثانیه هستند و بصورت Progressive Scan ضبط شده اند، استفاده می شود.

این عبارت در مورد ابعاد تصویر توضیحی نمی دهد اما فرض بر این است که برای پخش HD استفاده خواهد شد که دارای ابعاد 1080 X 1920 می باشد (توجه کنید که ابعاد تصویر در سیستم پال فعلی 720 X 576 می باشد.) البته ATSC فرمتهای 1080، 720، و 480 خط را با استفاده از 24p تعریف کرده است علاوه بر این DVB فرمت 576 خط را نیز به آن اضافه نموده است. با توجه به این توضیحات مشخص می شود که 24p میتواند برای SD هم مثلHD استفاده گردد.

گلوگاههایی برای استفاده از این فرمت در SD وجود دارد مثل عدم عمومیت دستگاههایی که ضبط این فرمت را با امکان خروجی مستقیم انجام می دهند. اگرچه بعضی شرکتها مثل Avid's Symphony و Film Cutter و یا Quantel's Editbox سیستمهای مبتنی بر دیسک را که با این فرمت کار میکنند ارائه داده اند اما عملکرد واقعی آنها بر روی HD یا فیلم میباشد که با تبدیل از فرمت بالا به پایین از خروجی دوربینهای HD این کار را انجام می دهند.

اما استفاده از این فرمت بیشتر در فرمتهای HD مورد نظرمی باشد که شامل ابعاد تصویر 1080 X 1920 با تناسب تصویر 16:9 در تعداد 23.97، 24، 25، 29.97 و 30 فریم در ثانیه بصورت Progressive Scan است و در می سال 2000توسط ITU-R BT.709-4 بصورت استاندارد درآمد و بعنوان فرمت برگزیده شده برای تولیدات جدید و مبادله بین المللی یا Common Image Format (CIF) حتی در کشورهایی که پخش HD ندارند، طراحی گردید.

از این پس رشد علاقمندی به 24p بعنوان فرمت تولید جهانی اقزایش یافته و 24p به ابعاد تصویرHD اشاره خواهد نمود





Aspect Ratio ابعاد تصویر یا


هنگامیکه به مشخصات یک تصویر مراجعه می نمایید، یا در انتهای تدوین یک تصویر برای Export کردن پارامترهای مربوط به فرمت فایل نهایی را تنظیم می نمایید، مسلما با این اصطلاح روبرو شده اید. بیایید کمی بیشتر درباره این واژه بدانیم:
بطور کلی نسبت بین عرض به طول تصویر را Aspect Ratio می نامند. این نسبت برای سیستم تصویر PAL (متداول در بیشتر کشورهای دنیا از جمله اروپا و همینطور ایران) با عدد 4:3 (چهار به سه خوانده می شود) و برای سیستم تصویر NTSC (متداول در ژاپن، آمریکا و تعدادی از کشورهای امریکای لاتین) با عدد 16:9 (شانزده به نه خوانده می شود) تعریف می گردد و بدین معنی است که بازای هر 4 (یا 16) واحد برای عرض تصویر 3 (یا 9) واحد برای ارتفاع تصویر داریم. برای مثال یک تلویزیون 32 اینچ (یعنی قطر منطقه فعال تصویر آن 32 اینچ است) دارای عرض 25.6 و ارتفاع 19.2 می باشد.

در حال حاضر دو روش برای بیان ابعاد تصویر بکار می رود که یکی توسط نسبت دو عدد صحیح و دیگری بیان آن توسط یک عدد اعشاری می باشد که از تقسیم ایندو عدد بدست آمده است. برای مثال نسبت 4:3 را می توان بصورت 1.33 و نسبت 16:9 را نیز بصورت 1.78 بیان نمود. در بحث فیلم طیف ابعاد تصویر متنوع تر می باشد و استفاده از اعداد اعشاری متداولتر است، چرا که تمامی نسبتها را نمی توان بصورت نسبت دو عدد صحیح بیان نمود.

تولید کنندگان رفته رفته از ابعاد تصویر 1.85 حمایت می نمایند چرا که عموم فیلمهای آمریکایی با این Aspect Ratio تولید می شوند. علاوه بر آن اتحادیه کارگردانان آنان را برای آموزش ساخت فیلم با ابعاد 2:1 دعوت نموده است.
آخرین خبر اینکه : گویا قرار است تا ابعاد منطقه فعال تصویر سیستمهای HD یا High Definition از 1.78 به 2.35 افزایش یابد.عرفی اصطلاحات و استاندارد های تصویری :

فریم - FRAME

در اصطلاح فیلم ،یک کادر کامل تصویر که به تنهایی می تواند به شکل یک عکس نمایش داده شود را فریم ( Frame )می گویند.

