این موانع بتنی، به ویژه در پروژه‌های جاده‌ای در کشور ما به عنوان مانع برای جداسازی مسیرها و جاده‌ها استفاده می‌شوند. از نیوجرسی بتنی که مرسوم‌ترین آنها طول چهار تا شش متر و وزن بالغ بر پنج تن دارد، برای نخستین بار در کشور ما از سال ۱۳۷۵ در آزادراه تهران–قم توسط اداره راه و شهرسازی استان قم استفاده شده است.
با پیشرفت تکنولوژی، قالب نیوجرسی بتنی با استفاده از فناوری‌های نوینی مانند بتن‌های خودتراکم و عمل‌آوری بتن با بخار به صورت مفصل تولید می‌شود. این قالب‌ها، علاوه بر سهولت در نقل و نصب، بهبود امنیت و ایمنی راه‌ها و جاده‌ها را نیز تضمین می‌کنند.
دیگر کاربردهای قالب نیوجرسی شامل موارد زیر هستند:
- محافظت از محل عبور عابران پیاده
- تفکیک محوطه‌های صنعتی
- ایجاد دوربرگردان
- محافظت از کارگران عمرانی در هنگام اجرای پروژه‌ها
- استفاده به عنوان موانع موقت و قابل حمل
- استفاده به عنوان موانع امنیتی و ضد خرابکاری – تروریستی
- استفاده به عنوان سیل‌بند و هدایت کردن مسیر رودخانه‌ها
- جلوگیری از انتشار آتش در هنگام آتش‌سوزی در جنگل‌ها
- استفاده برای رفوژ وسط خیابان‌های اصلی برای ایجاد فضای سبز.
به نامگذاری "جداکننده‌های مفصلی یا نیوجرسی" بپردازیم. در دهه ۱۹۵۰ میلادی، قطعات جداکننده مفصلی برای اولین بار در موسسه فناوری استیونز طراحی شدند. این طراحی توسط اداره بزرگراه‌های نیوجرسی در ایالت نیوجرسی، که در غرب ایالات متحده آمریکا واقع شده، برای چند خطه کردن بزرگراه‌ها استفاده شد. همچنین، نخستین بار در سال ۱۹۶۸ در شهر نیوجرسی کانادا از این مفصل‌ها استفاده شد. نام این جداکننده‌های مفصلی به نیوجرسی یا قطعات جرسی شناخته می‌شود.
بعد از آن، با دیدن کارایی بسیار بالای نیوجرسی در کشورهای پیشرفته و توسعه‌یافته، برای افزایش ایمنی راه‌ها و جاده‌ها استفاده شد.
در مورد مصالح مورد استفاده برای ساخت نیوجرسی بتنی صحبت می‌کنیم. به طور کلی برای ساخت این نوع نیوجرسی‌ها، مصالحی مانند سیمان با ویژگی‌های سیمان پرتلند تیپ ۱ و ۲ به شماره ۳۹۸ ایران مورد نیاز است. آبی که برای ساخت استفاده می‌شود باید مطابق ماده ۱۴۷۴۸ آیین نامه بتن ایران باشد و نباید خواص قلیایی یا اسیدی داشته باشد. سنگدانه‌های مورد استفاده شامل ماسه، شن عدسی و شن بادامی می‌شوند و باید مطابق استانداردهای ملی ایران باشند. استفاده از میلگرد نیز برای افزایش استحکام بتن مورد نیاز است، و مفصل‌ها نیز باید مقاومت کششی بالا داشته باشند. در نهایت، برای داشتن سطح صاف در نیوجرسی‌ها، از افزودنی‌های مایع و پودری با کیفیت استفاده می‌شود.
در مورد مزایای قالب نیوجرسی بتنی هم صحبت می‌شود. این قالب‌ها به دلیل آسانی نصب و سهولت در تعویض جزئیات مثبت بسیاری دارند و به دلیل کاهش نور در شب و کاهش نور آزاردهنده برای رانندگان، استفاده از آنها در پروژه‌های راه‌سازی و ترابری در جاده‌ها و مسیرها افزایش یافته است.