نرخ فریم (Frame Rate)

تصاویر ویدئویی که شما بصورت پیوسته مشاهده میکنید تشکیل شده از تعداد زیادی تصاویر ثابت. هنگامی که شما تعداد۲۴ عدد از این تصاویر ثابت مرتبط به هم را در یک ثانیه مشاهده می کنید بخاطر متوالی بودن و ماندگاری اثر تصاویردر چشم انسان آنها را بدون وقفه می بیند.

نرخ فریم یا Frame Rate ، نمایش متوالی فریمها با توجه به سیستم استاندارد پخش (یکی از سیستمهای PALیا NTSC یا فیلم) می تواند 25، 30 یا 24 فریم در هر ثانیه باشد،

بعبارت دیگر سرعت نمایش تعداد مشخصی فریم را در بازه یک ثانیه نرخ فریم می نامند.



با توجه به کاربردهای متفاوت تصویر، نرخ فریم متفاوت استفاده می شود که در زیر به چند مورد آن اشاره می شود:



۱- استفاده در سیستمهای حفاظتی و امنیتی

در این سیستمها چون نیازی به کیفیت بالا نمی باشد یا محدودیت فضای ذخیره سازی یا پهنای باند برای انتقال داده وجود دارد ، معمولا از تعداد فریم پایینتری استفاده می شود که این میزان با توجه به سخت افزار و کانال ارسال بین 8 تا 25 فریم متغییر می باشد.



2- استفاده در تلویزیونهای استاندارد

در پخش تلویزیونی بسته به سیستم پخش همانطور که قبلا هم اشاره شد بین 25 یا 30(29.97) برای سیستمهای PAL و NTSC می باشد.



۳- استفاده در فیلم برداری حرفه ای

در کار حرفه ای فیلم که به فیلم پوزیتیو معروف است تعداد فریمها 24 عدد می باشد که حداقل تعداد فریم است که میتوان با نمایش آن در ثانیه تصویر متناوب و بدون وقفه مشاهده نمود. همچنین می توان از آن بعنوان Frame Rate مرجع نام برد.



۴- استفاده در تصویربرداری حرفه ای

این گزینه بسیاری از اوقات برای مصارف ورزشی یا علمی استفاده می شود. زمانیکه صحنه رشد یک گیاه را با سرعت بالا می بینید ممکن است که این تصویر با تعداد فریم هر چند ساعت یک بار یا چند روز یکبار ضبط شده باشد.

گاهی تصویر برداری از اصابت یک گلوله یا اسپری یک حشره کش تا 4000 یا حتی 10000 فریم در ثانیه بالا می رود.

مشاهده تصاویر با Frame Rate بالا را در این آدرس توصیه می کنم.





24p یا 24-fps progressive media

این عبارت خلاصه شده، برای تصاویری که 24 فریم در ثانیه هستند و بصورت Progressive Scan ضبط شده اند، استفاده می شود.

این عبارت در مورد ابعاد تصویر توضیحی نمی دهد اما فرض بر این است که برای پخش HD استفاده خواهد شد که دارای ابعاد 1080 X 1920 می باشد (توجه کنید که ابعاد تصویر در سیستم پال فعلی 720 X 576 می باشد.) البته ATSC فرمتهای 1080، 720، و 480 خط را با استفاده از 24p تعریف کرده است علاوه بر این DVB فرمت 576 خط را نیز به آن اضافه نموده است. با توجه به این توضیحات مشخص می شود که 24p میتواند برای SD هم مثلHD استفاده گردد.

گلوگاههایی برای استفاده از این فرمت در SD وجود دارد مثل عدم عمومیت دستگاههایی که ضبط این فرمت را با امکان خروجی مستقیم انجام می دهند. اگرچه بعضی شرکتها مثل Avid's Symphony و Film Cutter و یا Quantel's Editbox سیستمهای مبتنی بر دیسک را که با این فرمت کار میکنند ارائه داده اند اما عملکرد واقعی آنها بر روی HD یا فیلم میباشد که با تبدیل از فرمت بالا به پایین از خروجی دوربینهای HD این کار را انجام می دهند.

اما استفاده از این فرمت بیشتر در فرمتهای HD مورد نظرمی باشد که شامل ابعاد تصویر 1080 X 1920 با تناسب تصویر 16:9 در تعداد 23.97، 24، 25، 29.97 و 30 فریم در ثانیه بصورت Progressive Scan است و در می سال 2000توسط ITU-R BT.709-4 بصورت استاندارد درآمد و بعنوان فرمت برگزیده شده برای تولیدات جدید و مبادله بین المللی یا Common Image Format (CIF) حتی در کشورهایی که پخش HD ندارند، طراحی گردید.

از این پس رشد علاقمندی به 24p بعنوان فرمت تولید جهانی اقزایش یافته و 24p به ابعاد تصویرHD اشاره خواهد نمود





Aspect Ratio ابعاد تصویر یا


هنگامیکه به مشخصات یک تصویر مراجعه می نمایید، یا در انتهای تدوین یک تصویر برای Export کردن پارامترهای مربوط به فرمت فایل نهایی را تنظیم می نمایید، مسلما با این اصطلاح روبرو شده اید. بیایید کمی بیشتر درباره این واژه بدانیم:
بطور کلی نسبت بین عرض به طول تصویر را Aspect Ratio می نامند. این نسبت برای سیستم تصویر PAL (متداول در بیشتر کشورهای دنیا از جمله اروپا و همینطور ایران) با عدد 4:3 (چهار به سه خوانده می شود) و برای سیستم تصویر NTSC (متداول در ژاپن، آمریکا و تعدادی از کشورهای امریکای لاتین) با عدد 16:9 (شانزده به نه خوانده می شود) تعریف می گردد و بدین معنی است که بازای هر 4 (یا 16) واحد برای عرض تصویر 3 (یا 9) واحد برای ارتفاع تصویر داریم. برای مثال یک تلویزیون 32 اینچ (یعنی قطر منطقه فعال تصویر آن 32 اینچ است) دارای عرض 25.6 و ارتفاع 19.2 می باشد.




در حال حاضر دو روش برای بیان ابعاد تصویر بکار می رود که یکی توسط نسبت دو عدد صحیح و دیگری بیان آن توسط یک عدد اعشاری می باشد که از تقسیم ایندو عدد بدست آمده است. برای مثال نسبت 4:3 را می توان بصورت 1.33 و نسبت 16:9 را نیز بصورت 1.78 بیان نمود. در بحث فیلم طیف ابعاد تصویر متنوع تر می باشد و استفاده از اعداد اعشاری متداولتر است، چرا که تمامی نسبتها را نمی توان بصورت نسبت دو عدد صحیح بیان نمود.




تولید کنندگان رفته رفته از ابعاد تصویر 1.85 حمایت می نمایند چرا که عموم فیلمهای آمریکایی با این Aspect Ratio تولید می شوند. علاوه بر آن اتحادیه کارگردانان آنان را برای آموزش ساخت فیلم با ابعاد 2:1 دعوت نموده است.
آخرین خبر اینکه : گویا قرار است تا ابعاد منطقه فعال تصویر سیستمهای HD یا High Definition از 1.78 به 2.35 افزایش یابد.


منبع

 

[Y.FASHiST]

معرفی بعضی از فرمتهای فشرده سازی تصویری


VCD: فایل هایی با توسعه DAT هستند، این فایل ها قدیمی ترین استاندارد های تصویری هستند که من در مورد آنها صحبت می کنم، حجمی نسبتا زیاد و کیفیتی نسبتا پایین دارند. استفاده از این فایل ها و این توسعه ها به هیچ عنوان توصیه نمی شود!

DVD: فایل هایی با توسعه VOB هستند، که توانایی ذخیره چندین زاویه فیلم برداری و چندین نوع زیرنویس و چندین فایل صوتی را دارا می باشند. هدف از این فایل های حجیم، ذخیره سازی یک فیلم کامل در یک DVD بوده است. کیفیت تصویر و صدای ای توسعه عالیست و تمامی مواردی که من می تونم در مورد یک فیلم خوب بهش اشاره کنم، در این توسعه وجود دارد و تنها مشکل این نوع فایل ها، حجم های زیاد آنهاست که هزینه و زحمت آرشیو کردن را افزایش می دهد.


DivX: فایل هایی با توسعه avi، این روش فشرده سازی، یکی از اولین روش های توسعه داده شده طبق الگوریتم mp4 می باشد. روشی با فشرده سازی نسبی خوب و کیفیت نسبتا خوب. از محاسن این روش، پشتیبانی خوب در سخت افزار های موجود (منظورم سخت افزار هایی غیر از کامپیوتر است) می باشد. از معایب این روش می توان به پولی بودن قسمتی برای انکود کردن فیلم است. یکی دیگر از معایب این روش، گستردگی کم در پشتیبانی در سیستم عامل های مختلف است. ضمن اینکه کیفیت کسب شده از این روش، آنچنان که باید مطلوب نیست.