در انتها، روش‌های مختلف برای تولید نیوجرسی بتنی را بررسی می‌کنیم. از بتن ریزی در قالب‌های ایستاده گرفته تا استفاده از دستگاه‌های اتوماتیک و روش‌های دستی، هرکدام ویژگی‌ها و مزایا و معایب خود را دارند.
مصالح مورد نیاز برای ساخت نیوجرسی بتنی با توجه به اهمیت ساخت نیوجرسی های بتنی، مصالح زیر برای ساخت آنها لازم است:
- سیمان : برای ساخت نیوجرسی بتنی، سیمان باید دارای ویژگی‌های سیمان پرتلند تیپ ۱ و ۲ با شماره ۳۹۸ ایران باشد.
- آب : آب مورد استفاده در ساخت نیوجرسی باید طبق ماده ۱۴۷۴۸ آیین‌نامه بتن ایران باشد، بدون خواص قلیایی یا اسیدی و بدون حاوی مواد آلی. استفاده از آب آشامیدنی برای ساخت این بتن مناسب نیست.
- سنگدانه : سنگدانه‌های استفاده شده در نیوجرسی شامل ماسه، شن عدسی، و شن بادامی است، که باید با استانداردهای ملی ایران همخوانی داشته باشند.
- میلگرد : استفاده از میلگرد برای افزایش استحکام بتن بسیار مهم است و میلگردهای استاندارد با مقاومت کششی حداقل چهارصد مگاپاسکال باید بکار رفته و مورد استفاده باشند.
- مفصل : مفصل‌های مورد استفاده باید مقاومت کششی بالا داشته باشند تا در برابر ضربات سنگین مقاومت کنند.
- افزونه‌ها : برای داشتن سطح صاف در نیوجرسی، افزودنی‌های مایع و پودری با کیفیت نیز استفاده می‌شود.
مزایای استفاده از قالب‌های نیوجرسی بتنی یکی از مهم‌ترین مزایای قالب‌های نیوجرسی بتنی، آسانی و سهولت در نصب آنهاست. این قالب‌ها دارای مسلح بودن و اتصالات جانبی هستند که باعث سهولت در نصب آنها می‌شود. همچنین، از مزایای دیگر این قالب‌ها می‌توان به راحتی در تعویض آنها اشاره کرد. در صورتی که نیاز به تعویض داشته باشند، به راحتی قابل تعویض هستند.
یکی از مزایای دیگر قالب‌های نیوجرسی بتنی، کاهش نور آزاردهنده خودروهای مقابل در شب و جلوگیری از افتادن نور خودروهای لاین مقابل در چشم راننده‌هاست. این مزایا باعث شده که استفاده از این قالب‌ها در پروژه‌های راه‌سازی و ترابری در جاده‌ها و مسیرها بیشتر شود.
روش‌های مختلف برای تولید قالب‌های نیوجرسی بتنی
۱. بتن ریزی در قالب‌های ایستاده: در این روش، بتن به صورت ایستاده در قالب‌ها ریخته می‌شود. پس از ریزی بتن، با استفاده از جک دو پیچ انتهای قالب را باز می‌کنند تا بتن به راحتی از قالب جدا شود. سپس قطعه ساخته شده را از قالب بلند می‌کنند تا به صورت ایستاده قرار بگیرد.
۲. استفاده از دستگاه اتوماتیک: در این روش، ساخت قالب‌های نیوجرسی بتنی به صورت دستی انجام می‌شود اما مراحل دیگر در دو سیستم مجزا به صورت کاملاً اتوماتیک صورت می‌گیرد. برخی پیمانکاران بر اساس شرایط خود و پروژه از این روش استفاده می‌کنند، با این وجود باید قیمت بالای ماشین‌آلات را در نظر گرفت.
۳. روش سنتی و دستی: در این روش، تمامی مراحل به صورت دستی و قطعه به قطعه صورت می‌گیرد.
۴. بتن ریزی در قالب برعکس: در این نوع از تولید، قالب نیوجرسی به صورت واژگون و برعکس بتن ریزی می‌شود. پس از گیرایی اولیه بتن، قالب توسط جرثقیل چرخانده شده و روی زمین قرار می‌گیرد.