XviD: فایل هایی با توسعه avi، این روش هم بر اساس mp4 درست شده و مهمترین خصیصه آن، بازمتن بودنش است. این روش از فشرده سازی بهتری نسبت به DivX برخوردار است (ضمن حفظ کیفیت) به دلیل بازمتن بودن، در اکثر سیستم عامل های معروف و مهم پشتیبانی می شود و کاملا رایگان می باشد. به نظرم این توسعه اشکال قابل به عرضی ندارد.


X264: فایل هایی با توسعه avi، این روش که جزو اولین روش های توسعه الگوریتم H264 می باشد، به دلیل پشتیبانی کردن از همین الگوریتم، دارای فشرده سازی بسیار عالی ای نسبت به توسعه های بالا می باشد. در خبر ها آمده است که شرکت Nero برای توسعه Nero Digital خود، برنامه نویسان X264 را استخدام کرده است (و از آن پس رشد X264 کمی کند شد!) این توسعه نیز بازمتن است و به صورت کاملا رایگان منتشر می شود. یکی از مشکلات فعلی این توسعه، نداشتن برنامه ای برای decode کردن فایل های انکود شده توسط این توسعه است (زیاد نگران نباشید، راه هایی وجود دارد )

Nero Digital: فایل هایی با توسعه avi، که توانایی فشرده سازی با روش H264 را دارا می باشند. فشرده سازی و کیفیت خوبی دارند. اما بزرگ ترین عیب این محصول، نگاه مطلقا تجاری توسعه دهنده به Nero Digital می باشد.


VP7: فایل هایی با توسعه avi، که توانایی فشرده سازی بر اساس الگوریتم H264 را دارند. این فایل ها بهترین و خوش کیفیت ترین توسعه ذکر شده در این مطلب می باشد، اما به دلیل سرعت کند encode و decode و نسخه های تجاری آن، توصیه نمی شود. این توسعه، محصول شرکت on2 technologies می باشد و شرکت های بزرگی مشتری آن می باشند. (عدد 7 در نام این توسعه، نسخه نرم افزار است، در زمان انتشار این مقاله، آخرین نسخه موجود، نسخه هفتم بود)


روش کار این توسعه ها: روش کار الگوریتم های فشرده سازی کنونی، تقسیم نسبی صفحه به چندین بلاک و یافتن حرکت در این بلاک های کوچک است. به عنوان مثال در یک فیلم، اولین فریم به طور کامل ذخیره می شود (به چنین فریمی که کامل ذخیره می شود، می گویند keyframe یا فریم کلیدی) بعد از آن، در صورتی که حرکتی بین بلاک ها در بین فریم اول و دوم پیدا کند، به جای ذخیره کل آن بلاک، فقط حرکت بلاک ذخیره می شود که مقدار زیادی از حجم اطلاعات ذخیره شده کاهش می یابد.


از آنجایی که در اکثر فیلم ها، "حرکت" نقش اول را بازی می کند، با توجه به روش فوق، نیازی به ذخیره برخی داده های زاید نیست. حال در صورتی که تغییر کلی ای در صحنه مشاهده شود، به طوری که ذخیره یک keyframe حجم کمتری از ذخیره وضعیت بلاک ها ببرد، یک keyframe ایجاد می شود و وضعیت کل فریم ذخیره می شود.


حال، الگوریتم های فوق، با توجه به سرعت و انواع حرکت هایی که می توانند تشخیص دهند، دارای فشرده سازی و سرعت متفاوتند. به عنوان مثال فلان الگوریتم توانایی تشخیص حرکت هایی که از شمال غربی صفحه به جنوب شرقی صفحه انجام می شود را داراست، اما الگوریتم دیگر، ضمن تشخیص حرکت ذکر شده، حرکت برعکس آن را نیز می تواند تشخیص دهد، و الگوریتم دیگری توانایی تشخیص حرکت ها zoom in و zoom out را نیز داراست و الی آخر...


منبع

 

[Y.FASHiST]

درباره پورت DVI

این پورت چند سالی هست که وارد بازار شده و اکثرا در مانیتور های LCD دیده میشوند

پورتDVI دارای 3 نوع مختلف هست :

DVI-D نوع دیجیتال برای اتصال به تجهیزات دیجیتالی مانند کارت گرافیک

DVI-A نوع انالوگ برای اتصال به تجهیزات انالوگی مانند پروژکتور

DVI-I این مدل هم از دیجیتال و هم از انالوگ پشتیبانی می کنه.





DVI I و DVI D هر کدام دارای دو مدل تکی ( Single )و دوتایی( Dual )میباشند.

فرق بین آنها در سرعت انتقال اطلاعات می باشد.

انتقال اطلاعات دیجیتال در این کابل با فرمت TMDS نشان داده میشود.

(Transition Minimized Differential Signaling)

کابل Single قابلیت انتقال اطلاعات را با سرعت TMDS 165Mhz را دارا میباشد در حالی که کابل Dual دو برابر این را میتواند انتقال دهد.

بطور مثال کابل Single بر روی یک LCD با فرکانس 60Hz توان نمایش رزولوشن 1920x1080 را دارا می باشد در حالی که کابل Dual قابلیت نمایش با رزولوشن 2048x1536 را دارد.



طول کابل تا 8 متر هم مشکلی ندارد اما پیشنهاد شده برای فواصل زیادتر از تقویت کننده( Booster )

استفاده شود.

تصویر تقویت کننده

با استفاده از این تقویت کننده تا 24 متر طول کابل به شما تضمین داده میشود(12 متر قبل از ورودی + 12 متر هم بعد از خروجی)

اگر طول کابل در آنالوگ زیاد باشد مقداری افت کیفیت تصویر خواهید داشت.





تصاویری از پورت های DVI

این هم انواع کابلها و تبدیلهای DVI

DVI to HDMI Digital Video Cable

Take DVI to the next level with a DVI-D to HDMI cable! For an uncompromised digital picture in a micro connector, the HDMI interface offers top-of-the-line quality for computer monitors and home theater displays, and is compatible with the popular DVI interface.

DVI-D to VGA Digital/Analog Convertor

That's right, digital only outputs and VGA monitors, together at last! With this sleek convertor box, you can transcode any digital high-def DVI or HDMI signal into VGA video, with adjustable controls and high-resolution support!

VGA to DVI-D Analog/Digital Convertor

Still trying to use that new high-definition flatpanel monitor with an analog VGA connector? With this small yet powerful transcoder box, it's as easy as pie! Just plug in any VGA input and the MDV-104 outputs the same picture, fully digitized and in high-definition.

DVI-I Dual-Link Extension Cable

Take digital video farther with our high-grade integrated DVI extension cables. For both analog and digital signals, nothing is easier or more reliable than a DataPro DVI-I extension. Our cables in the field have even been known to run more than double the maximum specified DVI signal length.

DVI-D Single-Link Digital Cable

The transition to the digital world begins with a DVI digital cable, and the single-link DVI cable is the standard entry method. This DVI cable is a simple and effective bridge between your computer graphics card and an LCD flatpanel or other digital-compatible display, but lacks the full DVI bandwidth of a dual-link cable.

DVI-D Dual-Link Digital Cable

Experience the crystal-clear quality of an all-digital video signal with DataPro's premium dual-link DVI-D to DVI-D cable. For high-definition and flat-panel monitors, this DVI cable gives uncompromised image fidelity for per-pixel digital accuracy like you've never seen.

- DVI Male to VGA Female Adaptor

Put the DVI port on your video card to good use with DataPro's DVI to VGA adaptor. With a male DVI-A and female VGA connector, this inline adaptor is the perfect solution to match up an analog monitor with an analog-compatible DVI card.

DVI Female to VGA Male Adaptor

Connect flat-panel displays and LCD's to standard VGA connectors with our inline VGA to DVI adaptor. With a standard 15-pin male VGA plug to a female DVI connector, this adaptor is a simple and effective solution to bridge mismatched video connectors.

DVI to VGA Analog Video Cable

Nothing bridges VGA and DVI easier than the DataPro DVI-A to VGA cable. This male-male cable will connect an analog DVI source to a VGA monitor, or vice-versa, for maximum quality and fidelity. No need for noise-inducing bulky gender changers when you can connect your monitor and video card directly with this convenient cable.

DVI-A to DVI-A Analog/Analog

Keep your analog hardware in service while making the move to the DVI standard with DataPro's analog-compatible DVI cables. Made from the same high-quality coax wire as our VGA and digital DVI cables, our 1146 DVI-A cables guarantee a premium signal with minimal loss and interference.

VI-I Dual-Link Digital/Analog Cable

For a picture-perfect video signal, DataPro's integrated digital/analog DVI cables are the ideal solution. Our dual-link DVI cables guarantee full bandwidth for the best possible quality at high resolutions and long distances. The 1148 DVI-I cable is compatible with both the digital DVI and analog DVI formats for maximum flexibility and functionality.

DVI-D Dual Link Extension Cable

Put your video where you need it with DataPro's premium DVI-D extension cables. Built with top-grade mini-coax wire for ultimate fidelity, our cables have
run fully-digital DVI signals more than double the specification maximum of 5 meters


منبع